Caren Miosga interviewt de vice-voorzitter van de Europese Commissie en de man, die graag nummer 1 van de Commissie had willen zijn, vraagt de moderator van de dagelijkse onderwerpen waarom ze zo pessimistisch zou zijn. Daar is geen reden voor. Want zodra mensen begrijpen dat het feitelijk mogelijk is dat Europa tegen 2050 klimaatneutraal wordt, dat ze er enthousiast over zullen zijn, dat ze daadwerkelijk zullen zien dat dit tot nieuwe banen zal leiden, dat dit tot schone lucht zal leiden leidt (een) mobiliteit die we ons kunnen veroorloven en dat er geen moeilijkheden zijn voor hun leven, dat hun leven beter wordt en dat de economie leeft, dan denk ik dat mensen er enthousiast over zullen zijn, en ik denk dat we dat kunnen organiseer dat ook maar veel mensen vinden het moeilijk te begrijpen dat we ons leven moeten veranderen.
Timmermans vindt natuurlijk dat mensen hun leven moeten veranderen, d.w.z. mensen van wie hij het geld wil gebruiken om Europa tegen 2050 klimaatneutraal te maken. Tot op heden hebben slechts enkele politici een nog langere termijn voorspelling gedaan voor de ontwikkeling in Europa, meest recentelijk Erich Honecke r met zijn voorspelling dat de muur over 50 en 100 jaar nog zou bestaan.
Niemand die een banaan van een boemerang kan onderscheiden, durft te voorspellen hoe Europa er over 31 jaar uit zou kunnen zien. In het beste geval wordt Europa een Chinese kolonie, in het slechtste geval een kalifaat. Het is ook mogelijk dat het op pilaren boven de grond staat of deel uitmaakt van een galactische unie. In geen geval echter “klimaatneutraal”.
De sympathieke en polyglot baardrager uit Maastricht , die naast het Nederlands vijf andere talen spreekt, was een van de twee “topkandidaten” bij de verkiezingen voor het EU-parlement in mei. De andere “topkandidaat” was Manfred Weber van de CSU, die zichzelf promootte met de belofte dat alle EU-burgers een gratis Interrailticket voor hun 18e verjaardag zouden krijgen , met kosten van ongeveer 2,3 miljard euro per jaar belastingmaatschappijen moeten worden terugbetaald aan het transportbedrijf. Geld weggeven dat niet van jou is, is eigenlijk een domein van de sociaal-democraten. Weber is ondertussen een baard gegroeid en lijkt een beetje op George Clooney, ondertussen verspreiden de visioenen van Timmerman over een beter leven zich, die alleen zijn gehoord van aanhangers van de Latijns-Amerikaanse dictaturen sinds de val van het echte socialisme. En wanneer Caren Miosga hem een paar eenvoudige vragen stelt die hij met ja of nee moet beantwoorden, begint hij te stamelen. In het geval dat vliegen te duur zou kunnen worden, raadt hij mensen aan om de trein te nemen, in de geest van Marie Antoinette.
De man is een vleesuitdrukkingsmachine, hij schuwt zelfs niet om te zeggen: “Ik denk dat we het kunnen” zonder te bibberen. Waarom geeft niemand hem een grote zandbak waarin hij elke dag kan zitten en zandkastelen bouwen zonder schade aan te richten? Van tijd tot tijd zou een ARD-team hem komen interviewen over de situatie in zijn zandbak. Frans Timmermans zou blij zijn en voor hem zorgen. En Europa kwam weg met de gruwel.