Ierland staat in brand

Het diep ontevreden electoraat van Ierland lijkt steeds meer ook een rechteloos electoraat te zijn.

Terwijl de spanningen over de massamigratie en een golf van wrede misdaden door immigranten toenemen , begint Ierland in brand te staan. Nationalistische gevoelens die voor het laatst in de nadagen van de Britse koloniale overheersing zijn waargenomen, ontwaken nu opnieuw, nu een rechteloze inheemse bevolking haar toevlucht neemt tot wanhopige maatregelen om hun verzet tegen het roekeloze migratiebeleid te laten horen. 

De Ierse staatsomroep RTE meldde onlangs dat sinds 2018 23 gebouwen die verbonden zijn met geplande migrantencentra zwaar of volledig beschadigd zijn door brand. Tien van deze branden hebben zich voorgedaan sinds november 2023. Nadat het Ross Lake House Hotel in County Galway, dat 70 asielzoekers zou huisvesten, op 16 december 2023 afbrandde, verklaarde de Ierse premier Leo Varadkar: “Er is geen rechtvaardiging voor geweld. brandstichting of vandalisme in onze Republiek. Ooit.” Lid van de Groene Partij en minister van Integratie Roderick O’Gorman noemde de brand ‘zeer sinister’ en ‘bedoeld om mensen te intimideren die hier in Ierland internationale bescherming zoeken’.

Ondanks de veroordelingen gaan de branden door. Als we het standpunt van de regering aanvaarden dat dit opzettelijke brandstichtingen zijn, zijn we getuige van een basisbeweging van lokale bewoners in het hele land die zich verzetten tegen de opening van migrantencentra in hun hechte gemeenschappen. 

Het laatste voorbeeld van een dergelijke beweging was tijdens de Ierse Onafhankelijkheidsoorlog en de daaropvolgende burgeroorlog, die een einde maakte aan de Britse overheersing en de Ierse Vrijstaat vestigde. In de periode 1920-1923 werden 275 Anglo-Ierse huizen van landheren platgebrand . De parallellen zijn onmogelijk te negeren. Nu wendt de inheemse bevolking zich, net als toen, tot methoden die voorbehouden zijn aan een rechteloos volk, tegen een gehate heersende klasse. Hoe is dit gebeurd?

Van partnerschap naar onderdanigheid

Sinds 1932 wordt elke regering geleid door Fianna Fáil (FF) of Fine Gael (FG). Voortkomend uit de verschillende kanten van de Ierse Burgeroorlog, stonden beide partijen fel tegenover elkaar op basis van hun aanvaarding (FG) of afwijzing (FF) van het Anglo-Ierse Verdrag uit 1921 , waarmee de Ierse Vrijstaat werd opgericht . De identiteiten van de partijen waren zo verweven in de strijd tegen de verschillen in de Burgeroorlog dat geen van beiden een samenhangend partijplatform vormgaf. Als gevolg hiervan heeft hun beleid elkaar altijd grotendeels weerspiegeld, waarbij de verschillen tot haarkloverij zijn gereduceerd.

 In 1950 zou de toenmalige leider van FG, John A. Costello, hebben gezegd dat er “werkelijk geen essentiële verschillen zijn tussen de twee [partijen].” Deze observatie werd bevestigd vóór de meest recente algemene verkiezingen van 2020. Het Journal publiceerde een vergelijking van de manifesten van de twee partijen, die op verschillende plaatsen identiek waren: het plannen van precies 2.600 nieuwe ziekenhuisbedden in het hele land, een doelstelling van 70% duurzame energie tegen 2030 en een belofte om de ouderdomspensioenen elk jaar met € 5 per week te verhogen 2025, om er maar een paar te noemen. 

Het bevestigde wat de Ieren al lang wisten: dat het enige verschil tussen de twee partijen de naam is. Het was niet verwonderlijk dat ze een coalitieregering met de Groene Partij vormden, nadat beiden historisch lage verkiezingsresultaten hadden geboekt als gevolg van de apathie van de kiezers en het verlangen naar een alternatief in 2020.  

Het verval van de twee grote partijen is terug te voeren op de verwoestende ineenstorting van de Keltische Tijger, de economische bloei in Ierland die zich uitstrekte van eind jaren tachtig tot aan de vernederende reddingsoperatie van Ierland door het IMF, de ECB en de EU in 2010. In 2008 groeide de Ierse economie snel, gebaseerd op een sterke groei van de inheemse bevolking, lage lonen, lage belastingen, een aanhoudende bouwhausse, enorme Amerikaanse investeringen en structurele subsidies van de EU.

 In deze periode overtrof de Ierse bbp-groei geleidelijk de rest van Europa en was deze alleen vergelijkbaar met de ontwikkelingslanden in Oost-Azië. Iersd’s werkloosheid daalde opnieuwma maar liefst 15,9% in 1993 tot 3,6% in 2001. Tot aan de millenniumwisseling was Ierland een organisch economisch wonder waarin de ontwikkeling werd ondersteund door een inheemse bevolking.  

De ruggengraat van de latere Celtic Tiger-economie was een vennootschapsbelastingtarief van 12,5% dat in 2003 werd ingevoerd . Dit ondermijnde de rest van de EU substantieel en leidde tot een toestroom van overzeese en grotendeels Amerikaanse multinationals, waaronder onder meer Google, Yahoo, Amazon en Ebay. Met deze toestroom van bedrijven ontstond er een afhankelijkheid van massa-immigratie. 

Nadat Ierland in 2001 een werkloosheidsgraad van 3,6% had bereikt, zocht Ierland in het buitenland naar instanties om zijn groeiende economie te ondersteunen. In 2007, een jaar vóór de mondiale financiële crisis, had Ierland het derde hoogste migratiepercentage in de EU met 14,5 migranten per 1000 inwoners. De transformatie van een perifeer ontwikkelingsland naar een mondialistische EU-partner was voltooid. Toen kwam de ineenstorting.

De reddingsoperatie van 85 miljard euro voor het Ierse banksysteem in 2010 omvatte de vernederende stap om de financiële soevereiniteit van het land over te dragen aan een team van financiële toezichthouders van het IMF , de ECB enEU.Fianna Fáil, die Ierland door bloei en neergang had geleid, werd uit de regering gejaagd door een publiek dat doodsbang was hun baan, huis en toekomst te verliezen. Het probleem was echter dat er geen sprake was van betekenisvolle politieke oppositie. FF wegjagen uit zijn ambt betekende simpelweg dat hij werd ingeruild voor FG. Zoals te verwachten was, ging FG verder waar FF was gebleven. 

Het heilige tarief van de vennootschapsbelasting van 12,5% werd de motor achter het herstel na de ineenstorting. In 2015 stonden slechts drie Ierse bedrijven in de top 10 van bedrijven die in Ierland actief zijn op basis van bruto-omzet; en in totaal waren er in Ierland 700 Amerikaanse bedrijven actief die 130.000 mensen in dienst hadden. Er zijn geen lessen geleerd. Met de hernieuwde hausse kwam er een terugkeer naar de massa-immigratie. In 2022 waren bijna een miljoen – of één op de vijf – mensen die in Ierland woonden daar niet geboren. 

De spanning over culturele ontheemding en de verwatering van de Ierse identiteit als gevolg van de massale immigratie van legale werknemers was niet het enige probleem. Bovendien was Ierland lange tijd een zachte aanraking geweest voor economische migranten die zich voordeden als vluchtelingen. In 2023 omvatte Ierlands brede lijst van landen waar men asiel kon aanvragen Albanië, Algerije, Bosnië en Herzegovina, Georgië, Kosovo, Servië en Zuid-Afrika – landen die door de meeste andere EU-landen als veilig worden beschouwd.

 Het kostte de regering de massale steekpartij van drie jonge schoolkinderen en hun leraar buiten een school in Dublin door een Algerijnse immigrant, en een daaropvolgende rel in november 2023, om Algerije toe te voegen aan de lijst van veilige landen . 

Naast dit ongebreidelde misbruik van het vluchtelingensysteem heeft Ierland sinds de escalatie van de Russisch-Oekraïense oorlog in februari 2022 onhoudbare aantallen Oekraïense vluchtelingen opgenomen. In oktober 2023 betaalde Ierland de hoogste wekelijkse uitkeringen aan Oekraïense vluchtelingen in de EU en werd nemen tien maal het EU-gemiddelde van Oekraïners in beslag. Momenteel leven er ruim 100.000 Oekraïense vluchtelingen in Ierland. 

Een verlamde democratie

De blijvende tragedie van de financiële reddingsoperatie van 2010 en de ineenstorting van de regering was dat de partijen die opkwamen als alternatief voor de FF/FG-hegemonie voornamelijk linkse of sociale partijen waren.lijst: People Before Profit , een ‘eco-socialistische’ partij; de Progressieve Democraten onder Holly Cairns ; Labour , die in 2011 een coalitie aanging met FG; en huidige coalitiepartners, de Groene Partij . Ze ondersteunen allemaal massa-immimmigratiebeleid. 

De grote begunstigde van het veranderende politieke zand van 2010 was de socialist Sinn Fein (SF), de grootste oppositiepartij. Sinn Fein is traditioneel een groot voorstander van massamigratie. In een beleidsdocument uit 2001 werd opgeroepen tot verplichte antiracismelessen op alle scholen, geen opwaartse limiet op het aantal toe te laten vluchtelingen en volledige amnestie voor alle illegalen. Ze verwierpen ook het idee dat immigranten zouden moeten integreren in de Ierse samenleving en riepen op tot meer wetgeving inzake haatzaaiende uitlatingen. 

In 2015 eiste een tienpuntenplan voor de vluchtelingencrisis een minimum van 4.500 tot 5.000 immigranten per jaar, waarin stond: “We moeten niet alleen ons eerlijke aandeel doen, maar meer dan ons eerlijke aandeel.” De huidige leider Mary Lou McDonald wil een weg naar werk voor elke Oekraïense vluchteling die in Ierland wil blijven, en haar partij steunde – ondanks dat ze de belangrijkste ‘oppositiepartij’ was – het streven van de regering om de meest draconische wetten tegen haatzaaien in te voeren van alle westerse landen. natie in een beweging die mondiale aandacht heeft getrokken . 

Het wetsvoorstel wordt algemeen gezien als een poging om de kritiek op de wijze waarop de regering met immigratie omgaat, de kop in te drukken. Zoals Gript rapporteerde , heeft SF, in plaats van op te komen voor de vrijheid van meningsuiting, verschillende amendementen op het wetsvoorstel ingediend die haar vermogen zouden hebben versterkt om Ierse burgers te vervolgen wegens het uiten van zorgen over massamigratie. 

Belangrijk is dat SF lange tijd het huidige globalistische economische model en de vennootschapsbelasting van 12,5%  heeft gesteund , die een eindeloze stroom immigranten garandeert.

In wezen is er geen oppositie in Ierland. Welke partij er ook aan de macht is, het resultaat zal een EU-vazalstaat met open grenzen zijn. Het is een verlamde democratie. De drie grote partijen weten dit en handelen – zoals de Anglo-Ierse landheren ooit deden – zonder rekening te houden met de zorgen van het volk. Deze minachting is de vonk die tot de huidige golf van branden heeft geleid.

De Ierse regering heeft de facto een beleid gevoerd van niet-overleg met lokale gemeenschappen voordat ze met bussen vol migranten opdaagden, vaak ’s nachts en met zware politie-aanwezigheid. Ondanks legitieme zorgen van gemeenschappen over de druk op de lokale werkgelegenheid en diensten , de ineenstorting van de inkomsten uit toerisme , radicale demografische en culturele veranderingen en de angst voor toenemende criminaliteit , is de regering doof gebleven. 

Toen de lokale bevolking in het kleine dorpje Inch, Co. Clare protesteerde tegen de gedwongen aankomst van dertig immigranten, sprak premier Varadkar vaag over de noodzaak om te luisteren naar de ‘oprechte zorgen’ van de lokale bevolking voordat hij beweerde dat sommige demonstranten ‘racistische opvattingen hebben en dat hebben wij ook gedaan’. om daartegen op te staan.” Onnodig te zeggen dat de bussen arriveerden. In januari 2024 protesteerden de lokale bewoners van Roscrea, County Tipperary, dat het enige hotel in de stad werd gebruikt om 160 immigranten te vestigen. Ze werden geconfronteerd met een grote en hardhandige politiemacht die geweld tegen hen gebruikte . 

Kort voor het Roscrea-debacle had Varadkar zijn standpunt over gedwongen nederzettingen duidelijk gemaakt : “Niemand … heeft het recht om een ​​veto uit te spreken als hij of zij zich in hun gebied of hun gemeenschap vestigt.” ‘Oppositie’-vertegenwoordiger David Cullinane van Sinn Fein gebruikte exact dezelfde woorden toen hij een half jaar eerder over het Inch-incident sprak. 

Je zou je dan kunnen voorstellen dat het scherpe standpunt van de regering de brede steun van het publiek geniet, maar het tegendeel is waar. Uit een enquête van mei 2023 door de vertrouwde Red C-groep bleek dat 75% van de mensen vond dat Ierland te veel vluchtelingen opnam. Uit dezelfde peiling bleek dat 76% van de mensen de woede waardeerde van lokale gemeenschappen die gedwongen werden vluchtelingen op te nemen.

 Aanhangers van FF (74%) en FG (70%) waren van mening dat hun eigen partijen te veel vluchtelingen hadden opgenomen. De regering ging hoe dan ook door. Recentelijk, in februari 2024, bleek uit een opiniepeiling van de Irish Times dat slechts 16% een opener immigratiebeleid in het algemeen wilde. De kiezers van alle drie de grote partijen – FF, FG en SF – stemden in overweldigende mate voor een meer gesloten systeem, waarbij de SF-kiezers (72%) het meest voorstander waren. 

In Ierland, waar de overgrote meerderheid van de mensen minder immigratie wil en niet wil dat vluchtelingen zich onder dwang in hun gemeenschap vestigen, zijn alle politieke opties voor hen gesloten. Hun gekozen functionarissen handelen in directe tegenspraak met hun wil en de oppositie zou hetzelfde doen als zij erin zouden stappen. Er is geen manier om uit deze puinhoop te stemmen.

Ierland is een kreupele democratie waar een autoritaire en onverantwoordelijke elite haar wil oplegt aan een gedesillusioneerd en rechteloos electoraat. Is het een wonder dat de grote huizen opnieuw in brand staan?