IISS Research: Europa kan zich niet zelf verdedigen zonde de VS

Internationale onderzoeksinstellingen leveren vaak beoordelingen op die slechts een revolutie veroorzaken in het denken van gewone mensen en zelfs politici. Dergelijke rapporten geven een impuls aan daadkrachtige acties en herziening van bestaande strategieën en politiek.

Een van deze rapporten is “Defending Europe: op scenario’s gebaseerde vereisten voor de Europese NAVO-leden” van het Internationaal Instituut voor Strategische Studies (IISS). Een onafhankelijke open-source beoordeling op hoog niveau van hoe de defensie van Europa eruit zou zien als de Verenigde Staten de NAVO hadden verlaten en niet militair hebben bijgedragen, is in mei gepubliceerd.

Hoewel wordt gesteld dat onderzoeksdocument “niet bedoeld is om toekomstige conflicten of de intenties van een van de betrokken actoren te voorspellen”, geeft het Europa de redenen om de situatie te heroverwegen en een aantal acties te ondernemen.

Het rapport van 50 pagina’s past een scenario-analyse toe om dwangvereisten te genereren en beoordeelt of de Europese lidstaten van de NAVO aan deze vereisten kunnen voldoen.

De experts geven twee scenario’s voor de ontwikkeling van evenementen in afwezigheid van financiële steun van de VS. Het eerste onderzochte scenario behandelt de bescherming van de wereldwijde zeelijnen voor communicatie (SLOC’s). In dit scenario hebben de Verenigde Staten zich teruggetrokken uit de NAVO en hebben ze ook afstand genomen van haar rol als mondiale maritieme aanwezigheid en bescherming, niet alleen voor haar eigen nationale belang, maar ook als een internationaal publiek goed. Het is dus aan de Europese landen om een ​​stabiele maritieme veiligheidsomgeving in de Europese wateren en daarbuiten te bereiken en te handhaven, om de vrije stroom van internationale maritieme handel mogelijk te maken en om wereldwijde maritieme infrastructuur te beschermen. Het IISS beoordeelt dat Europese NAVO-leden tussen de US $ 94 miljard en US $ 110 miljard zouden moeten investeren om de lacunes in de capaciteiten te vullen die door dit scenario worden gegenereerd.

Het tweede scenario behandelt de verdediging van het Europese NAVO-grondgebied tegen een militaire aanval op staatsniveau. In dit scenario escaleren de spanningen tussen Rusland en de NAVO-leden Litouwen en Polen tot oorlog nadat de VS de NAVO hebben verlaten. Rusland gebruikt zijn bondgenoot Wit-Rusland om troepen op zijn grondgebied in te zetten.

Wit-Rusland (grenzend aan Polen en Litouwen) zet zijn strijdkrachten op scherp, de militaire en luchtverdedigingscommando’s en -controlestructuren (C2) zijn geïntegreerd in Russische netwerken en er is een beperkte mobilisatie van reserves. Russische logistieke, luchtverdedigings- en C2-eenheden worden ingezet in Wit-Rusland, net als het volledige 1st Guards Tank Army en een luchtaanvallenbrigade.

Deze oorlog resulteert in de Russische bezetting van Litouwen en een deel van het Poolse grondgebied dat in beslag is genomen door Rusland. Door een beroep te doen op Artikel V, geven de Europese NAVO-leden de Supreme Allied Commander Europe (SACEUR) de opdracht om Operation Eastern Shield gerust te stellen om Estland, Letland en Polen en andere vooraanstaande NAVO-lidstaten gerust te stellen door verdere Russische agressie af te schrikken. De Europese NAVO bereidt ook de strijdkrachten voor op Operation Eastern Storm, een militaire operatie om de Poolse en Litouwse regering de controle over hun territoria te herstellen.

Het IISS beoordeelt dat Europese NAVO-leden tussen US $ 288bn en US $ 357bn zouden moeten investeren om de capaciteitskloven te vullen die door dit scenario worden gegenereerd. Deze investeringen zouden een NAVO Europe-force-niveau tot stand brengen dat het waarschijnlijk mogelijk zou maken om de overhand te krijgen in een beperkte regionale oorlog in Europa tegen een medeplichtige.

De kwestie is een aantal van de mogelijkheden die door Amerikaanse troepen worden geboden, zoals logistiek en onderhoud voor landstrijdkrachten, kan relatief eenvoudig zijn, zo niet goedkoop om te vervangen.

Anderen zijn echter bijna uniek voor de VS en het zou moeilijk zijn om Europese capaciteiten te vervangen.

Een van de implicaties van dit onderzoek is het blijvende belang van de VS in militaire termen voor de verdediging van Europa. Deze studie biedt een realiteitscheck voor het lopende debat over Europese strategische autonomie.

Het IISS beoordeelt dat de herkapitalisatie over de militaire domeinen tot 20 jaar zou duren, met enige aanzienlijke vooruitgang rond de tien- en 15-jarige cijfers.

Europa moet er ook rekening mee houden dat, hoewel dit scenario alleen hypothetisch is, Rusland en Wit-Rusland in werkelijkheid intensieve militaire training blijven volgen. In oktober gaan ze massale gezamenlijke militaire oefeningen uitvoeren, Union Shield 2019, waarbij gezamenlijke militaire activiteiten worden gesimuleerd in geval van een gewapend conflict. Er bestaat bezorgdheid over het vermogen van Europa om adequaat op dergelijke activiteiten te reageren zonder de VS.

Met andere woorden, de auteurs van het rapport laten de directe afhankelijkheid van de Europese landen van de VS op militair gebied zien en schrijven zelfs een bepaald pad van actie voor dat door de Europese NAVO-regeringen moet worden gevolgd. Als Europa echt onafhankelijk wil zijn, zou het moeten beginnen met het vergroten van zijn mogelijkheden en een diepe afhankelijkheid van de VS en zijn geld moeten opheffen.