Ik werd verbannen uit Elons ‘vrije meningsuiting’ X-app wegens machtsmisbruik

Na jaren van druk van Israëlische lobbyisten en Britse spionnen werd ik uiteindelijk verbannen door Twitter/X. Wat zegt mijn verwijdering over Elon Musk, die pronkt met zijn verzet tegen censuur, terwijl hij belooft een ‘alles-app’ te bouwen waarin je de toegang tot bankieren en berichtenverkeer kunt verliezen vanwege het overtreden van dubieuze spraakcodes? 

Op 17 februari werd ik zonder waarschuwing geschorst van Twitter/X. De oorzaak was massale berichtgeving door zionistische activisten die ik had beledigd. Mijn verwijdering was gerechtvaardigd op grond van het feit dat ik de ‘regels tegen gewelddadige uitlatingen’ van X had overtreden. Nu ik het geweld op het podium eindeloos heb veroordeeld – in het bijzonder de genocide in Gaza – ben ik stomverbaasd. Niet in de laatste plaats omdat een post van een van mijn zionistische tegenstanders, waarin hij openlijk oproept om “wekelijks te worden mishandeld” over mijn politieke opvattingen, nog steeds bestaat.

Ondanks herhaalde verzoeken om duidelijkheid van X, heb ik geen idee of ik ooit zal worden hersteld. In februari kreeg ik van “steun” de mededeling dat de schorsing pas na drie maanden ongedaan wordt gemaakt. Maar slechts een paar zinnen later sprak de e-mail zichzelf tegen en stelde ter afsluiting dat het verbod slechts een maand zou duren. Ondertussen, telkens wanneer ik inlog op X, lijkt mijn profiel nul volgers of volgers te hebben, kan ik de tweets van iemand anders bekijken of doorzoeken (inclusief die van mij) en zijn mijn DM’s ontoegankelijk. Zijn ze gewist? Een bericht op de landingspagina luidt:

“Je account staat permanent in de alleen-lezen-modus, wat betekent dat je geen inhoud kunt posten, opnieuw posten of leuk vindt. U kunt geen nieuwe accounts aanmaken.”

In januari 2024 zuiverde X zonder waarschuwing of uitleg een aantal prominente, overwegend linkse gebruikers. Hun schorsingen werden pas opgeheven nadat een stortvloed aan klachten binnenkwam op het persoonlijke account van Elon Musk, de libertaire techneut en zelfbenoemde strijder voor de vrijheid van meningsuiting die Twitter kocht met zijn persoonlijke fortuin.

Ik ben dankbaar dat tientallen X-gebruikers hetzelfde hebben gedaan na mijn eigen schorsing. Musk heeft echter zijn mond gehouden over mijn zaak. Hoewel ik misschien niet zoveel volgers heb als degenen die in januari abrupt werden verdedigd, is mijn werk breed gedeeld op X, waarbij sommige berichten miljoenen vertoningen hebben opgeleverd. Het meest bekeken was mijn onthulling uit december 2023 dat een niet-geadverteerd en onopgemerkt Russisch regeringsvliegtuig geparkeerd stond op de luchthaven Dulles in Washington DC, een bezoek dat waarschijnlijk het begin betekende van het einde van de proxy-oorlog in Oekraïne.

Dit is een behoorlijk opmerkelijke ommekeer, gezien de gezamenlijke inspanning om mijn Twitter-uitvoer te onderdrukken zolang ik het platform gebruik. Een van de meest verhelderende onthullingen in de Twitter Files onthulde hoe het hypercensuurregime dat het sociale-mediaplatform controleerde vóór de overname van Musk expliciete toestemming van managers vereiste om accounts met meer dan 100.000 volgers te beperken . Tot dan toe hadden ingenieurs de vrije hand om heimelijk iedereen te censureren, te onderdrukken en te schaduwen, hoe ze maar wilden, zonder enig toezicht. 

Dit geheime protocol bood een overtuigende verklaring voor de merkwaardige ontwikkelingen met betrekking tot mijn eigen Twitter-account in de zomer van 2022. Gedurende 18 maanden na mijn registratie voor Twitter in 2021 bleef mijn aantal volgers hardnekkig laag. Dit was totdat The Grayzone de beroemde ‘journalist’ Paul Mason ontmaskerde als een Britse inlichtingenagent die rechtstreeks aanvallen op anti-oorlogsfiguren en bewegingen coördineerde met een ‘vriend’ op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ik was de hoofdonderzoeker van deze reeks rapporten .

De exposés genereerden veel aandacht over de hele wereld. Mijn volgers begonnen zich dagelijks met honderden te vermenigvuldigen. Vreemd genoeg stortte het totaal echter weer in als ik een paar dozijn minder dan 10.000 bedroeg. Blijkbaar waren Twitter-stafmedewerkers – en krachtige krachten die door hun nek ademden – absoluut vastbesloten dat niemand zag wat ik te zeggen had. 

Naast de onthullingen over Mason waaraan ik heb gewerkt, was er mijn rapport uit oktober 2019 waarin Gordon Macmillan, een senior Twitter-manager , werd onthuld als lid van de 77th Brigade, de schimmige eenheid voor psychologische oorlogsvoering van het Britse leger die gespecialiseerd is in het bewapenen van sociale media. 

Hadden Macmillan en zijn collega-kaders van de nationale veiligheid wraak op mij geëist toen ik uiteindelijk van Twitter/X werd verbannen? En wat zegt mijn definitieve verwijdering over de nieuwe baas van X, Elon, die X adverteert als een platform dat “voor de vrijheid van meningsuiting pleit”, terwijl hij belooft een “alles-app” te bouwen waar je vermoedelijk de toegang tot je bank- en berichtengeschiedenis zou kunnen verliezen wegens het schenden van de regels twijfelachtige spraakcodes? 

Uit ‘alles’ bevroren van Elon

Gordon MacMillan was een van de vele hooggeplaatste medewerkers die na de overname van Musk terecht bij het bedrijf werden ontslagen. Vanuit mijn perspectief heb ik, hoewel de politiek van de eigenaar niet verder verwijderd kon zijn van de mijne, de veranderingen die hij heeft doorgevoerd grotendeels verdedigd en omarmd. 

Tijdens een bijeenkomst van alle handen op het hoofdkantoor van Twitter/X op 26 oktober 2023 opende Musk zijn opmerkingen door aan te kondigen dat hij “het bedrijf aan het transformeren was van wat het was, Twitter 1.0, naar de alles-app.”

Hij beloofde “één enkele applicatie op te zetten die alles omvat. U kunt vanaf één handige plek betalingen, berichten versturen, video’s maken, bellen en wat u maar wilt.” 

“Dat hebben we gewoon niet”, klaagde Musk. “Het bestaat niet buiten China.”

Ik heb X misschien niet voor “alles” gebruikt, maar het was een uiterst nuttig hulpmiddel in mijn persoonlijke en professionele leven. Mijn verbod bood mij een duidelijke illustratie van de gevaren van het zo sterk afhankelijk zijn van een particuliere sociale media-app, vooral een app die functies biedt die bijna essentieel zijn in een digitale wereld.

Velen zijn bezorgd over de opkomst van digitale betalingen en valuta, want dit zou financiële instellingen en overheden onvermijdelijk monopoliemacht geven over de manier waarop burgers hun geld kunnen uitgeven, en nog ernstiger, of ze dat kunnen. Als u, zelfs per ongeluk, in aanraking komt met zulke krachtige krachten, raakt u wellicht voorgoed uit uw spaargeld. Als X echt een ‘alles’-app wil worden, zullen de implicaties van een verbod enorm worden vermenigvuldigd, waarbij opschortingen een gebruiker feitelijk uitsluiten van elke sfeer van zijn openbare en privéleven.

Dat punt hebben we nog niet bereikt. Maar de gevolgen van het willekeurige opschortingsproces van X zijn zeer reëel. Er zijn nu tientallen mensen – kameraden, medewerkers, critici en journalistieke bronnen – van wie ik nu afgesneden ben, misschien wel voor altijd. Ondertussen lijkt de inhoud van onze gesprekken permanent ontoegankelijk te zijn gemaakt – behalve misschien door Musk zelf. 

De vaag uitgelegde, willekeurige schorsing betekent dat mij niet alleen de mogelijkheid wordt ontzegd om mijn mening te uiten in een openbaar forum, de machtigen ter verantwoording te roepen, hypocrisie, criminaliteit en zelfs genocide aan de kaak te stellen, en rechtstreeks in contact te komen met mijn voor- en tegenstanders. Het betekent ook dat ik een platform ben kwijtgeraakt waarop ik gevoelige gesprekken kan voeren met bronnen over de hele wereld.

Het begin van iets ergers?

In een opiniestuk van juni 2019 schreef de speciale VN-rapporteur voor marteling, Nils Melzer, dat zodra WikiLeaks-oprichter Julian Assange ‘ontmenselijkt was door isolatie, spot en schaamte, net als de heksen die we vroeger op de brandstapel verbrandden, het gemakkelijk was om beroof hem van zijn meest fundamentele rechten zonder wereldwijd publieke verontwaardiging te veroorzaken.” Een belangrijk onderdeel van het ‘isolement’ van de oprichter van WikiLeaks was dat de Ecuadoriaanse ambassade in maart 2018 zijn internettoegang afsloot .

Zoals ik eerder onthulde , was die daad slechts één aspect van een uitgebreide zwarte propagandacampagne, uitgevoerd door een Britse inlichtingendienst genaamd het Integrity Initiative. Door Assange ten onrechte als een Russische agent af te schilderen, zette Londen met succes Quito onder druk om zijn persoonlijke bezoeken en alle communicatie met de buitenwereld te verbieden. Onmiddellijk daarna lanceerde de Britse politie ‘Operatie Pelican’, een plan om Assange uit de ambassade te halen en hem uiteindelijk in Amerikaanse hechtenis te brengen. 

Operatie Pelican slaagde een jaar later en Assange verblijft sindsdien in de Belmarsh-gevangenis, het Britse Gitmo. Terwijl hij wacht op uitlevering aan Washington, waar hij 175 jaar in een supermax-gevangenis kan doorbrengen, is Assange verhinderd om met de buitenwereld te communiceren. Om redenen van nationale veiligheid werd het persfotografen zelfs verboden zijn trouwdag in de gevangenis vast te leggen. Maakt mijn opschorting van Twitter/X deel uit van een soortgelijke poging om mij te isoleren, zodat wanneer de Britse staat mij mijn meest fundamentele rechten ontneemt, dit geen publieke verontwaardiging zal veroorzaken?

Denk ook eens aan de rol die Twitter/X speelde in de zaak van de onafhankelijke journalist Steve Sweeney, die willekeurig werd vastgehouden in Mexico terwijl hij op weg was om verslag te doen van de verkiezingen van november 2021 in Nicaragua, die het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken had veroordeeld. Sweeney had voor een eindeloze periode in de gevangenis kunnen wegkwijnen als het bericht niet onmiddellijk via Twitter was verspreid, wat zou hebben geresulteerd in zijn vrijlating na drie nachtmerrieachtige dagen in hechtenis zonder voedsel of schoon water. Activisten in Mexico liepen voorop in de strijd om Sweeney te bevrijden. 

Sinds mei 2023, toen Britse antiterreurfunctionarissen mij zes uur lang hebben vastgehouden, ondervraagd en digitaal gefouilleerd zonder mijn recht op stilte of privacy te verlenen, heb ik reizen zenuwslopend gevonden – vooral de handeling van aankomen op, doorlopen en verlaten van luchthavens . 

Ik weet niet welke informatie mondiale databases over mij weergeven, welke beweringen over mijn karakter zijn gedeeld met buitenlandse regeringen, en of ik ten onrechte ben gemarkeerd als een internationale veiligheidsdreiging. 

Invloedrijke figuren die banden hebben met de veiligheidsstaat, zoals Paul Mason, hebben er openlijk voor gepleit dat ik gevangen zou worden gezet als straf voor mijn journalistieke activiteiten. Heidi Bachram, de Britse pro-Israël activist die de campagne leidde om mij massaal op X te berichten over mijn solidariteit met Palestina, heeft de hoop uitgesproken dat ik “nooit meer” mijn vaderland zal mogen bezoeken. Haar aanhangers hebben het sentiment herhaald.

Er zijn duidelijke aanwijzingen dat een aantal schimmige, aan inlichtingen gekoppelde elementen mijn online activiteiten in de gaten houden. In november 2023 beweerde een Ierse defensieconsulent die beweert “actoren van de overheid, het leger en het maatschappelijk middenveld in Oekraïne en andere Europese landen te hebben geadviseerd over het defensiebeleid”, op bizarre wijze : “Klarenberg… toonde zijn FSB-handtekeningentraining begin 2014. ” 

Ik heb geen idee waar ze op doelden, en ik heb zeker nooit enige training gevolgd door de Russische inlichtingendienst. Maar het is niet onredelijk om te denken dat ik in het vizier van de militaire alliantie zou staan. Diezelfde maand beschreef het NAVO Stratcom Center of Excellence mij als een van de ‘agenten en sympathisanten’ van een ‘vijandig regime’ in een rapport dat uitbundig pleitte voor cyberpesten, intimidatie, stalking en doxxing van anti-imperialisten.

Britse censuurorganisatie richt zich op The Grayzone?

Blijkbaar niet tevreden met het simpelweg op mij persoonlijk richten, hebben dezelfde krachten ook meedogenloos The Grayzone aangevallen. In augustus 2022 besmeurde de Britse inlichtingenagent Ross Burley The Grayzone publiekelijk als een ‘Russische propaganda-eenheid’ en beweerde dat het ‘ongelooflijk onverantwoordelijk was van YouTube en andere sociale-mediabedrijven’ om onze journalisten te platformen. De oorzaak van zijn woede kan ons rapport uit 2021 zijn geweest over gelekte bestanden, waarin details werden onthuld van de omvangrijke, clandestiene inlichtingenoperaties van Groot-Brittannië tegen Rusland.

Als reactie hierop nam Twitter de ongekende stap om een ​​‘waarschuwingslabel’ toe te passen op elke tweet die aan dit rapport is gekoppeld, waarbij gebruikers werden gewaarschuwd dat de tweet ‘materiaal bevatte dat door hacking was verkregen’. Het beleid mislukte echter nadat talloze gebruikers het label bespotten en er een meme van maakten. Anderen suggereerden ondertussen dat het label van Twitter eenvoudigweg neerkwam op een zegel van authenticiteit dat de waarheidsgetrouwheid van het gelekte materiaal bevestigde. Wat betreft de vraag waarom het sociale netwerk ervoor heeft gekozen om dit label exclusief op The Grayzone te plakken en door het Westen gefinancierde ‘OSINT’-collectieven zoals Bellingcat, die routinematig gestolen materiaal publiceren, over het hoofd te zien, kunnen recente ontwikkelingen enige aanwijzingen bieden.

In februari onthulde Politico dat de Britse Defense and Security Media Advisory (DSMA) Committee tevergeefs had geprobeerd grote sociale-mediaplatforms over te halen om lid te worden van het bestuur. De Commissie is een door het Ministerie van Defensie beheerd censuurmechanisme dat tot taak heeft te dicteren welke veiligheidsgerelateerde verhalen de reguliere media mogen rapporteren. Als de commissie Britse journalisten en redacteuren vraagt ​​om informatie voor het publiek achter te houden, geven ze daar vrijwel altijd gehoor aan.

Politico citeerde Geoffrey Dodds, een DSMA-secretaris en voormalig militair functionaris, die zei dat Google en Meta tot de socialemediagiganten op het verlanglijstje van de commissie behoorden. Hij stelde voor dat technologiebedrijven hun platforms controleren op inhoud die verband houdt met de Britse ‘nationale veiligheid’ en vervolgens het advies van de commissie inwinnen over de vraag of ze moeten censureren. Toch is zijn poging tot nu toe niet succesvol geweest, omdat de bedrijven naar verluidt “het gevoel hadden dat ze niet in het bestuur konden zitten omdat het te veel met de overheid te maken had.”

Toch bleef Dodds optimistisch dat de Britse regering “een groots akkoord zou sluiten met de technologiegiganten… en dan hopelijk in staat zullen zijn de technologiegiganten weer aan boord te krijgen.” Politico zei dat de commissie “standvastig” was in haar vastberadenheid om sociale-mediabedrijven aan boord te krijgen. Dodds merkte op dat er in de toekomst waarschijnlijk minder print zal zijn, net zoveel uitzendingen, en een voortdurende toename van sociale media en online [nieuws]…Dus we moeten in dit spel stappen.”

Uit openbaar beschikbare notulen van de bijeenkomst van de DSMA-commissie in juni 2023 blijkt dat de plaatsvervangend secretaris van het orgaan, de gepensioneerde marinekapitein Jon Perkins, onthulde dat tussen oktober 2022 en april 2023 materiaal van “extreem gevoelige (in termen van de nationale veiligheid)” was “beschermd tegen onbedoelde openbaarmaking” dankzij de tussenkomsten van de commissie bij journalisten. Dit materiaal was “van de meest gevoelige aard die hij sinds zijn toetreding had gezien”.

Hoewel de ‘aard’ van dat ‘materiaal’ niet werd vermeld, verwees Perkins mogelijk naar een reeks onderzoeken die The Grayzone in die specifieke periode publiceerde en waarin de geheime en cruciale rol van Londen in de escalatie van de proxy-oorlog in Oekraïne werd beschreven. Gezien de reputatie van dit medium als een toonaangevende bron van inzicht in de mantel-en-dolk-machinaties van de door de VS en Groot-Brittannië geleide westerse nationale veiligheidsstaat, zou de DSMA-commissie de onderdrukking ervan op Twitter/X en andere platforms minstens evenzeer verwelkomen als zij mijn schorsing voor onbepaalde tijd gedaan. 

Na jaren van druk van agenten van de westerse veiligheidsstaat werd ik uiteindelijk van Twitter/X verbannen onder toeziend oog van de eigenaar van de miljardair die pronkte met zijn ideologische verzet tegen censuur. Bij zijn komende ‘alles-app’ lijkt het erop dat alles wat je zegt tegen je kan en zal worden gebruikt.