Indignatie redactie 
Er is een nieuwe wereldorde en Trump’s beschuldiging speelt een rol. Al bijna drie jaar is de planeet op zijn kop gezet, oorlogsdreigingen, eindeloze sancties, verdragen opzij gegooid, handelsakkoorden vernield en, misschien komt er een patroon.
‘Waanzin of methode’, dit zijn de vragen die we zullen onderzoeken.
In de VS is het veel meer. Terwijl het gebruik maakt van de enorme kracht van speciale belangen en buitenlandse lobbyisten, heeft Trump de Amerikaanse grondwet rechtstreeks aangevochten en duidelijk gewonnen.
Het regeringssysteem van Amerika staat op de schroothoop. We hebben zelfs congresleden die beweren dat Trump een ‘Christusfiguur’ en ‘Koning van Israël’ is, die de VS regeert, boven alles door de wil van god.
Zulk gepraat is duidelijk losgekoppeld.
Wat we gaan onderzoeken, en het is tijd om zo ver te gaan, is of deze nogal extreme situatie inderdaad is ontworpen voor een doel, zoals Trump lang geleden aankondigde, om “het moeras af te tappen.”
Als dat zo is, en opzettelijk of niet, bevindt Amerika zich zeker in een ‘vrije val’, dan zou ook de langdurige vete tussen Washington en Rusland-China, geboren uit het naoorlogse tijdperk, kunnen eindigen.
Militair afval en het nepverhaal
Militaire uitgaven vertegenwoordigen vandaag de grootste belasting voor de mensheid, volledig aangedreven door krachten die niemand begrijpt. Er zijn momenteel geen bedreigingen van grote conflicten tussen de Verenigde Staten, Rusland of China, het hele concept is een verzinsel.
Alle economieën zijn zo verweven dat het idee dat een enkele natiestaat of een groep staten een coalitie vormt tegen anderen een nonstarter is. Daarom is de NAVO dood en Europa kijkt naar het oosten naar Rusland voor handel en natuurlijk energie uit aardgas.
Het begon niet met Trump. Trump begon niet aan het nepverhaal van een wereldwijd conflict. Ik denk dat we er gerust op kunnen wijzen dat de hele ‘oorlog tegen terreur’ is verzonnen om een vijand te creëren om het opgeblazen militaire industriële complex van Amerika te voeden.
We kunnen ook categorisch stellen dat, ondanks enige vooruitgang in de richting van de realiteit tijdens de Clinton-regering in de jaren negentig, die voor het eerst sinds de Eerste Wereldoorlog de Amerikaanse begroting zeer tijdelijk in evenwicht bracht, de voornaamste activiteit van het ‘moeras’ in Washington is om nepdreigingen te verkopen, maak nepvijanden en profiteer van de rake-off van de criminele elites die zoveel macht uitoefenen in de Amerikaanse hoofdstad.
Crazy is zoals Crazy doet
Met Trump hebben we zeker geen ‘business as usual’. Hoewel er weinig echte gevechten zijn geweest, heeft Trump oorlog tegen natie na natie gedreigd, zeker China, Iran, Noord-Korea, Venezuela en waarschijnlijk enkele anderen die we niet kennen over.
In het proces heeft hij met zijn neus op het congres geslagen, bij de grondwet, bij de rechtbank en gewoon gedaan alsof wetten niet bestaan.
Zou er een plan kunnen zijn voor zijn waanzin?
Hij wist zeker dat hij zou worden afgezet en we geloven dat hij dit naar voren heeft geschoven door al het mogelijke te doen om zoveel mogelijk wetten te overtreden. De vraag is waarom?
De antwoorden liggen voor de hand, sommigen op zijn minst, en omvatten totale minachting en minachting voor de politiek van Washington en de mislukte regeringsvorm van Amerika. Door de manier van dingen uit te dagen, heeft Trump alle Amerikanen en hun regeringshaat geraakt.
Is Trump een hervormer door middel van “omgekeerde psychologie?” Toont hij totale en absolute corruptie en machtsmisbruik aan om een rothuis om zich heen neer te halen?
Nepbeschuldiging
Trump weet natuurlijk dat zijn beleid, enorme uitgaven, verspilling en zijn afstemmingen met de rijken en machtigen hem zullen beschermen, ongeacht wat hij doet. Cursief onderzoek van de methoden van Trump onthult hem als de ‘clownprins’ van de Deep State, maar is dit waar?
De senaat heeft dat duidelijk gemaakt, ze zullen niet eens een proces van beschuldiging houden, geen getuigen onderzoeken of zelfs toestaan wat wettelijk verplicht is.
Impeachment gaat wereldwijd
Wat niet wordt gezien, is hoe dit alles verandert, en met name de internationale orde van zaken. Tijd om ‘echt te worden’. De grootste bedreiging vandaag is terrorisme en islamitisch extremisme. Islamitisch extremisme of ‘Wahhabisme’ wordt echter volledig gefinancierd door Saoedi-Arabië, Amerika en de bondgenoot van Israël.
Erger nog, de terreurgroepen ISIS en Al Qaida zijn, volgens de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov, vanaf de eerste dag geholpen door de VS, zeker tegen Syrië, een gevestigde Obama-politiek die Trump lijkt te ondersteunen, of is hij dat?
Dan is er nog het andere probleem, de leugenaars van de pers en de enorme censuurmotor van Google en Facebook. Hun hand in het bevorderen van conflicten is zelfs voor kleine kinderen duidelijk.
Als Trump niet gek is of een totale dwaas, probeert hij het dan gewoon “op te blazen” om een erfenis van een echte Nieuwe Wereldorde achter te laten waar Amerika kan demilitariseren?
De methode
Zijn zijn extreem agressieve handelsbeleid een manier om aan te tonen hoe Amerikanen economische spieren kunnen gebruiken in plaats van militaire spieren om te overleven?
Dit zijn slechts hypothesen, waarom we analyseren en onderzoeken, waarom we kijken en waarom we leiders profileren, die te vaak tekenen van ondeugdelijk gedrag zien. Het bijna hopeloos maken van dit proces is het filter dat door de media is gecreëerd en dat theatraliteit oplegt in plaats van de realiteit.
Armageddon terugduwen
Trump’s beschuldiging geeft Rusland een “handje” in de onderhandelingen met de VS over een hernieuwde START (Strategic Arms Reduction Treaty) -overeenkomst, iets wat van vitaal belang is sinds Trump het IMF-verdrag heeft afgeschaft.
Het START-verdrag was om een eenvoudige reden een doodlopende kwestie geweest voor zowel Washington als Moskou, China was er niet bij inbegrepen. In 1987 werd het idee dat China een potentiële supermacht zou zijn niet overwogen.
Maar is China echt een strategische bedreiging?
In 2010 was het probleem geïdentificeerd en voorspeld, zoals we zien in deze door Peter Brooks gefinancierde erfgoedstichting:
“De bespreking van het Strategisch Wapenverminderingsverdrag VS-Rusland – ook wel New START genoemd – heeft tot nu toe vrijwel een zeer belangrijke overweging overgeslagen: China.
In de aanloop naar de stemming van de commissie van vorige week om het verdrag dit najaar ter goedkeuring naar de bodem te sturen, hebben de senatoren terecht gedebatteerd of New START de Amerikaanse raketverdedigingsopties overdreven beperkt, zwakke verificatieprocedures heeft, te veel Amerikaanse raketten of kernkoppen snijdt ( ten opzichte van Russische reducties) of kan nucleair Noord-Korea en bijna-nucleair Iran beïnvloeden.
Maar wetgevers hebben het probleem nog niet volledig onder ogen gezien dat, terwijl we onze strategische nucleaire strijdkrachten opbouwen (met ongeveer 20 procent onder Nieuwe START) in de hoop van het Witte Huis dat anderen zullen ontwapenen, China betrokken is bij een strategische opbouw.
Dus voordat er definitief wordt gestemd over een wapenbeheersingspact dat de komende 10 jaar zou duren, zou het verstandig zijn om na te denken over de ontluikende bommen in Beijing.
Hoewel de precieze vorm van de grote ambities van China misschien niet duidelijk is, bestaat er geen twijfel over dat ze bestaan. Weinigen zouden betwisten dat Beijing het niet erg zou vinden om de hoofdzetel te nemen aan de tafel van wereldmachten, nu bezet door Washington.
Als zodanig heeft China alle aspecten van zijn nationale macht uitgebreid: politiek, economisch en militair. Evenmin is de laatste beperkt tot een conventionele nekopbouw; de strategische krachten nemen ook een hoge vlucht.
China vertrouwde lange tijd op een kleine, op het land gebaseerde nucleaire kracht van ICBM’s in vaste silo’s en op een beperkt aantal weg-mobiele raketten, wat zorgde voor een “voldoende en effectieve” afschrikking in de ogen van Beijing.
Maar de kracht is groter, beter en slechter geworden. Terwijl het Amerikaanse strategische arsenaal bijvoorbeeld dringend moet worden bijgewerkt, worden Chinese nucleaire strijdkrachten over de hele linie gemoderniseerd.
En het aantal kernkoppen in China is gestegen, volgens sommige schattingen zelfs verdubbeld in de afgelopen jaren. Het Pentagon zegt dat Beijing nu mogelijk meerdere kernbommen op een enkele, nieuw ontwikkelde weg-mobiele raket kan plaatsen. “
Het artikel klopte niet en de Heritage Foundation, een zeer ‘conservatieve’, lees ‘oorlogszuchtige’ denktank, loog. Een decennium later heeft China minder dan 300 kernwapens en besteedt weinig of niets aan zijn strategische nucleaire programma. In plaats daarvan besteedt China terecht aan raketverdediging.
Zoals bekend, volgt China, hoewel het tweede is in militaire uitgaven aan de VS, het voorbeeld van Iran in het beperken van krachtprojectiemogelijkheden.
Het Chinese leger is dus defensief.
Een ander belangrijk achtergrondstuk is het opgeblazen militaire budget van Amerika, nu $ 734 miljard, een enorme toename ten opzichte van de $ 649 miljard in 2018, voor een natie met slechts een handvol troepen in gevechten overal, hoewel overal ingezet, maar met welk doel?
Het grootste conflict van Amerika is in Afghanistan, waar gevechtsgerelateerde sterfgevallen in 2019 12 voor het jaar meten, een aantal vaak in minder dan een uur in Vietnam.
Amerika verliest veel meer van zijn militairen door sms’en tijdens het rijden.
De Farce in Washington
Laten we duidelijk zijn, Trump werd niet beschuldigd van Rusland of een verkiezing. Hij werd afgezet omdat hij afgezet wilde worden. Het bewijs is overweldigend, niet alleen dat hij een buitenlandse leider chanteerde om zich te bemoeien met een Amerikaanse verkiezing, maar dat hij het deed alleen om te zien of hij ermee weg kon komen.
Hij deed het, heel mogelijk, om te bewijzen hoe gebroken Amerika is.
Trump brak vervolgens wet na wet, bedreigende getuigen, eindeloze schending van constitutionele scheiding van machten, even eindeloze daden van obstructie, wat dat ook betekent, en al die tijd omringd door advocaten, waaronder William Barr.
Trump en Syrië
Maar laten we teruggaan naar Rusland en hun rol in Syrië. Sommigen merken misschien op dat de Amerikaanse senaat, die 100% achter Trump staat, net een nieuwe rekening heeft aangenomen, nu op weg naar het Huis van Afgevaardigden, die verlammende sancties opleggen aan de valuta van Syrië en haar centrale bank.
Elke natie die handelt, zelfs in humanitaire benodigdheden, zelfs vaccins, zal worden uitgesloten van elke handel met de Verenigde Staten.
Deze kwestie, die niet wordt gemeld, leidde tot een “crash-bijeenkomst” tussen Rusland en Iran vanaf 19 december 2014.
Dit is oorlogvoering, puur en simpel, geen “sancties” maar een economische blokkade, in wezen een economische “tapijtbomaanslag” van het Syrische volk.
Rusland is echter niet onbewust betrapt, althans niet in Syrië.
Rusland was begonnen met een programma voor het organiseren en trainen van Koerdische eenheden die eerder verbonden waren met de Verenigde Staten. De reden is simpel, het stelt Rusland en Syrië in staat om naar de Turks-Irakese grens te verhuizen om de illegale diefstal van olie in de VS te controleren, die al Qaida in de provincie Idlib economisch ondersteunt. Het probleem is dat veel van die olie over de Iraakse grens naar Turkije wordt verplaatst en Rusland de grens daar waarschijnlijk als ‘poreus’ zal zien en handelen, zoals eerder het geval was.
Hoelang zal Trump openlijk zijn neus op de wereld drukken, olie stelen, geld in handen van terroristen witwassen en het doen op ‘klaarlichte dag’.
Merk op dat de regering Bush (43) niet alleen veel slechter deed, maar volgens bronnen meer dan $ 300 miljard aan heroïne uit Afghanistan heeft geproduceerd en gedistribueerd als onderdeel van hun ‘militaire inspanningen’.
Trump’s “oliediefstal” in Syrië is op zijn best symbolisch, maar waarom nu?
Velen vergeten dat de VS al meer dan 10.000 ISIS-olietrucks al enige tijd vrije doorgang vanuit Irak en Syrië hebben toegestaan, allemaal onder een coalitie van luchtcoalities, en doen alsof er niets bestond totdat de Russische ruimtevaarttroepen “de boom hebben neergelaten”.
Dit gebeurde onder toeziend oog van Barak Obama.
Een gangster voor de procureur-generaal?
Om de acties van Trump te begrijpen, zullen we terugkeren naar de naam, “William Barr”, de huidige procureur-generaal van de Verenigde Staten, lang erkend als een frontman van de Deep State.
Barr is een voormalige CIA-agent uit de jaren zeventig die als een ‘fixer’ met jarenlange partner Robert Mueller werkte, volgens Gene Tatum in zijn boek ‘The Mule’. Een deel van de bende is de zogenaamde ‘marionet’ van Mueller, ‘James Comey’ , die voortdurend plagen met Trump alsof ze op de een of andere manier waren opgesloten in dodelijke gevechten.
Eigenlijk zijn ze allemaal ‘moeraswezens’, met een lange geschiedenis van het verkopen van de Verenigde Staten voor persoonlijk gewin en eindeloze banden met grote olie, grote farmaceutische en het militaire industriële complex.
Het andere niveau is de theorie waarop gewerkt wordt, die een van ‘chaos’ is.
Als je Rudy Giuliani toevoegt aan de mix, de beste medewerkers van Trump, kunnen we net zo goed ook schoonzoon Jared Kushner toevoegen, zijn diep bevlekt, besmet en nutteloos, meer een last dan iets en extreem riskant voor Trump om rond te houden.
Zijn ze “patsies” of “provocateurs?”
Conclusie
‘Chaos’ is op zichzelf een ‘methode’ als het voor een doel wordt gebruikt. Het doel zou een wereldoverheersing van een gecentraliseerde oligarchie of ‘vrede en overvloed’ kunnen zijn, door toedoen van degenen die openlijk lang onverschilligheid hebben getoond voor de menselijke conditie.
Als demilitarisering op het spel staat, hoewel wapenverminderingsverdragen rond de krachtige lobby’s van Washington ‘geschroefd’ zijn, de wortel van het ‘moeras’, bedoeld om een vreedzame wereldeconomie te herstructureren, is de politiek onrustig geworden.
Ons wordt gevraagd aan te nemen dat degenen die de afgelopen eeuw politiek afgestemd zijn op de verspreiding van het Amerikaanse leger over de hele wereld, dit allemaal zullen terugdraaien.
Maar dat is misschien wel wat we zien en alleen het rookgordijn van “geconstrueerde chaos” zou het mogelijk kunnen maken.
