In de burgeroorlog van Musk over immigratie zijn beide partijen racistisch

Elon Musk en Vivek Ramaswamy willen goedkope arbeidskrachten, geen multiraciale democratie.

Musk – Democraten zijn terecht enthousiast over het feit dat de MAGA-crew al heftig met elkaar aan het vechten is, nog vóór de inauguratie van Donald Trump. Nu de Republikeinen een trifecta tegemoet gaan (zelfs een die rust op een fragiele greep van het Huis van Afgevaardigden), is de beste hoop voor Democraten dat interne GOP-strijd Trumps vermogen om zijn agenda uit te voeren zal saboteren. Dit is in feite wat er gebeurde in Trumps vorige ronde als president, toen de MAGA-koning vaak werd gedwarsboomd door interne strijd in zijn coalitie (met name de intense gevechten tussen GOP-institutionalisten zoals Mitch McConnell en anti-systeemprovocateurs zoals Steve Bannon).

De huidige interne GOP-strijd is een bekend gevecht tussen een zakelijke elite die goedkope immigrantenarbeid wil en nativistische agitators die geloven dat immigratiebeperking centraal staat in de MAGA-agenda. Zoals New York Magazine meldt : “Vorige week, terwijl Amerikanen druk bezig waren met het vieren van de feestdagen met hun families, ontstond er een omstreden online breuk tussen de MAGA-gelovigen nadat Donald Trumps bondgenoten in de techwereld, onder leiding van miljardair Elon Musk, begonnen terug te vechten tegen aanvallen op hooggekwalificeerde buitenlandse techwerkers door de nativistische vleugel van de beweging.”

De eerste aanleiding voor het conflict was Trumps nominatie van Sriram Krishnan, een in India geboren techondernemer, als senior beleidsadviseur voor kunstmatige intelligentie. De strijd verspreidde zich al snel naar de grotere kwestie van H-1B-visa, die in Silicon Valley veel worden gebruikt om immigranten aan te nemen.

De aanklacht tegen zowel Krishnan als het H-1B-programma werd geleid door Laura Loomer, een controversiële mediapersoonlijkheid die naar verluidt speciale toegang tot Trump heeft. Zoals New York opmerkte: “Loomer, die nooit iemand is geweest die regelrecht racisme uit de weg ging, lanceerde ook aanvallen op Indiase immigranten, noemde ze ‘indringers van de derde wereld’ en vierde de ‘witte Europeanen’ die volgens haar het land hebben opgebouwd.”

In de strijd tegen Loomer presenteerden Musk en zijn bondgenoten zichzelf als tegenstanders van racisme. Musk tweette dat “die verachtelijke dwazen uit de Republikeinse Partij verwijderd moeten worden, met wortel en al” en voegde toe dat hij met “verachtelijke dwazen” bedoelde “degenen in de Republikeinse Partij die haatdragende, onverbeterlijke racisten zijn.”

Hoewel het waar is dat Loomer en haar bondgenoten (waaronder voormalig adviseur van Trump Steven Bannon en pundit Ann Coulter) racisten zijn, betekent dit niet dat Musk en zijn bondgenoten uit Silicon Valley (met name voormalig Republikeins presidentskandidaat Vivek Ramaswamy, die samen met Musk Trump adviseert over het onderwerpen van de federale overheid aan de MAGA-agenda) zich in hun strijd laten leiden door werkelijk antiracistische politiek.

Zoals mijn Nation- collega Joan Walsh opmerkte , hebben anti-systeem-agitators zoals Loomer en Bannon, hoe weerzinwekkend ze ook zijn, een punt als ze het H-1B-programma belachelijk maken als uitbuitend. Al tientallen jaren beweren progressieve pro-arbeidsactivisten dat het H-1B-programma in feite een gastarbeidersprogramma is, dat een reserveleger van werknemers creëert die voor lagere lonen werken en minder rechten hebben dan Amerikaanse burgers of mensen met een permanente verblijfsstatus. Het H-1B-visum is gekoppeld aan werkgelegenheid, wat betekent dat werknemers bijzonder kwetsbaar zijn voor uitbuiting.

Op 2 januari uitte Bernie Sanders deze lang bestaande linkse positie, door op te merken: “De belangrijkste functie van het H-1B-visumprogramma is niet om ‘de besten en de slimste’ aan te nemen, maar om goedbetaalde Amerikaanse banen te vervangen door laagbetaalde contractarbeiders uit het buitenland. Hoe goedkoper de arbeid die ze inhuren, hoe meer geld de miljardairs verdienen.”

De huidige burgeroorlog van de GOP is er een waarin beide partijen diep reactionaire en intolerante visies op de maatschappij hebben, hoewel met kleine verschillen. MAGA-nativeisten zoals Loomer en Bannon dromen van een terugkeer naar het overweldigend blanke Amerika van de jaren 50, met middenklassebanen als erfgoed dat grotendeels is gereserveerd voor de dominante etnische groep van het land. Musk en Ramaswamy willen misschien een meer multiraciaal Amerika, maar het zou nog steeds een diep hiërarchisch Amerika zijn, met immigranten die de goedkope arbeidskrachten leveren waardoor de 1 procent kan floreren.

Musks eigen geschiedenis van racisme verduidelijkt het feit dat beide partijen in deze strijd slechts verschillende vormen van onverdraagzaamheid aanbieden. Musk heeft een lange geschiedenis van het promoten van racistische mythes zoals het idee van ” witte genocide ” en de “Grote Vervanging”. Deze ideeën zijn, zoals Julia Black documenteerde in een artikel uit 2022 voor Business Insider , verbonden met zijn eugenetische overtuiging dat mensen zoals hijzelf superieure genen hebben en dus een plicht om de aarde te bevolken. Dit is een overtuiging die Musk lijkt te hebben overgenomen van zijn vader, Errol Musk.

Zoals Black meldt :

Musk, die 10 bekende kinderen heeft verwekt bij drie vrouwen, is de meest prominente pronatalist in de techwereld, zij het onofficieel. Hij is openlijk geweest over zijn obsessie met Genghis Khan, de 13e-eeuwse Mongoolse heerser wiens DNA nog steeds te herleiden is tot een aanzienlijk deel van de menselijke bevolking. Een persoon die rechtstreeks met Musk heeft samengewerkt en die anoniem wilde blijven voor dit artikel, herinnerde zich dat Musk al in 2005 zijn interesse uitsprak in “het bevolken van de wereld met zijn nakomelingen. In augustus vertelde Elons vader… me dat hij zich zorgen maakte over lage geboortecijfers in wat hij ‘productieve landen’ noemde.”

Musks bondgenoot Ramaswamy heeft deze argumenten op een behoedzame manier in een politiek correctere vorm gegoten, als een kwestie van cultuur in plaats van genetica. Volgens Ramaswamy moet Silicon Valley immigranten aannemen omdat “de Amerikaanse cultuur al veel te lang middelmatigheid boven excellentie vereert.”

Eén reden om Ramaswamy’s bewering dat hij om cultuur geeft niet serieus te nemen, is dat hij zelf, net als Musk, een geschiedenis van racisme heeft . Bovendien zijn deze “culturele” rechtvaardigingen voor hiërarchie vaak slechts nauwelijks verhulde manifestaties van het geloof dat sommige mensen van nature meesters zijn en anderen van nature dienaren. De Indiase journalist Abhijit Iyer-Mitra, die partij koos voor Musk tegen een nativistische criticus van het H-1B-programma, verraadde het spel door te stellen : “Drie generaties van mijn voorouders hebben beter Engels gesproken en geschreven dan jouw arbeidersfamilie. Ik huur je wel in om mijn schoenen te poetsen, want dat is het enige waar je gekwalificeerd voor lijkt te zijn.”

De woorden van Iyer-Mitra laten zien dat steun voor Silicon Valley’s versie van meritocratie perfect verenigbaar is met aristocratische hoogmoed. Musks geloof in de grootsheid van zijn eigen genen en de noodzaak om de planeet te bevolken met zijn DNA is een bijzonder belachelijke manifestatie van dezelfde houding.

Op hetzelfde moment dat Musk het racisme van Loomer en andere critici van het H-1B-visum aan de kaak stelde, sprak hij zijn steun uit voor de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland (AfD), die notoir anti-immigrant is. Er is geen spanning tussen Musks twee standpunten. Hij is opportunistisch antiracistisch als hij werknemers nodig heeft voor zijn bedrijf, maar op de lange termijn wil hij de multiraciale arbeidersklasse gedisciplineerd en verdeeld houden. De beste manier om dat te doen is door nativistische politieke bewegingen te steunen, of dat nu MAGA in de Verenigde Staten is of AfD in Duitsland.

Voor progressieven is er weinig reden om te kiezen tussen Musks cynische racisme en het racisme van MAGA anti-systeem agitators als Loomer en Bannon. Op zijn best kunnen we hopen dat de interne strijd beide schadelijke krachten zal verzwakken. De ware weg vooruit houdt in dat we de politieke ruimte die is ontstaan ​​door rechtse interne strijd gebruiken om een ​​meer principieel argument voor immigratie te maken – een gebaseerd op het doel om een ​​multiraciale arbeidersklasse te creëren met een gedeelde waarde van kosmopolitische solidariteit die de plutocraten en hun racistische coalitie omver kan werpen.