De coronacrisis vangt een groot deel van het aandachtspotentieel van mensen op. En in zijn slipstream gedijen zeer dubieuze ontwikkelingen die bijna volledig onopgemerkt blijven door het publiek. Met name contanten worden getroffen. Corona versnelt de afschaffing van contant geld met vele jaren gevaarlijk. Maar voordat we kijken naar de huidige ontwikkelingen in verband met de coronacrisis, moeten we ons eerst twee belangrijke vragen stellen:

• Waarom is afschaffing van contant geld gevaarlijk?
• Wat zijn de gevolgen voor ons persoonlijk en voor de vrijheid van onze samenleving?

De afschaffing van contant geld en de effecten ervan worden meestal volledig onderschat. Bijna geen enkele andere gebeurtenis zal de toekomst van onze samenleving zo twijfelachtig beïnvloeden en veranderen als de afschaffing van contant geld. De gevolgen zijn legio. Om u een beetje inzicht te geven, zal ik hieronder twee praktijkvoorbeelden behandelen.

Effecten op het leven van ons burgers

Na de afschaffing van contant geld hebben we niet langer de beste didactische leermiddelen om onze kinderen te leren omgaan met geld. Contant geld kan worden geteld, verdeeld, gestapeld, gebundeld. Je kunt het aanraken, voelen, horen en ook ruiken. Het is ongeëvenaard en het ideale medium voor kinderen om te leren omgaan met geld en ruilen.

De schuldhulpverleningscentra luiden nu al de noodklok dat we eindelijk onze relatie met geld verliezen door digitale betaalmiddelen. Studies hebben aangetoond dat mensen met kaartbetalingen tot 100 procent meer consumeren dan met contante betalingen. Door te betalen met de digitale betalingssystemen, verliezen mensen hun relatie met geld en worden daardoor de levens van miljoenen gedestabiliseerd. Vooral gezinnen en sociaal kansarmen worden getroffen. Door het afschaffen van contant geld wordt het zelfgenezend vermogen van burgers met betrekking tot hun financiën ernstig verstoord.

Impact op de samenleving

De sociale gevolgen van de afschaffing van contant geld zijn zelfs nog dramatischer en veel gevaarlijker. De afschaffing van contant geld zal resulteren in een onverwachte cementering en bijna onbeperkte uitbreiding van de macht van bedrijven en instellingen. Niet alleen neemt de controle over de burger en het toezicht onmetelijk toe door de volledige gegevensverzameling van alle digitale betalingen, er ontstaat ook een financiële dictatuur – bijna onopgemerkt door het publiek. Deze term lijkt in eerste instantie onwerkelijk, maar is er helaas het gevolg van.

Omdat controle over al het geld wordt gebundeld en geconcentreerd door de afschaffing van contant geld op een klein aantal besluitvormers en instellingen en hun macht en invloed vergroot tot een onvoorstelbaar niveau.

U krijgt controle en volledige toegang tot al het bestaande geld en kunt de wereldaangelegenheden bijna naar believen beheersen. Inhoudingen als gevolg van negatieve rentetarieven of golven van onteigening zijn dan slechts een druk op de knop verwijderd, want al het geld zit vast in het banksysteem en het kan er niet meer uit – er is geen geld meer. Deze elites kunnen het onteigende geld gemakkelijk misbruiken voor reddingsoperaties van banken, om grote bedrijven te redden, om de aandelenmarkten te stabiliseren, voor oorlogen en vele andere twijfelachtige machtsbelangen. Er vindt een ongekende machtsverschuiving plaats, zodat elites centraal en buiten de invloed van de burgers de wereld en de voortgang van de wereldgeschiedenis beheersen.

Contant geld wordt gevreesd door de financiële sector. Contant geld kan het huidige monetaire systeem en daarmee de macht van de geldindustrie in gevaar brengen of zelfs omverwerpen, bijvoorbeeld via een bankrun. Daarom worden er vanuit verschillende hoeken grote inspanningen geleverd om het geld met zeer subtiele acties te verzwakken en stap voor stap te elimineren.

Deze twee voorbeelden illustreren slechts een klein deel van de gevolgen van een afschaffing van contanten. Maar ze zouden voldoende moeten zijn om dit onderwerp serieus te nemen en het tijd en ruimte te geven om ermee om te gaan. Omdat de afschaffing van contant geld geen fictie is, maar een bittere realiteit. Dit artikel laat de ontwikkelingen op dit gebied zien tijdens de coronacrisis.

De coronacrisis en de fatale gevolgen voor ons geld

Voor gewone mensen wordt betalen met een kaart steeds vanzelfsprekendder. Sneller dan verwacht, zal het verdwijnen van contant geld een volkomen normale en toevallige ontwikkeling zijn van de gebeurtenissen van vandaag. In mijn boek “Das Cashkomplott” beschrijf ik dat dit niet toevallig gebeurt, maar al minstens een decennium gepromoot wordt door zeer machtige bedrijven en instellingen. De huidige coronacrisis doet de rest. Het versnelt de afschaffing van contant geld met jaren. We bevinden ons momenteel in een zeer gevaarlijke, mogelijk zelfs beslissende fase, die de fatale slag is voor ons geld. Gelukkig zijn de dobbelstenen nog niet definitief geworpen. Maar we hebben heel weinig tijd om in actie te komen.

Om de catastrofale gevolgen van de coronacrisis goed te kunnen vatten, wil ik de ontwikkelingen vanaf het begin in vier fasen beschrijven. Daarna ga ik dieper in op oplossingen – want contant geld heeft dringend onze hulp nodig!

Fase I: Lockdown maart 2020

Medio maart 2020 zijn alle niet-systeemrelevante winkels in Duitsland gesloten. Alleen winkels die absoluut noodzakelijk waren voor de bevoorrading van de burgers mochten open blijven. Dit waren onder meer supermarkten en bouwmarkten zoals Aldi, Lidl, EDEKA, Obi et cetera. Met name deze corporaties hebben direct en ook in de weken daarna de verdere voortgang en vooral de interpretatie en implementatie van de Corona-regels aanzienlijk gecontroleerd en uitgevoerd.

De winkels gaven de voorkeur aan kaartbetalingen en wilden indien mogelijk geen contant geld meer accepteren. Aan de kassa’s hangen borden met de volgende inscriptie, bijvoorbeeld: “Om hygiënische redenen vragen wij u om met de kaart te betalen.” Sommige winkels hebben zelfs het contant geld volledig geweigerd. Een fastfoodketen schreef: “Geen contante betalingen meer: ​​alleen elektronisch betalen mogelijk.” Op dat moment ontving ik tientallen brieven op mijn blog “Bargeldverbot.info” die precies dit rapporteerden. De volledige afkeuring van het geld werd ook meerdere keren aan mij gemeld. Deze eerste fase duurde ongeveer 1 à 2 weken.

Fase II: Cash wordt verbannen en gestigmatiseerd

Het feit dat winkeliers contant geld volledig weigeren en alleen kaartbetalingen accepteren, was natuurlijk niet permanent afdwingbaar door winkeliers. Enerzijds zijn bankbiljetten het enige wettige betaalmiddel. Dit betekent dat er een dwang is om contant geld te accepteren, dat wil zeggen dat winkeliers in principe contant geld moeten accepteren. Bovendien zouden miljoenen burgers niet langer in staat zijn geweest om essentiële goederen te kopen, aangezien veel burgers geen EG- of creditcard hebben of niet gewend waren hiermee om te gaan. Ook hadden veel winkels geen kaartlezers.

Bovendien was het argument om via contant geld met corona te worden besmet, niet eens dicht bij doorslaggevend.

Om consistent te zijn, zou je alle kaartterminals hebben moeten demonteren waar je je pincode invoert, aangezien coronavirussen zowel op deze als op alle andere aangeraakte objecten kunnen zijn aangetroffen.

Instellingen als de Deutsche Bundesbank of de Europese Centrale Bank hebben hierover duidelijke uitspraken gedaan. De Deutsche Bundesbank zei:

“De kans om besmet te worden met contant geld is lager dan bij veel andere alledaagse voorwerpen.”

Kenmerkend voor deze fase is dat vrijwel alle winkels de voorkeur gaven aan pinbetalingen en dit duidelijk gedocumenteerd met borden aan de kassa’s. Een grote winkelketen schreef: “We houden van EC-betalingen. Betaal alsjeblieft, indien mogelijk met een kaart. ”Anderen behandelden het geld daarentegen als een besmet en besmet voorwerp:“ Als je met contant geld wilt betalen, stop het geld dan in het daarvoor bestemde opbergvak. ”

Uit onderzoek is gebleken dat 83,9 procent van alle winkels tijdens de coronacrisis dergelijke of soortgelijke borden bij de kassa’s had geplaatst. Een advertentie voor de digitale betalingssystemen die de geldindustrie niet beter had kunnen wensen – en zelfs helemaal gratis. Corona maakt het mogelijk! Deze fase duurde ongeveer tot juli 2020.

Fase III: De gevolgen – velen keren niet terug naar geld

Sinds juli zijn winkeliers begonnen met het demonteren van de borden waarop ze de voorkeur gaven aan kaartbetalingen. Het wordt steeds onbetrouwbaarder om te beweren dat je met contant geld besmet kunt raken met corona. De gevolgen van fase I en II zijn echter enorm. Zo stegen kaartbetalingen met maar liefst 48 procent tijdens de coronacrisis. Dit is een ongekende stijging. Door de coronacrisis zijn mensen gewend geraakt aan kaartbetalingen. Velen zullen nooit meer teruggaan naar contant geld. De gevolgen zijn:

• Cash heeft zijn dominantie verloren.
• Mensen zijn gewend geraakt aan kaartbetalingen.
• Conditionerende mensen: “Contant geld is smerig, vol virussen en gevaarlijk voor de gezondheid.”

Maar dit alles is slechts het topje van de ijsberg. De echte schade die Corona aan de cash heeft toegebracht, is elders te vinden en kan in korte tijd resulteren in de afschaffing van contant geld.

Duitsland was tot vóór Corona een contant land. De Duitsers betaalden graag met contant geld, en tot dan had bijna geen enkele koopman gedacht, laat staan ​​contant geld geweigerd. De acceptatie van kaartbetalingen was laag en de handelaars waren bang om een ​​daling van de verkoop te moeten accepteren als ze contant geld weigerden. Na de laatste maanden van de coronacrisis ziet de wereld er heel anders uit.

In de detailhandel is hiervan een heel nieuw bewustzijn ontstaan. Winkeliers hebben ingezien dat het mogelijk is contant geld te weigeren en velen overwegen serieus om dit ook te doen. Het was slechts een kwestie van tijd voordat de eerste handelaren contant geld begonnen af ​​te wijzen. En dat is precies wat er al een paar dagen gebeurt. In Rijnland-Palts bijvoorbeeld, nam de eerste ijssalon geen contant geld meer aan. Andere dealers staan ​​hiervoor in de startblokken. Deze situatie is buitengewoon gevaarlijk voor contant geld.

Fase IV: Duitsland volgt dezelfde weg als Zweden

Het feit dat winkeliers nu hun toevlucht nemen tot het volledig weigeren van contant geld, is een gevaarlijke doorbraak van de dam voor de afschaffing van contant geld. We lopen het risico in Duitsland dezelfde kant op te gaan als Zweden de afgelopen jaren is ingeslagen. Zelfs vandaag de dag is het in Zweden niet meer mogelijk om met contant geld door het openbare leven te komen. De meeste winkels, benzinestations, maar ook openbare toiletten en vervoermiddelen zijn niet meer contant te betalen. Het is ook moeilijk geworden om banken en geldautomaten te vinden om aan contant geld te komen. In Zweden is het slechts een kwestie van tijd voordat contant geld volledig wordt afgeschaft. Het wordt publiekelijk besproken en geëist.

De afschaffing van contant geld zou niet per decreet moeten gebeuren, maar door middel van handel, zoals ik laat zien in mijn boek “Das Bargeldkomplott”. En eerder dan we denken, kunnen wij burgers niet langer contant betalen in de handel. Corona heeft de afschaffing van contant geld in zeer korte tijd met jaren versneld. Hoewel deze ontwikkeling zonder Corona zou hebben plaatsgevonden, zou deze in Duitsland zeker 2 tot 5 jaar hebben geduurd. We hadden deze tijd dringend nodig om ons te organiseren, om actie te ondernemen tegen deze ontwikkelingen en om te werken aan het behoud van de cash.

Wat kunnen we doen?

Het geld bevindt zich in een precaire en zeer gevaarlijke situatie. Zolang slechts enkele winkels contant geld weigeren, is ons geld nog niet leeg. Maar als dit een precedent schept en als model dient voor andere retailers, kan deze tendens zich ongecontroleerd ontwikkelen en kunnen wij burgers in veel winkels niet meer binnen zeer korte tijd met contant geld betalen.

Het contante betalingsquotum daalt snel en de contante infrastructuur kan niet langer worden onderhouden.

Dan zijn we heel snel bij het “Point Of No Return”. Dus op het punt waarop het onafhankelijk wordt en de afschaffing van contant geld niet langer kan worden voorkomen. De volgende verklaring uit Zweden zou ons voldoende moeten waarschuwen: “Als de hoeveelheid contant geld zo snel blijft afnemen, zal het moeilijk zijn om de infrastructuur te onderhouden.”

Contanten lopen een groot risico. Ik hoop dat ik dit in deze paper heb kunnen aantonen. Maar we kunnen iets voor het geld doen. Hiervoor heb ik onder Bargeldverbot.info tal van mogelijke oplossingen ontwikkeld, hoe iedereen actief iets belangrijks kan bijdragen aan het ontvangen van contant geld. Op dit punt vandaag de drie ad-hocoplossingen.

Vermijd winkels die contant geld weigeren

De belangrijkste reden dat winkeliers momenteel nog contant geld accepteren en het niet afwijzen, is dat ze terugdeinzen voor de gevolgen. Zodat klanten de winkel mijden, ergens anders gaan winkelen en daarmee de verkoop instorten. Het is daarom bijzonder belangrijk dat wij burgers niet meespelen in dit spel en alleen winkelen waar contant geld wordt geaccepteerd. Winkels die contant geld weigeren, moeten zeker worden vermeden.

Het is hoe dan ook belangrijk om zo vaak mogelijk contant te betalen. Want hiermee laten we onmiskenbaar de vlag voor contant geld zien. Het werkt als een stembiljet. Als u contant betaalt, kies dan voor contant geld. Als u met een kaart betaalt, kiest u voor de optie contant betalen. Zo simpel is het.

Boycot winkels

De vorige oplossing is erg belangrijk, maar ik vrees dat dit niet genoeg zal zijn. Dit hangt samen met het feit dat kaartbetalingen en daarmee de acceptatie van digitale betaalmiddelen door Corona snel zijn gestegen en blijven doen. De talloze reclamecampagnes van de geldindustrie van de afgelopen jaren, maar ook het optreden van winkeliers in de coronacrisis, hebben effect. Tegenwoordig gebruiken mensen meestal digitale betalingssystemen zonder erover na te denken en begrijpen ze niet de talrijke nadelen en gevolgen die hun gedrag heeft voor zichzelf en hun eigen vrijheid – ook voor toekomstige generaties.

Ik wil zelf digitale betalingssystemen niet afschaffen, ik wil helpen contant geld en daarmee onze vrijheid te behouden. Ik werk er daarom aan om ervoor te zorgen dat mensen hun betaalmiddel gaan kiezen, niet zonder reflectie, maar eerder reflectief – met andere woorden, om zich vóór het betalingsproces af te vragen of ze willen betalen met bankgeld of liever met contant geld.

En deze beslissing die het individu dan neemt, is voor mij onschendbaar. Maar het probleem is dat de meeste mensen niet genoeg over dit onderwerp weten. En dus zou het belangrijk zijn, vooral in de buurt van de winkels die nu contant geld beginnen af ​​te wijzen en de basis leggen voor de afschaffing van contant geld, om educatieve campagnes te voeren. Bijvoorbeeld het verspreiden van informatiefolders et cetera zodat burgers erover kunnen nadenken. U kunt dan een afgewogen en gekwalificeerde beslissing nemen of u echt in deze winkel wilt winkelen en zo de afschaffing van contant geld aanzienlijk wilt bevorderen.

Als winkels bij u in de buurt contant geld beginnen af ​​te wijzen, neem dan dergelijke maatregelen of kom naar mij toe en samen zullen we bekijken wat we kunnen doen.

Alleen vreedzame omwentelingen duren

Door een winkel te boycotten, lopen we over een zeer dunne lijn die veel zorg vereist. Ik wil niemand aanvallen of kwaad doen met mijn werk. Maar handelaren die contant geld weigeren, tonen duidelijk de vlag voor de afschaffing ervan. Daarom is het ook legitiem, duidelijk en ondubbelzinnig om voor contant geld de vlag te laten zien en op te staan.

Het is echter belangrijk dat we niet de confrontatie aangaan of zelfs maar ‘oorlog’ beginnen. Genegenheid, mededogen en “liefde” moeten in alle acties resoneren. Hier blijf ik bij de groten die onze samenleving heeft voortgebracht, zoals Gandhi, de Dalai Lama, Mandela of Jezus, die niet alleen geweldloosheid en mededogen predikten, maar ze ook leefden. Die mensen hebben de wereld veranderd. Alleen op deze basis kunnen vreedzame en duurzame omwentelingen plaatsvinden. Ik raad iedereen die voor contant geld pleit aan om op deze basis te handelen. En alleen op basis hiervan raak ik met mijn kennis en werk betrokken bij acties.