In het web van Washington: de rol van Turkije bij het tegengaan van de Amerikaanse aanval op China
Indignatie redactie
5 min. lezen
Washington is begonnen zijn invloedweb te draaien in de gebieden waar China het Westen ontmoet, met name in Hong Kong, de autonome regio Xinjiang Uighur en Kasjmir. De VS doemt als een spin over deze onrustige gebieden op, wachtend tot het slachtoffer hulpeloos wordt gemaakt.
Hoewel de VS zwaar zijn gaan draaien in de richting van China, heeft het zijn strijd in het Midden-Oosten nog niet opgegeven en heeft het voet aan de grond in Noord-Syrië. Hoewel de kwestie van Koerdische autonomie misschien niet direct lijkt te zijn gerelateerd aan de anti-China-inspanningen van de VS, is de terroristische staat Washington die zich probeert te vestigen in Noord-Syrië uiteindelijk bedoeld als een ander obstakel voor het ambitieuze One Belt One Road-project van Beijing in de middellange en lange termijn. Washington is bereid deze manier van handelen voort te zetten, hoewel zijn voormalige bondgenoot, Turkije (naast andere landen in de regio), het als vijandig beschouwt en een bedreiging voor de regionale stabiliteit vormt.
DE POORTEN VAN CHINA VERNIETIGEN IN HET WESTEN
China is goed op weg om de historische zijderoute via het One Belt One Road Project in het heden te brengen. Het project gaat vergezeld van een ideologische visie die haaks staat op het unipolaire model dat sinds het einde van de Koude Oorlog het dominante geopolitieke kader is geweest.
De uitspraak “We zien het einde van de Westerse hegemonie in de wereld, de omstandigheden veranderen”, is misschien wel symbolisch voor deze verandering. Deze zin werd niet uitgesproken door sommige Chinese functionarissen, maar door de president van Frankrijk, Emmanuel Macron, en in die zin kan het worden gelezen als een gedeeltelijke concessie van een leidende westerse regering aan de opkomende en onweerlegbare opkomst van China.
Donald Trump blijft daarentegen roeien tegen de stroom in en probeert wanhopig Beijing’s mars naar de top te vertragen. Onder zijn leiding hebben de Verenigde Staten zich ingespannen om de geografische bruggen tussen China en het Westen te ondermijnen en te beheersen, waarbij kwesties als het conflict van de Chinese regering met de Oeigoerse bevolking, de aanhoudende crisis in Kasjmir en de massale protesten in Hong worden benut. Kong.
Wikimedia Commons
Het bekijken van een kaart is voldoende om het strategische belang van de autonome regio Xinjiang Uighur te onthullen: het gebied ligt op de grens tussen China en Centraal-Azië.
Evenzo heeft Kasjmir, dat in drieën is verdeeld tussen Pakistan, India en China, geografische toegang tot de Arabische Zee via Pakistan. De Arabische Zee speelt een cruciale rol in de vitale oliehandel.
Hong Kong daarentegen is een stad waar de Chinese cultuur historisch gezien in zekere mate is samengevoegd met het Westen. Als gevolg van de relatieve autonomie van het gebied hebben westerse waarden en invloeden daar aanzienlijk meer aankoop dan op het vasteland. Dit is ook een deel van de reden waarom de lopende protesten in Hong Kong zo’n weerklank hebben gevonden bij het westerse publiek.
Drie van China’s belangrijkste wegen naar het Westen zijn onderworpen aan provocaties en chaos door achterblijvende inspanningen van de Verenigde Staten.
De VS is meedogenloos geweest in het verergeren en onder de aandacht brengen van etnische spanningen in de autonome regio Xinjiang Uygur in China om haar rivaal te verzwakken en andere naties in de mix te brengen om politieke druk te handhaven, zelfs Turkije. Uit de laatste verklaringen van president Erdoğan over de kwestie blijkt echter dat Turkije geneigd is de betrekkingen met China te behouden in plaats van de propaganda-inspanningen van de VS te aanvaarden.
De kwestie Kashmir vormt een potentieel punt van tegenstrijdigheid tussen China en Pakistani wat betreft de samenwerking met het One Belt One Road-project. De Verenigde Staten hebben getracht de vlammen van deze spanningen aan te wakkeren om de relatie van China met potentiële regionale partners te schaden.
De Verenigde Staten hebben de demonstranten in Hong Kong openlijk en in aanzienlijke mate gefinancierd en ondersteund. Leiders van de demonstraties hebben gezien dat ze Amerikaanse diplomaten ontmoetten, terwijl Amerikaanse vlaggen zich ontvouwden tijdens de demonstraties zelf, duidelijk aangeven welke politieke krachten hen steunen.
HET PROEF VAN CHINA
Terwijl China op drie fronten een historische oorlog voert, test het ook de toekomst van een in Beijing gevestigd systeem.
De regering probeert haar eigen oplossingen voor haar etnische kwesties te vinden, haar eigen strategie om de culturele conflicten in het hart van de marsen in Hong Kong te ondervangen en een wederzijds voordelig regionaal evenwicht in Kasjmir, overeengekomen door de landen in de regio.
Beijing is belast met het bestrijden van de economische druk van de Verenigde Staten en voortdurende inspanningen om de rest van de wereld te domineren, zoals we zien in de voortdurende hardnekkige aanvallen van Washington op Iran.
EEN KANS VOOR TURKIJE
Terwijl de opkomende multipolaire wereld zijn geboorteweeën ervaart, biedt de recente ruzie met Turkije de mogelijkheid om nieuwe allianties te vinden en tegelijkertijd zijn belangen in Syrië en de oostelijke Middellandse Zee te bevorderen.
Nu de Verenigde Staten klaar zijn om de veiligheid van de voormalige bondgenoot op te offeren door het idee van een Koerdische staat in Noord-Syrië te steunen, heeft Ankara een duidelijke stimulans om de krachten te bundelen met Beijing, die ook het complot van Washington ziet als een bedreiging voor het Belt and Road-project.
De Turkse Republiek kan haar problemen niet oplossen of haar veiligheid handhaven als het een marionet van de Verenigde Staten blijft, vooral omdat Washington geen tekenen vertoont van het verminderen van haar steun aan de terroristische organisaties PKK en YPG.
De te volgen weg ligt voor de hand: Turkije moet ermee instemmen de dialoog met de Syrische regering aan te gaan om verder partnerschap met Damascus en Beijing te vergemakkelijken.
De manier om de Amerikaanse spin te meppen wiens benen zich uitstrekken van Hong Kong tot Noord-Syrië, is door sterke regionale allianties aan te gaan, en Turkije kan een centrale rol spelen om het waar te maken.
