Indignatie redactie 
De sketch ‘Vrouwen’ van Ronald Goedemondt, uit zijn show ‘Binnen de Lijntjes’, lag ruimschoots buiten de politiek correcte lijntjes. De video van dat fragment vindt u HIER, en waar ik uw aandacht voor vraag is de karakterisering door de cabaretier van de wijze waarop vrouwen een verhaal vertellen, wat kort na de start van de video, op 1:30, begint. Maar niet om vrouwen te ‘framen’, want ik vrees dat het meer en meer een maatschappelijk probleem is geworden, deels door conditionering via ‘Talkshows’, en andere media die zich het hoofd breken over de vraag hoe ze de aandacht van hun ‘klanten’ gevangen kunnen houden.
Bij ‘afleidingsmanoeuvre’ gaat het over opzet. De crimineel lokt u weg van de plaats-delict, en rooft uw huis leeg. Dat wat u bezighoudt moet voor u interessant genoeg zijn om uw aandacht gevangen te houden, maar achteraf kunt u zich wel voor uw kop slaan. In het voorbeeld van de ’Talkshow’ gaat het er niet om u te verleiden om gebiologeerd naar al die onzin te blijven kijken, om maar niks te hoeven missen, terwijl men uw huis leeghaalt, maar gaat het om de ‘kijkcijfers’. Anderzijds weten criminelen dat mensen bij zekere evenementen niet alert zijn, en maken ze gebruik van die momenten om u te beroven. Functioneel is die opzienbarende ’Talkshow’, waarvan niemand iets wil missen, nog steeds een ‘afleidingsmanoeuvre’.
Binnen elke oorlog wordt gebruik gemaakt van ‘afleidingsmanoeuvres’, waardoor de vijand op het verkeerde been wordt gezet, wat hem duur komt te staan. Degenen die pro-Russisch zijn, in die zin dat ze de Russische strategen bewonderen, stellen dat de indrukwekkende hoeveelheid militairen en materieel voor de poorten van Kiev en Kharkov in het begin van de oorlog niet meer was dan een briljante ‘afleidingsmanoeuvre’, waardoor de Russen op hun gemak hun artillerie in stelling konden brengen waarmee ze nu de fortificaties van Oekraïne in de Donbas-regio slopen, terwijl ze tevens het gebied rond Kherson praktisch zonder slag of stoot innamen, met inbegrip van de grootste kerncentrale van Europa, die nu onophoudelijk wordt beschoten door Oekraïne, hoewel die centrale nog steeds ook stroom levert aan dat land.
Hier op mijn blog heb ik consequent geschreven dat de Russen nimmer de intentie hadden om Kiev te bestormen, maar ik houd er rekening mee dat historici zullen ontdekken dat het minder een geplande ‘afleidingsmanoeuvre’ was, die lange colonne met militair materieel op die landweg, die daar dagenlang kampeerde, maar dat het eerder bedoeld was om Zelensky en zijn team naar de onderhandelingstafel te krijgen, en zo de implementatie van ‘Minsk II’ af te dwingen, en grootschalig bloedvergieten te voorkomen.
Als dat de bedoeling was, dan is dat evident mislukt. Er waren wel gesprekken, maar nadat de veiligheidsdienst van Oekraïne één van de eigen onderhandelaars liquideerde wegens verraad, is die weg afgesloten.
Op een geheel ander niveau is die hele oorlog beslist wel een ‘afleidingsmanoeuvre’, zoals het ‘Covid-gedoe’ dat eraan vooraf ging. Bij de afkondiging van het ‘Covid-gedoe’ publiceerde het ‘World Economic Forum’, hier kortweg ‘Davos’ genoemd, haar plannen voor een doorbraak naar een nieuw begin. De ‘Great Reset’. Dat is geen ‘Conspiracy Theory’, maar waar het critici van ‘Davos’ op de gedachte bracht dat ‘Davos’ iets te maken had met die ‘Covid-uitbraak’ uiteraard wel.
De discussie is dan tussen de critici die ‘Davos’ ervan verdenken die ‘afleidingsmanoeuvre’ te hebben gepland, om hun ‘Great Reset’ te kunnen implementeren terwijl de mensen bezig waren met ‘andere dingen’, of dat het een toevallige samenloop van omstandigheden was. De crimineel die gebruik maakt van een moment van onachtzaamheid. Wat onverlet laat, uiteraard, dat er ruim voldoende supporters zijn van wat ‘Davos’ hoopt te bereiken die er aanstoot aan nemen als je hen ervan beticht misbruik te hebben gemaakt van een moment van kwetsbaarheid.
Er zijn mensen die menen dat Rusland, China en ‘Davos’ onder één hoedje spelen, maar dat zie ik niet. Ik zie wel dat bepaalde praktijken die de gemiddelde westerling tegen de haren in strijken, en die door ‘Davos‘ worden bepleit, in China en/of Rusland al de norm zijn, maar tegelijk zie ik dat die twee landen allerminst ‘eenkennig’ zijn, en uitdragen dat elk land maar zelf moet bepalen hoe ze bepaalde problemen te lijf gaan.
Wat dus concreet betekent dat die landen ons best als handelspartner willen, of we hun normen en waarden, en oplossingen, nou overnemen, of niet. In zekere zin spreekt uit het gepubliceerde streven van ‘Davos’ een zekere jaloezie, omdat ze graag over dezelfde universele controle en surveillance zouden beschikken, die nu ‘achter onze rug om’ wordt geïntroduceerd, gebruikmakend van ‘Covid-gedoe’ en die oorlog in Oekraïne, maar dat ‘Davos’ zich daarbij allerminst neerlegt bij de rol van gelijkwaardige partner is evident.
Het is, zoals de kaarten nu liggen, uitgesloten dat de EU en de NAVO verder afzien van hun expansiedrift, of dat de EU consolideert, zich ontkoppelt van ‘Washington’, en toenadering zoekt tot de ’SCO’, terwijl een gerevitaliseerde EU de landen van de ‘Five Eyes’ aanmoedigen hetzelfde te doen.
Toch is dat, in mijn ogen, kijkend naar de actualiteit, de enige levensvatbare optie. Het vergt dat ‘Davos’, en haar versie van een ‘Great Reset’ worden bijgezet in het museum, als de doodsrochel van het ‘Financieel Kapitalisme’, van het op Feodalisme als ideaal gestoelde besturingsmodel, met haar unipolaire wereldregering.
Het fascinerende is dat veel ontwikkelingen waarvan ‘Davos’ zegt dat ze ons prima zullen bevallen, alleen gerealiseerd kunnen worden als ‘Davos’ (het ‘Financieel Kapitalisme’) en de NAVO aan het kortste eind trekken. U hoort mij niet piepen als we kernfusie tot leven weten te wekken, de bevolkingscentra in de wereld weten te verbinden met hoge-snelheid spoorverbindingen, en tal van slimme oplossingen bedenken voor prangende problemen, terwijl we het ideaal van ‘seamless’- en ‘just-on-time’ levering van goederen en diensten, gekraakt door ‘Covid-gedoe’ en die oorlog in Oekraïne, en spanningen rond Taiwan, of liever de ‘sancties’, weer restaureren om verdere verspilling van schaarse grondstoffen te voorkomen.
Dat brengt mij terug bij die sketch van Ronald Goedemondt, waarin hij zijn beklag doet over ‘hysterische’ verhalen, vol spanning en bizarre wendingen, die op geen enkele manier bijdragen aan de boodschap van de verteller. Omdat het ook niet zo is dat je veel opschiet met het weglaten van feiten en argumenten die wel degelijk belangrijk zijn, en je te beperken tot het zoeken van het passende ‘HDMI-kabeltje’, om Goedemondt maar even te parafraseren.
Ergens tussen het ‘Empire of Chaos’, en het ‘Gestroomlijnde Ideaal’ met haar zuiver ‘wiskundige’ oplossingen, vinden we de wereld die beschreven wordt als de ‘Markt’. Die slechts functioneert als we de criminelen de wind uit de zeilen nemen, en accepteren dat we er samen uit moeten zien te komen. Hoe dan? Daar bestaat geen uniek raamwerk voor, neergelegd in een ‘Consensus Werkje’ zoals die ‘Big Reset’ waar ‘Davos’ en haar niet onaanzienlijke fanclub in de media mee loopt te leuren.
Tot slot nog even een heel apart fenomeen binnen de context van deze bijdrage. Het ‘zelfbedrog’. Iemand vertelt je precies wat hij of zij doet, en van plan is, maar omdat je hem of haar niet vertrouwt ga je aan de haal met een alternatieve ‘waarheid’, waardoor je uiteindelijk jezelf tekort doet, en op achterstand zet. Jij schept zelf de condities die je afleiden, en je bent verrast als je thuiskomt en je huis is leeggehaald, wat die ander ook gezegd had dat hij zou doen. Door die bril kijk ik ook naar geostrategische ontwikkelingen, en economisch en sociaal verval waar we de laatste twintig jaar het slachtoffer van zijn. Met inbegrip van wat er in Oekraïne gebeurt.
De Russen wilden dat de NAVO zich aan haar afspraken hield, anders had het consequenties. Vervolgens heeft het consequenties, maar andere consequenties dan we dachten, hoewel Rusland er geen doekjes om wond, en uiteindelijk bij de aftrap van die ’Special Military Operation’ vrij precies vertelde wat het doel was.
En terwijl ze langzaam maar heel precies de controle over de Donbas naar zich toe trekken, Oekraïne ‘demilitariseren’ door militairen en materieel systematisch met artillerie uit te schakelen, waardoor de ‘Nazi’s’ stukje bij beetje hun grip op het land verliezen, voorzover ze al niet in gevangenschap op hun berechting zitten te wachten, zijn wij druk met de promotie van uiteenlopende ‘afleidingsmanoeuvres’ waardoor we eerder steeds verder in de prut zakken.
