In Irak vormen religieuze ‘plezierhuwelijken’ een front voor kinderprostitutie (video)

BBC-onderzoek onthult Shia-geestelijken in Bagdad en adviseert mannen over het misbruik van meisjes

Ik loop door het veiligheidskoord dat leidt naar Kadhimiyah, een van de heiligste plekken van de Shia Islam. Ik sta in de rij, samen met tientallen pelgrims die van over de hele wereld zijn gekomen om hun respect te betuigen aan het heiligdom van Imam Kadhim. Bij de poort houdt een vrouwelijke bewaker me aan en kijkt in mijn handtas, een herinnering dat het verhaal dat ik hier vertel niet gemakkelijk zal zijn.

Als ik rond de marktkramen rond het heiligdom loop, zie ik de vele “huwelijkskantoren” rond de moskee, die bevoegd zijn om shariahuwelijken uit te voeren. Ik had uiteinden ontvangen dat sommige geestelijken hier op korte termijn mutaa [genoegen] huwelijken uitvoerden op korte termijn, een praktijk – onwettig onder Iraakse wet – waarbij een mensen voor een tijdelijke vrouw kunnen betalen, met de officiele ” geestelijke.

Mij werd verteld dat achter gesloten deuren veel van deze geestelijken de shariahuwelijkswetten gebruikten en misbruikten om vrouwen uit te buiten voor winstbejag. Deze mannen verzorgden kwetsbare meisjes en jonge vrouwen, sloten ze op in de prostitutie en pooiden ze op een schijnbaar totale straffeloosheid.

Voor zo’n verhaal moesten we het bewijs voor de camera veiligstellen. We hebben een mannelijke undercoverreporter gerekruteerd die in de loop van ons jarenlange onderzoek verschillende geestelijken die de Sharia-huwelijkskantoren in de buurt van de heiligdommen runnen, heeft ontmoet en in het geheim heeft gefilmd. Ondertussen heb ik de vrouwelijke slachtoffers van de geestelijken ontmoet en geïnterviewd, evenals enkele van de mannelijke klanten die routinematig gebruik maakten van een plezierhuwelijk.

Eerst benaderde onze undercoververslaggever een aantal geestelijken met huwelijkskantoren in de buurt van het heiligdom van Kadamiya in Bagdad om na te gaan hoeveel mensen bereid waren om muta-ceremonies uit te voeren. Van de tien geestelijken die werden benaderd, stemden er acht ermee in om een plezierhuwelijk voor onze verslaggever te regelen. “Je kunt een half uur lang met een meisje trouwen en zodra het voorbij is, kun je met een ander trouwen”, zei een van de geestelijken, Sayyed Raad, tegen onze verslaggever voor de camera, “zelfs na een half uur kun je met een ander trouwen,” herhaalt hij.

We hebben ook camerabewijs gezien ter ondersteuning van de beweringen van de slachtoffers dat geestelijken vaak met hun mannelijke klanten hebben samengespannen om vrouwen te bedriegen. In een Kadamiya huwelijk kantoor, werd onze verslaggever, die zich voordeed als een bezoekende zakenman, geadviseerd door de geestelijke om bedrog te gebruiken bij het plannen van een plezier huwelijk: “Neem mijn advies, vertel haar niet waar mijn kantoren in Kadamiya zijn, zodat ze daarna niet naar haar rechten kan komen zoeken. Geloof me, het is beter zo.”

We ontdekten dat tienermeisjes bijzonder kwetsbaar zijn voor roofzuchtige mannen die worden bijgestaan door geestelijken en vaak de zwaarste prijs betalen voor hun ongeluk. In Irak wordt het feit dat een jong meisje buiten het huwelijk haar maagdelijkheid verliest, alom gezien als een schandaal dat haar familie in verlegenheid brengt en haar eer aantast. Zulke meisjes worden vaak verstoten en gemeden door hun familie. In sommige gevallen worden de meisjes vermoord.

In Kadamiya bood Sayyed Raad aan om een plezierbotenhuwelijk tussen onze verslaggever en “een jonge maagd” te organiseren. Hij adviseerde hem om haar maagdelijkheid niet te nemen tijdens hun tijd samen, toevoegend dat “anale seks is toegestaan”. “Als ik haar maagdelijkheid neem, God verhoede het, wat moet ik dan doen”, vroeg onze verslaggever. “Weet [haar familie] waar je woont? vroeg Sayyed Raad. “Nee, dat doen ze niet”, bevestigde onze verslaggever. “Dan kun je gewoon weggaan,’ verklaarde de geestelijke.

Het bekijken van de geheime beelden was moeilijk, vooral omdat ik veel jonge vrouwen interviewde die leefden met de gevolgen van de daden van de geestelijken. Een van hen, Mona, was pas 14 jaar oud toen een oudere man haar van school naar huis ging volgen. “Hij vertelde me dat hij rijk was, dat hij van mijn persoonlijkheid hield, dat ik mooi was. Een paar weken later stelde de man haar voor aan een geestelijke en drong hij er bij haar op aan een plezierhuwelijk aan te gaan.

“Mona vertelde me dat ze een maagd was,” zei Mona, maar de geestelijke vroeg niet om toestemming van haar ouders, zoals in Irak gebruikelijk is, en zei dat het niet nodig was omdat zij en de man beiden volwassen waren. Nu 17, staat ze onder druk van haar familie om te trouwen, maar ze is doodsbang dat haar toekomstige echtgenoot er achter zal komen dat ze niet langer een maagd is. Haar oom, vertelt ze me, vermoordde haar neef alleen al omdat ze een vriendje had. Nu blijft ze aan zelfmoord denken. “Ik heb geen uitweg. Als ik meer druk voel, zal ik het doen”.

Het onderzoek bracht me naar Karbala, de heiligste site van de sjiitische islam. Een belangrijk onderdeel van ons onderzoek was het vaststellen van de rol van de religieuze autoriteiten van de heilige stad in dit alles – in het bijzonder of ze de praktijk van de plezierhuwelijken hebben goedgekeurd. Op het hoofdkantoor van het huwelijk heb ik gesproken met sjeik Emad Alassady, die erop aandrong dat de praktijk illegaal was.

Maar om de hoek van het bureau, vonden wij een andere geestelijke die bereid was om een genoegen huwelijk aan een kind , met inbegrip van het geven van expliciete instructies op hoe te om kinderen seksueel te misbruiken zonder gepakt te worden.

Deze geestelijke was duidelijk niet de enige die aan dergelijke misbruiken deelnam. Een andere vrouw die ik sprak, “Reem”, beschuldigde prominente geestelijken ervan betrokken te zijn bij pooiers- en plezierhuwelijken. Nadat Reem’s man in 2016 door een Isis-bom werd gedood, werd zij met haar twee kinderen dakloos.

Reem zei dat toen ze een bekende geestelijke benaderde voor aalmoezen, hij seks met haar had en haar pooierde naar zijn vrienden. Reem noemt de geestelijke niet, maar beschrijft hem als machtig en bekend in haar gemeenschap.

“Hij stelde een plezierig huwelijk met mij voor. Ik moest het doen om te overleven,” zei ze. Ze zouden één of twee keer per week seks hebben in zijn kantoor. Toen begon hij zijn vrienden mee te nemen, waaronder één die, zegt Reem, “beroemd was in de regio”. Hij dwong me om met deze vriend een kamer in te gaan.”

Reem kwam er toen achter dat de geestelijke zijn medewerkers drie of vierhonderd dollar aanrekende om seks met haar te hebben, terwijl ze gewoon zakgeld kreeg. “Ze waren als dieren,” vertelde ze me. “Ze hebben seks met een vrouw en gooien haar dan weg.”

Maar hoe kunnen geestelijken zo schaamteloos wegkomen met het overtreden van de wet? De kracht van het sjiitische religieuze establishment, gesteund door het intimiderende gewicht van gewapende sjiitische milities, lijkt de sjiitische geestelijken een gevoel van totale straffeloosheid te hebben gegeven. Uit ons onderzoek is gebleken dat veel van de geestelijken sterke politieke banden hebben met de sjiitische geestelijken. Een van hen, Sayyed Salawi uit Karbala, schepte op tegen onze verslaggever dat hij verbonden was aan een sjiitische militie, een bewering die geloofwaardig is door fotografisch bewijs dat we op sociale media hebben gevonden.

De BBC benaderde later de geestelijken voor hun reactie. Sayyed Raad ontkende dat hij mutaahuwelijken heeft uitgevoerd. De anderen hebben niet gereageerd. Sayyed Raad had gezegd dat hij een volgeling was van Grand Ayatollah Ali Sistani, de meest invloedrijke sjiitische geestelijke van Irak.

Het BBC benaderde het bureau van Ayatollah Sistani in de heilige stad van Najaf met het bewijsmateriaal van de verslaggever, en vroeg hem om zijn standpunt over mutaa huwelijken te verduidelijken.

“Als deze praktijken gebeuren op de manier zoals u dat zegt, dan veroordelen we ze zonder voorbehoud”, aldus zijn kantoor. “Een tijdelijk huwelijk is niet toegestaan als instrument om seks te verkopen op een manier die de waardigheid en de menselijkheid van vrouwen in diskrediet brengt.

“Een hoedster van een meisje mag haar huwelijk niet toestaan zonder haar toestemming…. en ze wordt niet verondersteld te trouwen als het tegen de wet is, wat haar problemen zou kunnen opleveren”.

Net als sommige andere sjiitische leiders in Irak, heeft de 89-jarige Ayatollah Sistani eerder – in een boek dat 25 jaar geleden werd gepubliceerd met de titel The Path of the Righteous – geschreven dat als een kind jonger dan negen jaar in het huwelijk of tijdelijk huwelijk werd beloofd, seksuele aanrakingen religieus waren toegestaan.

Het kantoor van de ayatollah vertelde de BBC dat de tijden waren veranderd en dat het uit zijn huidige boeken was gewist.

Dit onderzoek toonde aan hoe de ontberingen van het post-conflict Irak en de opkomst van het sjiitische religieuze conservatieve establishment de klok terug hebben gezet op de rechten van de vrouw. Seculiere wetten die bedoeld zijn om vrouwen en kinderen te beschermen maken al tientallen jaren deel uit van het Iraakse rechtssysteem, maar ze zijn zinloos geworden door de voortdurende minachting van machtige mannen die worden gesteund door het religieuze en politieke establishment van het land. Ondertussen betaalt een hele generatie jonge meisjes en vrouwen een verwoestende prijs. Zoals Reem het verwoordde: “Ze eten het vlees op en gooien vervolgens de botten weg”.

Undercover with the Clerics: Iraq’s Secret Sex Trade  in Engels (kort) en Arabisch (full)

https://www.facebook.com/bbcnews/videos/402860573720048/