Indignatie redactie 
Amerikaanse werknemers krijgen (officieel als gevolg van de corona-crisis) een reddingslijn van 4 maanden; Wall Street krijgt een reddingsoperatie, bestande uit bailoutprogramma’s met looptijden van 4 tot 5 jaar.
De stimuleringswet die het Amerikaans Congres heeft aangenomen (zogenaamd ter bestrijding van de gevolgen van de corona-crisis) en in maart door president Trump is bekrachtigd (de CARES-wet), verhoogt het vrekkige bedrag dat de meeste staten aan werkloosheidsuitkeringen verstrekken (gemiddeld $ 378 per week – voor Amerikaanse begrippen erg weinig) met nog eens $ 600 per week. Die extra $ 600-regeling duurt maar tot 31 juli – een periode van vier maanden.
We zeggen: zogenaamd ter bestrijding van de gevolgen van de corona-crisis, omdat zelfs de Federal Reserve van St. Louis de schijn niet wil ophouden:
The stock market’s wild ride was doubtless one consideration that prompted the government and the Federal Reserve to take actions in March to shore up the economy and facilitate the functioning of financial markets. Congress and President Trump responded with two modest emergency spending packages on March 6 and March 18, suspension of payments on student debt, and finally a $2 trillion stimulus bill, which was passed on March 25 and signed on March 27, 2020.
Miljoenen kleine bedrijven, zoals restaurants en winkels, zullen definitief hun deuren sluiten als gevolg van de huidige crisis, wat betekent dat werknemers in staten als Florida, de op twee na dichtstbevolkte staat van de VS, dan weer hun belachelijk lage wekelijkse werkloosheiduitkering zullen krijgen toegewezen van $ 275 per week, over slechts vier maanden.
Laat dat even bezinken. Een werknemer in Florida, waar de Republikeinse gouverneur Ron DeSantis de baas is, zal naar verwachting van $ 275 per week of $ 1100 per maand leven, of het jaarlijkse bedrag van $ 13.200 per jaar. Die $ 275 per week is in meer dan twee decennia niet gestegen, ondanks de hoge kosten van voeding en huisvesting in die periode in Florida. En van de 50 staten staat Florida op de laatste plaats wat betreft de duur van de Scrooge-achtige werkloosheidsuitkering: die geldt voor slechts 12 weken versus 26 weken voor de meeste andere staten. Daarna mag de ex-werknemer het allemaal zelf uitzoeken.
Andere staten met Dickensiaanse werkloosheidsuitkeringen zijn o.a. Mississippi met $ 235 per week; Arizona met $ 240; Louisiana met $ 247; en Alabama met $ 275.
De CARES-wet geeft werknemers 13 weken extra werkloosheidsuitkeringen, bovenop de typische 26 weken – maar alleen tegen het tarief dat hun staat betaalt – en die extra weken eindigen uiterlijk op 31 december van dit jaar.
In tal van staten hebben pas werkloze werknemers geen contact kunnen opnemen met hun disfunctionele arbeidsbureau. De Tampa Bay Times publiceerde verhalen van ontslagen werknemers die tevergeefs probeerden een werkloosheidsuitkering in Florida aan te vragen. Een ex-werknemer noemde het “een soort zieke nachtmerrie”.
In Ohio zullen werknemers die hopen die extra $ 600 per week te krijgen, moeten wachten tot de staat een leverancier inhuurt om een computersysteem te bouwen om die uitkeringsaanvragen te verwerken, blijkt uit een artikel gisteren in de Columbus Dispatch. De krant meldde ook dat Ohio de afgelopen drie weken 696.519 aanvragen voor een werkloosheidsuitkering heeft ontvangen, wat het dubbele was van het aantal dat het voor het volledige jaar 2019 ontving. Tot dusver heeft Ohio slechts betalingen voor 195.000 mensen kunnen verwerken.
Laten we nu eens kijken hoe de Federal Reserve Bank of New York (New York Fed) en het Congres Wall Street “uit de brand helpen”.
Op 17 september 2019 steeg de rente op overnacht-leningen (repo’s) tussen banken en andere financiële instellingen van de gebruikelijke 2% naar 10%. Er was op dat moment nergens ter wereld een uitbraak van het coronavirus COVID-19. Er waren geen wolkenkrabbers die instortten op Wall Street. Er was geen enkele nationale noodsituatie om Wall Street te redden. Maar binnen 24 uur had de New York Fed 53 miljard dollar naar de handelshuizen van Wall Street gepompt. Zonder vragen te stellen. Geen papierwerk om in te vullen. Niet in rijen staan. Geen Congres om instemming daarvoor te vragen. Slechts 53 miljard dollar uit het niets getoverd door de New York Fed en met een druk op de knop naar de handelshuizen van Wall Street geleid.
Gedurende de opvolgende zes weken pompte de New York Fed voor meer dan $ 6 biljoen (!) aan leningen tegen een lager dan normale marktprijs naar de handelshuizen van Wall Street – zonder dat er één hoorzitting werd gehouden in het Congres om te onderzoeken wat er aan de hand was. En nogmaals, er was geen nationale noodtoestand, alleen opgeblazen kolossale banken op Wall Street met onbetrouwbare financiële instellingen die bang waren om aan elkaar te lenen – precies dezelfde situatie die de financiële crisis in 2008 veroorzaakte – en die leidde tot een geheime reddingsoperatie van $ 29 biljoen door de New York Fed over een periode van twee en een half jaar.
De repo-bailout van vorig jaar door de New York Fed is nog steeds aan de gang, maar het is nu slechts een van de onvoorstelbare programma’s die de New York Fed heeft uitgerold om banken en handelshuizen van Wall Street te redden. Nogmaals, het geld stroomt moeiteloos naar Wall Street, het loopt in de vele biljoenen dollars, terwijl 10.000 mensen afgelopen donderdag in San Antonio, Texas, bij 32 graden celsius in heel wat rijen moesten wachten om eten te halen bij een voedselbank.
Het power play van de Federal Reserve brengt fors nieuwe risico’s met zich mee. Nieuwe programma’s (officieel ter ondersteuning van de economie als gevolg van de coronacrisis illustreren een ingrijpende invloed. De kans dat Ford bijvoorbeeld in gebreke zou blijven bij schulden daalde van 20% tot 14%, alleen als gevolg van maatregelen van de Fed.
De Wall Street-programma’s duren niet slechts 4 maanden of tot het einde van het jaar, net als de CARES Act-programma’s voor werknemers. Ze gaan langer mee dan tijdens de financiële crash van 2008. De Term Asset-Backed Securities Loan Facility (TALF) van de New York Fed heeft een looptijd van drie jaar. De Primary Market Corporate Credit Facility (PMCCF) zal vier jaar draaien en zal zowel investment grade als junk-gewaarderde bedrijfsobligaties opkopen om de balans van megabanken van Wall Street te versterken. De Secondary Market Corporate Credit Facility (SMCCF) zal vijf jaar meegaan en alles opkopen, van investment grade tot junk bedrijfsobligaties en ook nog tot junk gewaardeerde exchange traded funds (ETF’s).
Hoe kan het zijn dat de New York Fed nú al weet dat ze deze “nood” -programma’s een looptijd van vier en vijf jaar nodig hebben, terwijl wordt verwacht dat de uitbraak van het coronavirus binnen enkele maanden over zijn hoogtepunt heen zal zijn?
