Twee van ’s werelds belangrijkste mogendheden, India en Pakistan, zijn opgesloten in een uiterst gevaarlijke confrontatie over de bitter betwiste Himalaya-bergstaat Kasjmir. Beide zijn nucleair bewapend.
Kasjmir is een vlampunt sinds het Britse imperiale Groot-Brittannië in 1947 verdeelde. India en Pakistan hebben talloze oorlogen en conflicten uitgevochten over de meerderheid van moslim Kasjmir. China bestuurt een groot deel van Noord-Kasjmir, bekend als Aksai Chin.
In 1949 verplichtten de VN een referendum om te bepalen of Kashmiris zich bij Pakistan of India wilde aansluiten. Niet verrassend weigerde India de stemming te houden. Maar er zijn sommige Kashmiri’s die een onafhankelijke staat willen, hoewel een meerderheid zich bij Pakistan wil aansluiten.
India beweert dat het grootste deel van Noord-Pakistan eigenlijk deel uitmaakt van Kashmir, wat het volledig beweert. India regeert het grootste deel van Kasjmir, voorheen een prinselijke staat. Pakistan heeft een kleiner deel, bekend als Azad Kashmir. In mijn boek over Kashmir, ‘War at the Top of the World’, noemde ik het ‘het gevaarlijkste conflict ter wereld’. Het blijft zo vandaag.
Ik ben twee keer onder vuur geweest op de Indo-Pak-grens in Kashmir, bekend als de ‘Line of Control’, en eenmaal op 15.000 voet bovenop de Siachen-gletsjer aan de Chinese grens. India heeft meer dan 500.000 soldaten en paramilitaire politie die zijn deel van Kashmir garnizeren, waarvan 12 miljoen mensen zich bitter verzetten tegen de vaak corrupte en wrede Indiase heerschappij – behalve de lokale minderheden Hindoes en Sikhs die het steunen. Een bloedige, bittere opstand laaide sinds 1989 op tegen de Indiase overheersing waarbij ongeveer 42.000 mensen, voornamelijk burgers, zijn omgekomen.
Aan de andere kant van de staakt-het-vurenlinie worden ongeveer 250.000 Pakistaanse troepen ingegraven.
Wat deze confrontatie zo gevaarlijk maakt, is dat beide partijen belangrijke tactische en nucleaire krachten tegen elkaar hebben opgesteld. Dit zijn meestal korte / middellange afstand raketten met nucleaire tip en door lucht geleverde nucleaire bommen. Strategische nucleaire wapens ondersteunen deze tactische krachten. Een nucleaire uitwisseling, zelfs een beperkte, kan miljoenen doden, veel van het grondwater in Azië vervuilen en radioactief stof over de hele wereld verspreiden – ook naar Noord-Amerika.
De nieuwe premier van India, Narendra Modi, is een hindoeïstische hardliner die bereid is om Pakistan en de 200 miljoen moslims in India, die meer dan 14% van de bevolking uitmaken, te confronteren. In februari stuurde Modi oorlogsvliegtuigen om Pakistan aan te vallen nadat opstandelingen van Kasjmir Indiase troepen in een hinderlaag lokten. Pakistan schoot een Indiase MiG-21-jager neer. China, de beste bondgenoot van Pakistan, waarschuwde India zich terug te trekken.
Modi staat heel dicht bij president Donald Trump en de Israëlische Benjamin Netanyahu, beiden bekend vanwege anti-moslimgevoelens. Modi heeft zojuist artikel 370 van de Indiase grondwet ingetrokken dat niet-Kashmiris verbiedt om land in de bergstaat te kopen en zijn telefoon- en internetsystemen afsluiten.
De intrekking betekent dat niet-Kashmiris daar nu land kunnen kopen. Modi kopieert duidelijk Israëls Netanyahu door niet-moslims aan te moedigen land op te kopen en de lokale moslimbevolking te persen. Welkom in het Midden-Oosten conflict Oosten. China doet ook soortgelijke etnische inundatie in zijn verre westerse, grotendeels islamitische, Xinjiang (Sinkiang) regio.
In een onheilspellend teken zegt Delhi dat het de grote Ladakh-regio (ook bekend als ‘Little Tibet’) zal scheiden van zijn deel van Kashmir. Deze stap suggereert dat India van plan is om India Kashmir in twee of drie staten te hakken, een stap die Pakistan zeker verder zal woeden en een toekomstige vredesregeling zal dwarsbomen.
Er is weinig Pakistan dat kan doen om de acties van India te blokkeren.
De enorme strijdkrachten van India overtreffen die van Pakistan met 4 of 5 tegen één. Zonder kernwapens zou Pakistan snel worden overspoeld door Indiase troepen. Alleen massale Chinese interventie zou Pakistan redden.
Ondertussen gaat Kashmir, ’s werelds langstlopende grote geschil, door met een verschrikkelijk nucleair conflict. Erger nog, de nucleaire strijdkrachten van zowel India als Pakistan hebben een waarschuwingstoon met een waarschuwingstijd van slechts enkele minuten. Dit is een regio waar elektronica vaak vervormd raakt. Een vals alarm of een zwerm vogels kan een massale nucleaire oorlog in Zuid-Azië veroorzaken.
India en Pakistan, waar mensen verhongeren op straat, verspillen miljarden aan militaire uitgaven vanwege het conflict in Kasjmir. Nu waarschuwen enkele van de extreme hindoe-nationalisten in India dat ze Pakistan, Bangladesh en zelfs Sri Lanka opnieuw willen opnemen in Moeder India.
Eerdere Indiase leiders zijn voorzichtig geweest. Maar niet PM Modi. Hij vertoont tekenen van machtsdrift.