Internationaal recht is een zinloos concept wanneer het alleen van toepassing is op Amerikaanse vijanden

De Australische klokkenluider David McBride heeft zojuist de volgende  verklaring op Twitter afgelegd :

“Er is mij gevraagd of ik de invasie van Oekraïne illegaal vind.
Mijn antwoord is: als we onze eigen leiders niet ter verantwoording roepen, kunnen we andere leiders ook niet ter verantwoording roepen.
Als de wet niet consequent wordt toegepast, is het de wet niet.
Het is gewoon een excuus dat we gebruiken om onze vijanden aan te vallen.
We zullen in de toekomst een hoge prijs betalen voor onze overmoed van 2003.
We hebben niet alleen gefaald om Bush en Blair te straffen: we hebben ze ook beloond. We hebben ze herkozen. We hebben ze tot ridder geslagen.
Als je Poetin in zijn ware licht wilt zien, stel je dan voor dat hij een jet landt en dan ‘Mission Accomplished’ zegt.”

Voor zover ik kan nagaan is dit punt logisch onaantastbaar. Internationaal recht is een betekenisloos concept als het alleen van toepassing is op mensen die de Amerikaanse machtsalliantie niet mogen. Dit punt wordt duidelijk gemaakt door het leven van McBride zelf, wiens eigen regering reageerde op zijn publicatie van achtergehouden informatie over  oorlogsmisdaden gepleegd door Australische troepen  in Afghanistan door  hem als crimineel aan te klagen .

Noch George W. Bush, noch Tony Blair zitten in de gevangeniscellen in Den Haag, waar het internationaal recht  zegt dat ze zouden moeten zijn . Bush schildert nog steeds vanuit het comfort van zijn huis, vaardigt  proclamaties uit  waarin Poetin wordt vergeleken met Hitler en  platformargumenten  voor meer interventionisme in Oekraïne. Blair voert nog steeds vrolijk zijn verkoolde hart uit en  zegt dat  de NAVO een rechtstreekse aanval op Russische troepen niet moet uitsluiten in wat neerkomt op een oproep tot een thermonucleaire wereldoorlog.

Ze zijn zo vrij als vogels en zingen hun oude demonische liederen vanaf de daken.

Tony Blair calls for NATO not to rule out military intervention against Russia in Ukraine

— Sky News (@SkyNews) March 15, 2022

Wanneer je op dit voor de hand liggende plotgat wijst in discussies over de wettigheid van de invasie van Vladimir Poetin, zul je vaak worden beschuldigd van “whataboutism”, een geluid dat imperiumloyalisten graag maken wanneer je zojuist vernietigend bewijs hebt benadrukt dat het gedrag van hun regering volledig hun standpunt over een kwestie ongeldig maken. Dit is geen “whataboutism”; het is een directe beschuldiging die volledig verwoestend is voor het argument dat wordt aangevoerd, omdat er echt geen tegenargument is.

De invasie in Irak  omzeilde  de wetten en protocollen voor militaire actie die zijn vastgelegd in het oprichtingshandvest van de Verenigde Naties. De huidige militaire bezetting van Syrië door de VS  is in strijd met het internationaal recht . Internationaal recht bestaat alleen in de mate waarin de naties van de wereld het willen en kunnen afdwingen, en vanwege de militaire macht van het Amerikaanse rijk – en nog belangrijker vanwege zijn  narratieve controlemacht  – betekent dit dat het internationale recht alleen wordt gehandhaafd met de goedkeuring van dat rijk.

Dit is de reden waarom de mensen  die zijn aangeklaagd  en  vastgehouden  door het Internationaal Strafhof (ICC) altijd uit zwakkere landen komen – overwegend Afrikaans – terwijl de VS weg kunnen komen met het  daadwerkelijk sanctioneren van ICC-personeel  als ze maar praten over het onderzoeken van Amerikaanse oorlogsmisdaden en geen last hebben van daar dan ook gevolgen voor. Het is ook de reden waarom de regering-Bush in 2002 de zogenaamde ” Haagse Invasiewet ” instelde, waarin staat dat militair geweld zal worden gebruikt om Amerikaanse of aan de VS geallieerde militairen te bevrijden van elke poging van het ICC om hen te vervolgen voor oorlogsmisdaden. Het is ook de reden waarom  Noam Chomsky beroemd zei: dat als de wetten van Neurenberg eerlijk en consequent waren toegepast, elke Amerikaanse president van na de Tweede Wereldoorlog zou zijn opgehangen.

Dit is ook de reden waarom de voormalige Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur John Bolton  ooit zei  dat de Amerikaanse oorlogsmachine “internationaal handelt in de anarchistische omgeving waar verschillende regels gelden”, wat “acties vereist die we in een normale zakelijke omgeving in de Verenigde Staten zouden vinden onprofessioneel.”

Bolton zou het zeker weten. In zijn bloeddorstige poging om toestemming te krijgen voor de invasie in Irak, leidde hij  de verwijdering  van de directeur-generaal van de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW), een cruciale instelling voor de handhaving van het internationaal recht, met maatregelen zoals het  bedreigen van de directeur – kinderen van de generaal . De OPCW is nu onderworpen aan de voorschriften van de Amerikaanse regering, zoals blijkt uit de  doofpotaffaire van de organisatie in 2018 van een false flag-incident  in Syrië dat resulteerde in luchtaanvallen door de VS, het VK en Frankrijk tijdens Boltons ambtstermijn als senior Trump-adviseur.

De VS werken er voortdurend aan om internationale wetshandhavingsinstanties te ondermijnen om hun eigen belangen te bevorderen. Toen de VS in 1991 VN-autorisatie voor de Golfoorlog zochten,  durfde Jemen tegen te stemmen , waarna een lid van de Amerikaanse delegatie tegen de ambassadeur van Jemen zei: “Dat is de duurste stem die je ooit hebt uitgebracht.” Jemen verloor niet alleen 70 miljoen dollar aan buitenlandse hulp van de VS, maar ook een waardevol arbeidscontract met Saoedi-Arabië, en een miljoen Jemenitische immigranten werden naar huis gestuurd door bondgenoten van de Amerikaanse Golfstaat.

Eenvoudige observatie van wie onderworpen is aan internationale rechtshandhaving en wie niet, maakt duidelijk dat het concept van internationaal recht nu functioneel niets meer is dan een verhalende constructie die wordt gebruikt om regeringen die ongehoorzaam zijn aan het door de VS gecentraliseerde imperium te knuppelen en te ondermijnen. Daarom  zagen we in de aanloop naar deze confrontatie met Rusland een drang onder imperiummanagers  om de term ‘internationaal recht’ te verwisselen voor ‘op regels gebaseerde internationale orde’, wat van alles kan betekenen en geheel aan de interpretatie van de werelds dominante machtsstructuur.

Het is heel goed mogelijk dat we Poetin op een dag zullen zien worden afgezet en voor een tribunaal voor oorlogsmisdaden gebracht, maar dat maakt het niet geldig. Je kunt met logische consistentie argumenteren dat Poetins invasie van Oekraïne verkeerd is en rampzalige gevolgen zal hebben die veel verder gaan dan het bloedvergieten dat het al heeft aangericht, maar wat je  met geen enkele logische consistentie kunt  doen, is beweren dat het illegaal is. Omdat er geen authentiek afgedwongen kader is om een ​​dergelijk concept toe te passen.

Zoals de Amerikaanse professor in de rechten, Dale Carpenter, heeft gezegd: “Als burgers er niet op kunnen vertrouwen dat wetten op een onpartijdige en eerlijke manier worden gehandhaafd, kan niet worden gezegd dat ze volgens de rechtsstaat leven. In plaats daarvan leven ze onder de heerschappij van mensen die door de wet zijn verdorven.” Dit geldt des te meer voor wetten die tussen naties zouden bestaan.

Je kunt het internationale recht niet zinloos maken en dan beweren dat een invasie ‘illegaal’ is. Dat is niet legitiem om te doen. Zolang we leven in een omgeving van het Wilde Westen, gecreëerd door een moorddadig wereldomvattend rijk dat ervan profiteert, zijn beweringen over de legaliteit van buitenlandse invasies slechts lege geluiden.