Indignatie redactie 
Victor Hugo zei over de verwoeste Balkan in de 19e eeuw: ‘De Turken zijn hier voorbijgegaan. Alles is in puin of rouw. ‘
Welkom in het moderne Irak.
De Britten waren altijd meesters van efficiënt imperialisme. In de 19e eeuw wisten ze een kwart van het aardoppervlak te besturen met slechts een relatief klein leger ondersteund door een grote vloot.
Veel van hun imperiale onderdanen waren zo overdonderd door de pracht en praal van de Britse heerschappij dat ze vaak vrijwillig meewerkten of op zijn minst de knie bogen.
Noem het kolonialisme 101. Vurige studenten van de Romeinse geschiedenis, de Britten namen al vroeg de Romeinse strategie aan van ‘divide et impera’, verdeel en heers. Door de toepassing van deze strategie kon het Britse rijk met minimale kracht over een groot aantal mensen regeren.
In mijn laatste boek, ‘American Raj’, probeerde ik te laten zien hoe het Amerikaanse rijk technieken gebruikte van de Britse imperiale Raj (raj = rule in Hindi) die in India werd gebruikt om het Midden-Oosten te beheersen. Nu zien we dezelfde strategie in het vergeten Irak.
Weinigen praten of denken tegenwoordig aan Irak; de media negeert deze belangrijke maar vernietigde natie. Laten we ons herinneren dat Irak het doelwit was van een grote westerse agressie bedacht door George W. Bush, Dick Cheney en Tony Blair uit Groot-Brittannië, gefinancierd en aangemoedigd door de olie-sheikdoms van de Golf en Saoedi-Arabië.
De meeste mensen begrijpen niet dat Irak een door de VS bezette natie blijft. We horen niets over de miljarden dollars aan Iraakse olie die sinds 2003 door grote Amerikaanse oliebedrijven worden gewonnen. Voor de VS was Irak een schatkamer van olie met 12% van de wereldreserves. Het was de op een na grootste producent van OPEC.
Denk aan een van de leidende neocons die de invasie van Irak bewerkstelligde, Paul Wolfowitz, die beweerde dat de VS de hele invasie in Irak kon financieren (hij schatte de kosten op ongeveer $ 70 miljard) door de olie van Irak te plunderen. Vandaag hebben de kosten van de bezetting meer dan $ 1 biljoen bereikt. Wolfie is nergens te bekennen. Ondertussen zegt president Trump dat de VS de olievelden van Syrië zullen grijpen. Waar het ook is, olie is zo Amerikaans als appeltaart.
Dus waar ging al het geld naartoe? Een groot bedrag voor corrupte Iraakse politici en meer voor de tien plus Amerikaanse bases in Irak. Misschien een bescheiden uitbetaling voor buurland Iran en de Shia-geestelijkheid van Irak, of hulp bij de financiering van Irak en ISIS in Syrië. Maar dat laat nog steeds een enorme hoeveelheid onverwerkte contanten van olie geplunderd door de VS. Op een dag kunnen we erachter komen.
De afgelopen weken hebben Shia en Soennitische Irakezen rellen om te protesteren tegen de voortdurende Amerikaanse volmachtregel via een door Washington geïnstalleerd marionettenregime in Bagdad dat, vreemd genoeg, ook wat Iraanse steun heeft. Op dit moment zijn 120 Irakezen doodgeschoten en ongeveer 6.000 gewonden. Dit terwijl tientallen Palestijnen worden vermoord door Israël in Gaza.
In het plan van Cheney-Wolfowitz moest Irak dienen als de belangrijkste Amerikaanse militaire basis om het hele Midden-Oosten, Iran en Afghanistan te controleren. Dit gebeurde niet vanwege het felle Iraakse verzet tegen het Amerikaans-Britse bewind. Maar de VS heeft nog steeds een aantal leger-, mariene en, belangrijkste, luchtbasissen in Irak behouden. Vermoedelijk is ‘onafhankelijk’ Irak geen moderne luchtmacht of gepantserde strijdkrachten toegestaan en blijft het luchtruim onder Amerikaanse controle. De Amerikaanse troepen die onlangs naar Syrië waren gestuurd, kwamen uit het garnizoen van Irak – een kleine versie van de imperiale droom van Dick Cheney.
Sinds de invasie van 2003 wordt Irak geregeerd door een opeenvolging van door de VS aangestelde boegbeelden die even corrupt zijn gebleken als onbekwaam. Tijdens de oorlog hebben de VS het grootste deel van het water- en rioleringssysteem van Irak vernietigd, waardoor ongeveer 500.000 kinderen stierven aan door water overgebrachte ziekten, waardoor een groot deel van de industrie en de handel werd verwoest en miljoenen mannen werkloos bleven. Openbare diensten zijn afgebroken.
Voor de invasie van de VS leidde Irak de Arabische wereld op het gebied van industrie, landbouw, medicijnen, onderwijs en vrouwenrechten. Dat alles werd vernietigd door de ‘bevrijding’.
Ik was in Irak in 2001 en 2003 en zag hoeveel het zich had ontwikkeld ondanks de draconische heerschappij van Saddam Hoessein. Ik was een van de weinige journalisten die de westerse leugens over Irak probeerde te betwisten. De domme Iraakse geheime politie dreigde me op te hangen als een spion – nadat ik had onthuld dat hun kiemoorlogsfabriek in Salman Pak was opgezet en in het geheim werd gerund door Britse technici.
Vandaag is Irak veel slechter af dan in de dagen van Saddam Hoessein. Het wordt geplunderd en uitgebuit terwijl de mensen lijden. Tot zover ‘bevrijding’.
