Wanneer mensen met levensgevaar worden geconfronteerd, verenigen ze zich, verharden ze zichzelf en maken ze zich klaar voor indringers, hoe bedreigend ze ook zijn.
Iran is de thuisbasis van een van de oudste en diepste culturen ter wereld, en het is precies deze cultuur die het Iraanse volk helpt de meest angstaanjagende momenten te overleven.
En zo’n moment is helaas, op dit moment.
***
Amerikaanse slagschepen varen direct naast de Iraanse territoriale wateren. Eén fout, één verkeerde beweging en oorlog kon uitbarsten, waardoor het hele gebied in vlammen opging. Iran is een trotse natie en neemt zijn onafhankelijkheid uiterst serieus.
Op dit moment staat het land voor een van de meest onrechtvaardige embargo’s in de menselijke geschiedenis.
Het wordt voor niets gestraft; of beter gezegd, om vast te houden aan alle punten van de overeenkomst, het gezamenlijke alomvattende actieplan (JCPOA), ook bekend als de Iran-nucleaire deal, die het in 2015 heeft ondertekend met China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten – plus Duitsland, en dat de Verenigde Staten hebben verlaten, zonder enige logische verklaring te geven.
Hoewel hij niet bijzonder tevreden is over de terugtrekking van de VS; Duitsland, Frankrijk en het VK doen er alles aan om hun senior partner en zijn leiders in Washington niet kwaad te maken.
Voeg COVID-19 toe, en het onvermogen van het land, vanwege sancties, om medische apparatuur te kopen, althans in het Westen, en je hebt het perfecte scenario voor een nationale ramp en zelfs voor een dreigende ineenstorting.
Of beter gezegd, ergens anders zou dit het geval zijn, maar niet in Iran!
Na ontvangst van verschrikkelijke waait uit het Westen, een na de ander, heeft Iran nooit gedaald tot haar knieën. Het heeft zijn internationalistische en socialistische koers (socialistisch, met Iraanse kenmerken) nooit verlaten en zijn waardigheid behouden.
Wat het heeft weten te bereiken is verbazingwekkend, ronduit heroïsch gezien de omstandigheden.
***
Als je kijkt naar de nieuwste HDI uit 2019 (Human Development Index, samengesteld en gepubliceerd door de UNDP), zit Iran in de High Human Development-schijf en op slechts 3 stappen van de Highest Human Development-groep van landen.
Wat verbazingwekkend is, gezien de bovengenoemde sancties, embargo’s en voortdurende militaire intimidaties.
Telkens als ik Iran bezoek, sta ik versteld van de openbare ruimtes, culturele instellingen, openbaar vervoer, fonteinen, comfortabele treinen … Het land functioneert goed en toont ongelooflijke gratie onder druk.
De televisiezender PressTV is een van de belangrijkste anti-imperialistische nieuwsuitzendingen ter wereld. Ik zie daar geen extreme ellende of dakloosheid. Iraniërs zijn beleefd, goed opgeleid en trots.
Ze hebben te maken met complexe wisselkoersen, wat ik niet begrijp. Wanneer ik betaal in een café of taxi, ik gewoon uit te breiden mijn hand vol van de lokale valuta, en ik heb nooit bedrogen. De zaken zijn daar solide en geruststellend; Ik voel het en waardeer het enorm.
Iran is een internationalistisch land. In tegenstelling tot Cuba of Venezuela, die bondgenoten zijn voor de lange termijn.
Zelfs als het gewond is, helpt het anderen, degenen die nog meer solidariteit nodig hebben. Dit kan nooit worden vergeten, vooral in plaatsen als Latijns-Amerika of Syrië.
Hezbollah, de naaste bondgenoot van Iran in het Midden-Oosten, vecht tegen de gevaarlijkste terroristische groeperingen in Syrië; de groepen die daar al geïnjecteerd door het Westen, maar ook door bondgenoten van Washington, zoals Saoedi-Arabië en Turkije.
Maar Hezbollah is in wezen ook het enige sociale netwerk voor de armen in het Syrische buurland – Libanon. En niet alleen voor de sjiitische moslims, maar ook voor de achtergestelde soennitische burgers, voor de christenen en niet-gelovigen. Wie in Libanon berooid is, komt naar Hezbollah voor hulp. Ik woonde vijf jaar in Beiroet en ik weet waar ik het over heb.
Dit alles terwijl de Libanese elites geld aan het verbranden zijn in Parijs, in Nice, in de nachtclubs van Beiroet, terwijl ze hun weelderige auto’s door de sloppenwijken rijden. En hoe meer Iran en Hezbollah de regio helpen, hoe meer gefrustreerd, verontwaardigd en agressiever het Westen wordt.
Kijk naar Palestina. Als het gaat om de bevrijding van het Palestijnse volk van de lange en meedogenloze Israëlische bezetting, praten en praten de Golfstaten gewoon. Sommigen van hen kiezen uiteindelijk de kant van het Westen en Israël. De naaste, de meest vastberaden bondgenoten van de lankmoedige Palestijnse bevolking in de regio zijn ongetwijfeld Iran en Syrië.
Dat weet iedereen in het Midden-Oosten, en het is slechts ‘een geheim’ voor westerlingen.
In Afghanistan, vooral in Herat, was ik getuige van lange rijen Afghaanse mensen voor het Iraanse consulaat.
Verwoest door de NAVO-bezetting, Afghanistan is in wanhoop, beoordeeld als een land met de kortste levensverwachting in Azië, en de laagste Human Development Index (HDI) op het Aziatische continent.
Tienduizenden Afghanen reizen naar Iran op zoek naar werk. Zonder Iran zou Herat hoogstwaarschijnlijk verhongeren.
En nu zoekt Iran (samen met China en Rusland) naar manieren om Afghanistan te helpen een politieke oplossing te vinden en de NAVO-troepen in te pakken.
Jarenlang konden alle socialistische landen van Latijns-Amerika altijd op Iran vertrouwen. Of het nu Bolivia is, voordat de legitieme regering van Evo Morales werd omvergeworpen, of Cuba en vooral Venezuela. Iran heeft sociale huisvesting gebouwd, het hielp met olietechnologie en met vele andere sociale benodigdheden.
Irak en Iran, twee grote naties die in het verleden door Washington brutaal tegen elkaar werden opgezet, werken opnieuw samen en werken samen.
De westerse bezetting heeft Irak al grondig geruïneerd (zoals het Afghanistan heeft geruïneerd), historisch gezien een van de rijkste landen in de regio.
Hoe positiever Iran echter betrokken raakt bij buurland Irak, hoe agressiever het Westen zich gedraagt. Het nu gewoonlijk kruist alle lijnen van aanvaardbaar gedrag.
In januari 2020 vermoordde een Amerikaanse drone-aanval de nationale held van Iran, generaal Quasem Soleimani, terwijl hij op reis was in de buurt van de internationale luchthaven van Bagdad.
Iran staat al jaren schouder aan schouder met Rusland, China, Syrië, Venezuela en Cuba; de naties die openlijk en moedig de agressie en wreedheid van het westerse imperialisme afschrikken.
Het lijkt erop dat het niet uitmaakt wat het Westen probeert te doen, Iran kan niet gebroken worden. Ondanks de embargo’s en sancties toont het aan dat het in staat is satellieten in de ruimte te produceren en te schieten, of dat het zijn eigen medische apparatuur produceert om de pandemie van COVID-19 te bestrijden.
Terwijl de natie leidt tot zijn grote wetenschappelijke en technologische prestaties, de Iraanse filmmakers blijven produceren hun filmische meesterwerken. Wat een natie!
Helaas, dit alles is verborgen voor de ogen en oren van het publiek, zowel in het Westen en in de client staten. Daar wordt Iran afgeschilderd als een ‘bedreiging’.
***
Kijk eens naar deze ironie. Op 30 april 2020, Reuters een rapport uitgebracht over de Duitse verhuizing naar Hezbollah te verbieden:
“Afgelopen december keurde het Duitse parlement een motie goed die er bij de regering van bondskanselier Angela Merkel op aandrong alle activiteiten van Hezbollah op Duitse bodem te verbieden, daarbij verwijzend naar zijn” terroristische activiteiten “, vooral in Syrië.
Tijdens een reis naar Berlijn vorig jaar zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo dat hij hoopte dat Duitsland Groot-Brittannië zou volgen bij het verbieden van Hezbollah. Groot-Brittannië heeft in februari vorig jaar wetgeving ingevoerd die Hezbollah classificeert als een terroristische organisatie. ”
Als het Westen zegt: “Terroristische activiteiten, vooral in Syrië”, betekent het in feite “het bestrijden van het terrorisme dat door het Westen en zijn bondgenoten in Syrië wordt geïnjecteerd”. Alles wordt gedraaid, verdraaid en ondersteboven afgewezen door de propaganda outlets opereren vanuit de Verenigde Staten, Europa, Israël en de Golf.
“Terroristische activiteiten” buiten Syrië betekent ook steun voor de Palestijnse onafhankelijkheidsstrijd, en in ieder geval voor morele steun aan Syrië, in haar pogingen om de door Israël bezette Golanhoogte te herwinnen, een bezetting die nooit is erkend, zelfs niet door de Verenigde Landen.
Het betekent ook dat Irak en Afghanistan, maar ook Latijns-Amerikaanse landen, die meedogenloos (of moeten we zeggen ‘geterroriseerd’), meedogenloos worden geholpen door Washington en zijn bondgenoten.
Dit is precies de logica en het lexicon dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitse propagandisten werd gebruikt om verzetskrachten in zijn koloniën te beschrijven. Vrijheidsstrijders en partizanen werden bestempeld als terroristen, in Frankrijk, Joegoslavië, Oekraïne.
***
Zelfs de verder reguliere krant The Independent publiceerde op 1 mei 2020 een kritisch rapport over de bizarre Amerikaanse plannen tegen Iran:
“De Verenigde Staten werken aan een plan om het wapenembargo van de Verenigde Naties tegen Iran te verlengen dat in oktober zal worden opgeheven als onderdeel van de nucleaire deal die Washington twee jaar geleden heeft afgeschaft.
Om de verlenging te forceren, zal Washington proberen te lobbyen bij de Veiligheidsraad om het wapenembargo voort te zetten, dat de wapenverkoop aan of vanuit Iran blokkeert.
Maar het maakt ook wat juridische experts en diplomaten beschrijven als een ingewikkeld argument dat het nog steeds deel uitmaakt van het gezamenlijk alomvattend actieplan van 2015 dat het heeft verlaten, en dus in staat is om een van de bepalingen ervan te gebruiken om het embargo te “terugdringen”. “
Deze vreemde politieke salto is volgens The Independent zelfs bekritiseerd door een van de bondgenoten van Washington, de Franse president Emmanuel Macron:
‘China en Rusland hebben al gezworen om het Amerikaanse plan te blokkeren. Frankrijk Emmanuel Macron heeft gewerkt achter de schermen aan de Trump regeling als gevolg van wat het ziet als een poging van het Witte Huis om de internationale rechtsnormen te vernietigen saboteren, zei een goed geplaatste Europese diplomaat.”
Frankrijk, het VK, Duitsland en andere EU-landen zijn niet per se blij met het buitenlands beleid van Washington jegens Iran, maar hun verontwaardiging is verre van morele verontwaardiging.
Iran is groot en verre van arm. Europese bedrijven verliezen miljarden euro’s in de handel, als gevolg van de sancties.
Zo waren in het recente verleden twee Iraanse luchtvaartmaatschappijen klaar om grote aantallen gloednieuwe Airbus-vliegtuigen aan te schaffen om te kunnen concurreren met Qatar Airways en de Emiraten.
Dergelijke plannen stortten in door de terugtrekking van de VS uit de JCPOA en de bijna onmiddellijke oplegging van nieuwe, zinloze maar meedogenloze sancties tegen Teheran.
Nu wordt zelfs Mahan Air, een civiele luchtvaartmaatschappij, geconfronteerd met sancties, naar verluidt vanwege zijn vluchten naar Venezuela en naar verschillende bestemmingen in het Midden-Oosten.
***
Velen vragen zich misschien af wat in het Westen zo’n haat jegens Iran veroorzaakte?
Er is een goed verborgen (opnieuw in het Westen) geheim over Iran: ‘Het is een socialistisch land. Socialistisch met Iraanse kenmerken. ‘
In zijn nieuwste en zeker baanbrekende boek over Iran (“Socialism’s Ignored Success: Iranian Islamic Socialism”), dat onze uitgeverij Badak Merah later in mei 2020 zal publiceren, een Iraanse auteur en de PressTV Paris chief correspondent, Ramin Mazaheri, verdedigt hartstochtelijk het Iraanse socialistische concept:
‘Ik denk dat als ruimdenkende linksen zich gewoon bewust zouden worden van de feiten en … moderne socialistische interpretaties van het beleid van Iran – waarvan ik zeker weet dat er voor het eerst veel in het Engels worden gepresenteerd – ik zeker weet dat ze dat niet zouden doen wacht ademloos op de ineenstorting van het grootste bolwerk van het Midden-Oosten tegen het imperialisme en het kapitalisme.
Het is dringend dat westerse linksen begrijpen dat de omkering van de populaire, democratische revolutie van Iran ongelooflijk negatieve gevolgen zou hebben voor de anti-imperialistische beweging in het Midden-Oosten, en dus voor de wereldwijde anti-imperialistische beweging, en het zou zeker het wreedste verlies zijn voor islamitisch socialisme, die heel serieus in de moslimwereld wordt genomen, zelfs als atheïstische trotskisme het concept niet eens kunnen bespreken zonder toevlucht te nemen tot beledigingen.
En natuurlijk zou een contrarevolutie in Iran een grote klap zijn voor de wereldwijde democratie, want het staat buiten kijf dat het Iraanse volk hun revolutie, grondwet en uniek systeem met een democratische meerderheid steunt. ”
Net als Rusland en China in Euro-Azië en in Azië, zoals Venezuela, Cuba en voor de staatsgreep, Bolivia, verspreidt Iran hoop en revolutionair optimisme in zijn hele deel van de wereld. En het is een extreem gewond deel van de wereld, waar hoop ontbreekt, maar hard nodig is.
Hoop verspreiden – dat wordt het Westerse rijk nooit vergeven, dat, zoals een gigantische en sadistische gevangenisbewaarder, voortdurend onderwerping eist, terwijl het depressie en angst verspreidt.
In de hele moderne geschiedenis is Iran nooit binnengevallen, nooit iemand aangevallen. Iran is een vreedzame natie. Maar tegelijkertijd is het een krachtig, dapper en trots land.
De Verenigde Staten en hun turbokapitalistische regime begrijpen alleen brute kracht. Ze begrijpen niet, niet waarderen culturele nuances, laat staan diepte. Jammer! Er is zoveel te leren van Iran en haar cultuur.
Iran zal niemand aanvallen, zo blijkt uit de geschiedenis. Maar als het fysiek wordt geconfronteerd, zal het zichzelf en zijn mensen verdedigen. Het zal goed en dapper vechten.
Het Westen moet weten: als het een oorlog met Iran veroorzaakt, zal het hele Midden-Oosten door verschrikkelijk vuur worden verteerd.