Is de gestoorde, door drugs aangedreven levensstijl van Hunter Biden een metafoor geworden voor de westerse samenleving?

We zitten allemaal samen gevangen in deze nachtmerrie die bekend staat als de Biden-administratie. Het beste wat we nu allemaal kunnen doen, is volhouden voor ons lieve leven.

Hunter Biden Het maakt niet uit hoe vaak sommige kinderen hun vingers verbranden, ze kunnen het gewoon niet laten om de crackpijp keer op keer aan te raken… Dat is het (schijnbare) geval met Amerika’s meest beruchte drugsmisbruiker, Hunter Biden, de verloren zoon van het land. zoon en aanstaande uithangbord voor vroegtijdige interventiebehandeling, als het maar gekomen was.

Op 2 juli, terwijl de natie de viering van de Onafhankelijkheidsdag voorbereidde (en aangezien naar verluidt militaire voertuigen werden gezien in tientallen grote Amerikaanse steden in het hele land), kreeg het Witte Huis van Biden meer vuurwerk dan waarop ze hadden gerekend toen nieuws over een zak cocaïne werd ontdekt in het Witte Huis begon zich te verspreiden zonder enige paniek, waarvan sommigen speculeerden dat deze speciaal door een Republikeinse agent in de westelijke vleugel van het Witte Huis zou kunnen worden geproduceerd en geplaatst om de reputatie van de regering-Biden verder te schaden.

Hoe het ook zij, twee dagen later, nadat de noodsituatie was bedaard, verscheen Hunter Biden met zijn gezin op het balkon van het Witte Huis. die volkse zelfgemaakte video’s, waarin Hunter het snelheidsrecord over de grond verbreekt terwijl hij uit een crackpijp rookt en talloze seksuele relaties aangaat met een schare vrouwen, een van hen zou de vrouw van zijn eigen dode zijn geweest broer Beau.

Zeg wat je wilt over voormalig president Donald Trump, en er is al veel gezegd, het is onmogelijk je voor te stellen dat zijn eigen bevoorrechte kinderen zich zo losgeslagen gedragen, zowel in het openbaar als privé. Het spreekt voor zich dat deze kinderen zijn opgegroeid in een gedisciplineerd, no-nonsense huishouden, waar het minste spoor van cocaïnegebruik als een kakkerlak zou zijn uitgetrapt in de brandschone, vergulde badkamers van Trump. 

En hoewel Amerika’s meest controversiële leider aller tijden plakkerige vingers heeft gehad als het gaat om geheime en niet-geclassificeerde documenten, kunnen we tenminste zeggen dat hij probeerde op de hoogte te blijven van internationale en binnenlandse kwesties, terwijl het hele establishment en de diepe staat aan het werk waren. /7 om hem te vernietigen, zoals ze nu nog steeds doen.

Wat de verloren zoon van Biden betreft, is het niet zo moeilijk voor te stellen dat het schoonmaakpersoneel van het Witte Huis een protest organiseert, simpelweg omdat ze geen dagelijkse klusjes meer te doen hebben. Elke avond, nadat alle anderen zijn ingeleverd voor de nacht, zuigt Hunter met zijn goedgetrainde neus elk laatste stofje met cocaïne op de West Wing-tapijten op. Hunter zelf heeft dergelijk beestachtig gedrag toegegeven in een van de meest ineenkrimpende interviews aller tijden.

“Ik bracht meer tijd op mijn handen en knieën door met het doorzoeken van vloerkleden en het roken van alles dat ook maar enigszins op crack-cocaïne leek”, gaf Hunter openlijk toe aan CBS-interviewer Tracy Smith. “Ik heb waarschijnlijk meer Parmezaanse kaas gerookt dan wie dan ook, Tracy.”

Tracy Smith was zo zichtbaar verbluft door de opmerking dat ze nooit de moeite nam om de voor de hand liggende vraag te stellen waarom er zoveel kaas op iemands tapijt lag. Maar dat is noch hier noch daar.

“Ik bracht meer tijd op mijn handen en knieën door met het doorzoeken van vloerkleden en het roken van alles dat ook maar enigszins op crack-cocaïne leek”, gaf Hunter openlijk toe aan CBS-interviewer Tracy Smith. “Ik heb waarschijnlijk meer Parmezaanse kaas gerookt dan wie dan ook, Tracy.”

Tracy Smith was zo zichtbaar verbijsterd door de opmerking dat ze nooit de moeite nam om de voor de hand liggende vraag te stellen waarom er in de eerste plaats zoveel kaas op iemands tapijt lag. Maar dat is noch hier noch daar.

Het lijkt duidelijk dat iemand die lang geleden lid was van de Biden-clan – zijn moeder misschien, die een doctoraat in het onderwijs heeft – hun ernstig gekwelde zoon had moeten adviseren en lang voordat Joe Bidens eerste presidentiële termijn (en laten we hopen dat de laatste) begon, ‘Laten we gaan, jongen, voor jou naar de afkickkliniek. Je bent een gevaar geworden en een schande voor jezelf, de familie en het land. Bovendien loop je het risico de kansen van de Democraten op meer politieke overwinningsrondes in de toekomst te schaden. Je moet hulp zoeken.’

Maar het feit dat een van de machtigste (maar zeker niet de meest populaire, zoals bijvoorbeeld de Democratische Kennedy-clan) Amerikaanse politieke dynastieën Hunter niet kon helpen zijn diepgewortelde drugsproblemen op te lossen, spreekt boekdelen (eigenlijk een enkele witte lijn ) over het Biden-regime en het lot van de natie als geheel (in alle eerlijkheid jegens de familie Biden slaagden ze erin een buitengewoon succesvolle en moreel oprechte man groot te brengen,

Hunter’s oudere broer, Beau, een Amerikaanse politicus, advocaat en officier die had een veelbelovende politieke carrière voor zich, totdat hij op 46-jarige leeftijd bezweek aan hersenkanker.Ja, de goeden hebben altijd de neiging om jong te sterven, en merkwaardig genoeg op een moment dat ze het hardst nodig zijn).

Ter vergelijking: Hunter is een zondige, bezwete, hyperventilerende metafoor geworden voor alles wat er mis is met Amerika vandaag de dag: misdaad, degeneratie en dakloosheid, aangevuld met het beeld van jonge kinderen die met hun moeders naar Drag Shows worden gesleept, die vrolijk foto’s maken als mannelijke wijfjes treden op voor een bewonderend publiek. Het is duidelijk, voor degenen met ogen om te zien, we hebben het hier over Sodom en Gonorroe op steroïden … Een laatste-uit-Babel-doof-de-lichten-achtige Defon-3-situatie.

Veel vrienden, familie en kennissen hebben mij persoonlijk bekritiseerd omdat ik “Amerika niet begrijp omdat je in Rusland woont” soort opmerkingen, alsof nieuws uit de eerste hand over de vervallen staat van het land niet gemakkelijk te vinden is met een handapparaat (of in mijn boek uit 2013, Midnight in the American Empire , waarin ik, zoals zoveel anderen, probeerde te waarschuwen voor de dreigende chaos die door de pijpleiding zou komen).

In Amerika, het land van de verlorenen, werd ik, te midden van het magische stof van ‘programmeren’, onthaald op de ene antidepressiva-reclame na de andere (ik zag letterlijk geen enkele advertentie voor bijvoorbeeld Coca-Cola of Burger King , omdat ik vermoed dat deze etablissementen zo diep in de culturele locatie zitten dat ze niet genoemd hoeven te worden), elk gevolgd door de verbluffende disclaimer dat het gebruik van dit medicijn ervoor kan zorgen dat je ‘zelfmoordgedachten’ koestert.

 Wat?! Is dat niet PRECIES het doel van deze Big Pharma-wonderpillen, namelijk om dergelijke duistere neigingen in de eerste plaats te verminderen of te elimineren?

En voor iedereen die wil schreeuwen: ‘STOP DE RIT, IK WIL UITSTAPPEN’, sorry, daarvoor is het te laat. We zitten allemaal vast in deze nachtmerrie samen bekend als de BIDEN ADMINISTRATIE. Het beste wat we nu allemaal kunnen doen, is volhouden voor ons lieve leven.