Op 28 februari kondigde de Amerikaanse president Donald Trump, terwijl hij een openbare toespraak hield voor dienstleden op de basis van Joint Elmendorf-Richardson in Alaska, aan dat het Pentagon erin slaagde 100% van het grondgebied dat eerder door ISIS in het Midden-Oosten werd gecontroleerd, terug te winnen. Het is opmerkelijk dat dit niet de eerste keer was dat de regering Trump beweerde dat het een volledige overwinning op deze terroristische organisatie behaalde, zoals hij afgelopen december op Twitter zou aankondigen dat ISIS vrijwel volledig werd verslagen door Washington. Een jaar eerder, tijdens de ondertekening van de National Defence Authorisation Act, zou de zittende Amerikaanse president ook opscheppen over een totale en volledige overwinning op het terrorisme dat Washington wist te beveiligen in Syrië en Irak.
De triomfantelijke beweringen van de zogenaamde leider van de vrije wereld worden echter weerlegd door de bondgenoot van Washington ter plaatse, de zogenaamde Syrische Democratische Krachten die begin deze maand aankondigden dat een terroristische aanval blijkbaar door ISIS in Syrië plaatsvond eiste het leven van vijf Amerikaanse militairen samen met elf meer SDF-militanten in de stad Majib.
Het is net zo nieuwsgierig dat Mike Pompeo, zittende Amerikaanse staatssecretaris, onlangs heeft aangekondigd dat ISIS nog steeds een reële bedreiging voor de internationale gemeenschap vormt tijdens een toespraak tijdens een bijeenkomst van ministers van Buitenlandse Zaken van de zogenaamde wereldwijde coalitie, verzameld om ISIS te verslaan, in Washington afgelopen februari.
Bovendien onthulde het hoofd van het US Special Operations Command, Raymond Thomas, dat het te vroeg was om tijdens een recente congreszitting over de totale militaire nederlaag over ISIS te spreken. Verder heeft Alex Younger, de chef van de geheime inlichtingendienst van Groot-Brittannië (MI6), tijdens de recente München-veiligheidsconferentie aangekondigd dat:
“De militaire nederlaag van het ‘kalifaat’ betekent niet het einde van de terroristische dreiging. We zien het daarom morphing, zich verspreiden … binnen Syrië maar ook extern … “
Op dezelfde manier, sprekend op hetzelfde evenement, kondigde de Duitse minister van Defensie Ursula Gertrud von der Leyen aan dat ISIS dieper ondergronds zou blijven gaan en slaapcellen overal in de EU zou blijven vestigen.
Het is veilig om te zeggen dat heel Europa zich zorgen maakt over de mogelijke terugkeer van jihadistische strijders uit Syrië, aangezien ISIS bijzonder effectief bleek te zijn bij het werven van Europese onderdanen in haar gelederen. Merkwaardig genoeg is een universitair hoofddocent van de Universiteit van Karlstad, Tobias Hubinette, zou vergelijken ISIS militanten terug uit het Midden-Oosten in het Zweeds SS soldaten die na de Tweede Wereldoorlog naar huis grotendeels ongestraft teruggekeerd.
Het staat buiten kijf dat Europeanen alle reden hebben om zich zorgen te maken over de overblijfselen van ISIS die binnen de EU-grenzen opereren, vooral tegen de achtergrond van Trump’s beweringen dat de bondgenoten van Washington de jihadistische jagers terug moeten nemen die uit de EU zijn voortgekomen om SDF-eenheden toe te staan ontdoen van de meerderheid van de gevangenen die zij tijdens hun operaties hebben overgenomen. Theoretisch moeten die jihadistische strijders het recht krijgen in hun land van herkomst, maar er is geen duidelijk kader om ervoor te zorgen dat ze dat zullen doen.
Opgemerkt moet worden dat de meerderheid van de radicale militanten die de legitieme Syrische regering proberen neer te halen in het Westen worden aangeduid als ISIS-strijders, maar dit label kan misleidend zijn. Men moet zich herinneren dat aanvankelijk de zogenaamde Islamitische Staat van Irak en Syrië bestond uit de naaste medewerkers van de omvergeworpen Iraakse leider Saddam Hussein, die na de militaire interventie van de VS in 2003 in Irak ging. Het grootste deel van de oorspronkelijke groep bestond uit voormalige militaire inlichtingendiensten en officieren met speciale doeleinden, die uitgebreide militaire training kregen voordat ze zich bij deze radicale groep aansloten. Voorafgaand aan de nederlaag van ISIS zou een aantal Amerikaanse inlichtingendiensten nauw contact onderhouden met een groot aantal van deze jagers; waardoor Washington zijn eigen doelen in Syrië kon nastreven zonder rechtstreeks in te grijpen in het militaire conflict dat de MSM vaak zou omschrijven als een ‘burgeroorlog’. Washington’s betrokkenheid bij de activiteiten van deze terroristische groep werd duidelijk toen het Pentagon zijn beslissing aankondigde om vrijlating uit zijn gevangenissen van de militaire leiders van ISIS, van wie sommigen een staat van dienst hadden bij het helpen van de VS bij het nastreven van hun dubieuze doelen in het Midden-Oosten. Het is niet verwonderlijk dat Israëlische inlichtingendiensten ook een rol hebben gespeeld bij de versterking van ISIS. Door deze terroristische groep te trainen en te bewapenen, zou Tel Aviv proberen een kracht te creëren die een echte bedreiging voor Teheran zou kunnen vormen. In een poging Washington te helpen bij zijn poging de legitieme Syrische president omver te werpen,
Er is een overvloed aan bewijsmateriaal dat getuigt van de betrokkenheid van de VS en de EU bij de vorming en versterking van ISIS, aangezien geen enkele terroristische groep kan bestaan zonder financiering en bevoorradingslijnen die haar voorzien van wapens en versterkingen. Dit feit is onlangs benadrukt door Thierry Meyssan in zijn artikel getiteld “Jihadisme en hoogverraad”.
Een van de redenen waarom het Westen ervoor koos om radicale bewegingen in het Midden-Oosten te ondersteunen in het stadium van hun vorming en initiële operaties tegen de landen die Washington als mogelijk onvriendelijk beschouwt, was de wens om extremisten uit de bevolking naar een verafgelegen plaats te sturen waar deze elementen zouden hun ondergang tegemoet komen. In wezen heeft niemand ooit de mogelijkheid overwogen om de Syrische aanval te overleven en naar huis terug te keren. Hoewel de meerderheid van de Europese onderdanen binnen ISIS gelokaliseerd is naar Libië, Marokko, Pakistan en Afghanistan na een nederlaag in Syrië, zoals Europol heeft onthuld, blijft de EU in paniek over het vooruitzicht van een constante stroom van terroristische aanslagen geënsceneerd door zijn voormalige burgers. Het heeft al te maken gehad met een reeks terroristische aanslagen en het lijkt er niet op dat het nog meer kan verdragen. In het bijzonder heeft alleen Frankrijk in totaal 36 aanvallen door verschillende ISIS-afdelingen doorstaan, waarbij in totaal 327 mensen zijn omgekomen en 1.376 mensen gewond zijn geraakt.
Volgens de rapporten die de Europese Commissie in 2017 heeft vrijgegeven, zijn er meer dan 5.000 Europese burgers bij ISIS gekomen. Sommigen van hen stierven op het slagveld, maar tegen die tijd keerde ongeveer 30% van hen terug. Wanneer men de meerderheid van de Europeanen tegenwoordig in paniek vindt, is het daarom geen toeval, want die jihadistische jagers die in de EU-samenleving zijn geïnfiltreerd, hebben een uitgebreide training ontvangen voordat ze naar huis terugkeerden.
Het gevaar van teruggekeerde militanten kan de Europese autoriteiten dwingen spijt te krijgen van de beslissingen die ze in het verleden hebben genomen en is in een recent rapport van de secretaris-generaal van de VN benadrukt.
Het is nauwelijks een geheim dat ISIS verandert in een bedrieglijk netwerk dat ondergronds gaat in een poging om te overleven. Daarom wordt het voor wetshandhavingsinstanties steeds moeilijker om haar financiële, logistieke, militaire en inlichtingenoperaties te volgen.
Daarom moeten gewaagde uitspraken van de Amerikaanse president over de volledige en totale nederlaag van ISIS worden opgevat met een enorme korrel zout. Het is voor niemand een geheim dat Washington een centrale rol speelde bij het oprichten van verschillende radicale groepen, waaronder Al-Qaida en ISIS, wat betekent dat het terughoudend zou zijn om hen te laten rusten, zelfs wanneer ze een grote bedreiging voor de internationale gemeenschap gaan vormen.
Die groepen, die werden gezien als een instrument van intimidatie tegen zogenaamde revisionistische staten, namelijk Rusland, China, Irak en Syrië, vormen ook een reële bedreiging voor een groot aantal andere internationale spelers. En er is weinig twijfel dat Washington deze bedreiging in zijn voordeel zal spelen wanneer het besluit dat het de hoogste tijd is om zijn bondgenoten een lesje te leren, en het zal niet zeker zijn. Vooral in een situatie waarin president Trump de EU heeft verteld dat het in totaal 800 ISIS-strijders die door door de VS gesteunde troepen in Syrië gevangen zijn genomen, terug moet nemen en thuis moet berechten.