Een  WK-  functionaris in het gastland Qatar kreeg kritiek nadat hij had gezegd dat homoseksualiteit “schade aan de geest” is en dat homoseksuele bezoekers aan zijn land de regels in het moslimland moeten “accepteren”.

“Ze moeten onze regels hier accepteren”, zei Qatarese WK-ambassadeur Khalid Salman deze week tijdens een interview met de  Duitse televisiezender  ZDF.

 “(Homoseksualiteit) is haram. Weet je wat haram (verboden) betekent?” vervolgde Salman. Toen hem werd gevraagd waarom het haram was, zei Salman: “Ik ben geen strikte moslim, maar waarom is het haram? Omdat het schade in de geest is.

“Tijdens het WK komen er veel dingen naar ons land. Laten we het over homo’s hebben’, voegde Salman eraan toe in het interview. “Het belangrijkste is dat iedereen zal accepteren dat ze hier komen. Maar ze zullen onze regels moeten accepteren.”

Homoseksualiteit is strafbaar gesteld door de islamitische regering van het land, en artikel 258 van het wetboek van Qatar legt een gevangenisstraf van zeven jaar op voor homorelaties waarbij sprake is van copulatie. Individuen kunnen worden veroordeeld voor “het op welke manier dan ook leiden, aanzetten of verleiden van een man tot het plegen van sodomie”.

Duitsland veroordeelt Qatar

De Duitse minister van Binnenlandse Zaken veroordeelde de opmerkingen van Salman. De Duitse regering heeft de opmerkingen van Salman omschreven als “verschrikkelijk”.

————————————

LGBT-gemeenschap reageert

Vorige maand publiceerde  Human Rights Watch een nieuw rapport  waarin de arrestaties en misbruiken van homo’s in Qatar worden gedocumenteerd. Nasser Mohamed, een in Qatar geboren arts die nu in San Francisco woont, sloeg onlangs alarm in een  essay voor Outsports over de erbarmelijke staat van LGBTQ-rechten in zijn thuisland.

“Sommige van mijn vrienden hebben me verhalen verteld over online chatrooms en hoe undercoveragenten mannen arresteren die andere mannen proberen te ontmoeten in een romantische setting”, schrijft hij. “Ik hoorde ook over zweepslagen en gevangenisstraffen.”

Europese aanvoerders  zijn van plan om ‘One Love’-armbanden te dragen  tijdens het toernooi om de inclusie en diversiteit van LGBTQ’s te ondersteunen, hoewel de FIFA waarschijnlijk liever niet zou hebben. FIFA-voorzitter Gianni Infantino  stuurde vorige week een brief naar alle 32 WK-clubs  waarin hij de spelers opriep om te zwijgen over sociale en politieke kwesties.

Groepsverkrachting door Qatarese politie omdat ze homo is

Qatar is het eerste land in het Midden-Oosten dat het WK organiseert, maar het kleine land is de afgelopen jaren onder grote druk komen te staan ​​vanwege de behandeling van buitenlandse werknemers en restrictieve sociale wetten.

De staat van dienst op het gebied van de mensenrechten in het land heeft geleid tot oproepen aan teams en officials om het toernooi, dat loopt van 20 november tot 18 december, te boycotten.

Het komt nadat een expat beweerde dat hij via een dating-app naar een hotel was gelokt voordat hij door de politie in Qatar werd verkracht  omdat hij homo is.

Het slachtoffer, afkomstig uit de Filipijnen, werkte als kantoormedewerker in het WK-gastland toen hij naar eigen zeggen werd aangesproken door zes mannen.

Stilte van liberalen

De islam gaat verder dan alleen het afkeuren van homoseksualiteit. De sharia leert dat homoseksualiteit een verachtelijke vorm van hoererij is, waarop de doodstraf staat.

In meerdere overwegend islamitische landen kan homoseksualiteit met de dood worden bestraft; in de meeste overwegend islamitische landen is het verboden om homoseksualiteit te beoefenen of publiekelijk te verdedigen.

Waarom hebben westerse linkse leiders de kwestie van homorechten onder de islam niet aan de orde gesteld? Amerikaanse democraten en hun beroemde activisten hebben nog nooit een boycot gepromoot van de islamitische regimes die hun homoseksuele burgers stenigen, executeren en gevangen zetten.

Moslim-politieke leiders in Amerika en in het hele Westen vormen vaak allianties met linkse politici en organisaties, die soms ook perifere steun voor homorechten bevatten. Deze alliantie lijkt meer voort te komen uit opportuniteit en eigenbelang dan uit oprechte bezorgdheid. Er is  nooit enige merkbare poging geweest van de kant van moslimleiders in het Westen om de benarde situatie van homoseksuelen in islamitische landen overzee te verlichten – waar hun invloed zeker zwaarder zou wegen dan die van hun seculiere bondgenoten.

(…)