Waarom? George Carlin had gelijk. Je kan tegen de overmacht niet op “you can’t beat numbers”. Je kan tegen dat fanatisme niet op. De wil om te sterven voor een idee, voor een religie, voor een ingebeeld wezen, voor wat vage woorden op een stuk oud perkament. Daar kunnen wij niets tegenover zetten. De schrik voor Shaitan is met uw belastinggeld in onze scholen, door islamleerkrachten nu al in de hoofden van onschuldige kinderen ingebracht.
Het Westen is bezig met oppervlakkigheid: soaps, reality tv, schoonheidsidealen, kookprogramma’s, muziek en festivals, uitgaan, pretparken, sport, porno, gsm’s laptops, mode etc.. en wat weet ik nog allemaal voor tijdverdrijf. “We don’t have a prayer” tegenover het door en door verdorven fanatieke geloof van islam.
Honderden miljoenen mensen die ons haten, die onze normen, waarden en verworvenheden openlijk verwerpen, daar kunnen we niet tegenop. De video van Raheel Raza: moslima en documentairemaakster, zou iedereen moeten bekijken. Ze legt daarin haarfijn de verschillen uit. Hoe Extremisten met geweld, islamisten via de politiek en fundamentalisten met dezelfde inzichten allemaal hetzelfde nastreven. En dat is geen liberale rechtsstaat of democratie zoals wij die kennen.
Gematigde islam bestaat niet, alleen gematigde moslims bestaan, die laten hun geloof links liggen. Zoals wijlen juriste, Arabiste en auteur Anne Marie Delcambre dat al omstandig heeft beschreven.
Brigitte Gabriel is een Libanees-Amerikaanse journaliste, schrijfster en activiste. Zij is de oprichter van het American Congress For Truth. Dit zijn haar woorden en waarschuwingen over islam. hier te beluisteren. De meerderheid is irrelevant.
“Het zijn inderdaad de fanatici die oprukken. Het zijn de fanatici die betrokken zijn in alle 50 open oorlogen die momenteel woeden op deze planeet. Het zijn de fanatici die in Afrika systematisch christenen en ganse volksstammen afslachten en het continent in een islamitische vloedgolf overspoelen. Het zijn de fanatici die bommen leggen, mensen voor het oog van camera’s onthoofden en eremoorden plegen. Het zijn de fanatici die de ene moskee na de andere overnemen. Het zijn de fanatici die met zelotische ijver het stenigen van verkrachte vrouwen en homoseksuelen verspreiden.
De harde waarheid is dat de “vredelievende en stille meerderheid” geïntimideerd is en zwijgt.
Communistisch Rusland was vol van Russen die ook slechts in vrede wilden leven, maar toch zijn de Russische communisten verantwoordelijk voor de moord op 20 miljoen mensen. De vredelievende meerderheid was van nul en generlei tel. De grote massa van de enorme Chinese bevolking was ook vredelievend, maar de Chinese communisten zijn er toch in geslaagd om een duizelingwekkende 70 miljoen mensen om te brengen.
De gemiddelde Japanner van voor WO2 was geen op oorlog kickende sadist. Maar Japan moordde en slachtte wel zijn weg door Zuid-Oost Azië in een bloedige orgie waarbij 12 miljoen Chinezen het leven lieten. De meesten stierven door het zwaard, de schop en de bajonet. En wie kan de slachtpartijen in Rwanda vergeten? Zou men niet kunnen zeggen dat de grote meerderheid van de Rwandezen “vredelievend” was?
De lessen uit de geschiedenis zijn heel dikwijls ongelooflijk eenvoudig, op het botte af, maar ondanks al ons redeneervermogen missen wij maar al te dikwijls de meest in het oog springende waarheid: Vredelievende moslims zijn irrelevant geworden door hun zwijgen. Vredelievende moslims worden onze vijanden als ze de kiezen op elkaar blijven houden, want net zoals mijn vriend uit Duitsland zullen ze op een goede morgen ontwaken om vast te stellen dat de fanatici de zaak hebben overgenomen, en dat het einde van hun wereld begonnen is.
Vredelievende Duitsers, Japanners, Chinezen, Russen, Rwandezen, Serviërs, Afghanen, Irakezen, Palestijnen, Somali’s, Nigerianen, Algerijnen en vele anderen zijn gestorven omdat de vredelievende meerderheid haar mond niet open heeft gedaan tot het te laat was.
En wij, die deze ontwikkeling voor onze ogen zien gebeuren, moeten meer aandacht schenken aan de enige groep die echt meetelt: de fanatici want zij zijn het die onze manier van leven bedreigen. En tot slot, en met het risico van beledigend over te komen, iedereen die twijfels heeft over de ernst van de toestand en deze tekst zonder meer verwijdert of negeert, draagt bij tot de algemene passiviteit en laat het probleem alleen maar groeien”.
Ik word echt misselijk van al dat apologetengedrag van politiek correcte social justice warriors en naïeve betweters die zwaaien met de liberale rechtsstaat. De ware islamofoben, die zoveel schrik hebben van extremistische islam, dat ze al onze normen en waarden zouden overboord kieperen, om de radicale en permanent verontwaardigde en beledigde extremistische moslim met lange tenen en speciale noden, ter wille te zijn. Ook al beweren ze het tegenovergestelde en op te komen voor vrijheid, blijheid en respect. Waarom leggen ze de lat lager voor moslims dan voor anderen. Is het echt ‘soft bigotry of low expectations’
De liberale rechsstaat en onze vrijheid zijn niet alleen duur bevochten maar ook zeer fragiel en kwetsbaar. Laten we de woorden van Ronald Reagan erbij halen “Freedom is never more than one generation away from extinction. We didn’t pass it on to our children in the bloodstream. It must be fought for, protected, and handed on for them to do the same, or one day we will spend our sunset years telling our children and our children’s children what it was once like in the United States where men were free”.
Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van al wie nu met het nieuwe utopia en “HUN” versie van de liberale rechtsstaat staat te zwaaien, maar ze ijlen. Het is bijna capituleren voor extremistische islam en collaboreren met diegenen die zich als gematigde moslims voordoen, maar in de feiten ook extremisten, islamisten of fundamentalisten zijn. Zoals Raheel Raza en Sam Harris uitleggen. Wat de ene extremistische groep met wapens wil, zal de andere op politieke manier binnen het bestaande systeem proberen te bereiken.
Ongetwijfeld zal het de jonge rechtse-nationalistische veulens deugd doen om nu de warme knuffel te voelen van al die verdraagzame deugmensen die anders hun bloed wel kunnen drinken. Ze krijgen complimenten en voelen de Judaskus niet.
Maar niet iedereen trapt in het verhaal. “DENK en Othman pleitten beiden voor meer tolerantie voor Islam, dat in een liberale democratie iedereen keuzevrijheid moet hebben. Gezien geen enkele cultuur of religie inferieur of superieur is aan een ander, zou men islamitische gebruiken moeten toestaan. Zo veroveren zij voor hun ideologie steeds een klein beetje acceptatie, langzaam normaliseren zij de Islam”. Volledig stuk Kan u hier lezen
Zelfs als een journalist undercover naar Duitsland reist en zich voordoet als vluchteling, raad krijgt van westerse maatschappelijke werkers, hoe het systeem te omzeilen en te misbruiken om hier te kunnen blijven. Als hij bij een infiltratie in de moslimsbroederschap gewoon moet vernemen ”we zijn met een stille verovering bezig” Dan nog zal dit niet tot inzicht leiden.
Zo ook evolueerde Open-VLD van een rechts-liberale naar een links-liberale partij en kan zij ook genieten van die fijne erkenning en deugknuffels van diezelfde pers en activisten. Een halvering van het aantal stemmen was en is het blijvende resultaat. Niet de pers en de politiek correcte activist veranderde van mening, nee de Open-VLD werd links. De kiezer zag het en liep massaal weg.
Mensen met gezond boerenverstand krijg je zo gek niet, dat ze geloven in de goede vreedzame bedoelingen van islam, maar veel hoogopgeleiden zijn heel erg ontvankelijk voor die misleidende praatjes. Blijkbaar!
Ik word misselijk van de westerse feministen die hun onderdrukte moslim-zusters in de steek laten. Waarom vechten deze linkse-feministen niet voor hun zusters, vraagt Ayaan Hirsi Ali zich af. Niet alle immigranten en misschien zelfs de meerderheid is niet radicaal, maar wederom zijn ze afwezig in het debat en worden ze in de steek gelaten door feministen. Je zou denken dat westerse feministen opstaan tegen die vorm van openlijk misogyn gedrag. Maar helaas. Is dit geen schuldig verzuim plegen aan zusters in nood. Of is het op een armlengte afstand lopen van die moslim-mannen het beste advies dat westerse feministen tegenwoordig nog geven aan aangerande vrouwen.
Nee, veel hulp zullen de moslima’s en ex-moslima’s niet moeten verwachten van de nieuwe liberale-rechtsstaat-utopisten.
Niet de afvallige moslim of moslima die met levenslange angst om vermoord te worden naar buiten komt om ons te waarschuwen voor islam en de gevolgen, maar de volleerde taqiyya moslima zal wekelijks haar zegje mogen doen in tv-programma’s en columns mogen schrijven.
Mensen die niets te verliezen hebben zullen altijd winnen van diegene die veel te verliezen hebben. Vooral als diegenen die niets te verliezen hebben hun heil zoeken in een religie die duidelijk zegt “ dood aan alle ongelovigen en zeker aan alle Joden”
We gaan eraan, het kan nog wat duren. Maar wie zoals ik hier al 55 jaar rondloopt en de evolutie ziet in onze steden en maatschappij, die ziet het. Het zal niet mooi zijn wat er op ons afkomt en het zal nog veel erger worden. Ze gaan over ons heen lopen of ze gaan ons in monsters veranderen terwijl ze het proberen. Maar mooi zal het niet worden. Hou alvast wat geld opzij voor de zwarte markt en zoek een onderkomen in het Oosten van Europa, want het zal nodig zijn.