Israël DE HANNIBAL-RICHTLIJN: WAT ER WERKELIJK IS GEBEURD OP 7 OKTOBER
Ons werd verteld dat Hamas op 7 oktober 1400 Israëli’s heeft vermoord, dat ze massaal burgers hebben verkracht en gemarteld en, natuurlijk, dat ze baby’s hebben onthoofd.
Deze beweringen worden gebruikt om Israëls bombardement op Gaza – de grootste openluchtgevangenis ter wereld – te rechtvaardigen. Het Israëlische bombardement op de Gazastrook, waar meer dan 50% van de bevolking uit kinderen bestaat, heeft het leven gekost aan meer dan 5.000 mensen en ruim een miljoen mensen dakloos gemaakt.
Recente gebeurtenissen rond het Gaza-conflict hebben vragen opgeroepen over de juistheid van de gerapporteerde acties die worden toegeschreven aan de militaire reactie van Hamas en Israël. Bij nader onderzoek blijkt een complex en soms tegenstrijdig verhaal.
Op 7 oktober suggereerden de eerste rapporten dat Hamas 1.400 Israëli’s had gedood, massale verkrachtingen en martelingen had gepleegd en zelfs baby’s had onthoofd. Deze beweringen werden aangehaald als rechtvaardiging voor Israëls dodelijke bombardement op Gaza.
Er is echter scepsis ontstaan over de juistheid van deze beweringen, omdat de details onduidelijk blijven. De reguliere bedrijfsmedia hebben het verhaal van de Israëlische regering grotendeels overgenomen en leggen de schuld volledig bij Hamas. Niettemin heeft opkomend bewijsmateriaal vanuit het Israëlische leger en de media dit verhaal in twijfel getrokken.
Een kritisch twistpunt is de officiële lijst van Israëlische slachtoffers. Israël heeft op 23 oktober een lijst van zijn doden vrijgegeven, waaruit blijkt dat meer dan 48% van de doden soldaten of gewapende politie in actieve dienst waren, en geen burgers. Bovendien is het duidelijk geworden dat ook leden van gewapende kolonistenmilities tot de slachtoffers behoorden.
Getuigenissen van overlevenden, zoals die van Yasmin Porat, suggereren dat Hamas burgers heeft gevangengenomen als onderhandelingstroef om een einde te maken aan de illegale belegering van Gaza en de vrijlating te bewerkstelligen van enkele van de 5.300 Palestijnse gevangenen die in Israëlische gevangenissen worden vastgehouden, van wie velen vrouwen en kinderen zijn. Porat merkte op dat Hamas haar en anderen menselijk behandelde, met de uitdrukkelijke bedoeling hen naar Gaza te vervoeren.
“Ze waren heel menselijk tegenover ons”, zei ze in een interview op de Israëlische staatsradio. Ze voegde er ook aan toe dat een Hamas-strijder tegen haar zei: ‘We gaan je niet vermoorden. We willen je naar Gaza brengen.’ Eenmaal vrijgelaten beweerde Porat ook dat de Israëlische regering haar een specifiek script met gesprekspunten had gegeven waar ze niet in wilde meegaan.
De situatie escaleerde toen de Israëlische politie en het leger arriveerden en begonnen met zwaar geweervuur en zelfs tankgranaataanvallen. Verschillende Israëlische getuigenissen beweren nu dat ze werden beschoten door het Israëlische leger en de Israëlische politie in plaats van door Hamas.
Deze aanpak lijkt consistent met de ‘Hannibal-richtlijn’, een Israëlisch militair beleid dat dateert uit 1986 en dat prioriteit geeft aan het voorkomen van de gevangenneming van Israëli’s door vijandelijke troepen, zelfs ten koste van hun leven. Deze richtlijn houdt in dat Israëliërs eerder gedood zouden kunnen worden dan dat ze in de handen van Hamas zouden vallen.
De Hannibal-richtlijn werd zeker toegepast op 7 oktober, toen Hamas een Israëlische militaire basis bij de Erez-kruising onder de voet liep. Brigadegeneraal Avi Rosenfeld, de commandant van de basis, voerde een luchtaanval uit op zijn eigen positie , terwijl hij en talloze anderen daar gestationeerd waren en nog steeds tegen Hamas vochten. Dit meldde Amos Harel in de Israëlische krant Ha’aretz.
Tijdens de gebeurtenissen van 7 oktober slaagden Hamas-strijders erin uit hun gevangenis in Gaza te ontsnappen met behulp van paragliders om Israëlische militaire bases te bereiken. Ze hebben Israëliërs gedood en gevangen genomen. Er blijven echter vragen bestaan nu uit videobeelden blijkt dat de Israëlische politie naast een vrachtwagen staat en schiet op naderende Palestijnse strijders, wat twijfel doet rijzen over de aanvankelijke veronderstelling dat Hamas burgers aanviel op een festival.
De beweringen over ‘onthoofde baby’s’ haalden de krantenkoppen op verschillende nieuwsmedia, waaronder CNN. De bron van deze bewering was de Israëlische zender i24 News, maar later bleek dat de bron David Ben Zion was, een extremistische kolonist die bekend staat om het aanzetten tot rassenrellen tegen Palestijnen. Uit een onderzoek van Haaretz bleek eerder dat i24 News fungeert als proxy voor de Netanyahu-familie, waarbij richtlijnen soms rechtstreeks van het kantoor van de Israëlische premier komen.
Vervolgens nam het Israëlische leger afstand van deze beweringen, trok CNN het verhaal in en erkende het Witte Huis een gebrek aan bewijs. Op dezelfde manier nam de zaak van Shani Louk, een Israëlische tatoeëerder die aanvankelijk door de Israëlische regering werd gemeld als verkracht en vermoord, een andere wending toen haar moeder bevestigde dat ze veilig was in Gaza en in een ziekenhuis werd behandeld voor hoofdletsel. .
Het complexe en evoluerende verhaal rond de gebeurtenissen van 7 oktober heeft twijfels doen rijzen over de rechtvaardigingen voor Israëls brutale militaire reactie in Gaza. Naarmate de situatie zich blijft ontvouwen, wordt het steeds duidelijker dat het waargebeurde verhaal van die dag misschien niet zo eenvoudig is als aanvankelijk werd geschetst.