Israël wint mogelijk niet de strijd in Gaza, en ook niet de hele oorlog tegen de staat Palestina

Nadat ze er niet in zijn geslaagd hun Israëlische vrienden naar een militaire triomf te leiden, staan ​​de VS een riskante escalatie toe en verwerpen ze een diplomatieke regeling die een einde zou kunnen maken aan nog meer lijden voor de burgers.

Israël – Elke Amerikaanse hulp op dit punt garandeert echter niet dat Israël de oorlog tegen Hamas zou kunnen winnen, noch tegen een derde macht buiten de VN die de volledige erkenning van een gevestigde Palestijnse staat zou initiëren.

Het Israëlische leger heeft geen enkele aanwijzing getoond dat het de militaire capaciteiten van Hamas en de andere Palestijnse gewapende organisaties in de belegerde kustenclave aanzienlijk heeft verzwakt, ondanks zes weken van gevechten waarbij naar schatting meer dan 20.000 Palestijnen zijn omgekomen.

Hoewel Israël inbrak in de belangrijkste ziekenhuizen in het noorden van Gaza en zei dat Hamas deze locaties gebruikte als kazernes en commando- en controlecentra, produceerde het Israëlische leger (IDF) bewijsmateriaal dat deze beweringen weerlegde.

De Israëlische soldaten betraden het ziekenhuisterrein en toonden wapens die ze naar eigen zeggen binnen hadden gevonden, samen met een lege tunnel. De Amerikaanse regering steunde het concept dat er een commandoknooppunt had bestaan ​​in het Shifa-ziekenhuis.

Het Israëlische leger beheert en bewerkt dergelijke foto’s die openbaar worden gemaakt, maar als ze onafhankelijk worden bevestigd, kunnen ze eerder een bevestiging zijn van het bestaan ​​van militanten dan van een controlecentrum of knooppunt.

Andere ziekenhuizen leverden weinig op, en Amerikaanse beweringen over solide inlichtingen te beschikken ter ondersteuning van Israëlische beweringen zijn twijfelachtig in het licht van eerdere publieke verklaringen van de Amerikaanse president Joe Biden – die het Witte Huis later moest intrekken – dat hij ‘bevestigde beelden had gezien van terroristen die kinderen onthoofden.”

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu verklaarde aan het begin van dit conflict dat zijn regering ‘Hamas zou verpletteren’, een doelstelling die de Amerikaanse regering openlijk steunde. Maar naast het feit dat Hamas Israël de grootste klap in zijn geschiedenis heeft toegebracht, heeft Hamas in talloze geregistreerde gevallen met succes Israëlische troepen teruggeslagen terwijl het Gaza ter plaatse verdedigde.

25 Israëlische militaire voertuigen worden in Khan Yunis vernietigd door Al-Qaasam Brigades

Volgens persbureau Safa verklaarden de Izz Al-Din Al-Qassam Brigades gisteren dat hun strijders 25 Israëlische militaire voertuigen hadden geraakt in verschillende delen van de belegerde stad Khan Yunis in de Gazastrook.

De Palestijnse verzetsgroep zei in een verklaring dat haar strijders Yasin 105-granaten gebruikten om acht Israëlische militaire voertuigen, drie tanks, een militaire bulldozer en een legervoertuig in het oostelijke deel van Khan Yunis aan te vallen. Bij de aanval kwamen verschillende Israëlische soldaten om het leven, onder wie acht leden van een speciale eenheid.

In het Al-Zana-district in het oosten van Khan Yunis verwondden de militanten van de groep ook verschillende Israëlische soldaten met geïmproviseerde Ghoul-geweren. Ondertussen gebruikten de jagers in het noordelijke deel van de stad Yasin 105-raketten om drie militaire bulldozers, een tank en een personeelsvoertuig aan te vallen.

Bovendien gebruikten de strijdkrachten van Al-Qassam vatbommen en meerdere TBG-explosieven om een ​​huis waar soldaten zich hadden verschanst, te boobytrappen en op te blazen. Hierdoor stortte het gebouw in het oosten van Khan Yunis volledig in.

Al-Qassam-militanten vernietigden ook een mijnenveld ten oosten van de stad dat van tevoren was aangelegd met vier antipersoneelsbommen, waarbij talloze soldaten omkwamen en gewond raakten.

Israël is niet in staat een langdurig conflict in de Gazastrook het hoofd te bieden

Israël kan een langdurige aanval op Palestijnen in de Gazastrook niet verdragen, aldus de hoofdcommandant van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), die ook benadrukte dat de premier van de staat vastbesloten is de oorlog alleen voor persoonlijk gewin voort te zetten.

De verklaringen werden woensdag afgelegd door generaal-majoor Hossein Salami tijdens een toespraak voor een groep op het hoofdkwartier van het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken in Teheran.

De generaal voerde het argument aan dat het bezettingsregime niet in staat is een oorlog te ondersteunen, zowel vanuit militair als vanuit politiek oogpunt.

Salami vervolgde en benadrukte dat de strijd van Israël tegen Hamas en andere verzetsorganisaties in Gaza heeft geresulteerd in het verlies van 30% van de banen in de bezette gebieden en dat de aanval de economie van het Israëlische regime elke dag zo’n 260 miljoen dollar kost.

Het hoofd van de IRGC verklaarde dat de persoonlijke belangen van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de voornaamste oorzaak zijn van het aanhoudende conflict in Gaza, en wees erop dat de reactie van Israël op Operatie Al-Aqsa Storm zwak en onmenselijk was.

Hij benadrukte dat Palestijnse verzetsorganisaties tot nu toe slechts een klein deel van hun potentieel hadden benut.

“Zionisten en Amerikanen handelen niet rationeel … Palestijnse generaties hebben geleerd tegen wie ze moeten vechten … De onderdrukte Palestijnse natie zal de uiteindelijke overwinning behalen,” zei Salami.

De VS hebben Israël 10.000 ton militair materieel geleverd

Het Israëlische ministerie van Militaire Zaken maakte woensdag in een verklaring bekend dat het 200ste vrachtvliegtuig – dat sinds 11 oktober legeruitrusting aan Israël levert – in Israël was geland.

Er stond: “Sindsdien heeft Israël sinds het begin van het conflict meer dan 10.000 ton militair materieel ontvangen.”

Het ministerie noemt “gepantserde voertuigen, bewapening, persoonlijke beschermingsmiddelen, medische benodigdheden, munitie en meer” als onderdeel van het arsenaal van het Amerikaanse leger.

De Amerikaanse president Joe Biden heeft gevraagd om bijna alle beperkingen op Israëls gebruik van in de VS opgeslagen wapens en munitie in Israël op te heffen, blijkt uit een rapport dat vorige maand werd gepubliceerd door de non-profit nieuwssite The Intercept in de Verenigde Staten.

Dit is echter niet genoeg om de strijd in de Gazastrook te winnen, of de hele oorlog om de legitieme erkenning van de al lang bestaande Palestijnse staat te voorkomen.

Geen duidelijk haalbaar doel; Geen exitplan

Een dergelijke militaire operatie moet naast een specifiek, haalbaar doel ook een exitstrategie omvatten. Is het Israëlische oorlogsdoel in Gaza goed gedefinieerd en ter plaatse haalbaar? is hier de hamvraag.

Volgens Tel Aviv zal de militaire campagne pas eindigen als Hamas volledig is vernietigd. Hoewel het een verheven doel lijkt, is het praktisch onhaalbaar.

De planning, uitvoering en evaluatie van militaire acties zijn allemaal afhankelijk van het hebben van een gedefinieerd doel. Het geeft militaire operaties een duidelijke strategische richting, garandeert een effectieve toewijzing van middelen, helpt bij risicobeheer en bevordert verantwoordelijkheid en communicatie. Al deze zaken vergroten de effectiviteit en legitimiteit van militaire operaties. Helaas heeft Israël dat specifieke doel niet.

Extremisme wint terrein

Hoewel veel Hamas-terroristen en zijn operationele infrastructuur vernietigd kunnen worden door Israëls meedogenloze militaire aanvallen in de lucht en op de grond, zal Hamas nog steeds bestaan.

Mogelijk wordt de bende in de nabije toekomst sterker als gevolg van de tijdelijke tegenslagen. Meer radicalisme kan zeer zeker het gevolg zijn van de wijdverbreide dodelijke slachtoffers en verwoestingen.

Zelfs terwijl Israël er alles aan doet om Hamas in Gaza uit te schakelen, kan het extremisme zich mogelijk over de Westelijke Jordaanoever verspreiden als gevolg van Israëls voortdurende provocerende militaire operaties en de fysieke mishandeling en vernedering van Palestijnen door illegale nederzettingen.

De Palestijnse Autoriteit, die belast was met het besturen van de Westelijke Jordaanoever, heeft vrijwel volledig haar geloofwaardigheid verloren en is niet langer in staat de bevolking enige vorm van veiligheid te bieden. Mahmoud Abbas, de president van de Palestijnse Autoriteit, heeft een goedkeuringsscore die nauwelijks in de dubbele cijfers ligt.

Geen duidelijke exitstrategie

Als psychotische pestkop wil Bibi Netanyahu niets liever dan zien hoe de Palestijnen de ergste gruwel van hun leven doormaken vanwege het steunen van Hamas – zijn eigen virtuele huisdierproject om beide kanten te verdelen en te veroveren, namelijk de Palestijnse Westelijke Jordaanoever en Gaza.

Door buitensporig gewelddadige tactieken toe te passen en een catastrofale humanitaire crisis te veroorzaken, verloor Israël een aanzienlijke kans om de legitimiteit van de Palestijnse zaak in de ogen van de internationale gemeenschap te ondermijnen. Grootschalige pro-Palestijnse protesten die over de hele wereld plaatsvinden, tonen aan dat Gaza, in vergelijking met Israël, de oorlog van de publieke opinie aanzienlijk heeft gewonnen.

Het door Israël geclaimde doel van de “totale” vernietiging van Hamas in deze voortdurende strijd is onwaarschijnlijk, zoals elke logische analyse kan aantonen. In situaties waarin het doel verheven lijkt, maar waarschijnlijk niet gerealiseerd zal worden, heeft Israël een goed geplande terugtrekkingsstrategie nodig.

Om een ​​militaire bezetting in stand te houden die op de een of andere manier in overeenstemming is met het internationaal recht en de strategische doelstellingen, is een exitstrategie essentieel. Het ondersteunt de uiteindelijke overgang naar een stabielere en vreedzamere staat, helpt bij het beheren van hulpbronnen en behoudt de publieke en politieke steun.

Militaire bezettingen kunnen langdurig, duur en politiek onhoudbaar worden als er geen duidelijke exitstrategie is. Het is waarschijnlijker dat Israël weerstand zal ondervinden van de bezette Palestijnse bevolking en van de internationale gemeenschap, naarmate de militaire bezetting langer duurt zonder een duidelijke vertrekstrategie.

Israël is niet in staat Gaza lang onder het gezag van zijn veiligheidstroepen te houden. Tel Aviv zal nu op geen enkele manier slagen; in het verleden was dit niet mogelijk.

Israël versus de Verenigde Naties

Het strekt tot eer dat de meerderheid van de VN-leden herhaaldelijk de aanhoudende genocide in Gaza aan de kaak heeft gesteld, en VN-secretaris-generaal Antonio Guterres heeft de aanval in de sterkst denkbare bewoordingen aan de kaak gesteld, en is zelfs zo ver gegaan dat hij een beroep heeft gedaan op Artikel 99 en een beroep heeft gedaan op de VN-Veiligheidsraad. om actie te ondernemen met betrekking tot het conflict in Gaza.

De Veiligheidsraad heeft nog geen resolutie aangenomen waarin wordt verzocht om een ​​wapenstilstand tussen Israël, Hamas en hun bondgenoten, wat de secretaris-generaal ertoe heeft aangezet de ongebruikelijke actie te ondernemen.

De uit vijftien leden bestaande Veiligheidsraad, die wordt beschouwd als het machtigste orgaan binnen de VN, is verantwoordelijk voor het handhaven van de wereldvrede en veiligheid.

Guterres stelde dat de omstandigheden in Israël en de bezette Palestijnse gebieden “de bestaande bedreigingen voor de handhaving van de internationale vrede en veiligheid kunnen verergeren”, en noemde deze plicht in een brief aan de voorzitter van de raad.

Naast het beschrijven van “verschrikkelijk menselijk lijden, fysieke vernietiging en collectief trauma in Israël en de bezette Palestijnse gebieden”, pleit Guterres sinds 18 oktober voor een “onmiddellijk humanitair staakt-het-vuren”.

De Verenigde Arabische Emiraten, lid van de Veiligheidsraad , tweette op X in reactie op de brief van Guterres, waarin werd aangekondigd dat het een nieuwe ontwerpresolutie naar de raad had gestuurd en “opriep tot dringende aanneming van een resolutie over een humanitair staakt-het-vuren.”

De raad heeft wel aanvullende bevoegdheden om de uitvoering van een resolutie over een staakt-het-vuren te garanderen, mocht hij besluiten het advies van Guterres op te volgen en er een aan te nemen. Deze autoriteit omvat de mogelijkheid om sancties op te leggen of de inzet van een internationale troepenmacht goed te keuren. Maar de vijf permanente leden van de raad – China, Rusland, de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk – hebben een vetorecht.

Volgens artikel 99 van het VN-Handvest mag de secretaris-generaal “elke kwestie die naar zijn mening de handhaving van de internationale vrede en veiligheid kan bedreigen onder de aandacht van de Veiligheidsraad brengen”

. dat sinds 1989 niet meer is gebruikt, heeft diplomatieke en symbolische weerklank”, zegt Daniel Forti, een senior analist bij de International Crisis Group, gespecialiseerd in belangenbehartiging en onderzoek van de VN.

We will no longer be silent in the face of the bias of the UN!

I decided to revoke the residence visa to Israel of the UN "humanitarian" coordinator Lynn Hastings.

Someone who did not condemn Hamas for the brutal massacre of 1,200 Israelis, for the kidnapping of babies and the…

— אלי כהן | Eli Cohen (@elicoh1) December 5, 2023

Waar moet daarom de drang naar de oprichting van een Palestijnse staat vandaan komen?

Aan het hoofd van de aanval staat een voormalige apartheidsstaat

Met een stemming in het parlement om de Israëlische ambassade te sluiten, de Israëlische ambassadeur af te zetten en de diplomatieke banden met Tel Aviv te verbreken, maakte de Zuid-Afrikaanse regering de weg vrij voor een passende reactie van de wereld op een genocide die aan de gang is. Zuid-Afrikanen hebben inderdaad enige kennis van de apartheid.

Zuid-Afrika heeft moed getoond door zich te wagen waar weinig Arabische en islamitische landen dat hebben gedurfd. Zoals de zaken er nu voor staan, blijft een groot deel van de Arabische wereld zich op zijn gemak voelen met het uiten van retoriek, vooral de Amerikaanse cliëntstaten.

Voor Washington kwam de door Qatar bemiddelde ‘wapenstilstand’ op het ideale moment. Zij nam het voortouw bij de groep ministers van Buitenlandse Zaken uit de Islam en de Arabische wereld die bepaalde steden bezochten om hun voorstel voor onderhandelingen over een onafhankelijke Palestijnse staat en een alomvattend staakt-het-vuren in Gaza naar voren te brengen.

De landen die deel uitmaken van deze Gaza Contactgroep zijn onder meer Saoedi-Arabië, Egypte, Jordanië, Turkije, Indonesië, Nigeria en Palestina. Ze hadden een ontmoeting met de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi in Peking voordat ze naar Moskou vertrokken voor een ontmoeting met Sergei Lavrov. Dat was ongetwijfeld een voorbeeld van BRICS 11 in bedrijf voorafgaand aan hun officiële lancering op 1 januari 2024, tijdens het Russische presidentschap.

Gelijktijdig met de ontmoeting met Lavrov in Moskou plande het huidige Zuid-Afrikaanse presidentschap een ongebruikelijke online BRICS-sessie over Palestina. President van Iran, Ebrahim Raisi, steunde de Zuid-Afrikaanse maatregelen en drong er bij de BRICS-landen op aan druk uit te oefenen op Tel Aviv met gebruikmaking van alle politieke en economische middelen die hen ter beschikking stonden. Iran is de leider van de As van Verzet in de regio en heeft alle banden met Israël verbroken.

Bovendien was het veelbetekenend om de Chinese president Xi Jinping nadrukkelijk te horen stellen dat “een rechtvaardige oplossing voor de Palestijnse kwestie noodzakelijk is voor de veiligheid in het Midden-Oosten.” Xi herhaalde dat een internationale conferentie de eerste stap zou moeten zijn in de richting van ‘een tweestatenoplossing’, ‘het herstel van de legitieme nationale rechten van Palestina’ en ‘de oprichting van een onafhankelijke staat Palestina’.

Praktisch gesproken markeerden de Oslo-akkoorden echter het begin van de tweestatenoplossing; Helaas hebben radicaal-rechtse Israëli’s een moordenaar gestuurd om ‘verrader’ Yitzhak Rabin uit te schakelen. Het is dus niet haalbaar om de twee staten naast elkaar te houden.

Eén groep mensen zou gerepatrieerd moeten worden naar Khazaria (nu Oekraïne), in Europa, waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen, om zionisten en nazi’s definitief te ontmaskeren als twee kanten van dezelfde krankzinnige, psychopathische organisatie.