Israël is gebaseerd op leugens. De leugen dat Palestijns land grotendeels onbezet was. De leugen dat 750.000 Palestijnen hun huizen en dorpen ontvluchtten tijdens hun etnische zuiveringen door zionistische milities in 1948, omdat hen dat werd opgedragen door de Arabische leiders.
De leugen dat het Arabische legers waren die de oorlog van 1948 begonnen , waardoor Israël 78 procent van het historische Palestina veroverde. De leugen dat Israël in 1967 met vernietiging te maken kreeg , waardoor het gedwongen werd de resterende 22 procent van Palestina binnen te vallen en te bezetten , evenals land dat toebehoorde aan Egypte en Syrië.
Israël wordt gesteund door leugens. De leugen dat Israël een rechtvaardige en rechtvaardige vrede wil en een Palestijnse staat zal steunen. De leugen dat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is. De leugen dat Israël een ‘voorpost van de westerse beschaving in een zee van barbarij’ is. De leugen dat Israël de rechtsstaat en de mensenrechten respecteert.
De wreedheden van Israël tegen de Palestijnen worden altijd met leugens begroet. Ik heb ze gehoord. Ik heb ze opgenomen. Ik publiceerde ze in mijn verhalen voor The New York Times toen ik hoofd van het Midden-Oostenbureau van de krant was.
Ik heb twintig jaar verslag gedaan van de oorlog, waarvan zeven jaar in het Midden-Oosten. Ik heb heel wat geleerd over de omvang en de dodelijkheid van explosieven. Er is niets in het arsenaal van Hamas of de Islamitische Jihad dat de enorme explosieve kracht van de raket zou hebben kunnen reproduceren die naar schatting 500 burgers doodde in het al-Ahli Arab Christian Hospital in Gaza. Niets. Als Hamas of de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) dit soort raketten zouden hebben, zouden enorme gebouwen in Israël in puin liggen met honderden doden. Dat doen ze niet.
Het fluitende geluid , hoorbaar op de video vlak voor de explosie, lijkt afkomstig te zijn van de hoge snelheid van een raket. Dit geluid verraadt het. Geen enkele Palestijnse raket maakt dit geluid. En dan is er nog de snelheid van de raket. Palestijnse raketten zijn langzaam en log, duidelijk zichtbaar terwijl ze zich door de lucht buigen en vervolgens in vrije val naar hun doelen tuimelen. Ze slaan niet met precisie toe en reizen niet met een supersonische snelheid. Ze zijn niet in staat honderden mensen te doden.
Het Israëlische leger liet in de dagen voorafgaand aan de aanval van 17 oktober ‘op het dak kloppende’ raketten zonder kernkoppen op het ziekenhuis vallen , de bekende waarschuwing van Israël om gebouwen te evacueren, aldus ziekenhuisfunctionarissen van Al-Ahli. Ziekenhuisfunctionarissen zeiden ook dat ze telefoontjes uit Israël hadden ontvangen met de mededeling dat “we u twee keer hebben gewaarschuwd om te evacueren.” Israël heeft geëist dat alle ziekenhuizen in het noorden van Gaza worden geëvacueerd .
Na de aanval op het ziekenhuis plaatste Hananya Naftali, een ‘digitale assistent’ van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, op X, voorheen Twitter: ‘De Israëlische luchtmacht heeft een terreurbasis van Hamas aangevallen in een ziekenhuis in Gaza.’ Het bericht werd snel verwijderd.
Sinds de inval van Palestijnse verzetsstrijders op 7 oktober in Israël, waarbij naar verluidt zo’n 1.300 Israëli’s om het leven kwamen, waaronder veel burgers, en waarbij zo’n 200 als gijzelaars werden ontvoerd en naar Gaza werden gebracht, heeft Israël 51 aanvallen uitgevoerd op gezondheidszorginstellingen in Gaza die Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn 15 gezondheidswerkers gedood en 27 gewond . Van de 35 ziekenhuizen in Gaza functioneren er vier niet vanwege ernstige schade en doelgerichte aanvallen. Slechts acht van de 22 UNRWA-centra voor primaire gezondheidszorg zijn “gedeeltelijk functioneel”, zegt de WHO.
De brutaliteit van de Israëlische leugens verbaasde degenen onder ons die vanuit Gaza rapporteerden. Het maakte niet uit of we de Israëlische aanval hadden gezien, inclusief het neerschieten van ongewapende Palestijnen. Het maakte niet uit hoeveel getuigen we interviewden. Het maakte niet uit welk fotografisch en forensisch bewijs we verkregen. Israël heeft gelogen. Kleine leugens. Grote leugens. Enorme leugens. Deze leugens kwamen reflexmatig en onmiddellijk van het Israëlische leger, Israëlische politici en Israëlische media. Ze werden versterkt door de goed geoliede propagandamachine van Israël en met een zeurende oprechtheid herhaald in de internationale nieuwsmedia.
Israël houdt zich bezig met het soort adembenemende leugens die kenmerkend zijn voor despotische regimes. Het vervormt de waarheid niet, maar keert haar om. Het schetst een beeld dat lijnrecht tegenover de werkelijkheid staat. Degenen onder ons die verslag hebben gedaan van de bezette gebieden zijn de Israëlische Alice-in-Wonderland-verhalen tegengekomen, die we plichtsgetrouw in onze verhalen invoegen – vereist volgens de regels van de Amerikaanse journalistiek – hoewel we weten dat ze niet waar zijn.
Israël heeft een Orwelliaans lexicon uitgevonden. Kinderen die door Israëli’s worden gedood, worden kinderen die in kruisvuur terechtkomen. Het bombarderen van woonwijken, waarbij tientallen doden en gewonden vallen, wordt een chirurgische aanval op een bommenfabriek. De vernietiging van Palestijnse huizen wordt de sloop van de huizen van terroristen.
De Grote Leugen – Große Lüge – voedt de twee reacties die Israël probeert uit te lokken: racisme onder zijn aanhangers en terreur onder zijn slachtoffers. The Big Lies koestert de mythe van een botsing der beschavingen, een oorlog tussen democratie, fatsoen en eer aan de ene kant en islamitisch terrorisme, barbarij en middeleeuwsisme aan de andere kant.
George Orwell noemde in zijn roman ‘Nineteen Eighty-Four’ de Grote Leugen ‘dubbeldenken’. Doublethink gebruikt “logica tegen logica” en “verwerpt de moraliteit terwijl ze er aanspraak op maakt.” De Grote Leugen maakt een einde aan nuances, dubbelzinnigheden en tegenstrijdigheden die het geweten kunnen kwellen. Het is ontworpen om cognitieve dissonantie te creëren. Het staat geen grijze zones toe. De wereld is zwart en wit, goed en kwaad, rechtvaardig en onrechtvaardig.
De Grote Leugen stelt gelovigen in staat troost te putten – een troost waar ze wanhopig naar op zoek zijn – in hun eigen morele superioriteit, zelfs als ze alle moraliteit afschaffen. Het voedt, zoals Edward Bernays het noemde, het ‘logica-proof compartiment van dogmatische aanhankelijkheid’. Alle effectieve propaganda, zo schrijft Bernays, richt zich op en bouwt voort op deze irrationele ‘psychologische gewoonten’.
Israëlische aanhangers dorsten naar deze leugens. Ze willen de waarheid niet weten. De waarheid zou hen dwingen hun racisme, zelfbedrog en medeplichtigheid aan onderdrukking, moord en genocide te onderzoeken.
Het allerbelangrijkste is dat de Grote Leugen een onheilspellende boodschap naar de Palestijnen stuurt. De Grote Leugen stelt dat Israël een campagne van massale terreur en genocide zal voeren en nooit de verantwoordelijkheid voor zijn misdaden zal nemen. De Grote Leugen vernietigt de waarheid.
Het vernietigt de waardigheid van het menselijk denken en menselijk handelen. Het vernietigt feiten. Het vernietigt de geschiedenis. Het vernietigt het begrip. Het vernietigt de hoop. Het reduceert alle communicatie tot de taal van geweld. Wanneer onderdrukkers uitsluitend met willekeurig geweld tot de onderdrukten spreken, antwoorden de onderdrukten met willekeurig geweld.
De cartoonist Joe Sacco en ik zagen hoe Israëlische soldaten kleine jongens bespotten en neerschoten in het vluchtelingenkamp Khan Younis in Gaza. Na afloop interviewden we de jongens en hun ouders in het ziekenhuis. In enkele gevallen woonden wij hun begrafenissen bij. We hadden hun namen. We hadden de data en locaties van de schietpartijen.
Het antwoord van Israël was door te zeggen dat we niet in Gaza waren. Wij hadden het verzonnen.
De Israëlische premier, minister van Buitenlandse Zaken, minister van Defensie en woordvoerder van de Israëlische strijdkrachten (IDF) gaven de moord op Al Jazeera-journalist Shireen Abu Akleh in 2022 onmiddellijk de schuld aan Palestijnse schutters. Israël verspreidde beelden van een Palestijnse strijder die naar verluidt de journalist doodschoot, die een luchtafweergeschut en een helm droeg met de opschriften ‘PRESS’.
Benny Gantz, destijds minister van Defensie, verklaarde dat “er geen [Israëlisch] geweervuur op de journalist was gericht” en dat het Israëlische leger “beelden had gezien van willekeurige schietpartijen door Palestijnse terroristen”.
Deze leugen werd verspreid totdat videobeelden onderzocht door B’Tselem, het Israëlische Centrum voor Mensenrechten in de Bezette Gebieden, de locatie van de Palestijnse schutter, afgebeeld in de video, identificeerden. De video, zo vond de mensenrechtenorganisatie, is gemaakt op een andere locatie dan waar Shireen werd vermoord.
This morning, B’Tselem’s field researcher in Jenin documented the exact locations in which the Palestinian gunman depicted in a video distributed by the Israeli army, fired, as well as the exact location in which Journalist Shireen Abu Akleh was killed. pic.twitter.com/6VbEJJuF7z
— B'Tselem בצלם بتسيلم (@btselem) May 11, 2022
Wanneer Israël op leugens wordt betrapt, zoals bij de moord op Shireen, belooft het een onderzoek. Maar deze onderzoeken zijn een schijnvertoning. Onpartijdig onderzoek naar de honderden moorden op Palestijnen door soldaten en Joodse kolonisten wordt zelden uitgevoerd.
Daders worden bijna nooit voor de rechter gebracht of ter verantwoording geroepen. Het patroon van de Israëlische verduistering is voorspelbaar. Dat geldt ook voor de samenzwering van bijna alle bedrijfsmedia, samen met Republikeinse en Democratische politici. Amerikaanse politici hekelden de moord op Shireen en herhaalden plichtsgetrouw de oude mantra, waarbij ze opriepen tot een “grondig onderzoek” door het leger dat de misdaad had gepleegd.
Een paar maanden later gaf Israël toe dat er een “grote mogelijkheid” was dat een Israëlische soldaat de journalist per ongeluk had vermoord, maar tegen die tijd was de uitbarsting van straatprotesten en woede over de moord op de journalist voorbij en was haar moord grotendeels vergeten.
Tegen de tijd dat het sluitende bewijs over het bombardement op het ziekenhuis naar buiten komt, zal ook dit een verre herinnering zijn.
Er zijn dramatische beelden vastgelegd in september 2000 op het Netzarim-knooppunt in de Gazastrook – waar ik een negentienjarige jongen zag neergeschoten en gedood door een Israëlische sluipschutter – door France 2 TV, van een vader die zijn getraumatiseerde twaalfjarige probeerde te beschermen. jarige zoon, Muhammad al-Durrah, door Israëlisch geweervuur waarbij hij uiteindelijk om het leven kwam.
De moord op de jongen resulteerde in de typische propagandacampagne van Israël. Israëlische functionarissen hebben jarenlang gelogen over de moord, waarbij ze eerst de Palestijnen de schuld gaven van de schietpartij, later suggereerden dat de scène nep was en uiteindelijk volhielden dat de jongen nog leefde.
Toen een Israëlische soldaat in 2003 de 23-jarige studente en Amerikaanse activiste Rachel Corrie vermoordde door haar met een bulldozer dood te verpletteren terwijl ze probeerde de illegale sloop van het huis van een Palestijnse dokter te voorkomen, zei het Israëlische leger dat dit het geval was. een ongeval waarvoor Corrie verantwoordelijk was.
Het Israëlische leger heeft sinds 2001 “minstens” twintig journalisten gedood, zonder enige verantwoordelijkheid, volgens een rapport uit 2023 van het in New York gevestigde Committee to Protect Journalists. “Onmiddellijk nadat een journalist door veiligheidstroepen is vermoord, brengen Israëlische functionarissen vaak een tegenverhaal naar voren tegen de berichtgeving in de media”, concludeerde het CPJ . Dit omvat onder meer het beschuldigen van de doden aan “willekeurig vuur” door Palestijnen of pogingen om de doden als “terroristen” in diskrediet te brengen.
Israël blokkeert het werk van onafhankelijke mensenrechtenorganisaties die zich bezig houden met wreedheden en oorlogsmisdaden die het begaat in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Het land weigert samen te werken met het Internationaal Strafhof bij mogelijke oorlogsmisdaden in de bezette gebieden. Zij werkt niet samen met de VN-Mensenrechtenraad en verbiedt de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechtensituatie in de sinds 1967 bezette Palestijnse gebieden het land binnen te komen. Israël heeft in 2018 de werkvergunning van Omar Shakir, de directeur van Human Rights Watch (Israël en Palestina), ingetrokken en hem het land uitgezet .
In mei 2018 publiceerde het Israëlische Ministerie van Strategische Zaken en Publieksdiplomatie een rapport waarin de Europese Unie en de Europese staten werden opgeroepen om hun directe en indirecte financiële steun en financiering aan Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties stop te zetten die ‘banden hebben met terreur en boycots tegen terreur bevorderen’. Israël.”
Na het bombardement op het ziekenhuis bracht Israël eerst een video uit waarin werd beweerd dat raketten van de Palestijnse Islamitische Jihad te zien waren die het ziekenhuis troffen. De Israëli’s verwijderden de video haastig toen journalisten merkten dat tijdstempels aantoonden dat de beelden 40 minuten na de aanval op het ziekenhuis waren gemaakt.
Israëlische propagandisten – zich ervan bewust dat Palestijnse raketten weinig explosieve kracht hebben – beweerden vervolgens dat Hamas munitie onder het ziekenhuis had opgeslagen. Dit veroorzaakte de enorme explosie, zeiden ze. Maar als dit waar zou zijn, zou dit betekenen dat er een secundaire explosie zou plaatsvinden. Er was geen. En nu heeft Israël een opname vrijgegeven van twee Hamas-militanten die de raketaanval op het ziekenhuis bespreken.
De militanten vragen elkaar, in een zelfincriminerend gesprek dat te belachelijk is om te geloven, of Hamas of PIJ de staking hebben uitgevoerd. Alsjeblieft. Hoe kon Israël volledig in het ongewisse blijven over een inval van duizenden gewapende Palestijnse militanten vanuit Gaza in Israël op 7 oktober en hoe kon het dit belastende gesprek van twee zogenaamde militanten vastleggen?
“Israël beschikt over een hele eenheid ‘mistaravim’, Israëlisch-Joodse undercoveragenten die zijn opgeleid om zich voor te doen als Palestijnen en in het geheim onder Palestijnen te opereren”, schrijft verslaggever Jonathan Cook . “Israël produceerde een zeer populaire tv-serie over zulke mensen in Gaza, genaamd Fauda. Je moet buitengewoon goedgelovig zijn om te denken dat Israël een oproep als deze niet zou kunnen en willen doen om ons voor de gek te houden, net zoals het regelmatig de Palestijnen in Gaza voor de gek houdt.”
Israël richt zich ook al lange tijd op medische voorzieningen, ambulances en medici, zoals Midden-Oostenwetenschapper Norman Finkelstein opmerkt . Tijdens de oorlog in Libanon van 1982 bombardeerde het een Palestijns kinderziekenhuis, waarbij zestig mensen om het leven kwamen . Het voerde ook raketaanvallen uit op duidelijk gemarkeerde Libanese ambulances tijdens de oorlog tussen Israël en Libanon in 2006.
Tijdens de aanval op Gaza van 2008-2009, bekend als Operatie Cast Lead, werden 29 ambulances en bijna de helft van de gezondheidszorgvoorzieningen in Gaza, waaronder 15 ziekenhuizen, beschadigd of vernietigd. Het verbood gewonde Palestijnen routinematig om tijdens deze operatie door ambulances te worden opgehaald, waardoor ze vaak stierven. Tijdens Operatie Protective Edge, de 51 dagen durende aanval op Gaza in 2014, vernietigde of beschadigde Israël 17 ziekenhuizen en 56 centra voor eerstelijnsgezondheidszorg en beschadigde of vernietigde 45 ambulances.
Je kunt hier mijn interview, dat vandaag is vrijgegeven, met professor Finkelstein over Gaza en Israël zien .
Amnesty International, dat de Israëlische aanvallen op drie van deze ziekenhuizen in 2014 onderzocht, heeft het ‘bewijs’ voor de aanvallen dat door Israël werd aangevoerd als vals afgewezen. “Het door het Israëlische leger getweete beeld komt niet overeen met satellietbeelden van het al-Wafa-ziekenhuis en lijkt een andere locatie weer te geven”, aldus het rapport.
Ontmasker Israëlische leugens en je wordt door Israël en zijn aanhangers aangevallen als antisemiet en als pleitbezorger van terroristen. Je wordt verbannen uit de reguliere media. U wordt de forums ontzegd om over de kwestie te spreken en, zoals mij is overkomen, u wordt niet uitgenodigd voor universitaire evenementen.
Het is een oud spel, een spel dat ik als verslaggever heel vaak heb gespeeld. Ik draag de littekens van de leugens die door Israël en zijn lobby zijn verspreid. Ondertussen gaat Israël door met zijn slachting, onderschreven en zelfs geprezen door westerse politieke leiders, waaronder Joe Biden , die de stortvloed aan leugens uit Israël als een Wagneriaans refrein begeleidt.