Italië slaat terug: dreigt Von der Leyen met een motie van wantrouwen

De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, heeft Italië gedreigd dat het gestraft zal worden als het afwijkt van democratische principes. Aanleiding voor haar toespraak was de voorspelling van een extreemrechtse overwinning bij de parlementsverkiezingen van zondag.

Kort voor de parlementsverkiezingen van vandaag in Italië zijn de zenuwen van de ideologisch volgzame Europese regeringsallianties en de Brusselse EU-nomenklatura in Brussel blijkbaar zó op scherp dat ze hun anders mantra-achtige ingeroepen respect voor vrije verkiezingen en het “hoge goed van democratie” vergeten zijn en niet eens meer het principe van niet-inmenging en openheid voor resultaten handhaven.

Omdat praktisch alle peilingen een duidelijke overwinning voorspellen voor de rechtse alliantie van Fratelli d’Italia, Lega en Forza Italia en dus voor de tweede keer (nadat de Zweedse Democraten de stemming wonnen bij de recente verkiezingen) een zogenaamde “verschuiving naar rechts”, dat wil zeggen: een heilzame beleidswijziging binnen handbereik beweegt, geeft EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen (verhuld) aan dat ze de stem van Italiaanse kiezers alleen zal accepteren als deze voldoet aan de verwachtingen van de linkse EU salon-politici.

De EU heeft “instrumenten” om te reageren als de politieke situatie in Italië een “moeilijke richting uitgaat”, zei de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen. Ze liet doorschemeren dat het land straffen zou kunnen krijgen zoals die onlangs zijn opgelegd aan Hongarije en Polen als de aanstaande verkiezingen van zondag in Italië resulteren in een voorspelde rechtse overwinning.

“Mijn benadering is dat als de democratische regering ook met ons wil samenwerken, we samenwerken”, zei ze toen haar werd gevraagd of ze zich zorgen maakte over de Italiaanse parlementaire stemming, waarin de conservatieve Fratelli d’Italia (Broeders van Italië) verwachten de eerste plaats in te nemen.

“Als de dingen in een moeilijke richting gaan, heb ik het over Hongarije en Polen gehad, we hebben tools”, legde von der Leyen uit.

Von der Leyen threatens the Italians: "We will see the result of the vote in Italy. If things go in a difficult direction, we have tools, as in the case of Poland and Hungary." A desperate attempt to influence the vote in Italy that runs towards the far right. Game over Ursula! pic.twitter.com/MhkaiQus9x

— RadioGenoa (@RadioGenoa) September 23, 2022

Hoewel EC-woordvoerder Eric Mamer snel een excuus uit zijn hoge hoed toverde, namelijk dat Von der Leyen gewoon “de rol van de Commissie als hoedster van de Europese Verdragen inzake de rechtsstaat onderstreepte”, interpreteerde niet iedereen haar woorden op die manier. Op zijn beurt dreigde rechts in Italië richting Von der Leyen dat de Italiaanse europarlementariërs een motie van wantrouwen tegen haar zouden eisen in het Europees nepparlement.

Matteo Salvini, leider van de Liga-partij, veroordeelde de “beschamende arrogantie” van Von der Leyen en riep de EC op “de vrije, democratische en soevereine stem van het Italiaanse volk te respecteren”. Volgens de laatste opiniepeilingen eerder deze maand zou zijn partij naar verwachting 12% van de stemmen halen.

“Wat is dit, is het een bedreiging?”, reageerde Matteo Salvini, de leider van de extreemrechtse League-partij, op Facebook. “Respect voor de vrije, democratische en soevereine stem van het Italiaanse volk”, voegde hij eraan toe. “Het was een lage dreiging. Deze dame vertegenwoordigt alle europeanen, haar salaris wordt door ons allemaal betaald en dit was een walgelijke en arrogante bedreiging”, zei hij verder. “Op zondag stemmen Italianen, geen Brusselse bureaucraten, als ik de voorzitter van de Europese Commissie was, zou ik me meer zorgen maken over de energierekening”, aldus Salvini.

Eerder deze maand adviseerde de EC om 7,5 miljard euro aan financiering aan Hongarije te bevriezen, een derde van het geld dat het uit Brussel ontvangt, vanwege een vermeende “uitholling van de rechtsstaat”. Vorig jaar legde Brussel een soortgelijke straf op aan Polen nadat het Grondwettelijk Hof van het land oordeelde dat sommige Poolse wetten voorrang hadden op die van de EU.

Met de door haar verkondigde “benadering” om “samen te werken met elke democratische regering” die bereid is “met haar samen te werken” bedoelt zij eigenlijk: de genoemde rechtse partijen (of eventuele coalities van of alleen met hen) om een regering te vormen worden eenvoudigweg in dezelfde arrogante willekeur buiten het democratische spectrum gedefinieerd – net zoals Von der Leyen altijd heeft gedaan met de AfD in Duitsland. En dat allemaal volgens het motto: alleen wij bepalen wat en wie democratisch is of niet.

“Democratie (meer precies: wat Von der Leyen eronder verstaat – red.) heeft iedereen nodig, het is een constant werk, het is nooit veilig”, tierde de ongekozen vertegenwoordiger van de Brusselse ondoorzichtige bureaucratiemoloch. In de toekomst zal het werk van de EU-Commissie waarschijnlijk bestaan ​​uit het lastigvallen en pesten van de “foute” gekozenen in Rome, net zo ongeremd als momenteel gebeurt met de Orban-regering in Hongarije.

De snelle parlementsverkiezingen in Italië werden veroorzaakt door het aftreden van premier Mario Draghi in juli nadat zijn regerende coalitiepartners hem in de steek hadden gelaten. Die steun ging verloren, deels omdat Draghi de NAVO-inbreng voor Oekraïne krachtig steunde tegen de Russische invasie – iets waar zowel de leidende rechtse partijen als de linkse Vijf Sterren  minder enthousiast over waren – en deels omdat de regering-Draghi vastbesloten was zich aan de fiscale restricties van de EU-Commissie te houden in ruil voor het enorme EU-regeneratiepakket dat Italië zou ontvangen om de economie nieuw leven in te blazen na de COVID-crisis.

Als de peilingen kloppen, komt Italië zondag uit de algemene verkiezingen met een nieuwe extreemrechtse regering onder leiding van de aartsconservatieve Giorgia Meloni, president van de

. Meloni en haar populistische bondgenoot Matteo Salvini, leider van de Liga (die enorme steun aan de Fratelli heeft verloren), lijken samen klaar voor een beslissende overwinning op een diep verdeeld centrumlinks.

Volgens peilingen krijgt Fratelli d’Italia 25% van de stemmen. Naast de 12% van de League, zal coalitiepartner Forza Italia naar verwachting 8% verzamelen, wat betekent dat de overwinning voor het conservatieve blok verzekerd is. Fratelli d’Italia won in 2018 slechts 4% van de stemmen.

Dit zou het eerste Italiaanse experiment met extreemrechtse heerschappij zijn na in totaal 69 ideologisch diverse regeringen sinds de Tweede Wereldoorlog. Zowel Meloni, wiens politieke carrière begon als tieneractivist in de jeugdafdeling van de neofascistische Italiaanse sociale beweging, en Salvini, die een fervent bewonderaar was van de Russische president Vladimir Poetin, zijn eurosceptici.

De twee rechtse leiders zijn verenigd in felle oppositie tegen immigratie en steun voor conservatieve ‘familiewaarden’. Maar terwijl Meloni een fervent Atlanticist (pro-VS) is die pleit voor een repressief nationaal veiligheidsbeleid, omvat Salvini’s achterban bedrijven die tot de “speciale Russische operatie” nauwe zakelijke relaties onderhielden met Rusland.

De onmiddellijke economische toekomst van Italië hangt af van het verkrijgen van het EU-pakket van 200 miljard euro om zijn chronisch slecht presterende economie opnieuw op te starten en zo een schuldencrisis te voorkomen. Italië heeft een enorme staatsschuld van 135% van het bbp en de kosten van het aflossen van deze schuld nemen toe naarmate de wereldwijde rentetarieven stijgen. Dat zou ertoe kunnen leiden dat buitenlandse investeerders Italiaanse obligaties verkopen en een schuldaflossingsspiraal veroorzaken.

De ECB staat paraat met speciale reddingsmaatregelen voor een dergelijke gebeurtenis. Maar de hoop blijft bestaan dat een nieuwe regering fiscale eerlijkheid zal handhaven en de boeken in evenwicht zal brengen om de vrijgevigheid van de EU (eigenlijk deels van ons) te ontvangen die voor de komende jaren is gepland.

Italië is nog steeds het op één na belangrijkste EU-land, na Duitsland, voor wat betreft industriële productie, vooral vanwege de economische structuren in de noordelijke regio’s. En het staat op de derde plaats qua export van goederen, net achter Frankrijk, en is toonaangevend op het gebied van machinebouw, voertuigbouw en farmaceutische producten. Maar Italië is de ‘zieke man’ van Europa als het reële bbp en de productiviteitsgroei de maatstaf zijn.

Na de vroege naoorlogse herstelhausse werd het Italiaanse kapitaal ontmaskerd als bijzonder corrupt en oligarchisch. De ongelijkheid tussen arm en rijk en tussen het industriële Noord-Italië, dicht bij Duitsland en Frankrijk, en het landelijke Zuid-Italië is tot op de dag van vandaag  zeer groot gebleven.

Voor wat betreft de verkiezingsuitslag betekent het dat elke ‘radicale’ rechtse regering voor een dilemma staat: zal Meloni breken met de EU en een uitgaven- en economisch beleid aannemen dat vergelijkbaar is met dat wat is voorgesteld door de Britse Brexit-regering onder de nieuwe premier Liz Truss of Orban in Hongarije; of zal Meloni zich aan de EU-beperkingen houden?

Terwijl in Italië de rechtse electorale alliantie verenigd lijkt, ontmantelt links zichzelf – en put zichzelf uit in de gebruikelijke waarschuwingen over “fascisme” en “rechts populisme”, die al lang een doel op zich zijn geworden, dat “Europa” wil vernietigen – waarmee men zich in deze kringen altijd gelijkstelt met het EU-apparaat, dat echter bijna niets te maken heeft met de oorspronkelijke visie van een gemeenschappelijk Europa.

Ironisch genoeg heeft Von der Leyen met haar waarschuwing aan het Italiaanse electoraat, dat grenst aan chantage of dwang, zelfs zeer effectieve onvrijwillige campagnehulp verleend aan de rechtse alliantie. omdat veel EU-sceptische en gedesillusioneerde Italianen nu, na haar schandalige, beledigende uitspraken, onder het motto “nu meer dan ooit!”, alle mogelijke bedenkingen over het Meloni-Salvini-kamp zullen opgeven – en met behulp van hun stembiljet de niet-democratische machthebbers in Brussel alle hoeken van de kamer kunnen laten zien.