Ivan Goloenov is weer op vrije voeten, en politie-eenheden die betrokken waren bij zijn aanhouding zijn op non-actief gesteld, hangende een onderzoek naar hun handelwijze en connecties.
Het is onwaarschijnlijk dat degenen die achter zijn arrestatie zaten deze wending hadden voorzien, en zij moeten zich nu serieus zorgen gaan maken. Helemaal verrassend is dit echter niet, want zo belandde vele jaren geleden Khodorkovsky ook al achter de tralies. Hij en zijn kompaan Leonid Nevzlin kwamen in beeld na de brute moord op een burgemeester die zich had verzet tegen de praktijken van ‘Yukos Oil‘. Beiden verblijven inmiddels in het westen, en hebben hier de status van ‘martelaar‘ en ‘filantroop‘. En recent verdween ook een gouverneur voor elf jaar achter de tralies wegens corruptie.
Van meet af zat het ‘Kremlin‘ er bovenop. De woordvoeder van Poetin liet direct weten dat ze de afwikkeling nauwgezet in de gaten hielden, en de staatssecretaris voor ‘communicatie‘ bewierookte de pers, die er eveneens bovenop zat, tot en met RT aan toe. Hoe pijnlijk anders is dat in ons deel van de wereld, waar de collega’s van Assange helpen hem te slachten. Maar wat moet je verwachten van ‘journalisten‘ die feitelijk voor de geheime diensten werken, en acht ton krijgen als dat uitlekt? Die straf voor de geheime dienst lijkt mij eerder een aansporing om beter af te schermen welke journalisten en ‘pratende hoofden‘ er allemaal op de loonlijst staan, dan dat het een realistische compensatie is voor geleden schade, of een straf voor het bezoedelen van de ‘vrije‘ pers. (Niet geheel onvoorspelbaar dook NRC er direct bovenop, en ‘Fact-checkte‘ dat de claim van Trouw in de voorgaande link ‘ongefundeerd‘ was).
De westerse media doen verkrampte pogingen om de eer op te eisen voor de vrijlating van Goloenov, waarbij ze de Russische journalisten en redacties die onverbiddelijk zijn kant kozen proberen in te lijven als onderdeel van het verzet tegen Poetin, maar ik ben bang dat verder iedereen wel ziet dat dit hoe dan ook een overwinning is voor diezelfde Poetin. En ja, het is zeker mogelijk dat lokale bestuurders in Moskou, waar Goloenov over schreef, achter deze poging zitten om hem te ‘framen‘. Maar zeker is dat niet. Vlak de mogelijkheid niet uit dat het juist de ‘vrienden‘ van Goloenov in Riga, waar de ‘Meduza‘-website zich bevindt waarvoor hij werkte, of daaraan verbonden ‘diensten‘ die samenwerken met die ‘vrienden‘, hem onder de bus hebben willen gooien, in de veronderstelling dat het ze zou gaan lukken Poetin de ‘Zwarte Piet‘ in zijn handen te drukken. In zekere zin een ‘Russische Assange‘ te creëren, al is drugsbezit en distributie nog wel wat anders dan vrijen met een lekkend condoom. Maar daar kun je in Rusland niet voor worden gearresteerd. Daarvoor moet je, vooralsnog, uniek in Zweden zijn. (Obscure, lugubere naam trouwens, dat ‘Meduza‘ voor een anti-Poetin propagandakanaal).
Die alternatieve mogelijkheid opper ik niet omdat ik daar aanwijzingen voor heb, maar eerder om aan te geven dat het ook nu nog niet ‘logisch‘ is om voor de muziek uit te lopen, en maar vast een ‘usual suspect‘ aan te wijzen als de schuldige. De vraag ‘Wie heeft er Voordeel bij‘ genereert nog steeds verschillende kandidaten, en alleen zorgvuldig onderzoek kan de ontknoping brengen. Helaas moeten we constateren dat als die ontknoping de ‘elite‘ in ons deel van de wereld niet bevalt, we het ook niet terugvinden in de krant of het nieuws. Zie de moord op Nemtsov door onze ‘vrienden‘, de Tsjetsjeense ‘verzetsstrijders‘ die ons overal zo goed helpen. In Syrië, in Libië, en in Oekraïne. En natuurlijk in Rusland zelf, en in China via hun contacten met de ‘Oeigoeren‘.
Ook als mijn ‘subversieve‘ scenario niet wordt bewaarheid, gaat er voor Poetin niks kapot als corrupte bestuurders in Moskou hierdoor tegen de lamp lopen. In Moskou heeft Poetin minder aanhang dan elders, tot nu toe. Moskou is een wespennest van ‘pro-westerse‘ machten die zich met hand en tand verzetten tegen Poetin, en de enige plek waar Navalny, dé kandidaat van ‘Washington‘, genoeg stemmen haalt om hem boven de kiesdrempel uit te tillen. Ben de naam van die wegens corruptie veroordeelde ‘corruptiebestrijder‘ in dit avontuur niet tegengekomen, los van een ‘Yipee!‘-tweet nadat het ministerie van binnenlandse zaken de zaak tegen Goloenov van tafel had geveegd. En, curieus in dit verband, bij het organiseren van een niet aangekondigde, dus ‘illegale‘ demonstratie nádat Goloenov was vrijgelaten, waarbij een paar honderd van zijn aanhangers werden aangehouden.
Goloenov kan opgelucht ademhalen, maar ook hij zal toch wel willen weten wie hem dit kunstje geflikt heeft. En beseffen dat het niet Poetin was.