Ten eerste erkende het Japanse ministerie van Volksgezondheid de toenemende mate van hartontsteking onder de gevaccineerde bevolking. Vervolgens werden de Japanse publieke en private sector gewaarschuwd voor het feit en verboden om degenen te discrimineren die het COVID-vaccin weigeren. Bovendien heeft Japan duidelijk gemaakt dat “geïnformeerde toestemming” vereist is om het vaccin te ontvangen. Japan dringt er nu op aan dat de vaccinetiketten waarschuwen voor gevaarlijke potentiële bijwerkingen zoals myocarditis
NHK-Japan (Japan Broadcasting Corporation) | Het Japanse ministerie van Volksgezondheid heeft een ontsteking van de hartspier en van de buitenste laag van het hart bij jongere mannen genoemd als mogelijke ernstige bijwerkingen van de Moderna en Pfizer COVID-vaccins.
Er staat dat op 14 november van elke miljoen mannen die het Moderna-vaccin hadden gekregen, dergelijke bijwerkingen werden gemeld bij 81,79 mannen van 10 tot 19 jaar en 48,76 mannen van in de twintig.
De cijfers waren respectievelijk 15,66 en 13,32 voor degenen die het Pfizer-vaccin hadden.
Het ministerie hield op zaterdag [dec. 4] en stelde voor om te waarschuwen voor het risico door “ernstige bijwerkingen” op de bij de vaccins gevoegde documenten te drukken.
Het zal ziekenhuizen ook verplichten om incidenten met mensen die de symptomen ontwikkelden binnen 28 dagen na vaccinatie in detail te melden, volgens de wet.
Het plan is door de commissie goedgekeurd en het ministerie brengt de gemeenten op de hoogte.
__________________
RairFoundation.com | Japan kondigt aan dat de publieke en private sector niet mogen discrimineren tegen degenen die de experimentele mRNA-gentherapie-injecties weigeren.
Japan bestempelt Covid nu als ‘vaccins’ om te waarschuwen voor gevaarlijke en potentieel dodelijke bijwerkingen zoals myocarditis. Bovendien bevestigt het land zijn inzet voor het melden van ongewenste voorvallen om ervoor te zorgen dat alle mogelijke bijwerkingen worden gedocumenteerd.
Deze inspanningen van de Japanse gezondheidsautoriteit staan in schril contrast met de bedrieglijke maatregelen die door andere landen zijn genomen om burgers te dwingen de injectie te nemen, bijwerkingen te bagatelliseren en goede rapportage van bijwerkingen te ontmoedigen.
Daarnaast legt Japan de nadruk op geïnformeerde toestemming en lichamelijke autonomie. Tot de pandemie van het coronavirus werd het concept van ‘geïnformeerde toestemming’ als heilig beschouwd voor zorgprofessionals in het Westen.
Japan maakt zich met name zorgen over de risico’s van myocarditis bij jonge mannen die zijn geïnjecteerd met gentherapie van Pfizer of Moderna. Het land handhaaft een strikte wettelijke meldingsplicht van bijwerkingen die binnen 28 dagen na de injecties moeten plaatsvinden.
Japans vaccinatiebeleid: geen dwang, geen discriminatie
Het Japanse ministerie van Volksgezondheid hanteert een verstandige, ethische benadering van Covid-vaccins. Ze hebben onlangs de vaccins gelabeld met een waarschuwing over myocarditis en andere risico’s. Ze bevestigden ook hun toewijding aan het rapporteren van ongewenste voorvallen om mogelijke bijwerkingen te documenteren.
Het Japanse ministerie van Volksgezondheid stelt: “Hoewel we alle burgers aanmoedigen om de COVID-19-vaccinatie te krijgen, is het niet verplicht of verplicht. Vaccinatie wordt alleen gegeven met toestemming van de te vaccineren persoon na de verstrekte informatie.”
Verder stellen ze: “Laat u alstublieft naar eigen inzicht vaccineren, waarbij u zowel de effectiviteit bij het voorkomen van infectieziekten als het risico op bijwerkingen begrijpt. Zonder toestemming wordt er niet gevaccineerd.”
Ten slotte stellen ze duidelijk: “Dwing alsjeblieft niemand op je werkplek of degenen om je heen om zich te laten vaccineren, en discrimineer niet tegen degenen die niet zijn gevaccineerd.”
Ze linken ook naar een pagina ‘Advies over mensenrechten’ met instructies voor het behandelen van eventuele klachten als individuen op het werk te maken krijgen met vaccindiscriminatie.
Andere landen zouden er goed aan doen het voorbeeld van Japan te volgen met deze evenwichtige en ethische benadering.
Dit beleid legt de verantwoordelijkheid voor deze zorgbeslissing op passende wijze bij het individu of gezin.
We kunnen dit contrasteren met de benadering van het vaccinmandaat die in veel andere westerse landen wordt aangenomen. De VS bieden een case study in de anatomie van medische dwang uitgeoefend door een anoniem bureaucratisch netwerk.
Een bureaucratie is een instelling die enorme macht over je uitoefent, maar zonder verantwoordelijkheid . Dit leidt tot de bekende frustratie, vaak aangetroffen op kleine schaal bij de lokale RDW, dat je in bureaucratische kringen kunt rondlopen om problemen op te lossen of oneerlijke praktijken recht te zetten. Geen enkele echte persoon lijkt je te kunnen helpen om tot op de bodem uit te zoeken, zelfs als een goedbedoelende persoon je oprecht wil helpen.
Dit is hoe deze dynamiek uitwerkt met dwingende vaccinmandaten in de VS. De CDC doet aanbevelingen voor vaccins. Maar het ethisch cruciale onderscheid tussen een aanbeveling en een mandaat vervalt onmiddellijk wanneer instellingen (bijvoorbeeld een overheidsinstantie, een bedrijf, werkgever, universiteit of school) eisen dat u wordt gevaccineerd op basis van de CDC-aanbeveling.
Probeer de rationaliteit van deze mandaten te betwisten, bv. in de federale rechtbank, en de mandaatgevende instelling verwijst gewoon terug naar de CDC-aanbeveling als de rationele basis voor het mandaat. De rechtbank zal het doorgaans eens zijn, waarbij de autoriteit van de CDC op het gebied van volksgezondheid wordt uitgesteld. De school, het bedrijf, enz. wijzen dus de verantwoordelijkheid af voor de beslissing om het vaccin verplicht te stellen: “We volgen tenslotte gewoon de aanbevelingen van de CDC. Wat kunnen we doen?”
Maar ook CDC wijst verantwoordelijkheid af: “Wij maken geen beleid; we doen tenslotte maar aanbevelingen.”
Ondertussen is de vaccinfabrikant immuun en gevrijwaard van alle aansprakelijkheid of schade onder de federale wetgeving. Het heeft geen zin om naar hen toe te gaan als hun product – een product dat u niet vrijelijk hebt besloten te nemen – u schade berokkent.
Je bent nu duizelig van het rondjes draaien om de werkelijke beslisser te identificeren: het is onmogelijk om de relevante autoriteit te lokaliseren. U weet dat er een enorme macht wordt uitgeoefend over uw lichaam en uw gezondheid, maar zonder verantwoordelijkheid voor de beslissing en zonder aansprakelijkheid voor de resultaten.
U blijft dus zitten met de gevolgen van een beslissing die niemand beweert te hebben genomen. De enige zekerheid is dat u de beslissing niet hebt genomen en dat u ook niet de keuze hebt gekregen.
Het beleid van Japan vermijdt de meeste van deze problemen door simpelweg de verantwoordelijkheid voor de beslissing te leggen bij de persoon die de interventie ontvangt, of de ouder in het geval van een kind dat niet oud genoeg is om toestemming te geven.
Overigens werd deze focus op keuze en vrijheid enigszins weerspiegeld in het beleid van Japan tijdens de pandemie, dat minder streng was dan de meeste landen, inclusief die in de VS