‘De echte hopeloos gestoorde mensen in deze samenleving zijn degenen die als de meest ‘normale’ worden gezien’
Een op Zero Hedge geplaatst lang maar zeer indringend artikel van Jim ‘The Burning Platform’ Quinn met de titel ‘Wat een gestoorde wereld’ (losse vertaling) blijkt velen uit het hart gegrepen, waaronder ondergetekende. Quinn schrijft dat hij zich steeds meer een vreemde, een eenling voelt in een samenleving die de schijn ophoudt dat alles zo goed gaat en (bijna) iedereen zo gelukkig is (getuige de miljarden foto’s van ‘leuke’ en ‘razend interessante’ bezigheden die dagelijks op social media worden gezet), feitelijk enkel om de harde realiteit en waarheid niet onder ogen hoeven te komen dat werkelijk alles in sneltreinvaart verschrikkelijk aan het ontsporen is, als het nog niet onherstelbaar is beschadigd en verpest.
‘Onze ego’s maken ons wijs dat de waanzin van deze wereld eigenlijk normaal is,’ schrijft Quinn, daarbij de meer dan 132 miljoen keer bekeken Gary Jules versie van Tears for Fears’ legendarische ‘Mad World’ uit de jaren ’80 aanhalend. ‘Dag na dag leven we ons leven vol stille wanhoop. Ondanks al het bewijs dat onze wereld almaar chaotischer wordt en de waanzin van de massa zichtbaar is in de financiële markten, de huizenmarkt, de politiek, sociale rechtvaardigheid en social media, is het vooroordeel van wat normaal is onder het volk zo verbijsterend sterk geworden, dat we onszelf wanhopig proberen te overtuigen dat alles goed komt. Nou, dat komt het niet.’
https://youtu.be/4N3N1MlvVc4
‘Mensen geloven liever geruststellende leugens dan de moeilijke waarheid’
‘Het opium van het volk is niet enkel religie, maar propaganda, desinformatie, leugens en technologische afleidingen, ontworpen door de onzichtbare heersende klasse die de massa plezierige illusies voert over hun land, samenleving en materiële situatie. Als die massa ooit wakker zou worden en zich realiseert dat ze worden gemanipuleerd, onderdrukt, en als schapen in een kooi worden gehouden, zou er een revolutie uitbreken. Mensen worden tot waanzin gedreven door een overweldigend gevoel van cognitieve dissonantie.’
De samenleving bestaat volgens Quinn voornamelijk nog uit ‘gestreste zombies’ die ergens diep van binnen beseffen dat het niet goed gaat, dat de enorme schulden en de corruptie van de overheid, de financiële wereld en de media het bewijs zijn dat de samenleving zwaar in verval is.
‘Maar die waarheid erkennen betekent dat hun eigen zinsbegoochelingen worden vernietigd, en dan moeten ze iets doen. Het blijkt echter makkelijker om aan de drugs en alcohol te gaan, of jezelf te verliezen in een technologische fantasiewereld (social media, games, TV. etc.). Ze geloven liever in geruststellende leugens dan de ongemakkelijke waarheid onder ogen te moeten zien. Ze gaan mee met de leugens, want anders zouden ze het mentaal verschrikkelijk moeilijk krijgen.’
Als hamsters in een rad dat nergens heengaat
Dagelijks volgens we dezelfde routine, vervolgt Quinn, ‘omdat we als dieren getraind zijn dat vooruitgang in dit leven betekent dat je op krediet spullen koopt die je niet nodig hebt. Materialisme, consumentisme en hebzucht zijn door jarenlange overheidsindoctrinatie op school en door de media in onze hersenen ingeprent. Het lukt maar zeer weinigen om echt vooruit te komen. Ze lopen als hamsters in een rad dat nergens heengaat. Daarom is er zoveel depressie en woede, en zijn er zoveel misplaatste prioriteiten in onze leven.’
Overal ziet Quinn mensen die ‘hun tijd verspillen’ door constant op hun ‘onzin uitkramende’ smartphones of tablets te kijken. ‘De levens van zoveel mensen zijn een zinloze mars vol ellende en hersenloze herhaling van een dagelijks koor. Een overweldigende wolk triestheid is diep doorgedrongen in de levens van de massa, omdat onze cultuur, die drijft op het vervullen van begeerten, consumentisme, egoïsme en hebzucht, uiteindelijk gedesillusioneerde, teleurgestelde en wanhopige mensen produceert.’
‘Deze disfunctionele cultuur heeft geleid tot steeds meer zelfmoorden, drugs overdoses, depressies, en de vorming van geestelijk onstabiele mensen.’ In de Verenigde ‘gun’ Staten volgt de ene zinloze dodelijke schietpartij de andere op, terwijl in Europa en ook Nederland bij gebrek aan vuurwapens anderen meestal zonder enige aanleiding in elkaar worden geslagen, neergestoken of omver gereden. ‘Zet het nieuws aan en probeer dan nog maar eens te ontkennen dat de wereld gek is geworden.’
De schade van tientallen jaren lang indoctrinatie
‘Onze samenleving is niet in één dag zo gestoord, misleid en zwakzinnig geworden. Dat is al decennia aan de gang, en kan worden toegeschreven aan de opzettelijke acties van degenen die in de overheid de controle hebben, die ons onderwijs hebben verwoest en hebben vervangen door sociale indoctrinatie. Kinderen worden niet langer onderwezen hoe ze zelf moeten nadenken, maar wat ze moeten voelen. Kinderen worden door de staat enkel als de tanden van een tandwiel grootgebracht.’
‘Het gezin heeft zichzelf vernietigd. Miljoenen kinderen worden in vaderloze, gebroken of disfunctionele huishoudens opgevoed. Het zijn niet langer liefhebbende ouders die hen thuis leren hoe ze moeten handelen en denken, dus zijn ze makkelijk ontvankelijk voor het ‘sociale rechtvaardigheid’ dogma dat hen door onintelligente overheidsrobots die voor de klassen van onze scholen staan door de strot wordt geramd.’
‘Kinderen die vragen stellen bij wat hen wordt onderwezen, of niet onderdanig zijn, worden onmiddellijk gediagnosticeerd met AD(H)D en krijgen pillen om ze gehoorzaam te maken.’ Scholen, van basis tot universiteit, willen geen kritische denkers meer, geen leerlingen en studenten die niet alles voor zoete koek aannemen wat hen door de overheid, de media, ‘experts’ en docenten wordt wijsgemaakt.
Deep State wil eenvoudig controleerbare en manipuleerbare slaven
‘De heersende klasse (ook bekend als de ‘Deep State’) wil controleerbare, kneedbare, niet-denkende robots om slaafs laagbetaald werk te doen, om met hun creditcards goedkope troep te kopen, en afhankelijk te blijven van de staat om hun miserabele leventjes te leiden.’ Ze moeten net slim genoeg zijn om machines en computers te bedienen, maar dom genoeg om niet te beseffen dat ze stapsgewijs steeds minder geld overhouden voor almaar hogere lasten en duurdere producten en diensten, en er straks niets meer van hun pensioenen is overgebleven.
‘Met dezelfde stok slaan ze u de hele dag op uw hoofd door u te vertellen wat (en wie) u moet geloven, en wie/wat niet,’ aldus een quote van George Carlin. ‘De hele dag hoort u van de media wat te geloven, wat te denken, en wat te kopen. Het is een schijnvertoning, en niemand lijkt dat te merken, niemand lijkt daar iets om te geven.’
Misleide en gemanipuleerde ‘groepsdenk’ kinderen groeien op tot al even misleide, makkelijk manipuleerbare volwassenen, die doen wat hen gezegd wordt, die enorme schulden maken, vaak zinloze studies volgen en leren hoe ze extreem snel ‘beledigd’ of ‘gediscrimineerd’ moeten zijn. Kortom: kwetsbare, bange (k)wezels, die totaal geen kaas hebben gegeten van de echte wereld en het echte leven, en niet in staat zijn om ook maar een seconde voor zichzelf (na) te denken. ‘Talloze generaties zijn door dit verachtelijke proces gegaan, hen opgelegd door degenen die aan de macht zijn.’
‘Ze worden volwassen zoals hun opzichters dat willen – als schuldenslaven, afhankelijk van de massamedia die hen vertelt wat ze moeten denken en vinden, en afhankelijk van de staat voor hun gezondheid en welzijn. Ze weten niet hoe ze kritisch moeten denken. Hun technologische speeltjes en het eindeloos bekijken van trivialiteiten op social media maken hen met de minuut dommer.’
‘Social media zijn sociaal concentratiekamp bomvol propaganda’
‘De gecombineerde macht van de controlestaat en de slinkse, heimelijke methodes van Google, Facebook en Twitter hebben een sociaal concentratiekamper gecreëerd met bewapende overheidswachten en ‘social justice’ corporaties die de propaganda verzorgen.’
Uit een recente Ivy League universiteitsstudie bleek andermaal hoe schadelijk social media voor een mens zijn. Hoe meer iemand op social media zit, hoe groter de kans op een depressie en eenzaamheid, en dat terwijl social media niets anders zijn dan een vorm van opscheppen (‘kijk mij eens leuke dingen doen en populair zijn’) en het opblazen van je eigen ego.
‘Mensen gaan hun eigen levens vergelijken met het niet aflatende narcisme van deze ‘mooie’ (en/of populaire) mensen, wat meestal ‘oppervlakkige, egocentrische elitairen’ zijn. ‘Als normale mensen de hele dag hun simpele leventjes afzetten tegen de fake geweldige levens van deze stuitende egomaniakken, worden ze depressief en ongelukkig.’
Quinn waarschuwt dat die depressiviteit en ongelukkigheid alleen maar zullen toenemen als mensen blijven turen op hun smartphones en tablets, en de neplevens van hun idolen blijven verheerlijken en (vol afgunst) blijven begeren. Maar ‘deze selfie samenleving’ zit er volgens hem te diep in om daar nog vrijwillig afstand van te kunnen doen. Er zal een drastische, hevige crisis voor nodig zijn die hen ruw wakker zal doen schudden. ‘De gekte stopt pas als overleven, inclusief je letterlijk zorgen moeten maken of je nog wel voldoende te eten hebt, belangrijker wordt dan de nieuwste tweet van Kanye, Trump of wie dan ook.’
Ook onder de elite heerst de absolute waanzin
De waanzin geldt niet alleen de gewone man en vrouw, maar net zo goed de elite aan de financiële en politieke top. De financiëlen hebben de grootste speculatieve zeep- en schuldenbellen ooit gecreëerd en opgeblazen, die op de grootste knal uit de historie zullen uitlopen, waar niets en niemand aan zal kunnen ontkomen. ‘Negen jaar lang de rente rond of onder nul houden tijdens een zogenaamd economisch herstel is krankzinnig, maar de intellectuele elite doet alsof dit normaal is. Dat is het niet, het is het meest abnormale wat er is. Het is het recept voor een ramp.’
‘Dat dit waanzin is en abnormaal, is voor mij helder. Wat ik niet begrijp is dat anderen dit niet zien. Ben ik dan gek? Ben ik degene die abnormaal is? Hoe kunnen zoveel miljoenen mensen zo blind zijn voor de feiten en de realiteit? Ze lijken slaapwandelend door het leven te gaan door te geloven wat hen wordt verteld, te denken zoals hun heersers dat willen, te doen wat hen wordt bevolen, niet te twijfelen aan personen met autoriteit, en door hun oneindige honger naar afleiding te vervullen met hun technologische speeltjes.’
‘De arrogantie en overmoed van deze waanzinnige ‘meesters van het universum’ leidt door hun geschifte streven steeds rijker te willen worden altijd tot hun ondergang,’ gaat Quinn verder. ‘Dit zijn echt krankzinnige tijden. Miljoenen houden zich bezig met als belachelijk bewezen complottheorieën over bijvoorbeeld de Russen die de verkiezingen naar hun wil zouden kunnen beïnvloeden. Zoveel mensen zijn zo makkelijk te overtuigen van de meest belachelijke zaken (zoals dat socialisme echt werkt). Dwaasheid is een nationale sport geworden. Deze alom aanwezig idioterie zal slecht voor ons aflopen.’
‘In deze samenleving zijn de meest abnormalen de meest normalen’
Over zichzelf schrijft Quinn dat hij ‘zich niet prettig voelt in een land vol misleidingen, illusies en verwarring. Ik pas er niet tussen, en wil dat ook niet. Ben ik daardoor abnormaal of juist normaal? Ik wil bij geen enkel team horen en ben niet blind voor (of tegen) de Democraten of de Republikeinen. Ik heb een ontzettende hekel aan het wereldbeeld en de ideeën van Obama, McCain, Romney en Clinton. Trump vind ik erg vermakelijk; ik ben het enorm eens met zijn optreden tegen de pers, de Republikeinse elite en de linkse open-grenzen idioten. De enige voor wie ik echt respect had waren de Pauls (Ron en Rand Paul).’
Aldous Huxley schreef in ‘Brave New World Revisited’ (de in 1958 geschreven opvolger van zijn wereldberoemde werk uit 1932) dat het feit dat de meeste mensen zich hebben aangepast aan deze extreem abnormale samenleving aantoont hoe mentaal ziek ze eigenlijk zijn:
‘De echt hopeloze slachtoffers van geestesziekte kun je vinden onder degenen die het meest normaal lijken. Velen van hen zijn normaal omdat ze zich zo goed hebben aangepast aan onze manier van bestaan. Hun menselijke stem is zo vroeg in hun leven tot zwijgen gebracht, dat ze er niet eens mee worstelen of eronder lijden, zoals de neuroot dat doet. Ze zijn niet normaal in de absolute zin van het woord, maar enkel normaal in relatie tot een extreem abnormale samenleving. Hun perfecte aanpassing aan die abnormale samenleving is een maatstaf voor hun mentale ziekte. Deze miljoenen abnormaal levende mensen leven zonder zich er druk om te maken in een samenleving waar ze, als ze complete menselijke wezens zouden zijn, zich niet aan zouden moeten hebben aangepast.’
Quinn weigert zich dan ook aan de ‘Deep State’ ideologieën en die van hun vazallen in de media, de financiële industrie, de opleidingsinstituten en de topmanagers te onderwerpen. ‘Ik ben liever een vreemde voor de algemene bevolking dan mijn integriteit op te opofferen en mijn denken aan te passen aan hun stelselmatige leugens, misleidingen en ontkenningen. Ik voel me toch al een banneling onder mijn familie en vrienden. Een biertje drinken met oude vrienden die zijn gehersenspoeld door de media en politieke klasse is deprimerend.’
Miljoenen ‘lemmingen’ denken en verwachten dat de huidige voorspoed oneindig zal doorgaan, maar Quinn denkt juist dat het wel eens heel snel voorgoed afgelopen kan zijn, mogelijk al binnen een jaar. ‘Het is al begonnen, maar ze zijn te gehersenspoeld, en zullen daarom als verlamd zijn zodra hun nepwelvaart opnieuw verdampt.’
‘Een gezonde man in een zieke wereld maakt je soms eenzaam’
De analist schrijft dat hij zowel psychologisch als emotioneel lijdt onder het feit dat hij ‘een gezonde man in een zieke wereld’ is. ‘Ik ben opzij gezet en genegeerd, maar heb wel mijn waardigheid en zelfrespect behouden. Ik heb mijn gezin, en koester mijn mogelijkheid om kritisch te denken, overal vragen bij te stellen, en te weigeren met de massa mee te doen. Dat maakt je soms eenzaam, maar ik heb dat besluit met mijn volle verstand gemaakt, en ben bereid de gevolgen daarvan te aanvaarden.’
‘Ik weiger me aan te passen aan een zieke samenleving die verderfelijke zaken inmiddels als deugden ziet, die leugens als de waarheid beschouwt, die gevoel boven het verstand en fictie boven feiten stelt, die vijanden creëert om angst te zaaien, en die krankzinnigheid gezond noemt. Ja, het is een waanzinnige wereld, maar ik kies ervoor om me daar niet door te laten overspoelen. Wat kiest u?’
‘Het feit dat miljoenen mensen dezelfde verdorvenheden delen maakt die verdorvenheden nog niet tot deugden; het feit dat ze zoveel dwalingen delen maakt die dwalingen nog niet tot waarheden, en het feit dat miljoenen mensen dezelfde vorm van mentale aandoeningen delen maakt hen nog niet gezond.’ (Erich Fromm, The Sane Society).
Hoe zit het met de Nederlandse samenleving?
Wat dan te zeggen over onze Nederlandse samenleving, die steeds meer beheerst wordt door omgekeerde racisten die nu zelfs het oudste kinderfeest van dit land hebben verziekt, en die zich al gediscrimineerd en hevig gekwetst voelen als je alleen al verkeerd naar ze kijkt (zoals vorige week de nationale hysterica Sylvana Simons in een door de EO uitgezonden Tv-documentaire)?
Door op politieke partijen en leiders te stemmen die -met uitzondering van enkelen- 1000 miljard (inderdaad: één biljoen!) euro in de bodemloze put van ‘klimaatbeleid’ gaan storten, en dat om de temperatuur eind deze eeuw met welgeteld 0,0003 graden minder te doen stijgen, zoals Elsevier deze maand uitgebreid belicht? Om een volstrekt natuurlijk gas, CO2, tegen te gaan, waar we juist onze kassen mee volpompen omdat planten en gewassen er sneller door groeien?
Geld, wat we ook zouden kunnen gebruiken om de gezondheidszorg, de ouderenzorg, het onderwijs weer op peil te brengen, om maar een paar triviale zaken te noemen? Om de sociale zekerheid en pensioenen voor de toekomst te garanderen? Om nieuwe schone en veilige vormen van (kern)energie te ontwikkelen, in plaats van ons al even veilige en schone aardgassysteem af te breken en te vervangen door volstrekt onbetrouwbare en peperdure zon- en windenergie?
Wat zegt het over de mentale toestand van onze leiders die ons als kind op de scholen voorhielden dat grenzen stellen zo belangrijk is, dat meisjes evenveel waard zijn als jongens, om vervolgens nu te eisen dat we de grenzen van onze landen en maatschappij tot de grond toe afbreken, en miljoenen volgelingen van een religieuze haatideologie toelaten die vrouwen de helft minder waard acht dan mannen, die onderdrukking en vervolging van vrouwen, ‘ongelovigen’, andersdenkenden en andersgeaarden preekt, wier ‘god’ en ‘profeet’ de uitroeiing van de Joden leren, en die in ooit seculiere landen zoals Libanon, Iran en Turkije de meest vreselijke dictaturen heeft doen opkomen?
En wat is er tegenwoordig nog over van die ooit geroemde vrijheid van meningsuiting, nu iedereen die afwijkt van de door de elite vastgesteld extreemlinkse globalistische koers –en of die nu door liberalen, christenen of ‘groenen’ wordt uitgevoerd maakt hoegenaamd niets meer uit- en die een ander geluid brengt, onmiddellijk in de hoek van ‘racisme’, ‘populisme’, ‘rechts-extremisme’ en zelfs ‘nazisme’ wordt gezet?
Of dat wel een gezonde samenleving is, laat ik u aan uw eigen zelfstandige beoordelingsvermogen over. Althans, als dat nog niet verwoest is door het dagelijkse volgen van media en leiders die ook u en mij in slaap willen blijven houden met hun valse ‘alles is goed en wordt nog beter, zolang u maar naar ons luistert en ons volgt’ boodschap.
Wel weer apart dat juist in dit artikel het woord samenleving gebruikt wordt terwijl dat het allang niet meer is.
Het nummer People are strange van Jim Morrison had hier ook wel goed bij gepast.