Indignatie redactie 
Iets met meer realiteitszin. Minder gebaseerd op ‘sentiment‘, en de grootschalige manipulatie van dat ‘sentiment‘ ten bate van uiteenlopende ‘markten‘. Maar vooralsnog doemt dat ‘verhaal‘ nog niet op uit de mist. Of het moet zijn dat we de contouren ervan al zien in andere, ‘niet westerse‘ landen. De kans bestaat dat die landen, met een eigen ‘verhaal‘, ons zullen ‘overvleugelen‘ terwijl we elkaar de hersens inslaan. Dat zou een bittere pil zijn.
Niet omdat het rampzalig is als landen als China en Rusland het stokje van ons overnemen, in economisch opzicht, en hun ‘model‘ beter bestand blijkt tegen de eisen in een hoogtechnologische wereld, die onverbiddelijk een einde zal maken aan onze klassieke, calvinistische, kapitalistische kijk op de factor ‘arbeid‘, of we dat nou willen, of niet. Maar omdat ons ‘sentiment‘ van geen wijken weet, en het ieder vermoeden van een ‘ratio‘ zal doen verschrompelen, terwijl we in sektarische tweespalt, of totale chaos de ‘vijand‘ in eigen kring te lijf gaan die het voor ‘ons‘ heeft verziekt. Terwijl geen mens in ‘ons‘ kamp zonder zonden is, in dat opzicht.
Wie van u heeft niet lopen leuren met ‘aanspraken‘ en ‘rechten‘, zonder zelfs maar na te denken over plichten? Behalve dan de plichten van anderen jegens u. En kom mij niet aan boord met zalvende teksten over uw goede inborst, die zich vertaalde in pleidooien om ‘mensen in nood‘ te helpen, want daarmee hielp u vooral ook uzelf. Uw ‘sentiment‘ deugde misschien nog wel, maar in de uitvoering kwam het neer op subsidie van hele netwerken van organisaties, overlegorganen, campagne-bureaus, adviseurs, controleurs, accountants, notarissen, advocaten en lobbyisten.
We zijn de fase voorbij waarin we nog mochten hopen op een koerswijziging door mensen de schellen van de ogen te laten vallen. Er moet een heel nieuw ‘verhaal‘ komen. We kunnen niet verder met de ‘Warparty‘, en de schone schijn van een ‘dialoog‘. Maar voordat u nu denkt dat ik de revolutie predik, moet ik u wel even uit de droom helpen. Het ‘verhaal‘ dat mij voor ogen staat is niet al kant en klaar beschikbaar. Ik ben Karl M. of Adolf H. niet. Het zal zichzelf moeten schrijven. Maar het moet meer een ‘reisverslag‘ worden, en niet langer een ‘sprookjesboek‘.
Het besef zal moeten indalen dat we samen op weg zijn. En dat onze reis enerverend en plezierig zal zijn als we ons niet als ‘hooligans‘ gedragen. Niks mis met vreedzame handel met andere landen, waarbij we onze onvervreemdbare bezittingen in eigen land, en nodig voor de handel, beveiligen. Maar laten we afspreken dat we ‘op reis‘, en ‘op bezoek‘ in andere landen, als gast, niet onze eigen normen en waarden opdringen, maar ons beschaafd conformeren aan de zeden en normen daar. Of anders blijven we weg.
We moeten ook een nieuw ‘verhaal‘ hebben voor onze interne solidariteit, die niet langer gebaseerd is op ‘sentiment‘, maar op gezond verstand. Hoe gaan we om met onze ‘familie‘ in Europa? En voor wie in de Verenigde Staten woont, de ‘familie‘ elders in dat ooit zo machtige land, dat nu met elke nieuwe dag verder uiteenvalt in elkaar bestrijdende fracties. En ‘As Above, So Below’. Als de leidinggevenden, en de financieel machtigste mensen in het land geen andere opdracht kennen dan het ‘profijtbeginsel‘, en ze zelfs bij ‘hulp‘ alleen kunnen denken in strategieën die hun eigen macht nog verder doet toenemen, dan komt dat nieuwe ‘verhaal‘ niet van de grond, en dreigt de afgrond.
Daarmee is niet gezegd dat solidariteit dient uit te monden in een streven naar ‘gelijkheid‘, zoals dat in de ‘westerse‘ landen verwikkeld is in een strijd op leven en dood met het ‘vrijheid‘-minnende volk, waarbij ze elkaar richting de ondergang sleuren. De basis moet gelegd worden voor een gezonde samenleving waar geen bestuurder nog omkijken naar heeft. Keurige, onvervreemdbare zekerheden die het fundament vormen onder de samenleving als geheel. Met duidelijke grenzen die het territorium afbakenen, en de aanspraken. Daarbuiten zorg je voor jezelf.
Ongelijkheid zit in je hoofd, behoudens verschillen in fysieke en intellectuele vaardigheden waarmee je bij de geboorte ter wereld komt. ‘Afkomst‘ heeft invloed, waar de één geboren wordt in een omgeving waarin ‘hulp‘ ruim voor handen is, terwijl de ander zijn of haar ‘netwerk‘ uit de grond moet stampen, en creatief moet zijn. Wat we collectief bouwen, als gemeenschap, dat fundament waar ik het hiervoor over had, mag niet discrimineren. Ook niet ‘positief‘. Individuen met gebrekkige gemeenschapszin, die de lasten van de gemeenschap niet willen dragen, dienen te worden beschouwd als ‘buitenlanders‘. Als ‘gasten‘. Niet als ‘familie‘. Niet als ‘burger‘. Hun rechten dienen navenant te worden ingeperkt, zonder dat ze ongastvrij worden bejegend. Je hoeft niet te participeren, maar dan kun je ook niet profiteren.
De grootste uitdaging zal worden het vastleggen van dat fundament. Op dit moment is er geen burger meer in het ‘westen‘ die het kan stellen zonder geld van de overheid, dat op een ondoorzichtige wijze wordt gedistribueerd. Daar moet radicaal een eind aan worden gemaakt. De overheid levert geen ‘maatwerk‘, en gedraagt zich niet als een ondernemer, maar beperkt zich tot scherp afgebakende taken, met de opdracht de flexibele kosten te drukken waar mogelijk, zonder de doelstelling van vrede, veiligheid en bestaanszekerheid in gevaar te brengen. ‘Defensiemateriaal‘ en andere essentiële goederen en diensten produceren we zelf, of we zorgen voor een afdoende voorraad. ‘Zelf‘ is daarbij ‘als land‘, of ‘als gemeenschap‘ (EU), al naar gelang, conform de keuze van het volk om (in alle opzichten) mee te draaien met een ‘gemeenschap‘, of je eigen weg te gaan, met alle consequenties van dien.
Op dit moment zijn we daar nog lichtjaren van verwijderd. Rationele keuzes hebben we al veel langer geleden afgezworen. We hebben ons lot toevertrouwd aan het ‘Casino‘ van de ‘Beurzen‘, en het idee dat we de concurrentie kunnen blijven uitbenen door het te chanteren met een nieuwe ‘Koude Oorlog‘ en bijbehorende ‘Wapenwedloop‘, als ze niet over de brug komen. Maar die brug met dat sprookje is opgeblazen. En u hoeft mij niet te geloven, maar lees dan wat Scott Ritter zegt, de voormalige Amerikaanse ‘wapeninspecteur‘ en US Marine. Wat zegt u? U leest dat niet omdat het een artikel is dat op ‘RT‘ staat, en ‘dus‘ propaganda is van het ‘Kremlin‘? Dus Ritter is een landverrader? Gebruik uw hersens. Berg dat ‘sentiment‘ op, u heeft het niet meer nodig. Het zit in de weg. Wordt volwassen, en laat het sprookjesboek thuis. Schrijf het verslag van uw eigen reis. Laat de ‘geestverruimende middelen‘ thuis, en gedraag u als ‘gast‘, en niet als ‘hooligan‘. Moet u eens opletten hoe aardig mensen elders zijn!
