Miljoenen vrouwen in Nederland, België, Duitsland en heel Europa, die de afgelopen decennia zoveel hebben gedaan en gedaan voor hun kinderen, gezinnen, voor hun sociale omgeving en voor de samenleving, hebben niet verdiend dat op de Internationale Vrouwendag alleen maar onzin is achtergelaten is getrommeld.
Reactie door Susanne Fürst
Het vrouwenbeleid wordt nu gedomineerd door een kleine – zeer goed vertegenwoordigde – linkse vrouwenelite die zich uitsluitend richt op hun eigen egocentrische belangen. Al deze discussies met lege uitdrukkingen en woordcreaties van “open samenleving”, “genderidentiteit”, “ongebreideld seksisme”, “diversiteit” of “loonverschillen tussen mannen en vrouwen” helpen geen enkele vrouw. Deze discussies (“verhandelingen”) maken me deels sprakeloos over hun absurditeit, belang en onfatsoenlijkheid, deels wil je naar de vertegenwoordigers schreeuwen: “Open je ogen en kijk rond! Dan begrijp je misschien wat er aan de hand is en wat ons te wachten staat! “
Juiste bijdrage aan Wereldvrouwendag
Daarom zou ik met dit artikel op Internationale Vrouwendag een juiste bijdrage willen leveren , wat heel goed te rechtvaardigen is .
Toen ik begin jaren negentig studeerde, was er een verwaarloosbaar percentage universitaire assistenten en professoren aan universiteiten. Het aandeel van vrouwen in het beroep van advocaat dat ik streefde, was net zo klein. Er werd gezegd dat advocaat zijn de laatste optie voor een advocaat is. In de rechtbank maken de rechter en de tegen-advocaat elke keer als ze spreken een advocaat belachelijk. Klanten willen niet door vrouwen worden verdedigd. Dit is eigenlijk in talloze gevallen het geval geweest.
Jaren later werd ik universitair assistent en vervolgens advocaat. In beide rollen kreeg ik veel steun en steun van mannen en – in enkele gevallen – van vrouwen. In mijn generatie en in de jaren die volgden, namen heel wat vrouwen hun plaats in op de academische stoelen van universiteiten, advocatenkantoren en rechtbanken. Het werd vanzelfsprekend dat deze functies niet langer automatisch door mannen werden vervuld en dit feit is zeer welkom.
Discipline en hard werken zijn belangrijker dan de vrouwenbeweging
Naar mijn mening is het feit dat de vrouwenbeweging in de jaren zeventig en tachtig verantwoordelijk zou moeten zijn voor deze ongetwijfeld sociale vooruitgang een grote fout, of slechts een beetje correct. Omdat de basis waarop mijn generatie in staat was om hun professionele carrière te beginnen, is gesneden uit ander hout. Het wordt gevormd door de ijzeren wil van onze moeders en grootmoeders, hun discipline, hun harde werk, hun zelfvertrouwen, hun geduld en hun liefde voor hun kinderen (voor ons). Ze bouwden de bruggen voor ons waarmee we de universiteiten, autoriteiten, bedrijven en veel persoonlijke vrijheid binnenliepen. Ze waren blij met ons dat we hen professioneel konden inhalen. Het formaat, de vrijgevigheid en de opvoeding van deze vrouwen lieten ons jongere vrouwen toe dat we in onze nieuwe posities in de jaren 1990 en 2000 konden volharden. Ze gaven ons de juiste waarden. Ze drongen ons aan dat je alleen iets kunt bereiken met prestaties, discipline, veel werk en weinig zelfmedelijden.
Je kunt het met je eigen middelen doen!
Deze generatie moedigde ons aan: “Doe wat we niet konden! Grijp de kans in vredestijd! Leer, studeer! Ga op eigen benen staan en wees onafhankelijk! Niets dat je leert en verkrijgt is gratis! Staatssteun wordt alleen geaccepteerd in extreme nood! Je kunt alles doen met je eigen handen en met je geest! ”
Het was deze geest die ons niet alleen meisjes naar voren bracht, maar de hele samenleving. Het was de VOR-68er-geest die ze aan ons hebben overgebracht en die nog steeds effect op ons heeft gehad. Het heeft heel Europa geleid tot ongekende decennia van vrede, rede, vooruitgang en economische groei en ongelooflijke welvaart. En deze geest leidde tot sociale rechtvaardigheid als nooit tevoren. Hele generaties hadden de mogelijkheid van sociale vooruitgang door middel van onderwijs – ongeacht hun afkomst. Het vermogen en de wil om te presteren en discipline heeft weinig te maken met de financiële mogelijkheden van de ouders. De meesten van ons kunnen onze ouders en grootouders materieel inhalen door zichzelf te onderwijzen. Er was weinig of geen gezeur.
Niemand wilde de “strijd tegen de oude blanke”
Wat onze moeders en grootmoeders niet in overweging namen – niet konden overwegen omdat het hun verbeelding te boven ging – was wat een kleine minderheid van vrouwen maakte van hun advies. Natuurlijk wilden onze vrouwelijke voorouders ons ook bevrijden van een beperkende en onrechtvaardige mannelijke dominantie; maar ze wilden geen verraad veroorzaken aan hun mannen, broers en metgezellen in de vorm van een alles kammend “MeToo debat” en een gevecht tegen de “oude blanke man”. Toen ze vroegen om te studeren en de ladder in de universitaire hiërarchie te beklimmen, bedoelden ze niet kunstmatige “gender” lectoraten die niets met wetenschap te maken hebben. Ze wilden niet dat we altijd achtergestelde slachtoffers zouden zijn als we niet krijgen wat we willen. En ze wilden zeker niet dat vrouwen die voldoening vinden in de opvoeding van hun kinderen of die graag parttime werken om tijd voor familie en huishouden “achterlijk” en letterlijk vijandig te noemen. En als ze hadden vermoed dat hun steun ooit zou kunnen leiden tot gepubliceerde vrouwelijke verklaringen zoals “Een echte feministe heeft geen kinderen”, dan zouden ze veel van gedachten zijn veranderd.
Feminisme is de houding van een kleine intolerante groep
Het moderne feminisme heeft tegenwoordig zeer autoritaire kenmerken. Het wordt bepaald door een kleine groep vrouwen (jong, stedelijk, verwend, “academisch geschoold, ideologisch bekrompen, intolerant), die onevenredig vertegenwoordigd zijn in de media en de politiek. Ze domineren elke discussie over de vrouwenpolitiek en ontkennen over het algemeen conservatieve, rechtse groepen elke aanleg en rechtvaardiging om zich uit te spreken over de vrouwenpolitiek.
Elke reflectie op het gezin, elke vermelding van kinderen en een speciale, zeer bevredigende band tussen moeders en kinderen wordt bijna agressief verworpen. Volgens haar moeten feministen alleen met zichzelf en hun nadeel omgaan, dat overal op de loer ligt en met voortdurende verontwaardiging wordt overgedragen. Er moet rekening worden gehouden met alle genderidentiteiten, maar kinderen niet!
Vrouwen zijn fantastisch zonder quota
Mijn persoonlijke beoordeling van Wereldvrouwendag is compleet anders:
Wij vrouwen doen het fantastisch in het Europa van de 21ste eeuw. We hebben de afgelopen decennia ongelooflijke dingen bereikt zonder quota, omdat zovelen van ons slim, gedisciplineerd, uiterst efficiënt en constructief leken. Onze achtervolging was gigantisch, mogelijk gemaakt door de zorg en aanmoediging van onze moeders en grootmoeders.
Immigrantenmaatschappij dreigt gevaar
Maar de geglobaliseerde wereld en het onvermijdelijke draaien van het wiel van de tijd betekent dat men niet kan rusten op de zogenaamd bereikte normen. De grote terugslag dreigt. En iedereen die hem wil zien, ziet hem; op straat, op scholen, in al onze openbare instellingen en niet in de laatste plaats in criminaliteitsstatistieken. De terugslag bedreigt ons niet in het minst van de oude blanke mannen die momenteel onder druk staan en nog minder van de vrouwen, die gebrandmerkt worden als “achterlijk” omdat ze zich meestal willen wijden aan hun kinderen en gezinnen. Hij bedreigt ons met een groeiende immigratiemaatschappij waarin de vrouw officieel legaal en feitelijk minder waard is dan de man.
Terugkerend naar moeders en grootmoeders
Onze moeders en grootmoeders waren exemplarisch en leerden ons vechten en niets als vanzelfsprekend beschouwen. We moeten terugkijken op hun eigenschappen om onze prestaties van de afgelopen decennia niet te verliezen – en nog veel meer. En laten we niet te veel vertrouwen op de veronderstelde vrouwelijke solidariteit, maar laten we een brug slaan van solidariteit tussen alle verstandige vrouwen en mannen die onze vrije Westerse, Europese levensstijl met tanden en klauwen willen verdedigen!
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.