Julian Assange stelt westerse corruptie meer dan ooit aan de kaak, zelfs in eenzame opsluiting

De ongerechtigheid moet stoppen. Julian Assange moet onmiddellijk worden vrijgelaten.

Hoe langer de travestie van Julian Assange’s gevangenschap voortduurt, hoe meer zijn benarde situatie de corruptie van de regering van de Verenigde Staten en haar westerse bondgenoten aan het licht brengt.

Hij is vervolgd onder drie Amerikaanse presidenten: Obama, Trump en nu Biden. Dat toont de continuïteit van een systematisch crimineel beleid om de vrijheid van meningsuiting en onafhankelijke journalistiek te vernietigen.

Deze week ging de Amerikaanse regering in beroep tegen een eerdere uitspraak van de Britse rechtbank in januari tegen de uitlevering van Assange aan de Verenigde Staten. Deze week waren er twee dagen hoorzittingen bij het High Court in Londen. Een paar rechters zullen nu de komende weken beraadslagen over de vraag of ze de eerdere uitspraak van de lagere rechtbank zullen handhaven of het Amerikaanse uitleveringsverzoek zullen inwilligen. Er is geen datum vastgesteld voor het besluit. Als de twee rechters de uitspraak in het voordeel van Assange vernietigen, kan zijn juridische verdedigingsteam tegen die beslissing in beroep gaan bij het Britse Hooggerechtshof. En zo kabbelt de macabere saga voort.

Assange (50) zit al tweeënhalf jaar in eenzame opsluiting in een zwaarbeveiligde gevangenis, de beruchte Belmarsh-kerker, waar alleen de gevaarlijkste overtreders worden vastgehouden. Ook al is hij nooit veroordeeld voor een misdrijf. Dit grove misbruik van juridische procedures werd deze week opnieuw aangetoond toen Assange via een videolink voor de rechtbank verscheen. De juiste toegang tot zijn juridische team wordt hem ontzegd. De gezondheid van Assange heeft zwaar geleden tijdens zijn opsluiting, waarbij artsen waarschuwen dat verdere detentie tot de dood kan leiden.

De in Australië geboren journalist en uitgever, die de klokkenluidersorganisatie Wikileaks oprichtte, verwierf rond 2010 internationale bekendheid met zijn ontmaskering van Amerikaanse oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Zijn moedige dienstbaarheid aan de publieke belangstelling leverde hem meerdere prijzen op. In 2012 hebben de VS, Groot-Brittannië en Zweden samengespannen om Assange in de val te lokken met behulp van een verzonnen aanrandingszaak die later werd geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. Toen Assange tijdens die eerste zaak in Londen borgtocht oversloeg, vluchtte hij naar de Ecuadoraanse ambassade waar hij politiek asiel kreeg. In een bizarre ontwikkeling bleef hij bijna zeven jaar opgesloten in de ambassade. In april 2019 stelde een regeringswisseling in Ecuador de Britse politie in staat Assange te grijpen en in Belmarsh te gooien.

Wat de afschuwelijke sage illustreert, is dat Assange is onderworpen aan meedogenloze politieke vervolging door de Verenigde Staten, geholpen en bijgestaan ​​door de Britse autoriteiten.

Elke stap op de weg van de lange, moeizame vervolging heeft gediend om de wraakzucht en corruptie van het Amerikaanse establishment en hun Britse en Europese tegenhangers aan het licht te brengen. Van de oorlogsmisdaden, martelingen, illegale wereldwijde surveillance, staatsgrepen en antidemocratische machinaties, tot de walgelijke climax van Julian Assange’s persoonlijke kruisiging onder de cynische sluier van legale uitlevering en spionage.

De zaak tegen Assange had nooit geopend mogen worden. Zijn bijdrage aan het algemeen belang was fenomenaal belangrijk. Zijn onthulling van oorlogsmisdaden door de VS en hun bondgenoten in Irak, Afghanistan en andere imperialistische interventies is vergelijkbaar met die van Daniel Ellsberg die de misdaden van de oorlog in Vietnam onthulde door zijn onthulling van de Pentagon Papers in 1971. Ellsberg heeft zich aangesloten bij vele andere internationale cijfers die de vrijlating van Assange eisen. Ongetwijfeld was wat Assange via Wikileaks onthulde zelfs van grotere betekenis dan die van Ellsberg, omdat de eerste internationale aandacht bracht voor een wereldwijd systeem van corruptie in Washington.

Zelfs toen ze opgesloten zat in de Ecuadoraanse ambassade, slaagde Assange’s organisatie erin de VS nog meer schande te brengen door de Vault 7-bestanden van de CIA bloot te leggen. Dat blockbuster-exposé liet zien hoe de Amerikaanse inlichtingendienst wereldwijd burgers en overheden bespioneerde. Het was die onthulling die de Amerikaanse vastberadenheid tot wraak escaleerde. Als een onderzoekende rapport door Yahoo! Nieuwsonlangs onthulde, was het toen dat het hoofd van de CIA, Mike Pompeo, pogingen deed om Assange te ontvoeren en zelfs te vermoorden. Dit was in 2017 toen Assange niet eens door de VS werd aangeklaagd wegens vermeende spionage. Dat betekent dat de VS bereid was een onschuldige journalist te vermoorden, simpelweg op basis van het feit dat hij zijn massale wereldwijde misdaden aan het licht had gebracht. De latere spionageaanklachten werden pas in 2019 ingediend toen Assange door de Britse politie in beslag was genomen.

Zoals Assange’s broer Gabriel Shipton deze week in een interview opmerkte , vond de Amerikaanse regering een juridische dekmantel om hem te ontvoeren. Dat is wat er nu gebeurt. Assange zit in eenzame opsluiting zonder veroordeelde misdaad. Als hij wordt uitgeleverd aan de Verenigde Staten, riskeert hij 175 jaar gevangenisstraf op beschuldiging van spionage. Zijn enige echte ‘misdaad’ is dat zijn principiële journalistiek de misdaden van Washington aan het licht heeft gebracht. Dat is wat er op het spel staat. Niet alleen het recht op vrijheid en leven voor Julian Assange, maar ook de bredere rechten voor de rest van ons voor publieke kennis, onafhankelijke journalistiek, vrijheid van meningsuiting en gerechtigheid. Al deze rechten worden verondersteld te worden geheiligd door de VS en hun westerse bondgenoten. Blijkbaar is dat een leugen en dat is de schokkende waarheid.

Buiten het Hooggerechtshof in Londen deze week, vertelde de hoofdredacteur van Wikileaks Kristinn Hrafnsson aan supporters en media dat late Amerikaanse garanties van medische zorg voor Assange en gemakkelijkere gevangenisomstandigheden “waardeloos” zijn. De implicatie is dat de VS wanhopig probeert de publieke woede te sussen en de Britse rechters juridische ruimte te geven om uitlevering toe te staan. Het lijdt weinig twijfel dat als Assange naar de VS wordt gestuurd, hij zal sterven. Dat is het onuitgesproken doel.

Hrafnsson zei dat de twee rechters maar twee keuzes hebben: de eerdere beslissing om Julian Assange niet uit te leveren handhaven of de facto een doodvonnis uitspreken.

Het veronderstelde morele gezag van de Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten wordt ontmaskerd als een hoop stinkende leugens en bedrog. Het juridische proces tegen Assange is een proces met voorbedachten rade geweest van gerechtelijke ontvoering en moord.

De geloofwaardige rapporten van een CIA-complot om Assange te vermoorden, georkestreerd op het hoogste niveau van de Amerikaanse regering, hadden voldoende moeten zijn om de uitleveringszaak te laten verdwijnen. Dat gold ook voor de bekentenis van fabricage door een kroongetuige voor de Verenigde Staten, de IJslandse oplichter Sigurdur Ingi Thordarson.

Op een paar eervolle uitzonderingen na hebben de westerse bedrijfsmedia gezwegen over deze travestie. Deze zelfde media hebben eindeloze krantenkoppen spatten over de dubieuze zaak van de Russische oplichter Alexei Navalny en bizarre beweringen dat de Russische regering hem probeerde te vergiftigen. Eerder deze maand kende het Europees Parlement zijn “prestigieuze” Sacharovprijs voor de vrijheid toe aan Navalny, die in Rusland een gevangenisstraf uitzit wegens een veroordeling voor verduistering. De Europese regeringen hebben niets gedaan voor de vrijheid van Assange. Ze gebruiken onderscheidingen en drukken hun “bezorgdheid” uit over politiek opportunisme om een ​​agenda te dienen, zoals in het dubieuze geval van Navalny. Maar in een echt geval van onrecht, Assange, is er een schandelijke stilte en daarmee medeplichtigheid.

De Australische regering heeft niets gedaan om Assange te helpen. Gabriel Shipton zegt dat de Australische autoriteiten zijn broer hebben behandeld als een backpacker die zijn paspoort is kwijtgeraakt, als een onbeduidende overlastgever.

Canberra heeft het te druk met het opzuigen van Washington om een ​​criminele oorlogsagenda tegen China te voeren.

De wrede ironie is dat Julian Assange’s levenswerk om misdaden en corruptie van de westerse regering aan het licht te brengen nu op zijn krachtigst is, ook al zit hij opgesloten in eenzame opsluiting in een zwaarbeveiligde Britse gevangenis.

De zaak tegen hem was “verrot geboren”, zoals Stella Moris, zijn verloofde en moeder van zijn twee kinderen, deze week hartstochtelijk verklaarde. De ongerechtigheid moet stoppen. Julian Assange moet onmiddellijk worden vrijgelaten.