Junker, Merkel, Rutte, Macron en de rest van de EU hebben bloed aan hun handen

De omverwerping van president Evo Morales in Bolivia betekent een overwinning voor de krachten van binnenlandse reactie en door de VS geleid westers imperialisme met goedkeuring van Juncker en zijn schandknapen van de EU die stijf hun kaken op elkaar houden terwijl de VS in Irak olie steelt, de koerden in de steek laat met het risico dat Europa overspoelt wordt met vluchtelingen en ISIS-strijders en een staatsgreep in Bolivia pleegt om Lithium te roven

Hoewel het zijn eigen unieke kenmerken heeft, is deze antidemocratische staatsgreep slechts de variatie op een patroon sinds de vernietiging van de gekozen regering van de Chileense president Salvador Allende in 1973.

Uitgebuite en onderdrukte bevolkingsgroepen verwelkomen de toetreding tot het ambt van een linkse, progressieve en anti-imperialistische regering die zich inzet voor uitdagende groteske niveaus van armoede, ziekte, analfabetisme en discriminatie. Door dit te doen, hebben dergelijke regeringen geen andere keuze dan krachtige lokale elites te confronteren die een gevestigd belang hebben bij het handhaven van de status quo en worden ondersteund door de VS en andere imperialistische machten.

Net als in Bolivia en Venezuela beginnen uitgebreide hervormingen het leven van miljoenen mensen te transformeren, die deze veranderingen bij de stembus onderschrijven. In veel landen zijn dit de eerste verkiezingen waaraan ze ooit hebben mogen deelnemen.

Maar de reactiekrachten worden niet uitgeroeid door radicale regeringen, die vrezen voor een gewelddadige terugslag vanuit de westerse en grotendeels niet-geconstrueerde militaire en veiligheidstroepen. De meeste delen van de kapitalistische en landeigen klassen behouden veel van hun rijkdom. Ze onderhouden, reorganiseren of herbouwen hun politieke structuren en zetten hun zelfbedienende massamediale operaties voort.

Er verschijnen berichten in de binnenlandse en buitenlandse media dat de anti-imperialistische regering en haar aanhangers zich bezighouden met verschillende soorten ondemocratisch, autoritair, corrupt of immoreel gedrag. Overal waar dergelijke beschuldigingen enig wezenlijk zijn, is het in verregaande mate vervormd en overdreven.
Elke context die controversiële acties van linkse en progressieve regeringen en bewegingen zou kunnen verklaren of rechtvaardigen, is verborgen of verkeerd weergegeven.

De volgende stap is dat door het Westen gedomineerde en gefinancierde internationale organisaties onderzoek doen naar en onveranderlijk schendingen van mensenrechten en democratische rechten in de betrokken staten ontdekken. Natuurlijk komen deze nooit overeen met de omvang van Amerikaanse, Britse en andere westerse misdaden die zijn begaan wanneer hun strijdkrachten andere landen bombarderen, binnenvallen of bezetten, waarbij massamoord en migratie op hun inheemse volkeren wordt veroorzaakt.

Aangemoedigd door verschillende soorten westerse imperialistische steun, kondigen lokale reactionaire politici die door de meerderheid van de kiezers zijn afgewezen aan dat ze niet langer zullen deelnemen aan verkiezingen die zijn “opgetuigd” door de vermeende autoritaire marxistische “dictatuur” van het land. Deze en soortgelijke klachten kunnen in sommige gevallen gehandhaafd in rechtbanken die ernaar streven bedreigde regeringsbelangen te beschermen.

Democratisch gekozen presidenten worden gedwongen af ​​te treden en worden verbannen voor toekomstige verkiezingen of op andere wijze ongedaan gemaakt door westerse regeringen.

Interne oppositie wordt steeds gewelddadiger. Straatprotesten uit de rijkere streken spreiden zich uit naar de campussen van studenten uit de midden- en hogere klasse en spelen in op de echte ontberingen en grieven van enkele kleine handelaars, de armen, de landlozen en de werklozen. Hun ontberingen zullen vaak bewust zijn verergerd door Amerikaanse, EU- en andere westerse sancties die zijn opgelegd in naam van vrijheid en democratie.

Militaire rebellie kan vervolgens worden bedreigd of geïnitieerd door particuliere paramilitaire legers, de gevestigde strijdkrachten of  huursoldaten die zijn opgeleid, bewapend en gefinancierd door de VS in samenwerking met speciale strijdkrachten en wapenbedrijven in Groot-Brittannië, Frankrijk of elders.

Steeds vaker wordt pro-oppositionele propaganda in grote delen van de westerse media geplaveid. De voorstanders van gewelddadige chaos en subversie worden geprezen als kampioenen van vrijheid en democratie.
Iedereen die bekend is met de geschiedenis van Latijns-Amerika zal in dit patroon de recente ervaringen zien van linkse en anti-imperialistische regeringen in Brazilië, Nicaragua, Honduras, Paraguay, Venezuela en nu Bolivia.

Hoe lang zal Europa medeplichtig zijn aan de oorzaak van de contrarevolutie in Latijns-Amerika?. Hoelang kijken de Rutte´s, Macron´s, juncker´s, Merkel´s nog de andere kant op. Stel je voor dat morgen de soldaten van de VS morgen Nederland overnemen de gasvelden in Groningen weer openen en deze als een gek leeg pompen en schijt hebben of er nu aardbevingen komen of niet ze hebben schijt aan mensen alles voor de macht en dollar!