Kamala Harris en Tim Walz : Wat de Amerikaanse Democraten zouden kunnen doen op het gebied van internetbeleid

Met Kamala Harris en Tim Walz sturen de Amerikaanse Democraten een beslist progressief duo naar de presidentsverkiezingen. Als de twee de verkiezingen winnen, staan ​​hen niet alleen grote digitale bouwplaatsen te wachten, maar ook een politieke en juridische evenwichtsoefening.

Nu staat het vast: naast de topkandidaat en huidige Amerikaanse vice-president Kamala Harris zal ook de gouverneur van Minnesota, Tim Walz, meedoen aan de race om het Amerikaanse presidentschap voor de Democraten. Het campagneteam zal naar verwachting over twee weken zijn definitieve goedkeuring geven tijdens de Democratische Partijconventie, die deze keer in Chicago zal plaatsvinden.

Bij deze richtingskeuze zullen vraagstukken op het gebied van het internetbeleid minder centraal staan; er staat te veel op het spel. Naast de democratie zelf zullen de fundamentele rechten van vrouwen en minderheden de verkiezingscampagne domineren, zoals gisteravond duidelijk werd bij het eerste publieke optreden van Harris en Walz – rechten die worden gesteund door de Republikeinse kant en het team van Donald Trump en zijn collega’s. running mate JD Vance openlijk in twijfel wordt getrokken.

Niettemin is het de moeite waard om eens te kijken naar de netwerkbeleidsstandpunten van het Democratische verkiezingsduo: als ze de verkiezingen in november winnen, zullen er veel digitale bouwplaatsen op hen wachten. Hoeveel daarvan ze kunnen aanpakken, hangt ook af van de congresverkiezingen die tegelijkertijd plaatsvinden – en uiteindelijk ook van het rechtse Hooggerechtshof, dat de laatste tijd steeds meer macht heeft gekregen .

Technologielobbyisten willen inspraak

Er is al een potentiële bron van conflicten aan het ontstaan. Zo willen enkele grote donoren uit de tech-industrie, waaronder LinkedIn-medeoprichter Reid Hoffman , graag af van de vooruitstrevende Lina Khan . Met haar inzet voor eerlijke concurrentie en consumentenrechten heeft de advocaat die door Joe Biden is aangesteld als hoofd van de Federal Trade Commission (FTC) veel vijanden gemaakt in de zakenwereld.

Onder verwijzing naar een anonieme donor zei de New York Times dat Harris “sceptisch” was over Khan’s uitgebreide kijk op antitrustbevoegdheden. Het is heel goed mogelijk dat het onbevestigde bericht een stukje theater was: het campagneteam van Harris heeft tegenover CNN al verklaard dat ze geen personeelsgesprekken hebben gehad over een mogelijke vervanging van Khan.

Toezichthouders versus rechtbanken

Als Harris, die uit Californië komt, de verkiezingen zou winnen, zou continuïteit met het eerdere beleid van de zittende Joe Biden waarschijnlijk waarschijnlijker zijn dan een verrassende verschuiving naar rechts. Dit wordt niet in de laatste plaats ondersteund door de keuze voor de demonstratief progressieve Tim Walz als running mate. Dit is direct terug te zien in de invulling van posities bij regelgevende instanties, waar presidenten meer vrijheid van handelen hebben dan op andere terreinen. Naast de FTC zou dit ook relevant zijn voor de telecommunicatietoezichthouder FCC (Federal Communications Commission), die momenteel wordt voorgezeten door Jessica Rosenworcel.

Als pleitbezorger van netneutraliteit zou Harris waarschijnlijk de Rosenworcel, die tot medio 2025 was besteld, behouden. Maar dat alleen zou niet genoeg zijn: als gevolg van een baanbrekende beslissing van het Hooggerechtshof eind juni zijn het bij geschillen die juridisch niet goed zijn opgelost niet langer de regelgevende instanties, maar eerder het Congres of de rechtbanken die het laatste woord hebben.

Rechtbanken hebben deze spieren al gespannen. Een paar weken geleden heeft een hof van beroep de FCC-regels inzake netneutraliteit, die in het voorjaar opnieuw werden ingevoerd, tijdelijk opgeschort . Wie het presidentschap ook wint, de rechtse aanval op de zogenaamde ‘administratieve staat’, die tot uiting komt in de uitspraak van het Hooggerechtshof, zal waarschijnlijk verstrekkende gevolgen hebben voor alle overheidsacties , of het nu gaat om de regulering van netwerkexploitanten, tractorfabrikanten of bij de afgifte van werkvisa voor technisch personeel.

Voortdurende strijd om het privilege van leveranciers

Harris maakte naam tijdens haar tijd als procureur-generaal van Californië in de strijd tegen online wraakporno. Critici beschuldigden haar van het schenden van het providerprivilege , dat onlinediensten vrijstelt van directe aansprakelijkheid voor inhoud op hun platforms.

In het Congres zette ze dit werk voort en stemde voor het FOSTA/SESTA-wetgevingspakket , dat deze vrijstelling van aansprakelijkheid selectief intrekt. De nevenschade van de wet tegen illegale seks en mensenhandel is potentieel suggestieve inhoud op diensten als Tumblr en Instagram, die sindsdien hebben gekozen voor minder in plaats van meer naaktheid.

Wat zeker is, is dat het providerprivilege, geregeld in Sectie 230 van de Communications Decency Act, een hardnekkig twistpunt zal blijven in de Amerikaanse binnenlandse politiek. Vooral een door de Democraten geleide regering zou zich kunnen laten inspireren door de Europese Digitale Dienstenwet , die het vorige aansprakelijkheidsregime grotendeels onaangetast heeft gelaten.

Noodoplossing rechtszaak

Maar net als Biden wil Harris onlineaanbieders over het algemeen meer ter verantwoording roepen . Tijdens de laatste campagne voor de presidentsverkiezingen, vier jaar geleden, bracht ze de mogelijkheid ter sprake om Facebook op te splitsen – tot nu toe zonder merkbaar resultaat. Dit heeft echter ook te maken met het gemakkelijk te blokkeren Congres en de langzame slijpstenen van het rechtssysteem, dat soms moet dienen als alternatief voor mislukte wetgevingspogingen : een rechtszaak tegen Meta, aangespannen door de FTC, doet zijn intrede rondes sinds eind 2020

Er lopen momenteel een aantal van deze zaken open die gericht zijn tegen de macht van Big Tech . Naast Meta heeft ook de FTC Amazon aangeklaagd, maar de antitrustrechtszaak zal pas eind 2026 worden behandeld. Verschillende rechtszaken van het Amerikaanse ministerie van Justitie wijzen in dezelfde richting, waarbij onder meer Apple en Google worden beschuldigd van antisemitisme. -competitief gedrag. In een aparte zaak was er deze week nog een sensationele uitspraak: een federale rechtbank verklaarde Google tot monopolist – met gevolgen die nog niet geheel te voorzien zijn .

Eerste stappen in AI-regulering

Harris is ook verschenen in de nog steeds aarzelende regulering van de zogenaamde kunstmatige intelligentie (AI) in de VS. Als vice-president leidde de 59-jarige verschillende rondetafelgesprekken met vertegenwoordigers van de industrie, zoals Satya Nadella van Microsoft, Sundar Pichai van Google of Sam Altman van OpenAI – zonder vertegenwoordigers uit het maatschappelijk middenveld zoals vakbondsleider Liz Shuler of burgerlijk middenveld uit het oog te verliezen. rechtenactiviste Maya Wiley.

Wat uiteindelijk naar voren kwam is een blauwdruk voor hoe fundamentele rechten kunnen worden afgedwongen in een wereld die wordt gevormd door AI . Bovendien regelt een uitvoerend bevel van het Witte Huis nu het gebruik van AI-systemen door federale autoriteiten. Dit is bedoeld om ervoor te zorgen dat niet alleen concurrentiekwesties, maar ook de fundamentele rechten van werknemers en burgers in aanmerking worden genomen.

Harris heeft niet veel naam gemaakt op het gebied van de nationale veiligheid, hoewel minister van Defensie Lloyd Austin onlangs publiekelijk bloemen naar haar gooide en haar competentie benadrukte. Een open brief van tientallen ex-veiligheidsfunctionarissen wijst ook op de continuïteit van Bidens eerdere beleid : volgens hen heeft Harris meer competentie op dit gebied dan Bidens vier ambtsvoorgangers.

Walz richt zich op investeringen en gegevensbescherming

Vice-presidentskandidaat Tim Walz is daarentegen een weinig bekend figuur als het gaat om internetbeleidskwesties, ook al heeft de voormalige onderwijzer geen bedenkingen bij technologie . In zijn twaalf jaar als lid van de Tweede Kamer heeft hij zich vooral ingezet voor betere gezondheidszorg en werknemersrechten.

Als gouverneur van Minnesota heeft de 60-jarige uit Nebraska sinds zijn verkiezing in 2019 een agenda nagestreefd die naar Amerikaanse maatstaven beslist progressief is, meest recentelijk met de rugwind van een Democratische meerderheid in beide huizen van het staatsparlement. Een wettelijk recht op abortus, betaalde vakantietijd, investeringen in milieubescherming, infrastructuur en digitale overheid behoorden tot enkele van de prioriteiten van de ‘meest consequente wetgevende zitting in de geschiedenis van de staat ’ .

Ook mensen uit Minnesota hebben meer rechten dan veel andere Amerikanen als het om hun persoonsgegevens gaat: datahandelaren zullen in de toekomst niet tegen hun wil persoonsgegevens van gebruikers uit Minnesota mogen gebruiken voor gerichte reclame als de onlangs aangenomen Minnesota Consumer Data De Privacywet treedt volgend jaar in werking. Het niveau van gegevensbescherming zou dan grofweg vergelijkbaar zijn met dat van Californië, dat traditioneel bezorgd is over privacy – waaraan Harris als ex-procureur-generaal haar aandeel heeft geleverd .