“Kiss My Feet!” Islam’s eis aan joden en christenen

Weinig dingen zijn zo betrouwbaar consistent als moslimgedrag – vooral het soort waarvan we regelmatig verzekerd zijn dat het “niets met de islam te maken heeft”.

Waarom vindt u anders hetzelfde “verontrustende” gedrag in regio’s die sterk verschillen in tijd en ruimte?

Beschouw dit nieuwe rapport uit Australië :

Een 12-jarige joodse student werd gedwongen om neer te knielen en de schoenen van een moslim-klasgenoot te kussen, terwijl een vijf-jarige jongen naar verluidt een “Joodse kakkerlak” werd genoemd en herhaaldelijk door zijn jonge klasgenoten op de schooltoiletten werd achtervolgd. …

De handeling van de oudere jongen om de schoenen van een andere student te kussen, die dreigde te worden gezwommen door verschillende andere jongens, werd gefilmd, gefotografeerd en gedeeld op sociale media [afbeelding hierboven]….

Een van de jongens die toekeek, werd later vijf dagen geschorst voor het aanvallen van de joodse student in de kleedkamer van de school.

Wat mij opviel was dit voetzoenbedrijf : ik heb The Adventures of Thomas Pellow gelezen , een Engelsman (d.1747) die over zijn ervaringen als slaaf in Marokko schreef; en pas gisteravond kwam ik een verwijzing tegen dat Europese slaven gedwongen werden de voeten van hun moslimmeester te kussen.

Sultan Muley Ismail – die de sharia afdwong en regelmatig bad – ging nog een stap verder: Slaven moesten ‘hun schoenen uittrekken, een bepaalde gewoonte aannemen, ze moeten een slaaf aanduiden, en wanneer ze hem naderen vallen ze naar beneden en kussen de grond op voeten van zijn paard. de rest werd langzaam gemarteld op manieren die bedelaars geloofden.

Zeker (dit kan worden geprotesteerd) is dit slechts een weerspiegeling van premodern Oosters despotisme, zonder speciale connectie met de islam – zeker niet met wat de eerder genoemde Joodse jongen moest doen?

Helaas gaan de parallellen boven en buiten het kussen van de voeten. Bijvoorbeeld, net zoals de moslimvervolging van christenen een van de ergste (hoewel niet genoemde) mensenrechtentragedie van de moderne tijd is, zo ook doordringt het verhaal van Pellow. Terwijl hij en andere geketende Engelse slaven naar de sultan marcheerden, “werden we ontmoet en omringd door enorme menigten” van moslims, “die ons de meest gemene beledigingen aanboden, en ze konden nauwelijks worden belet ons op het hoofd te slaan.”

Terwijl de islamitische menigte hen versloeg, tot de berusting van de bewakers die hen hoedden , “riepen ze ons op Caffer Billa Oarasole , wat in het Engels betekende dat we ‘Hereticks’ waren en noch God noch Mahomet kenden.” (Meer letterlijk, kuffar bi-Allah wa rasoulahu , “afwijzers van Allah en zijn boodschapper.”)

Een van de zonen van de sultan dwong Pellow zich te bekeren tot de islam. In eerste instantie probeerde de moslimprins hem om te kopen, zodat, “als ik [de islam zou omarmen], ik een heel fijn paard zou moeten hebben om op te rijden, en ik zou moeten leven als een van zijn beste gewaardeerde vrienden.” Wanneer, dag na dag bleef Pellow de ‘uitnodiging’ voor de islam afwijzen – hij ‘was vastbesloten om niet af te zien van mijn christelijk geloof, wat de gevolgen ook zouden zijn’ – de gefrustreerde moslimemir verklaarde: ‘Bereid je dan voor op een marteling die zal u worden toegebracht, en de aard van uw koppigheid verdient. ‘Daarna werd Pellow maandenlang opgesloten en woest gekweld – met zweep, ijzer en vuur.

Afgezien van de vergelijkbare haat, gedwongen bekering en slachting die christelijke minderheden vandaag de dag overal in de islamitische wereld ervaren – zie mijn rapporten over ‘ islamitische vervolging van christenen ‘ die ik sinds juli 2011 elke maand samenstel – moet je niet verder kijken dan het overigens beperkte Australische uitzicht voor nog recentere parallellen.

Een paar weken voor het misbruik van de joodse student, James Michael Waugh, 28, werd een Australische bekeerling tot de islam gearresteerd voor het plaatsen van posten die christenen onthoofden: “Ik ga elk van jullie hond polytheïst c doden …”. [E] zeer laffe hondenkerk in Canberra…. Ik heb een kromzwaard gekocht en ben van plan hun hoofd af te snijden in mijn voortuin als vergelding. ‘

Collega’s en andere Europese slaven in Afrika werden regelmatig en consequent ‘christelijke honden’ genoemd – inclusief voordat ze werden onthoofd door kromzwaarden. Deze karakterisering van onmenselijke “ongelovigen” als dieren blijft een vast onderdeel van vandaag, en om dezelfde reden. Inderdaad, een andere vervolgde Joodse leerling op hetzelfde Australische school, 5 jaar, werd genoemd een “joodse kakkerlak.”

Je kunt maar doorgaan: net zoals de moderne Australische bekeerling tot de islam onmiddellijk een hater van christenen werd, zo deden ook vele “afvalligen” – dat wil zeggen Europeanen die geneigd zijn tot criminaliteit die afviel van de islam – extreme haat vertonen voor en hun voormalige terroristen terroriseren coreligionisten langs de kusten van Europa, zoals Pellow’s en andere verslagen duidelijk maken.

Dat is de grote ironie: zelfs in de kleinste details, en of het nu in woord of daad is, het negatieve gedrag dat moslims tegenwoordig vertonen, heeft een lang en onwrikbaar papieren spoor, dat eeuwen en continenten doorkruist.

Het enige verschil – de enige discontinuïteit – tussen nu en dan is hoe het Westen reageert. De Australische school waar de joodse jongens werden misbruikt zou niet toegeven dat een ideologische factor hun vervolgers motiveerde. Wat betreft de Australische bekeerling tot de islam die christenhater is geworden, hij is “sindsdien gediagnosticeerd met een waanstoornis.”

Het ontkoppelen is duidelijk op een andere, vooral onwetende manier: terwijl moslims al lang niet-moslims onder hun macht hebben gedwongen om hun voeten te kussen, zowel figuurlijk als letterlijk, vandaag de man die een ambt bekleedt dat eeuwenlang de felle weerstand van Europa tegen de islam leidde – de Katholieke paus – buigt zich gewillig voordien en kust moslimvoeten.