Klimaat Hysterie Is Schadelijk Voor Kinderen

Greta Thunberg zou boos moeten zijn op de klimaatalarmisten omdat ze haar onnodig bang hebben gemaakt.

De recente toespraak van klimaatactiviste Greta Thunberg tot de Verenigde Naties leek een zeer verontrust persoon te onthullen. Ze zei dat haar jeugd haar was ontnomen door de dreigende dreiging van klimaatverandering, en ze gaf de wereldleiders de schuld voor het laten gebeuren. Ze heeft alle reden om overstuur te zijn, maar ze richt haar woede op de verkeerde mensen. De echte boosdoener is de groene catastrofe-industrie die uit het niets crises produceert .

Nooit Eindigend Verhaal

Het kritieke ingrediënt in de klimaatangst van Thunberg is haar jeugd. Als ze ouder was geweest, zou ze zoveel valse alarmen hebben meegemaakt dat ze gevoelloos en op hun hoede zou zijn voor groene catastrofisten.

Die ouderen herinneren zich dat voormalig vice-president Al Gore verklaarde dat de Noordpool tegen 2015 ijsvrij zou zijn. Mensen kregen te horen dat sneeuw tot het verleden zou behoren. In plaats daarvan heeft het noordelijk halfrond recordniveaus van sneeuw gezien. In de afgelopen jaren heeft het gesneeuwd in de Sahara , Saoedi-Arabië en zelfs op de Canarische eilanden, die zich op dezelfde breedtegraad bevinden als Miami, FL.

En vergeet de ijsberen niet. De smeltende Noordpool moest dit dier uitsterven. Van de bevolking van 8.000-10.000 aan het einde van de jaren zestig zijn er vandaag nog slechts 25.000-30.000 over.

In 1988 liet klimaatwetenschapper James Hansen de hele wereld schrikken door te voorspellen dat de wereld tegen 2018 1 graad Celsius (1,8 F) zou opwarmen. In feite was de opwarming minder dan de helft daarvan, en in de laatste twee decennia is de toename tot stilstand gekomen, wat aanleiding gaf tot de zogenaamde “pauze” of “hiatus” in het broeikaseffect.

Degenen die nog ouder zijn, herinneren zich de zure regen. Alle bomen zouden sterven door vervuiling door fossiele brandstoffen. Het tegenovergestelde gebeurde. CO ₂ is plantaardig voedsel en menselijke emissies zijn hongerig opgeslokt door planten, wat resulteert in een ongekende vergroening van de aarde, vooral in droge gebieden. Over de hele wereld geven woestijnen toe aan vegetatie.

Senioren herinneren zich misschien zelfs de wereldwijde koeling van de jaren zeventig. De temperaturen daalden en de mens zou misschien gletsjers met roet moeten bedekken om een ​​komende ijstijd te voorkomen.

In 1972 voorspelde de Club van Rome massale honger en volledige uitputting van olie en andere natuurlijke hulpbronnen. Het was zo verkeerd dat milieuactivisten tegenwoordig klagen dat er te veel fossiele energie over is om te verkennen.

Groene catastrofisme is een verhaal zonder einde. Groene activisten proberen mensen bang te maken voor onderdanigheid, en de jongste en meest onwetende zijn altijd de meest kwetsbare, zoals blijkt uit Thunberg, die ten onrechte gelooft dat de wereld op massale uitroeiing afstevent.

Naïeve Progressieven

Een groep volwassenen is zo onwetend en naïef als de kinderen die bang zijn door de klimaatalarmisme: progressieven. De reden voor hun onwetendheid is dat zij de wijsheid en kennis uit het verleden beschouwen als kwaad en passé. Redding ligt altijd in de toekomst. De pot van vooruitgang is altijd te vinden aan het einde van de regenboog. Daarom ontmoeten ze elke mislukte poging om utopie op te bouwen met een schouderophalen: “Dat was geen echt socialisme.”

OK Klimaat

Ondanks de hysterie is er geen wetenschappelijke basis voor klimaatpaniek. De opwarming blijft lauw, de oceanen stijgen niet veel en het weer groeit niet extremer. We hebben nog steeds genoeg tijd om af te wachten of klimaatverandering moet worden aangepakt. Mocht blijken een probleem te zijn, Bill Gates en anderen hebben geïnvesteerd in technologieën die de hele wereld koolstofneutrale ’s nachts kon maken, of met kernenergie of carbon capture .

Kinderen moeten goed slapen; er zijn geen klimaatmonsters onder het bed. Het is wreed en onverantwoordelijk om de kwetsbare jongeren te vullen met de angst voor een niet-bestaand probleem.