Klimaatontkenning: Donald Trump bootst crimineel gedrag na bij het rechtvaardigen van zijn standpunt

Hoewel een groot deel van de wereld nu de noodzaak van onmiddellijke actie erkent, zijn er nog steeds mensen die de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering in twijfel trekken en inspanningen afweren om deze aan te pakken. Zoals te verwachten valt, hebben ze de aandacht van de Amerikaanse president Donald Trump en zijn republikeinse regering.

De internationale conferentie over klimaatverandering van het Heartland Institute werd gehouden in het Trump International Hotel in Washington DC op 25 juli 2019. Het Heartland Institute beschouwt zichzelf als een van ’s werelds toonaangevende denktanks over de vrije markt’, die ‘oplossingen voor de vrije markt voor sociale en economische problemen”. Het is misschien het best bekend om zijn klimaatscepticisme .

Discussies tijdens het jaarlijkse evenement omvatten het betwisten van wetenschappelijke observaties over klimaatverandering, het bekritiseren van “klimaatalarmisten” en het promoten van fossiele brandstoffen. Zoals de keuze van de locatie suggereert, lijken de argumenten hier te overlappen met wat de president en de regerende Republikeinse partij eerder hebben gezegd over klimaatverandering .

emperatuurgegevens tonen een snelle opwarming in de afgelopen decennia. Volgens NASA-gegevens was 2016 het warmste jaar sinds 1880 en zette het een langetermijntrend van stijgende mondiale temperaturen voort. NASA’s Earth Observatory

Uit mijn achtergrond die crimineel gedrag bestudeerde, vond ik iets opvallends aan de manier waarop Trump inactiviteit op klimaatverandering rechtvaardigt. Naar eigen zeggen bootsen de argumenten van de president patronen in crimineel gedrag na die criminologen ‘ technieken van neutralisatie ‘ noemen .

Criminologen beweren dat criminelen neutralisatietechnieken gebruiken om een ​​door hen gepleegde misdaad te ontkennen of te rechtvaardigen. Deze vijf technieken werden in 1964 voor het eerst gedefinieerd op basis van het soort argumenten dat jongeren in het strafrechtsysteem aanvoeren om hun acties te rechtvaardigen.

1. Ontkenning van verantwoordelijkheid – het is niet de schuld van de dader.
2. Ontkenning van letsel of schade – het misdrijf veroorzaakt geen significante schade of kan positieve resultaten hebben.
3. Ontkenning van het slachtoffer – er is geen duidelijk slachtoffer.
4. Veroordeling van de veroordeelde – de dader bekritiseert het strafrechtsysteem om kritiek op de dader te voorkomen.
5. Oproep aan hogere loyaliteit – afwijkend gedrag was in het belang van een groter goed of om iemand anders ten goede te komen.

Wanneer we de context omkeren van kleine criminelen naar krachtige politici en lobbyisten, is het niet moeilijk om hetzelfde patroon te zien ontstaan.

1. Ontkenning van verantwoordelijkheid – klimaatverandering vindt plaats, maar mensen zijn niet de oorzaak.
2. Ontkenning van letsel of schade – er is geen significante schade veroorzaakt door menselijk handelen en er kunnen zelfs enkele voordelen zijn.
3. Ontkenning van het slachtoffer – er is geen klimaatverandering en dus geen slachtoffers, maar als dergelijke slachtoffers van slachtoffers van klimaatverandering zouden bestaan, zouden ze het verdienen om het slachtoffer te worden.
4. Veroordeling van de veroordeelde – onderzoek naar klimaatverandering wordt verkeerd voorgesteld door wetenschappers en gemanipuleerd door de media, politici en milieuactivisten.
5. Doe een beroep op hogere loyaliteit – economische vooruitgang en ontwikkeling zijn belangrijker dan het voorkomen van klimaatverandering. Dit zal ons helpen beschermen tegen energiearmoede en ontwikkelingslanden in staat stellen te gedijen.

Misleiding troef klimaatactie

Hoe kan het perspectief van een criminoloog ons helpen begrijpen hoe president Trump en klimaatontkenners de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering verhullen? Ik geloof dat het ons helpt hun uitspraken in een nieuw licht te zien. In plaats van slecht geïnformeerde interventies over het onderwerp, weerspiegelen de woorden van Trump een opzettelijke poging om de schuld te verleggen, het lot van diegenen die al aan klimaatverandering lijden uit te wissen en het vuur te richten op klimaatwetenschappers die het probleem bestuderen.

In tweets, toespraken en in gesprekken met journalisten lijken deze patronen te spelen. Bij het ontkennen van verantwoordelijkheid voor het aanpakken van het klimaatprobleem, zorgen externe concurrenten zoals China voor een nuttige zondebok.

The concept of global warming was created by and for the Chinese in order to make U.S. manufacturing non-competitive.

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) November 6, 2012

Trump’s opmerkingen over klimaatverandering wijzen vaak de schuld af, maar ze kunnen zich net zo vaak afvragen of het überhaupt gebeurt. Deze ambivalentie helpt de zorgen te ondermijnen dat klimaatverandering veel schade zal toebrengen aan mensen in de VS en wereldwijd.

Ik geloof dat er een verandering in het weer en ik denk dat het verandert in beide richtingen … .

Er is geen geloofwaardige mogelijkheid dat klimaatverandering niet gebeurt, maar door een vals gevoel van onzekerheid over de wetenschap te ontwikkelen, kan Trump diegenen veroordelen die hem veroordelen wegens inactiviteit – de klimaatwetenschappers zelf.

Vergeet niet, het heette vroeger broeikaseffect, dat werkte niet, toen heette het klimaatverandering, nu wordt het eigenlijk extreem weer genoemd, want met extreem weer kun je het niet missen .

Er wordt voorspeld dat de armsten de ergste gevolgen van de klimaatverandering in de VS zullen ondervinden , maar door de grootste economie ter wereld uit de klimaatakkoorden van Parijs te halen, beweert Trump dat hij opkomt voor deze mensen door in hun beste belang te handelen.

Het klimaatakkoord van Parijs is gewoon het laatste voorbeeld van Washington dat een overeenkomst sluit die de Verenigde Staten benadelt ten nadele van andere landen, waardoor Amerikaanse werknemers – waar ik van hou – en belastingbetalers de kosten oplopen in termen van verloren banen, lagere lonen , sluiterfabrieken en sterk verminderde economische productie .

Moet, gezien de ernstige gevolgen van de VS niets doen aan klimaatverandering, schuld afwijzen, onzekerheid zaaien en experts op een dergelijke schaal veroordelen als crimineel worden bestempeld? Ik geloof dat deze waargenomen overeenkomsten – tussen hoe daders hun gedrag rechtvaardigen ten opzichte van het strafrechtssysteem en hoe Trump zijn positie over klimaatverandering met de wereld rechtvaardigt – geen toeval zijn. We moeten niet altijd onwetendheid lezen in wat Trump zegt – het zou hem en klimaatontkenners meer kunnen schelen dan we denken.