Dierenliefhebbers moeten nu huilen! Want bij stroomuitval gaan miljoenen melkkoeien letterlijk dood van de pijn. Vluchtelingen uit Polen en Silezië, die in 1945 uit hun huizen werden verdreven, vertelden over het onuitsprekelijke gehuil van de koeien op de boerderijen. Een gastbijdrage van Meinrad Müller.
Koeien “geven” geen melk, het moet uit de uiers (de koeborsten) worden gemolken. Terwijl vroeger dienstmeisjes en bedienden, boeren, dit elke ochtend en avond vakkundig deden, ook in het weekend, doen melkmachines het vandaag. Tegenwoordig is één technicus aan de melkmachine voldoende om 300 koeien te melken met behulp van de technologie.
Zuignappen op de vier spenen
Deze werken, hoe kan het ook anders, op elektriciteit, die een pomp aandrijft die een vacuüm creëert. Deze zuignappen zijn bevestigd aan de vier spenen, technisch melken duurt vijf tot tien minuten. Als koeien niet worden gemolken, hoopt de melk zich op in hun uiers en heeft de natuur niet voor een automatische afvoer gezorgd. En zo hoopt de goede melk zich op en dreigt de uier te barsten. Als de boer al na drie uur het melken moet uitstellen, worden de koeien onrustig en beginnen ze te loeien. Dan brullen ze van de pijn als een stier die naar de slager wordt gesleept.
Boeren die maar 10 koeien hielden, zoals vaak het geval was na de oorlog, kunnen hun hand uitsteken en zich de handvaardigheid herinneren die ze hadden geleerd. Trekken aan de spenen is niet genoeg. Een gesynchroniseerde golvende “massage” door de vingers van de melker wekt melk uit de spenen. Als er echter 100 of 300 koeien in de stal staan, wordt zelfs het boerengezin overstelpt met handmatig melken.
Om het dierenleed een halt toe te roepen kunnen echter miljoenen melkkoeien niet snel geslacht worden, de capaciteit van de slachthuizen is slechts berekend op maximaal drie miljoen per jaar (!).
Melkcursussen zijn de oplossing voor het dilemma.
In plaats van pottenbakken te leren op de gemeenschapsschool, zouden nu honderdduizenden vrijwilligers moeten leren melken, wat in één dag kan worden geleerd. Al die politici die zonder enige beroepsopleiding de Bondsdag haalden, behoorden tot de frontlinie van de cursisten. Dat zou een “teken” zijn.
Melk, kaas, room en chocolade zouden niet meer bestaan. Ook geen steaks en geen gehakt, ook geen runderrollades. Koeien zouden doodgeschoten moeten worden als men ze een pijnlijke dood wilde besparen. De karkassen moesten voor de Reichstag worden uitgeladen en stinkend daar laten rotten totdat de vieze geur ervoor zorgde dat mensen in de Reichstag van gedachten veranderden.
‘Iedere dag worden er 1,7 tot 1,8 miljoen dieren gedood in ons land’
1,8 miljoen per dag
De meest recente jaarcijfers zijn van 2017. In dat jaar werden er in Nederland iets meer dan 640 miljoen dieren geslacht, per dag komt dat neer op 1,8 miljoen. Dat zegt op zich nog niet zo veel. Zo kan er bijvoorbeeld aan het eind van het jaar twee keer zoveel geslacht worden als in het begin van het jaar of andersom, waardoor het aantal slachtingen per dag in verschillende periodes van het jaar heel anders kan zijn. De cijfers per maand van het jaar 2017 laten echter zien dat het aantal redelijk stabiel is per maand, zoals hieronder te zien is. Het gemiddelde per dag ligt daardoor ook elke maand ongeveer gelijk en schommelt tussen de 1,6 en 1,8 miljoen.