Indignatie redactie 
Er is weer eens negatieve publiciteit over het koningshuis en zoals zo vaak vormen de financiën de aanleiding. De Oranjes zwemmen weliswaar in het geld, maar ze laten het liefst anderen de rekening betalen. Zo ook nu weer.
De opknapbeurt van Paleis Huis ten Bosch, waar de koning en zijn gezin wonen, werd geheel door de overheid betaald. Kosten: ruim 63 miljoen. Maar de vorst mocht wel meebeslissen over de inrichting van de woonvertrekken, wist NRC Handelsblad te achterhalen. Bijvoorbeeld over de stoffering , de verlichting en het sanitair. Tal van bekende Nederlandse ontwerpers zouden daarvoor zijn ingeschakeld.
Welk bedrag aan die privévertrekken is besteed wilden de autoriteiten echter niet zeggen. Ook niet toen NRC een beroep deed op de Wet openbaarheid van bestuur. Informatie daarover zou raken aan de ‘persoonlijke levenssfeer’ van de koning.
Dus je laat je uiterst weelderige woonpaleis opknappen, je beslist zelf mee over de inrichting, je laat anderen dokken en als er dan vragen komen verberg je je achter je privacy. Dat wil zeggen: dat doe je uiteraard niet zelf, dat laat je je als knipmessen buigende overheidslakeien doen.
De zaak is des te merkwaardiger omdat de koning jaarlijks een bedrag van bijna 5 miljoen uit de schatkist ontvangt om onder meer dit soort uitgaven te dekken. Daar houdt hij op deze manier dus ruim aan over.
De NRC-publicatie heeft een kleine rimpeling veroorzaakt en er zullen wel Kamervragen worden gesteld. Misschien dat de inrichting van Huis ten Bosch nog in een Kamerdebat ter sprake komt. Maar veranderen zal er hoogstwaarschijnlijk niets. De Oranjes mogen op kosten van de belastingbetaler in weelde blijven baden.
Terwijl er toch argumenten zat zijn om eindelijk eens in te grijpen. Dat we zoiets hebben als een monarchie is in mijn ogen al absurd, gezien het erfelijke karakter van deze staatsvorm. Maar goed, een ruime meerderheid van de bevolking wil het nu eenmaal.
Zouden financiële overwegingen echter niet een iets grotere rol mogen spelen? Nederlanders beschouwen zichzelf graag als behoedzaam met geld, om niet te zeggen als zuinig. Maar als het om het koningshuis gaat is daarvan niets te merken. Dan is het beste, dus ook meestal het duurste, niet goed genoeg.
Een president kost ook geld, wordt vaak gezegd. Dat klopt, alles kost geld. Maar volgens mij is een president veel en veel goedkoper dan een koning(in), van wie je niet alleen een deel van zijn familie moet onderhouden en zeer royaal betalen, maar ook zijn paleizen en andere bezittingen. En aan wie je daarna niet eens vragen mag stellen, want dan treed je in de ‘persoonlijke levenssfeer’.
