Verschillende naties woonden deze week het Vladivostok-forum bij op het jaarlijkse Eastern Economic Forum. De bijeenkomst toont de kracht van diplomatie en partnerschap voor multilaterale ontwikkeling. Als alleen westerse mogendheden konden leren.
Temeer omdat veel van de landen die het EEF bijwonen, al lang ruzie hebben gehad: onder andere Rusland-Japan, Zuid-Korea-Noord-Korea, China-India, Mongolië-Japan. Maar de bereidheid van deze landen om zich te engageren en wederzijdse ontwikkeling te bevorderen, is een duidelijk teken van de voordelen van diplomatie en multilateralisme.
Het belangrijkste doel van het EEF – nu in zijn vijfde jaar – is investeringen en ontwikkeling naar het verre oosten van Rusland te brengen. Maar het ambitieuze regionale plan houdt bovendien een enorme belofte in voor de hele hemisferische regio. Zoals de voormalige Singaporese ambassadeur in Rusland Michael Tay het deze week zei: “Het Russische verre oosten is een van de meest onontdekte kansen voor de meeste zakenmensen.”
Deze week tekende de Russische president Vladimir Poetin afzonderlijke uitgebreide strategische partnerschappen met zijn Indiase en Mongoolse tegenhangers.
Narendra Modi uit India en Khaltmaagiin Battulga uit Mongolië merkten beide op dat “de betrekkingen met Rusland op het hoogste niveau lagen”.
Poetin was ook gastheer van de Japanse premier Shinzo Abe tijdens een driedaags bezoek aan Rusland, inclusief het bijwonen van het Vladivostok-forum.
De Russische en Japanse leiders zeiden dat ze hoopten de onderhandelingen over het langdurige territoriale geschil over de Kuril-eilanden te bevorderen.
India en Zuid-Korea hebben ook aangekondigd dat ze een belangrijk partnerschap vormden tussen hun respectieve marine.
Het is duidelijk dat multilaterale betrekkingen floreren met wederzijdse ontwikkeling en vreedzame samenwerking wanneer landen diplomatie en wederzijds respect aangaan. Miljarden mensen hebben baat bij het bundelen van middelen om hun dagelijks leven materieel te verbeteren, en uiteindelijk bij het wegnemen van mogelijke conflicten. Alle landen die deze week het EEF bijwoonden, zijn ooit betrokken geweest bij strijdlustig gedrag, waaronder rampzalige oorlogen. Maar vandaag is het duidelijk en inderdaad hoopvol dat multilateralisme verdeeldheid en vijandigheid kan overwinnen.
Een opmerkelijke observatie van deze week was het gebrek aan rapportage door westerse media over de Vladivostok-conferentie. Hoewel afgevaardigden van het forum ook Europese investeerders omvatten. Dat zo’n groot evenement, waarbij belangrijke wereldleiders betrokken zijn, grotendeels door de westerse media wordt genegeerd, is onbewust vervallen. Consumenten van dergelijke media kunnen de realiteit van een multilaterale wereld die vorm krijgt nauwelijks waarderen. Ten tweede zou, meer cynisch, voor de westerse media om een normale berichtgeving over het EEF te geven onvermijdelijk hun stereotiepe weergave van Rusland als een of andere manier een geïsoleerde, kwaadaardige macht verwarren.
Een andere opmerkelijke constatering is het sterke contrast tussen het multilateralisme dat te zien is in Vladivostok en het polariserende unilateralisme van de Verenigde Staten. Er gaat nauwelijks een week voorbij wanneer Washington niet meer sancties oplegt tegen de ene natie of de andere. Deze week heeft de Trump-regering verdere sancties opgelegd aan Iran in een flagrante poging om de vitale olie-scheepvaartindustrie van dat land te sluiten. Washington ging zelfs zo ver als het gebruik van steekpenningen en chantage in een poging om een olietanker te besturen die de Iraanse export vervoerde.
Het is niet overdreven om te zeggen dat Amerika’s roekeloze antagonisme tegenover Iran, China, Rusland en anderen meer lijkt op dat van een maffia-syndicaat dan op een veronderstelde democratische staat, laat staan de veelgeprezen ‘leider van de vrije wereld’ .
Sancties, agressie, pesten en schending van fundamentele internationale normen van diplomatie zijn het kenmerk van de VS geworden. Zelfs ten opzichte van zijn vermeende Europese bondgenoten heeft Washington zijn toevlucht genomen tot brutale moorden. De Trump-regering weerlegde een Frans voorstel om een kredietlijn van $ 15 miljard uit te breiden naar Iran, wat weer een Amerikaanse slag is voor het internationale nucleaire akkoord. Duitsland werd deze week door de Amerikaanse senator Ted Cruz gewaarschuwd dat het zou worden getroffen met sancties voor het Nord Stream 2-gasenergieproject met Rusland.
Als er ooit bewijs nodig was om aan te tonen hoeveel minachting de VS heeft voor Europese “bondgenoten”, was er deze week genoeg van.
Toch tonen de Europeanen een vreemde tegenstrijdige eerbied voor Washington. De Europese Unie heeft deze week sancties tegen Rusland uitgebreid – sancties die de haperende economie van Europa schaden; sancties die voornamelijk zijn opgelegd door de VS.
Een nieuw tijdperk van multilateralisme en multipolaire ontwikkeling speelt zich af, of de westerse media dit erkennen of niet. Dat nieuwe tijdperk wordt belichaamd door de succesvolle bijeenkomst van Oost-Aziatische landen deze week in Vladivostok.
Wat ook overduidelijk is, is dat het tijdperk van hegemonie en het behandelen van anderen als vazallen ten einde loopt. Het is niet levensvatbaar, niet duurzaam en onwaardig. De wereld kan het kibbelende unilateralisme van de VS en haar Europese volgelingen niet betalen.