Oorlog – De commandant van het Amerikaanse kernarsenaal heeft ondubbelzinnig verklaard dat de oorlog in Oekraïne slechts een opwarmingsoefening is voor een veel groter conflict dat al op de post is.
Dave DeCamp van Antiwar meldt :
De commandant die toezicht houdt op de Amerikaanse nucleaire strijdkrachten heeft vorige week op een marineconferentie een onheilspellende waarschuwing gegeven door de oorlog in Oekraïne een “opwarmer” te noemen voor de “grote” die moet komen.
“Deze Oekraïne-crisis waarin we ons nu bevinden, dit is slechts de opwarming”, zei marine-admiraal Charles Richard, de commandant van het Amerikaanse Strategische Commando. “De grote komt eraan. En het zal niet lang meer duren voordat we worden getest op manieren die we al lang niet meer hebben getest.”
Richards waarschuwing kwam nadat de VS hun nieuwe Nuclear Posture Review (NPR) hadden uitgebracht, waarin opnieuw werd bevestigd dat de Amerikaanse doctrine het eerste gebruik van kernwapens toestaat . De recensie zegt dat het doel van het Amerikaanse nucleaire arsenaal is om “strategische aanvallen af te schrikken, bondgenoten en partners te verzekeren en Amerikaanse doelen te bereiken als de afschrikking faalt”.
Richard lijkt niet alleen te geloven dat een hete oorlog tussen grote wereldmachten een uitgemaakte zaak is, hij heeft ook eerder verklaard dat een nucleaire oorlog met Rusland of China nu “een zeer reële mogelijkheid” is.
Het Amerikaanse rijk bedreigt echt al het leven op aarde met een potentiële nucleaire apocalyps:
De Amerikaanse militaire commandant die toezicht houdt op de nucleaire strijdkrachten zei: “Deze crisis in Oekraïne waar we nu in zitten, dit is slechts de opwarming”
“De grote komt eraan”, voegde hij eraan toe https://t.co/6c1iLEDOEk
— Ben Norton (@BenjaminNorton) 7 november 2022
Nogmaals, dit is niet een of andere leunstoelstrijder die vanuit zijn bureau in een bedrijfskrant of DC-denktank oppert, dit is het hoofd van STRATCOM. Richard zou persoonlijk toezicht houden op de oorlogvoering waar hij het over heeft.
Wat mij het meest opvalt aan dit soort opmerkingen is hoe passief ze het altijd laten klinken. Richard praat over “The Big One” zoals andere mensen praten over aardbevingen in Californië , alsof een hete oorlog met China een soort natuurramp zou zijn die zomaar uit het niets zou komen.
Dit soort retoriek komt steeds vaker voor. Het beschrijven van een wereldoorlog in het atoomtijdperk als iets dat zou gebeuren met het Amerikaanse rijk, in plaats van het directe resultaat van concrete A-of-B-beslissingen van het rijk, wordt zijn eigen genre van expert op het gebied van buitenlands beleid.
Deze passieve, oepsachtige verhalende overlay die bovenop het militarisme van het Amerikaanse rijk is geplaatst, is niets nieuws. In 2017 documenteerde Adam Johnson van Fair.org de manier waarop westerse media de Verenigde Staten altijd beschrijven als “struikelen” in oorlogen en “meegezogen” worden door militaire interventies, zoals een bedriegende echtgenoot die slechte excuses verzint nadat hij betrapt is:
Deze framing dient om twee gevoeligheden te vleien: een rechts en een vaag links. Het beantwoordt aan het rechts-nationalistische idee dat Amerika alleen oorlog voert omdat het wordt gedwongen door krachten buiten zijn eigen controle; de onwillige krijger, de vriendelijke reus die alleen zal aanvallen als hij daartoe wordt uitgedaagd. Maar het speelt ook in op een nominaal liberale, hipster-opvatting dat het Amerikaanse leger eigenlijk incompetent en boobish is, en over het algemeen slecht is in het voeren van oorlogen.
Dit komt het duidelijkst tot uiting in het idee dat de VS ondanks hun anders onoorlogszuchtige bedoelingen in een oorlog wordt ‘gezogen’. “Zullen de VS verder in de Syrische burgeroorlog worden getrokken?” vroeg Fox News ( 4/7/17 ). “Hoe Amerika in oorlog met Iran zou kunnen komen”, onthulde The Atlantic ( 2/9/17 ), “Wat er nodig zou zijn om de VS in een oorlog in Azië te trekken”, speculeerde Quartz ( 29/04/17 ). “Trump zou ons gemakkelijk weer Afghanistan in kunnen zuigen”, voorspelde Slate ( 17/11/17 ). De VS “struikelen in een bredere oorlog” in Syrië, aldus de redactie van de New York Times (5/2/15 .).) gewaarschuwd. “Een flexibele wedstrijd in Syrië kan de VS in een eindeloos conflict verstrikken”, voegde Vice News ( 19/06/17 ) toe.
Syrië het nieuwste geval van VS ‘struikelen’ in oorlog – https://t.co/uZV7Lu3VFf pic.twitter.com/FVPtSGeery
— EERLIJK (@FAIRmediawatch) 22 juni 2017
Dus laten we hier en nu heel duidelijk over zijn: als er een hete oorlog is tussen de VS en een grote mogendheid, zal het niet zijn omdat die oorlog “in gestuit was”. Het zal niet zijn als een aardbeving of andere natuurramp. Het zal niet iets zijn dat gebeurt met of wordt toegebracht aan het Amerikaanse rijk terwijl het daar gewoon passief in Bambi-eyed onschuld staat.
Het zal het resultaat zijn van specifieke keuzes gemaakt door de managers van het imperium. Het zal het resultaat zijn van het feit dat de VS escalatie verkiest boven de-escalatie, brinkmanship boven detente – niet slechts één keer, maar steeds opnieuw, terwijl ze de ene na de andere afslag nemen. Het zal het resultaat zijn van echt materiële beslissingen die worden genomen door echt materiële mensen die in echt materiële huizen wonen terwijl ze echt materiële loonstrookjes verzamelen om de keuzes te maken die ze maken.
Iets anders dat me opvalt aan opmerkingen zoals die van Charles Richard, is hoe grillig en krankzinnig het is dat niet iedereen erop reageert met: “Oké, laten we dan alle dingen die we doen veranderen, want dat is het ergste iets dat kan gebeuren.”
En vergis je niet: dat is absoluut een optie. De optie om af te wijken van de ramkoers met mogelijk de meest gruwelijke oorlog aller tijden is nu beschikbaar en zal nog enige tijd in de toekomst beschikbaar blijven. Dit is niet 1939 wanneer er al oorlog is; het lijkt meer op de vroege 20e-eeuwse voorlopers van de Eerste Wereldoorlog en alle domme agressies en verwikkelingen die uiteindelijk aanleiding gaven tot beide wereldoorlogen.
Een van de vele manieren waarop onze culturele fascinatie voor de Tweede Wereldoorlog ons dom en gek heeft gemaakt, is dat het ons heeft doen vergeten dat het de ergste gebeurtenis in de menselijke geschiedenis was. Zelfs als een hete oorlog met Rusland en/of China niet nucleair zou verlopen, zou het nog steeds onuitsprekelijke verschrikkingen op deze aarde ontketenen die generaties lang door ons collectieve bewustzijn zouden weerklinken.
Die horror moet worden afgewend. En de tijd om te beginnen met draaien is nu.