Leven we in digitale slavernij? Hoe beïnvloedt kunstmatige intelligentie onze geest?

Naast het gebruik van kunstmatige intelligentie om winst te maximaliseren en sociale controle te consolideren, wordt deze technologie systematisch ingezet om het bewustzijn van individuen geleidelijk te vormen en te sturen, met als doel de kapitalistische cultuur en ideeën te bevorderen, met name de verheerlijking van de westerse beschaving, en meer specifiek de Amerikaanse kapitalistische waarden.

kunstmatige intelligentie  Door data en gebruikersgedrag te analyseren, worden algoritmen gebruikt om de content die aan hen wordt getoond op digitale platforms, zoals sociale netwerken, zoekmachines, enz., te beheren. Deze algoritmen zijn ontworpen om individuen te voorzien van content die in lijn is met waarden die de kapitalistische visie, het beleid en de ideeën ondersteunen.

Op de meeste digitale platforms worden bijvoorbeeld advertenties en promotionele content weergegeven die mensen aanmoedigen om meer producten te kopen, zelfs wanneer ze die niet echt nodig hebben.

Kapitalistische waarden zoals de eeuwigheid van privébezit, klassenongelijkheid, individueel succes, rijkdom, consumptie en een luxe levensstijl worden ook gepromoot als criterium voor een ‘succesvol’ leven. Een ander voorbeeld zijn de algoritmen van Google, die resultaten classificeren op basis van marktlogica en betaalde advertenties, niet op basis van de sociale, intellectuele of wetenschappelijke betekenis van de content.

Bij het zoeken naar concepten zoals ‘succes’, ‘zelfontwikkeling’ of zelfs ‘geluk’ lijken de eerste resultaten te worden geassocieerd met zelfontwikkelingsbedrijven, betaalde cursussen en consumentenadvies gebaseerd op individualisme en winst, in tegenstelling tot de afwezigheid of marginalisering van nuchtere wetenschappelijke analyses en linkse en progressieve ideeën, en zelfs het niet tonen ervan, en in veel gevallen direct of indirect.

Dit leidt het collectieve bewustzijn ertoe deze waarden als natuurlijk en onvermijdelijk te accepteren. Dit gebeurt geleidelijk, op een zachte en onmerkbare manier, over een lange periode, in die mate dat de meeste gebruikers van AI-toepassingen, waaronder linkse en progressieve denkers, geloven dat het neutrale instrumenten zijn. Dit beleid vormt een ernstig gevaar voor toekomstige generaties, wier dagelijks leven integraal onderdeel is geworden van AI, en deze precieze methoden en beleidsmaatregelen dragen bij aan de consolidatie van de kapitalistische hegemonie en versterken de loyaliteit en onderdanigheid van de massa aan de bestaande orde.

Het ontmantelen van menselijke vaardigheden en het verdiepen van vervreemding en digitale vervreemding

Naast de rol die kunstmatige intelligentie speelt bij het hervormen van het publieke bewustzijn, is er nog een dimensie die niet is bestudeerd en ingekaderd in internationale wetgeving, gezien de hectische strijd tussen grote landen en monopolistische kapitalistische bedrijven om de markt voor kunstmatige intelligentie te domineren.

Dit betreft de negatieve impact van een overmatige afhankelijkheid van kunstmatige intelligentie op de mentale en creatieve vermogens van mensen. De ontwikkeling van technologie is grotendeels gericht op dominantie, winstgevendheid en concurrentie om technische suprematie, zonder rekening te houden met de diepgaande gevolgen van deze transformaties voor de mensheid.

AI wordt aangeprezen als een manier om het leven gemakkelijker en productiever te maken, maar de realiteit laat zien dat een ondoordachte afhankelijkheid van deze technologieën het oppervlakkige bewustzijn kan vergroten en de basisvaardigheden van de mens kan verzwakken. Na verloop van tijd kunnen mensen, met name nieuwe generaties, minder goed in staat zijn om kritisch te denken, berekeningen uit te voeren, te schrijven en zelfs eenvoudig via berichten te communiceren, als gevolg van een te grote afhankelijkheid van intelligente systemen die deze taken namens hen uitvoeren.

In deze context wordt menselijke vervreemding gereproduceerd in een nieuwe digitale vorm, waarbij de mens wordt gescheiden van zijn mentale en creatieve vermogens en gevangen zit in een technisch systeem dat hem zijn vermogen om onafhankelijk te handelen ontneemt, net zoals de industriearbeider vervreemd raakte van zijn product onder het traditionele kapitalisme. Het is mogelijk dat de mens geleidelijk aan onderworpen wordt aan algoritmen die zijn dagelijkse interacties sturen en bepalen wat hij leest, wat hij ziet en zelfs hoe hij denkt.

Dit zou kunnen leiden tot de vorming van generaties die niet in staat zijn om autonoom met de realiteit om te gaan, aangezien kunstmatige intelligentie een essentiële tussenpersoon wordt tussen het individu, de wereld en de buitenwereld, waardoor de afhankelijkheid van kapitaalgestuurde systemen, bedrijven en staten wordt versterkt.

Deze digitale vervreemding beperkt zich niet tot het productieve aspect, maar reikt tot een gevaarlijker niveau: de vervreemding van de mens van zichzelf, van zijn bewustzijn, van zijn sociale relaties. Hierbij wordt zijn intellectuele en culturele identiteit getransformeerd tot een loutere weerspiegeling van algoritmes die ontworpen zijn om de markt te bedienen.

Het gevaar beperkt zich hier niet tot het verlies van individuele vaardigheden, maar strekt zich uit tot de herinrichting van het collectieve bewustzijn op manieren die in lijn zijn met de eisen van de kapitalistische markt. Het verzwakt het vermogen van individuen om zich te organiseren, weerstand te bieden en radicale verandering te eisen, door hen geleidelijk in individueel digitaal isolement te duwen, waarin menselijke interacties worden gereduceerd tot platforms die de informatiestroom controleren en sociale relaties hervormen ten dienste van de logica van overheersing.

Digitale verslaving

In deze context komt digitale verslaving naar voren als een van de ernstigste gevolgen van de uitbreiding van kunstmatige intelligentie. Uit een wetenschappelijk onderzoek van onderzoekers aan de Universiteit van Californië uit 2020 blijkt namelijk dat het overmatig gebruik van digitale platforms en sociale media die afhankelijk zijn van algoritmen voor kunstmatige intelligentie, veranderingen in de hersenen veroorzaakt die vergelijkbaar zijn met die veroorzaakt door drugsverslaving.

Dit geldt met name voor de gebieden die verantwoordelijk zijn voor het nemen van beslissingen en het controleren van gedrag. Deze algoritmen zijn namelijk speciaal ontworpen om de aandacht van gebruikers te trekken en ze zo lang mogelijk verbonden te houden.

Sociale media, entertainment-apps en andere digitale systemen zijn niet alleen platforms voor diensten, maar ook tools die bewust worden gebruikt om gedrags- en intellectuele afhankelijkheid te bevorderen. Hierbij wordt big data gebruikt om de motivaties van individuen te begrijpen en deze te manipuleren op manieren die de economische belangen van bedrijven en grote landen dienen.

Deze digitale verslaving beperkt zich niet tot tijdverspilling of productiviteitsverlies, maar leidt tot een nieuwe vorm van vervreemding als gevolg van verslaving, doordat individuen geleidelijk hun vermogen verliezen om buiten het digitale kader te leven. Dit kan leiden tot concentratieproblemen, een afname van probleemoplossend vermogen en een verminderd geheugen en directe menselijke communicatie.

Het kapitalisme buit deze verslaving op verschillende manieren uit door te investeren in de ontwikkeling van technologieën die verslavend gedrag stimuleren, zodat gebruikers voortdurend op allerlei manieren met digitale platforms in aanraking komen. Dit proces leidt tot een vicieuze cirkel, waarin winst wordt gegenereerd door individuen in een permanente staat van passieve consumptie te houden, wat de winst vergroot ten koste van de geestelijke en psychologische gezondheid van mensen, met name onder jongere generaties. Dit kan ertoe leiden dat hun vermogen om onafhankelijk te denken en samen te werken geleidelijk afneemt.

Een vorm van vrijwillige digitale slavernij

 Klassendominantie verdiept zich door de transformatie van kunstmatige intelligentie van een technologisch instrument naar een middel om patronen van sociale, politieke en economische controle te reproduceren. De voortzetting van dit model zou kunnen leiden tot humanitaire rampen, aangezien mensen geleidelijk hun vermogen verliezen om complexe uitdagingen het hoofd te bieden en gegijzeld worden door technologieën die gecontroleerd worden door kapitalistische elites en grootmachten.

Wat deze controle nog gevaarlijker maakt, is het vrijwillige karakter ervan, waarbij individuen gedreven worden door algoritmische manipulatie en een verlangen naar gemak om zich zonder directe dwang in te laten met deze digitale slavernij. De mens krijgt de illusie van controle en keuze, terwijl zijn beslissingen onmerkbaar worden gestuurd in de richting van vooraf georkestreerde paden die de belangen van het kapitalisme dienen.

Deze onderwerping komt niet voort uit bewuste overtuiging, maar uit een toenemende afhankelijkheid van technologieën die een kunstmatig alternatief vormen voor menselijke relaties en autonome mentale processen, resulterend in een staat van digitale onteigening, waarbij individuen zich identificeren met hun controlemiddelen in plaats van zich ertegen te verzetten .

Als deze dynamiek zich voortzet zonder een collectieve confrontatie op basis van een progressief links bewustzijn, kan de huidige AI geleidelijk verschuiven van een hulpmiddel in de handen van het kapitalisme naar een alternatief systeem van de menselijke geest, waarmee het dagelijks leven wordt bestuurd. Dit brengt een nieuwe vorm van vrijwillige digitale slavernij met zich mee, waarin individuen gevangen raken in technologische systemen die hun rollen en gedragingen definiëren, hun vermogen om zelfstandig beslissingen te nemen beperken en hen zelfs dwingen deze overheersing te accepteren als een onvermijdelijke realiteit die niet kan worden omzeild.

Machine-opstand en de overheersing van de mensheid door AI

Toekomstvoorspellingen schetsen altijd al een wereldbeeld waarin de mensheid wordt bestuurd door een machine, waarin de mens de controle verliest over de technologie die hij zelf heeft gecreëerd en slechts een radertje wordt in een systeem dat niet aan zijn wil onderworpen is, maar de belangen van de dominante machten dient. Dit scenario, dat vroeger slechts filosofische aannames of filmische percepties in sciencefictionfilms betrof, is nu realistischer in het licht van de enorme ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie en het ontbreken van effectieve internationale juridische controles die de werking ervan reguleren en kaderen.

Een van de grootste en meest ernstige problemen die de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie met zich meebrengt, is de mogelijkheid om zichzelf te ontwikkelen tot een autonome entiteit, buiten de controle van mensen, en zelfs buiten hun controle. Naarmate kunstmatige intelligentie de oorspronkelijke programmeergrenzen overstijgt, kan het een systeem worden dat onafhankelijk noodlottige beslissingen neemt, opgelegd aan de mensheid in de economie, de politiek, het dagelijks leven en andere aspecten, zonder enige menselijke controle.

Onder het kapitalisme wordt kunstmatige intelligentie ontwikkeld om de accumulatie van kapitaal te dienen en klassendominantie te bevorderen, en is het onderworpen aan de logica van felle concurrentie, wat het verlies van controle erover mogelijk, potentieel en gevaarlijk maakt, vooral omdat het zich ontwikkelt met een enorme snelheid die de snelheid van de organisatie en de inpassing ervan binnen internationale wetten en maatschappelijke controles overtreft.

Het is ontworpen als een instrument met immense mogelijkheden, zonder enige “kooi” die de straffeloosheid beperkt als het wordt misbruikt of uit de hand loopt, wat het zou kunnen veranderen in een onafhankelijke kracht die in strijd is met de belangen van de samenleving in plaats van deze te dienen.

Dit scenario was geen onbekende in de cinema, aangezien veel films dit idee aankaartten, zoals “The Destructor”, waarin machines een oorlog tegen mensen beginnen nadat kunstmatige intelligentie een niveau van zelfbewustzijn heeft bereikt, “Matrix”, dat een wereld toont waarin de mensheid tot slaaf wordt gemaakt door kunstmatige intelligentie die mensen als energiebron gebruikt, en “I, Robot”, dat het idee bespreekt van robots die in opstand komen tegen mensen nadat ze onafhankelijk denkvermogen hebben ontwikkeld.

De AI-“opstand” zal niet slechts een fictief scenario zijn, maar de gevolgen ervan zullen worden weerspiegeld in beleid dat wordt opgelegd via digitale systemen, zonder enige aandacht voor menselijke behoeften. Wat we vandaag de dag zien, is niet de dominantie van robots over mensen in de klassieke vorm die we ons tot nu toe hebben voorgesteld, maar zou kunnen evolueren naar een nieuw model van digitale controle, gebaseerd op uitgebreide automatisering en algoritmische controle van het dagelijks leven, waarbij samenlevingen entiteiten worden die worden beheerd en gecontroleerd door intelligente systemen en machines.