Hoe links de politiek zijn politieke oorsprong verbergt en de veronderstelde strijd tegen nep-nazi’s verkoopt als een handelsmerk van democratisch sentiment. Een gastbijdrage van Josef Hueber

Het gebaar was dramatisch. Susanne Hennig-Wellow, leider van de DIE LINKE-partij, benadert de democratisch gekozen premier Thomas L. Kemmerich, gooit het boeket voor Ramelow aan zijn voeten en keert dronken terug naar de rang van rechtop. Wat weerhoudt haar niet om daarna voor hem te buigen, in een mengeling van verwaandheid en onderdanigheid, zoals geleerd in totalitaire systemen.

Gefaseerde boeket showdown

DIE LINKE, verschillende keren omgedoopt tot SED, eigenlijk beter bekend als WEST – SED, staat bekend als een van de meest ferventste vechters tegen het gereïncarneerde, reïncarneerde, grote ingezoomde bruine uitschot dat in Duitsland werd grootgebracht. De geënsceneerde boeket-confrontatie van linkse, blijkbaar democratische nazi-tegenstanders werd een ontroerend en ontroerend beeld in het parlement van Thüringen: kon duidelijker worden aangetoond dat men radicaal is tegen het in de hal aanwezige nazi-vee?

Het anti-fascistische protest van links – en zijn oude partijmarcheurs – maakt een comeback sinds de AfD opkwam in het conflict van de SED-nachtpartij met alles wat, gevoed door nationaal georiënteerde belangen, in tegenspraak is met het anti-conservatieve Merkel-beleid. De linkse politieke elite plaatst conservatieve waarden in de rechterhoek van de reactionairen en fungeert vervolgens als vechters tegen de “fascistische” tegenstander met 3 gezichten: nationalisme, racisme en antisemitisme.

Vertel me waar je vandaan komt …

Het blijft echter geheim dat links, anti-fascistisch gedrag uit de hoek komt die diep reactionair-fascistisch en antisemitisch was: de linkse staatspartij SED in de DDR.

Onmiddellijk na het einde van de oorlog in 1945 gaven ze zich over aan antifascisme en installeerden ze de rode terreur in plaats van de bruine met de hulp van de Sovjets. De conceptueel effectieve, inhoudelijke slogan van antifascisme rechtvaardigde staatsterreur tegen postulaten over menselijke waardigheid en vrijheid. Zoals je in linkse kringen hebt gehoord, moest dit een relatief dressoir dictatuur zijn?

De cruciale vraag voor de antifascisten

Het zelfbeeld van links als antifascisten kan niet overtuigen tenzij ze afstand hebben gedaan van de familie waarin ze hebben geleerd antifascisme te gebruiken als voorwendsel voor totalitaire onderdrukking.

De huidige verklaring van LINKEN baas Susanne Hennig-Wellow in het ZDF ochtendmagazine dat de bijdrage van AfD aan de nieuwe verkiezing van Ramelow kan worden uitgesloten door de stemmen te documenteren (in gewone tekst de afschaffing van de geheime verkiezing) laat geen innerlijke afstand tot de DDR achter – dichte dictatuur.