Lobbyisten probeerden te verbieden om vegetarische hamburgers ‘vegetarische hamburgers’ te noemen. De EU zei nee.

Het Europees Parlement stemde tegen een verbod op voedseletiketten die plantaardige producten vergelijken met hun tegenhangers op vlees.

Plantaardige voedselproducenten zullen nog steeds producten kunnen verkopen met het label ‘vegetarische hamburgers’, stemde het Europees Parlement vrijdag na een week van onderhandelen.

Waarom stond dit in de eerste plaats ter discussie?

Na decennia waarin vegetarische hamburgers en veganistische spreads in kaasstijl zonder controverse hun plaats in de schappen van de supermarkt hebben genoten, begint de veeteeltindustrie zich de afgelopen jaren door hen bedreigd te voelen. De consumptie van plantaardig voedsel is gestegen, vooral omdat de pandemie de toeleveringsketens heeft beschadigd en vragen heeft doen rijzen over de gevolgen voor de volksgezondheid van onze overvolle, door ziekten geteisterde fabrieksboerderijen.

En in de Verenigde Staten en het VK hebben landbouwlobby’s op dezelfde manier teruggevochten: ze probeerden het voor hun concurrenten illegaal te maken om te adverteren met labels als ‘hamburger’ of ‘worst’. (Probeer ’tofu pasteitje’ of ‘eiwitbuis’.)

De EU verbood al drie jaar geleden zuivelspecifieke termen als ‘sojamelk’ en ‘veganistische kaas’, maar het stond vergelijkingen op etiketten toe, zoals ‘veganistische snack in yoghurtstijl’. Het voorstel dat deze week in behandeling is, zou die vergelijkingen hebben verboden, evenals het gebruik van termen die verband houden met vleesproducten, zoals “wurst” en “schnitzel” (denk aan “veganistische schnitzel”). Uiteindelijk namen de wetgevers een verdeeld besluit, waarbij ze ‘yoghurtachtige’ vergelijkingen van niet-zuivelproducten met vergelijkbare zuivelproducten verbieden, maar het verbod niet uitbreiden tot vleesproducten.

De ogenschijnlijke rechtvaardiging voor een dergelijk verbod is dat consumenten in de war raken. “Marketing is losgekoppeld van de echte aard van producten, en dat is gewoon vragen om dingen die uit de hand lopen!” Jean-Pierre Fleury, een woordvoerder van de EU-boerenvereniging, beweerde .

Maar tegenstanders van het wetsvoorstel hebben de bewering bespot dat consumenten het verschil niet kunnen zien tussen een plantaardig alternatief vleesproduct en een vleesproduct. “Een daarvan is een rundvleesburger. De ene is een plantaardige burger ”, zegt een satirische Nederlandse commercial die het voorgestelde verbod bekritiseert, en laat daarbij de duidelijke verschillen in verpakking tussen de producten zien. “Maar welke is welke? Het is onmogelijk te zeggen. Omdat ze allebei het woord ‘burger’ bevatten. ” (Je kunt de hele clip hieronder bekijken).

Maar er is een bredere context buiten de etikettering van deze producten. Plantaardig vlees was lange tijd een nicheproduct waar alleen veganisten en vegetariërs van genoten; het is nu een mainstream. Dat heeft de vleesindustrie – zowel in Amerika als daarbuiten – aan het vechten.

De opkomst van plantaardig vlees

De EU heeft deze week onderhandeld over het volgende gemeenschappelijk landbouwbeleid van de EU. Een van de meest besproken voorstellen die in behandeling waren, was het verbod op “vegetarische hamburgers”.

Maar op vrijdag bracht de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling van het Europees Parlement een persverklaring uit waarin ze aankondigde dat de leden van het Europees Parlement “alle voorstellen verwierpen om vleesgerelateerde namen te reserveren voor producten die vlees bevatten. Geen verandering voor plantaardige producten en namen die ze momenteel gebruiken wanneer ze worden verkocht. “

#FutureofCAP: MEPs rejected all proposals to reserve meat-related names for products containing meat. No change for plant-based products & names they currently use when being sold. Final #EPlenary vote on #CAPreform later today.

— AGRI Committee Press (@EP_Agriculture) October 23, 2020

Dat betekent dat het reeds bestaande verbod op zuiveletiketten zoals ‘sojamelk’ van kracht blijft – zelfs uitgebreid tot beschrijvingen als ‘melkachtig’ – maar het zal niet gelden voor plantaardig vlees met de woorden ‘ burger. ” Het was een nederlaag voor de groeperingen van de veeteeltindustrie die op de verandering hadden aangedrongen.

Vegetariërs vormen slechts ongeveer 3 procent van de consumenten in de VS en de EU. Ze vormen niet echt een bedreiging voor de dominantie van de bio-industrie. Wat plantaardige producten een bedreiging maakt, is dat ze een heel andere groep consumenten aanspreken: vleeseters die hebben ontdekt dat plantaardige producten passen in hun dieet en levensstijl en tegelijkertijd veel beter zijn voor dier en milieu.

Caroline Bushnell houdt toezicht op retailonderzoek bij het Good Food Institute , een non-profitorganisatie die vleesalternatieven promoot. “Veggieburgers bestaan ​​al tientallen jaren”, vertelde ze me vorig jaar. “Plantaardig vlees is nog maar net begonnen. De volgende generatie is echt ontworpen voor vleeseters, dus de inzet is hoger voor wat de producten moeten leveren. Mensen houden echt van de smaak van vlees. In plaats van te proberen hen ervan te overtuigen een kom boerenkool en quinoa te eten, waarom zou u dan niet proberen om op een betere manier vlees voor hen te maken? “

Tot dusver heeft de opkomst van plantaardig vlees de vraag naar vlees van dieren helemaal niet verminderd – vóór de pandemie zag de bio-industrie een recordvraag, gedreven door de algehele wereldwijde economische groei. Maar er is een reden om aan te nemen dat de slachtvleesindustrie op de lange termijn echt marktaandeel kan verliezen aan de plantaardige vleesindustrie. Uit opiniepeilingen in India en China blijkt dat meer dan 60 procent van de consumenten zegt dat ze “zeer waarschijnlijk” of “zeer waarschijnlijk” plantaardig vlees zullen kopen.

Aangezien de bezorgdheid over de gevolgen van de bio-industrie – op dieren , het milieu en de mondiale volksgezondheid wereldwijd toeneemt – zou het aandeel consumenten dat openstaat voor alternatieven kunnen blijven groeien.

“We hebben dit geweldige moment van innovatie in onze branche waar deze producten beter zijn dan ooit,” vertelde Jaime Athos, de CEO van Tofurky, vorig jaar toen zijn bedrijf vocht tegen een wet op het verbod op vegetarische hamburgers in Arkansas. “Ze zijn ook breder verkrijgbaar. En plotseling zijn mensen bang dat consumenten in de war raken. De realiteit is dat dit een proactieve beslissing is van de kant van de consumenten – ze begrijpen dat plantaardige producten gezonder zijn voor hen en gezonder voor het milieu. “

De landbouw blijft het verbod op vegetarische hamburgers opdrijven. Ze blijven falen.

In verschillende Amerikaanse staten heeft de landbouwsector op de opkomst van plantaardige producten gereageerd met een verbod op etiketten, zoals de EU zojuist heeft afgewezen. Hun motivaties zijn vaak uitgesproken protectionistisch: ze willen geslachte vleesproducten afschermen van plantaardige concurrenten.

“Dit wetsvoorstel zal onze veehouders beschermen tegen de concurrentie met producten die niet van een dier zijn geoogst”, zei Mike McCormick, president van de Mississippi Farm Bureau Federation, in januari toen de wet op het verbod op vegetarische hamburgers in Mississippi in het staatshuis werd aangenomen.

“We moeten onze industrie beschermen in deze staat: landbouw. Het is de nummer 1 industrie in de staat Louisiana, ”betoogde staatsvertegenwoordiger Francis Thompson eerder dit jaar tijdens hoorzittingen in Louisiana.

In de VS hebben vegetarische burgerverboden grotendeels niet standgehouden in de rechtbank op grond van het eerste amendement. Een rechter vaardigde een bevel uit tegen de wet van Mississippi en kwam tot de conclusie dat het waarschijnlijk ongrondwettelijk was. Toen Californië een verbod op “sojamelk” en soortgelijke etiketten probeerde, schrapte de Amerikaanse districtsrechtbank van het noordelijke district van Californië het door te schrijven: “De kern van de beweringen is dat een redelijke consument plantaardige dranken zoals sojamelk kan verwarren. of amandelmelk voor zuivelmelk, vanwege het gebruik van het woord ‘melk’. De bewering verlegt de grenzen van goedgelovigheid. Volgens de logica van de eisers zou een redelijke consument ook kunnen geloven dat vegetarisch spek varkensvlees bevat, dat meelloze chocoladetaart meel bevat of dat e-books van papier zijn gemaakt. “

In de EU is er echter geen eerste amendement en geen sterke juridische traditie die niet-misleidende commerciële uitingen beschermt. Het verbod op labels als ‘sojamelk’ werd drie jaar geleden van kracht, waardoor producenten gedwongen werden over te stappen op labels als ‘yoghurtachtig’ en ‘vergelijkbaar met kaas!’ – die de EU nu ook zal verbieden.

Dit jaar probeerde de landbouwlobby dat verbod op te volgen met een uitgebreider verbod, dat woorden als “hamburger” en “worst” zou verbieden voor producten die geen geslachte dieren bevatten.

Het voorstel kreeg brede aandacht – in sommige gevallen tot frustratie van milieuactivisten in de EU. Ze wezen erop dat de onderhandelingen ook betrekking hadden op andere kritische landbouwrichtlijnen, die ook een overgang van vlees naar een gezonder mondiaal klimaat aanmoedigden, maar veel minder aandacht trokken dan het ‘verbod op vegetarische hamburgers’.

Andere landbouwkwesties verdienen ook aandacht en aandacht, maar het verbod op vegetarische hamburgers mag niet als bijzaak worden afgedaan. Het was een berekende machtsgreep door een industrie die wreed is tegen zowel dieren als arbeiders , het milieu verwoest en ons het risico op een nieuwe pandemie brengt. Het was gericht op het verstikken van de groeiende nieuwe industrie die een alternatief biedt.

Het is een goede zaak dat de EU het verbod op vegetarische hamburgers heeft neergelegd – en het zal een goede zaak zijn als ze op dezelfde manier hun beperking op sojamelk versoepelen, en als de wetgevers in de vele Amerikaanse staten die hun eigen burgerverboden hebben vermaakt, dit voorbeeld volgen . Consumenten andere producten laten kiezen is een van de krachtigste instrumenten die beschikbaar zijn om de bio-industrie te veranderen – en dat is natuurlijk precies de reden waarom de lobby van de bio-industrie zoveel moeite heeft gedaan om zich ermee te bemoeien.