,,Massaal studentenprotest voor hogere basisbeurs en eerlijke compensatie” was de kop boven de digitale nieuwsbrief van de Landelijke Studentenvakbond. Het ‘massale’ protest werd afgelopen zaterdag op de Dam in Amsterdam georganiseerd door de FNV en de LSVb .
studenten De publiciteit die het in de media genereerde was, voorzichtig uitgedrukt, redelijk beperkt. Toch vreemd voor een ‘massaal’ protest. Maar hoe massaal was het nu eigenlijk? NU.nl kwam zaterdagavond met de volgende kop: ,,Vele honderden studenten zijn zaterdag bijeengekomen op de Dam in Amsterdam om te protesteren voor een hogere basisbeurs.’’
Vele honderden??!!! Nu gaan we hier natuurlijk niet zeveren over de vraag over ‘hoeveel honderden’ studenten de moeite hadden genomen om naar de Dam te komen, maar of je hier kunt spreken van een ‘massaal’ protest, daar zijn we toch snel uit? Massaal is een bijvoeglijk naamwoord dat staat voor ‘op grote schaal’ of ‘in grote getale’. Zelfs als we uitgaan van het maximum van ‘vele honderden’ , dus duizend, dan komt de kop ‘massaal studentenprotest’ op mij toch uitermate overdreven over.
Ja, als er duizend van de 1144 Nederlandse wethouders op Dam komen protesteren tegen de toegenomen bedreigingen waarmee ze te maken krijgen, dan kan er met recht worden gesproken van een massaal protest. Want dan heeft 87% van de wethouders de moeite genomen om hun mooie zaterdag op te offeren voor een belangrijk doel.
Maar bij duizend studenten ……er staan dit jaar 817.000 studenten bij de Nederlandse universiteiten en Hogescholen ingeschreven. Tel daarbij op de 502.000 mbo-studenten en we hebben het over ruim 1.3 miljoen jongeren die met dat ,,vreselijk onrechtvaardige” nieuwe systeem van studiefinanciering te maken krijgen. En daarvan namen er afgelopen zaterdag dus hooguit duizend de moeite om naar de Dam te komen …0.007%. Dat is niet alleen ‘niet-massaal’, dat is een volstrekt te verwaarlozen aantal.
En misschien waren het ook nog eens vooral studenten die daar toch al in de buurt op een terrasjes zaten. Maar er was zeker geen sprake van bussen en treinen murjevol studenten vanuit uit Groningen en Maastricht.
Het had zaterdag op de Dam het hoogtepunt van de studentenprotesten moeten worden. Maar het werd een anti-climax. Waarom was er zo weinig belangstelling voor een onderwerp waarover al maanden door studentenleiders zo heftig wordt geklaagd? Hoorden we steeds alleen een handjevol luidruchtige studenten en vindt de overgrote meerderheid de voorstellen van Minister Dijkgraaf wel redelijk? Of baalt een meerderheid wel degelijk maar is protesteren niet ‘hun ding’ en gaven ze de voorkeur aan voor hen belangrijkere zaken?
Minister Dijkgraaf kon z’n borst natmaken werd er al maanden dreigend door de studentenleiders geroepen. Nou, die paar Dam-protesteerders zullen hem geen schrik aangejaagd hebben. Van de huidige generatie studenten hoeven we de revolutie niet te verwachten, zeker niet op hun vrije zaterdagmiddag. Helaas.