In wat de grootste schok van de Europese parlementsverkiezingen van vandaag zou kunnen zijn, kreeg president Emmanuel Macron een flinke deuk bij de Franse kiezers die de overwinning behaalden op de nationale rally van Marine Le Pen en de vocale Euroscepticus en nationalist over de voormalige bankier van Rothschild koos.
Macron’s En Marche ( Republic on the Move) zal slechts 22,5% van de stemmen hebben, vergeleken met 24% voor Le Pen, volgens pollers Ifop. Met Macron en Le Pen hals en nek voor de verkiezingen, zal het resultaat een vernedering zijn voor de liberale politicus die vóór de verkiezingen zei dat alles wat minder dan de eerste plaats zou zijn een nederlaag zou zijn.
Het afronden van The The Greens werd derde met 13%, de conservatieve Republikeinen kregen 8%, terwijl de implosie van de socialisten doorgaat en als laatste overleed met slechts 6,5% van de stemmen.
De standaardwaarde van Macron vond zelfs plaats toen de opkomst rond 2014 ongeveer 10% was gestegen, maar de stijging was vooral merkbaar in regio’s waar de partij van Le Pen in de afgelopen jaren terrein heeft gewonnen. Met andere woorden, als apathie van het establishment verankerd raakt, vraagt de populistische stem steeds meer om gehoord te worden.
Het wordt nog erger: voor de schok van globalisten en statisten overal ter wereld is dit Le Pen’s tweede rechte overwinning bij de stemming in de EU. In 2014 versloeg ze de conservatieven met 4 procentpunten terwijl Macron’s socialistische voorganger Francois Hollande op de derde plaats eindigde.
Zoals Bloomberg opmerkt, is het resultaat een tegenvaller voor de 41-jarige Macron die een prominentere rol in de campagne speelde dan welke andere Europese leider dan ook, terwijl hij de kiezers probeerde te mobiliseren.
De president vecht voor legitimiteit terwijl hij probeert de rest van de Europese Unie over te halen nauwere integratie na te streven. Uit peilingen in Duitsland bleek dat de christen-democraten van bondskanselier Angela Merkel als eerste kwamen, zij het met minder zetels dan de vorige keer.
“Voor Macron was dit een bepalende verkiezing en hij heeft het zo gemaakt”, zei Bernard Sananes, president van het polling-instituut van Elabe. “Een tweede afwerking zou een gevoel van isolatie in Europa betekenen.”
De stemming van vandaag volgde maanden van meedogenloze protesten die plundering en vandalisme in Parijs hebben gezien. Macron reageerde met een reeks nieuwe bestedingsplannen en belastingverlagingen om de Yellow Vest-beweging te sussen, maar de maatregelen konden de kiezers niet overtuigen.
Ondertussen werden Eurosceptische, anti-establishment en hard-rechtse partijen ook verwacht naar de top van peilingen in het VK, Italië, Polen en Hongarije. De Brexit-partij van Nigel Farage was de grootste nationale partij in het parlement en verslaat mogelijk zowel de christen-democratische Unie van Angela Merkel als de rechtse League van Matteo Salvini.
De links-rechts grote coalitie van Duitsland had te maken met een potentieel belangrijke verkiezingsschok, met schattingen die erop wezen dat de Groene partij een historische doorbraak had gemaakt door 20,9 procent van de stemmen te nemen. Philippe Lamberts, leider van de Groene Groep, zei: “Om een stabiele meerderheid in dit Parlement te bereiken, zijn de Groenen nu onmisbaar.”
Dit duwde de centrum-linkse sociaal-democratische partij voor de eerste keer op de derde plaats in landelijke verkiezingen, waardoor de druk op partijleiders werd opgevoerd om hun federale alliantie met de centrum-rechtse CDU en de CSU, de Beierse zusterpartij, te heroverwegen.
Hoewel de EVP de grootste groep in het parlement blijft, kan zijn verminderde omvang Manfred Weber, zijn hoofdkandidaat, belemmeren in het indienen van een claim op het voorzitterschap van de Europese Commissie.
EPP-partijen stonden op de eerste plaats in Duitsland, maar de CDU van Merkel vergaarde 28%, zeven punten minder dan het aantal stemmen in 2014. Tot slot verklaarde Sebastian Kurz van Oostenrijk dat hij “sprakeloos” was na een verpletterende overwinning, waardoor hij een derde van alle stemmen kreeg ondanks van een corruptieschandaal dat zijn coalitieregering met de extreem-rechtse partij van de Vrijheid heeft neergehaald.