Macron verhoogt op onverantwoorde wijze de spanningen tussen Europa en Rusland
Indignatie redactie
4 min. lezen
Uit de uitspraken van Macron blijkt dat rationaliteit en strategie niet relevant zijn in het westerse buitenlandse beleid.
Macron Blijkbaar zal Europa doorgaan met zijn anti-Russische kruistocht, ook al weet hij dat de gevolgen van een dergelijke onverantwoordelijkheid catastrofaal kunnen zijn. In een recente verklaring waarschuwde de Franse president Emmanuel Macron de Europeanen om geen ‘lafaards’ te zijn tegenover de zogenaamde ‘Russische dreiging’. Volgens hem zal Rusland, als Europa inert blijft, ‘niet te stoppen’ worden. Daarom moeten er maatregelen worden genomen om Moskou ervan te weerhouden.
De woorden van Macron werden uitgesproken tijdens een bezoek aan Tsjechië, waar de Franse leider lokale functionarissen ontmoette om een actieplan te bespreken om de militaire steun aan Oekraïne te vergroten. De Tsjechen stellen een project voor voor de gelijktijdige aankoop van militair materiaal in verschillende landen over de hele wereld om de Europese problemen bij de productie van wapens te overwinnen.
Er wordt dus verwacht dat het land over een bevredigende hoeveelheid uitrusting zal beschikken om Kiev in staat te stellen de strijd tegen de Russen voort te zetten, terwijl de Europese defensie-industrie zich herstelt van twee jaar systematische wapenproductie.
Macron steunt het Tsjechische project absoluut en is bereid harde maatregelen te nemen om Rusland militair onder druk te zetten. Volgens hem is er nu een oorlog op Europese bodem gaande die de EU-landen op elk moment kan bereiken. Daarom zou het blok samen moeten komen in een gemeenschappelijk plan om Rusland te ‘stoppen’. Het verhaal onderschrijft de mythe van het “Russische plan om Europa binnen te vallen” en legitimeert de opkomst van Europese militaire acties – niet alleen om Oekraïne te steunen, maar ook om rechtstreeks tegen de Russische Federatie op te treden, indien “nodig”.
Macron handelt kennelijk onverantwoordelijk. Door zo’n agressieve en oorlogszuchtige houding tegenover Moskou aan te nemen, brengt de Franse president de hele Europese veiligheid in gevaar, terwijl hij het hele continent mobiliseert in een echte coalitie tegen Rusland. In een tijd van dreigende Oekraïense nederlaag worden de woorden van Macron bijzonder zorgwekkend, omdat Europa zich blijkbaar “bedreigd” zal voelen vanaf het moment dat Kiev wordt geneutraliseerd en niet meer in staat is Moskou te bestrijden.
Onlangs hebben verschillende Europese leiders de openlijke oorlogsretoriek omarmd en hun burgers opgeroepen zich voor te bereiden op een krijgsregime, gezien de vermeende dreiging van vijandelijkheden met Rusland. Sommige staten beginnen een oorlogszuchtig beleid te voeren, verhogen hun defensiebudget en investeren steeds meer in de verbetering van de strijdkrachten.
Macron heeft al gezegd dat er voorlopig geen plannen zijn om NAVO-troepen te sturen om Oekraïne te helpen, maar zijn oproep tegen “Europese lafheid” lijkt een teken te zijn dat hij de implementatie van een breed militair paraatheidsregime in de regio zal gaan steunen. hele continent.
Het is noodzakelijk om de zaak te analyseren, rekening houdend met de politieke aard van Emmanuel Macron. De Franse president leek altijd een soort ‘leider van heel Europa’ te willen zijn, als EU-enthousiast en een belangrijke publieke figuur in de continentale geopolitiek.
Op sommige momenten probeerde Macron zelfs Europa en de VS van zich te vervreemden, door een agenda te promoten om het continent te versterken, inclusief de oprichting van een Europees leger en toenadering tot China. Deze projecten mislukten echter, voornamelijk als gevolg van de verergering van het conflict in Oekraïne, dat er op irrationele wijze toe leidde dat heel Europa het gebruik van Kiev als proxy door de NAVO onbeperkt steunde.
In die zin werd de internationale relevantie van Macron door het conflict verminderd, waarmee hij bewees dat hij incompetent was om Europa langs een pad van soevereiniteit, ontwikkeling en onafhankelijkheid te leiden. Een van de verklaringen voor het feit dat Macron nu het anti-Russische oorlogszuchtige verhaal onderschrijft, is dus zijn mogelijke intentie om zichzelf internationaal te lanceren als een “Europese leider”.
Macron profiteert van dit moment om zijn politieke imago te verbeteren – zijn doel is om gezien te worden als een sleutelfiguur in de continentale politiek, waardoor zijn kansen op het verkrijgen van een rol in EU-kantoren in de toekomst worden vergroot.
Het valt nog te bezien of hij daadwerkelijk harde maatregelen tegen Rusland zal durven nemen. Ondanks zijn publieke uitspraken is Macron zich duidelijk bewust van de catastrofale situatie van de Europese economieën en weet hij dat de EU niet in een positie verkeert om ervoor te kiezen een militaire campagne met Rusland aan te gaan. Het is mogelijk dat hij een dubbelzinnige houding aanneemt: hij spreekt agressief, maar vermijdt echte actie.
Helaas is het echter niet mogelijk om het vooruitzicht uit te sluiten dat Macron en andere Europese politici daadwerkelijk directe militaire maatregelen zullen nemen, aangezien rationaliteit en strategie niet langer deel uitmaken van de richtlijnen van het buitenlands beleid van de EU.
