Marokkaanse Nederlanders willen af van hun ‘verplichte’ dubbele nationaliteit

Nee, vandaag ga ik het NIET hebben over Greta de Klimaatpop, hoe Trump haar negeerde (dat zouden meer mensen moeten doen), dat ze een overduidelijk toneelstukje opvoerde waarvoor een Oscar-nominatie op zijn plaats zou zijn, noch over alle obsessieve reacties op haar optreden. Alles wat je moet weten staat hier, voor de rest doe ik er het zwijgen toe.

Ik las vanochtend in de Volkskrant dat een groep Nederlandse Marokkanen Marokkaanse Nederlanders af wil van hun ‘verplichte’ dubbele nationaliteit. Daar gaat wat mij betreft een uitermate positief signaal vanuit: deze mensen voelen zich in alle opzichten Nederlander en willen ook als zodanig aangesproken worden. Kom daar maar eens om bij de gemiddelde (Turkse dienstplicht weigerende, vlaggenzwaaiende en tüterende) Erdogeit.

Al eerder was er gedoe om de ‘verplichte’ dubbele nationaliteit van Nederlandse Marokkanen Marokkaanse Nederlanders. Zo stelde Leefbaar Rotterdam in 2009 vragen aan de kersverse burgemeester Aboutaleb over zijn dubbele nationaliteit. LR was vooral bezorgd over het risico op een dubbele pet van de burgervader. Aboutaleb zei daarop dat hij zijn paspoort niet zou terugsturen. Hij debiteerde in de Volkskrant zelfs onderstaande flauwekul:

“Zo dreigt ook een samenleving verder te verharden wanneer het hebben van twee paspoorten steeds weer (impliciete) loyaliteitsvragen oproept…”

Dan ben ik nu toch wel benieuwd wat hij vindt van dit vrijwillige initiatief, of dat dan ook ‘verharding’ in de hand werkt.

En ook onze huidige Kamervoorzitster Khadija Arib werd in 2017 bij haar aantreden bevraagd over dit risico door de Partij voor de Vrijheid. Haar antwoord was een stuk genuanceerder en verstandiger dan wat Aboutaleb zei overigens:

“Loyaliteit heeft echt niets te maken met een dubbel paspoort.”

Ze wilde overigens (best veelzeggend, gezien het hierna volgende) niet ingaan op de vraag of ze ooit had geprobeerd om haar Marokkaanse nationaliteit op te geven. Daarmee komen we op de crux van het hele verhaal. Veel media en politici spelden ons steeds maar op de mouw dat het onmogelijk is om de Marokkaanse nationaliteit op te geven. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid de Franse taal bijzonder goed machtig te zijn, dus ik heb even de Marokkaanse wet op de nationaliteit erbij gepakt, artikel 19, lid 5:

<perd la nationalité marocaine> – le Marocain qui, remplissant une mission ou occupant un emploi dans un service public d’un Etat étranger ou dans une armée étrangère, le conserve plus de six mois après l’injonction qui lui aura été faite par le gouvernement marocain de le résigner, lorsque ladite mission ou emploi est contraire à l’intérêt national. Vrij vertaald: treed je in dienst bij een buitenlandse overheid, dan verlies je je Marokkaanse nationaliteit. Sterker nog, je bent verplicht om haar op te geven. Beide politici zitten al heel wat jaartjes in verschillende hoedanigheden in ons bestuur, dus de vraag waarom ze na al die jaren nog steeds niet aan de slag gegaan zijn met hun nationaliteit lijkt me gerechtvaardigd.

Ook in de andere leden van dit artikel (dat gaat over in het buitenland wonenden, niet zijnde politici of bestuurders) zie ik geen enkel beletsel om afstand te doen van je Marokkaanse nationaliteit. Verderop in de wet staat zelfs helemaal voorgeschreven welke stappen je moet ondernemen om er vanaf te komen.

Wanneer politici gaan zeggen ‘kan niet’ word ik altijd wat argwanend. ‘Kan niet’ blijkt keer op keer te duiden op gevalletjes ‘te moeilijk, te ingewikkeld, te tijdrovend’, ofwel: luiheid, onkunde of een combinatie van beide. Des te erger is dan RTL Nieuws dat doodleuk stelt dat het opgeven van de Marokkaanse nationaliteit niet mogelijk is vanwege een Wervingsverdrag tussen Marokko en Nederland uit 1969. Nou ook dat verdrag heb ik eens zitten lezen en de hele nationaliteitskwestie komt er niet in voor. Waar ze het vandaan halen, Joost mag het weten.

Van Nederlandse kant zie ik verder ook geen belemmeringen om de Marokkaanse nationaliteit op te geven. Het is in elk geval niet zo dat we je de voet dwars zitten om je dubbele nationaliteit in te leveren. Of toch wel?

De klachten van de groep die nu in het nieuws is, zijn mede gericht aan onze overheid. Die zou zich niet voldoende inspannen bij de Marokkaanse autoriteiten om de dubbele nationaliteit teniet te doen. En als ik alle informatie die ik vandaag tot mij genomen heb goed begrijp, kom ik tot dezelfde conclusie. ‘Het kan niet’ is gewoonweg niet waar, het kan wél, het staat nota bene in hun eigen wet. Dat die wet daar niet uitgevoerd wordt is een ander verhaal waarbij diplomatieke druk wel degelijk iets kan uithalen. Het gaat immers om onze onderdanen.

Er zit nog een addertje onder het gras overigens, want een aantal (dode) jihadisten heeft zonder opgaaf van reden de Nederlandse nationaliteit teruggekregen. Als die sneuneuzen straks ook hun Marokkaanse nationaliteit kwijt kunnen raken, zijn zij dus ook volledig ‘Nederlander’ geworden. Een vervelend scenario dat overigens niets afdoet aan de sympathieke actie van de ondertekenaars van dit manifest, dat vandaag naar alle Tweede Kamer-fracties gestuurd is. Wie aangeeft bij ‘ons’ te willen horen moet daarin gesteund worden, niet gedwarsboomd. En dat geldt wat mij betreft voor iedereen die zich hier vestigt.

UPDATE: ze willen gaan helpen, D66 voorop. Wat helpt: de wettekst lezen.

BRON:https://www.ikbemoeiniet.nl