Melania Trump is veel calculerende – en misschien wreder – dan liberalen denken

Wat is de rol van vrouwen in een politieke beweging die zo vrouwonvriendelijk is als die van president Donald Trump? Wat is er nodig om de gemalin van een autoritair te zijn?

Het diep gerapporteerde boek van Washington Post-schrijver Mary Jordan, waarin Melania Trump centraal staat, behandelt op zijn eigen manier verschillende van deze vragen. Terwijl de eerste buzz zich concentreerde op geruchten dat de first lady gebruik maakte van de verkiezing van haar man om haar huwelijkse voorwaarden te herzien – is dit boek veel meer dan een standaard Bob Woodward-stijl recitatie van insider-accounts. Verre van het hulpeloze stereotype dat een doorlopende lijn is geworden, onthult het onderzoek van Jordanië iets groters: de persoonlijkheid en strategie die nodig zijn om de vrouw van een succesvolle despoot te worden.

De eerste vereiste voor zo’n figuur is accepteren dat de belangrijkste rol van het vrouwelijke in een autocratie het versterken van mannelijke seksuele macht is. ‘Wat ben ik dol op je’, schreef Clara Petacci aan Benito Mussolini nadat ze de liefde met hem had bedreven, volgens een boek met haar brieven . ‘Je was vanavond zo mooi, zo agressief als een leeuw, gewelddadig en meesterlijk. Jij bent de man die triomfeert over andere mannen en over het leven. 

Vanaf het begin van hun relatie speelde Melania deze rol goed en vertelde ze de tegenstanders van Trump dat hij ‘een echte man’ was, aldus Jordan. Ze spinde op Howard Stern over de Olympische talenten van Trump in de slaapkamer. Toen hij het eind 1999 met haar uitmaakte, bleef ze maandenlang thuis en dateerde ze niet, waardoor ze hem teruglokte, schrijft Jordan. Voor Trump wist ze haar verleden met andere mannen uit, waaronder een Fransman die haar een auto had geschonken.

Discretie is het betere deel van moed, vooral wanneer macht afhankelijk is van branding. De FLOTUS heeft het in schoppen. De rapportage van Jordanië beschrijft hoe Melania systematisch haar persoonlijke geschiedenis heeft verwijderd door vrienden en mentoren af ​​te sluiten toen ze van Slovenië naar New York verhuisde.

Omdat autoritairen feiten nodig hebben om kneedbaar te zijn, is de tweede vereiste van de vrouw van de despoot dat hij zich op zijn gemak voelt met leugens en verzinsels. Melania’s carrière als elite “supermodel” is altijd moeilijk te bewijzen geweest, maar Jordan concludeert dat het verre van waar is door interviews met fotografen en modelagenten.

Jordan bevestigt dat Melania werkte als een catalogusmodel, net als ‘First First Lady’ Ivana Trump. Helaas hebben die beelden de test van de digitale revolutie blijkbaar niet doorstaan. Welke foto’s er wel zijn, zijn geschrapt door eenvoudig zoeken op internet. (Naast de beroemde faux-lesbische shoot die voor het eerst werd gepubliceerd in het Franse jongensmagazine Max en vervolgens werd gerecycled in de New York Post tijdens de campagne van 2016, waren er andere lugubere spreads die mijn eigen fotoonderzoeker opdook.)

Jordan vult nieuwe details in over wat Melania echt heeft gedaan in de jaren tussen het verlaten van Slovenië in het begin van de jaren negentig en het opduiken van de arm van Trump in het openbaar rond 1998. Het verkennen van deze periode is gevaarlijk – Melania’s advocaat, Gawker-moordenaar Charles Harder , een van een selecteer enkele persoonlijke gasten Melania uitgenodigd voor het exclusieve diner bij kaarslicht bij de familie – is slechts de machtigste van de waakhonden die dit soort onderzoek in de gaten houdt, zoals ik persoonlijk ontdekte aan mijn eigen boek over de vrouwen in de baan van Trump.

Het troef van Trump inzake geschillen en geheimhoudingsovereenkomsten is bekend, maar minder begrepen is de angst die ze naar verluidt bij Slovenen hebben ingebracht. (Zie mijn boek voor meer informatie over hoe moeilijk het is om bronnen te vinden om met Melania’s verleden te praten.)

Jordan stelt vooraf dat ze nooit over een moeilijker onderwerp heeft gerapporteerd. Veel bronnen zouden niet op de plaat praten. Van veel van degenen die dat deden – Roger Stone, Corey Lewandowski, Sean Spicer, Chris Christie – is bekend dat ze de waarheid buigen of ronduit negeren. Veel van deze shills beweren dat Melania een van de naaste adviseurs van Trump is en dat ze de vinger aan de pols houdt van het Amerikaanse politieke sentiment. Melania kan Trump zeker advies geven over wat verlichting met zijn tv-gezicht doet (hoewel hij hier zelf al op was afgestemd door jaren van narcisme en vervolgens in reality-tv). En haar gevoel voor loyaliteit jaagt de staf van het Witte Huis angst aan, aldus Jordan.

Ten slotte moet de autocratische vrouw vooral het materialisme aanbidden, en deze Melania hoefde niet te trainen. ‘Ze dacht altijd dat als iets een helder prijskaartje had, het mooi was’, zegt voormalig huisgenoot Matthew Atanian tegen Jordan. Het kennen van de prijs van alles en de waarde van niets, zoals Oscar Wilde de cynicus definieerde, bleek ook een blinde vlek die haar modellencarrière schaadde. Ze kon de ‘kleren niet veranderen’, zei Atanian.

Toen Imelda Marcos in 1986 geen toegang meer had tot het Malacañang-paleis, liet ze 15 nertsenjassen, 508 japonnen, 888 handtassen en 3.000 paar schoenen achter . Net als Marcos, die schoenen opstapelt terwijl de lichamen van dissidenten zich op straat opstapelden, neemt Melania niet de moeite om haar toewijding aan de attributen van Trump’s weelderige levensstijl te verbergen. Haar ogenschijnlijke onverschilligheid met de wreedheid die het kenmerk van deze administratie is, is duidelijk in haar Witte Huis-prioriteiten, te beginnen natuurlijk met de installatie van de ‘glamroomkamer ‘ en met inbegrip van haar shell van een project, ‘Be Best’.

Fascisten waren dol op het archetype van de aantrekkelijke moeder. In Italië vandaag, waar Steve Bannon heeft gedecampeerd, heeft de neofascistische organisatie CasaPound gewerkt om het fascisme weer cool te maken met behulp van een aantrekkelijke jonge rechtse moeder genaamd Carlotta Chiaraluce . Melania, de vrouw van een Amerikaanse president die volgens John Bolton privé heeft gepleit voor het executeren van journalisten, zou waarschijnlijk welkom zijn in deze club.

Jordan decodeert behendig en zonder agenda Melania. De koude, vastberaden onthulde vrouw wordt beoefend in bedrog, diep gehecht aan pracht, schijnbaar onbezorgd door racisme , zich niet bewust van het lijden van de werkende mensen uit wiens gelederen ze vloog, en instinctief over het versterken van mannelijke macht. Ze is niet Elena Ceauşescu (naar wiens jongere zelf Melania een sterke fysieke gelijkenis vertoont ), ze bouwde een schitterend paleis met miljarden gestolen Roemeens overheidsgeld en slavenarbeid. Maar dit onthullende portret bevestigt dat ze misschien bij het pantheon komt.