Indignatie redactie 
De huidige nieuwsuitzendingen lijken meer op reality-tv-formaten of Hollywood-producties zoals House of Cards. In de openlijk gestreden macht tussen kanselier en minister van Binnenlandse Zaken Seehofer zijn ook details bekend over de situatie aan Duitse grenzen, die doen denken aan derdewereldlanden.
Zelfs het masker van de mensheid van Angela Merkel heeft dit geschil niet overleefd. Hun primaire doel blijft om hun macht te beveiligen. Eerlijk gezegd verkondigt ze zelfs dat de Europese belangen meer Duits dan Duits zijn, en dat ze al haar regeringsmacht regisseert om ervoor te zorgen dat de ongecontroleerde massa-immigratie uit Afrika voortduurt. In de turbulente jaren van hereniging had voormalige FDJ-functionaris Merkel duidelijk moeite om haar politieke opvattingen op de juiste partij te projecteren. Of was ze zelfs toen al aan het berekenen om haar opvattingen ondergeschikt te maken aan politieke en financiële voordelen?
Merkel werkte eerst in de Left Democratic Rising (DA) als fulltime bediende van de stoel Wolfgang Schnur. Enkele dagen vóór de verkiezingen voor de Volkskamer op 18 maart 1990 werd bekend dat de baas en voorzitter van Merkel, Wolfgang Schnur, van 1965 tot 1989 voor het ministerie van Staatsveiligheid (MfS) werkte. Het verkiezingsresultaat van de DA met 0,9 procent viel dienovereenkomstig verlaten. Maar omdat het vertrek van Merkel een verkiezingsalliantie was met de belaste blokpartij van de Oost-CDU (die verrassend 41 procent ontving), stond Merkel plotseling bij deze achterdeur aan de zijde van de verkiezingswinnaar. Merkel zorgde vervolgens eerst voor zichzelf en merkte al op 3 oktober 1990 een functie op als ministerraad bij het Federaal Pers- en Informatiebureau (BPA). De functie kreeg het hoogste cijfer A16. Dit was een onverwachte bloeitijd, zowel politiek als financieel, die op dat moment bij Alliance 90 / The Greens onbereikbaar zou zijn geweest.
Merkels radicale linkerslip
Met elk jaar van haar kanselarij, dat ze grotendeels te danken heeft aan de flagrante rapportage van linkse journalisten, ging Merkel op weg om de CDU en vervolgens het hele politieke landschap van het land een rigoureuze linksblek te geven. Ze verborg haar ware ideologische oriëntatie achter het nieuwe CDU concept van kunst »Die Mitte«. Onvergetelijk zijn de foto’s, zoals Merkel in 2013 voor lopende camera’s CDU man Gröhe met een walgelijke uitdrukking een kleine Duitse vlag uit zijn hand scheurde en wegschmiss.
Stel je dit gedrag eens voor in Amerika, Frankrijk of Engeland. De lokale pers zou elke president hebben geteerd en ontslagen – puur mediaal natuurlijk. In Duitsland juichten de linkse activisten van Spiegel, Süddeutscher en Zeit echter toe. In 2017 volgde nog een merkelscher-krant die hun wrok tegen hun eigen land aan het licht bracht. De termen “Duitsland” en “Duits” worden in de Merkel CDU alleen gebruikt voor de manipulatie van kiezers. Merkel verkracht zelf letterlijk haar eigen taal, gewoon om het woord ‘Duits’ uit haar mond te houden. “Mensen die hier al enige tijd wonen,” uitte de bondskanselier openlijk haar minachting voor de echte soeverein van dit land.
Antifa-boeven verslaan Merkel-tegenstanders
Laten we teruggaan naar het jaar 2014: wie zong destijds slogans als “Refugees Welcome”, “No Border, No Nation” en “No Human Being Illegal”? Naast de morele megalomane bevolking van de Groenen, hebben linkse extremisten van het zwarte blok en dubieuze ngo’s, die, als onderdeel van de asielindustrie, lang geleden hun goedhartigheid verguld als een fiscaal geliberaliseerd bedrijfsmodel.
Deze slogans uit het extreem linkse milieu zijn echter al sinds de opening van de Duitse regering in 2015. De Groenen hielden vervolgens hun kanselier voor een onderzoekscommissie van BAMF en linkse antifascisten versloegen demonstranten van de “Merkel-muss-weg” in Hamburg.
Wetteloosheid aan Duitse grenzen
Sinds het geschil over grenscontroles tussen Merkel en Seehofer door de media is gevoerd, zijn er steeds meer ongelooflijke details aan het licht gekomen. Hoewel legaal afgewezen asielzoekers en gedeporteerde criminelen en terroristen vaak worden onderworpen aan een inreisverbod, verhinderen Merkel en haar administratieve apparaat dat dit minimumrecht wordt gehandhaafd.
De Egyptische Sayed M. (54), bijvoorbeeld, staat bij de Duitse autoriteiten bekend als een islamistische fundamentalist, een lid van de Moslimbroederschap en een ambtenaar van de terroristische organisatie JIHAD ISLAMI. Toen hij Duitsland in 2012 verliet, kreeg hij een officieel inreisverbod tot 2022. Maar in de herfst van 2017 reisde Sayed soepel en officieel terug naar Duitsland “ondanks het bestaande blokkerende effect” en vroeg op 2 november 2017 asiel aan bij de BAMF in Essen. De door de autoriteit bekende terrorist leeft momenteel ongestoord en ten koste van de Duitse belastingbetaler in NRW.
Hoewel illegale immigranten verantwoordelijk zijn voor een echte golf van criminaliteit in het land, probeert Merkel de boze stemming in het land te onderdrukken met het gerommel van ‘Europese oplossingen’. Dit wordt gevolgd door hun bekende uitdrukkingen van “vechten tegen de oorzaken van de vlucht” en de strijd tegen armoede, honger en oorlog in Afrika en in de Arabische wereld. Alles wordt natuurlijk gefinancierd door Duitse belastingbetalers. Dus als Duitsland alleen de wereld had gered, dan zouden er geen vluchtelingen meer zijn en zou Merkel dan koppig vasthouden aan hun open grenzen. Deze zwakzinnige argumentatie vormt de kern van het beleid van Angela Merkel.
Hoewel Duitsland met 82,8 miljoen inwoners het dichtstbevolkte land van de EU blijft. Maar dat is niet te wijten aan de zogenaamde oorsprong Duits. Hier is de bevolkingontwikkeling al jaren negatief, wat betekent dat meer Duitsers dan geboren worden. Het aandeel inwoners met een migratieachtergrond neemt daarentegen toe.
Zoals Welt-Online / N24 meldde , volgens de micro-telling van het Federaal Statistisch Bureau van 2016, heeft ongeveer 23 procent van de totale bevolking een migratieachtergrond. Dat is bijna een kwart van alle mensen die in Duitsland wonen. Dit aandeel zal blijven toenemen. Terwijl slechts 10 procent van de mensen ouder dan 65 jaar een migratieachtergrond heeft, hebben kinderen jonger dan zes jaar al 38 procent. Hoe jonger, hoe lager het aandeel autochtone Duitsers. Het aandeel mensen met een migratieaandeel groeit dus zelfs zonder de hulp van nog meer immigratie.
Vooral in de grote steden verandert de bevolkingsstructuur snel
Het aandeel inwoners met een migratieachtergrond varieert aanzienlijk van regio tot regio en van staat tot staat. In het Westen is hun aandeel over het algemeen hoger dan in de nieuwe deelstaten. Hun aandeel is vooral sterk in de stadstaten Hamburg, Bremen en Berlijn, evenals in Noord-Rijnland-Westfalen, Baden-Württemberg en Beieren. Van de steden heeft Frankfurt het hoogste percentage mensen met een migratieachtergrond, 51 procent, en zelfs 69 procent van de kinderen jonger dan 15 jaar. In veel West-Duitse steden zullen de oorspronkelijke Duitsers de komende 20-30 jaar in de minderheid zijn.
De meerderheid van de mensen met een migratieachtergrond in Duitsland komt uit andere EU-landen, vooral uit Oost-Europa. Door immigratie als onderdeel van de vluchtelingencrisis is het aandeel mensen uit het Nabije en Midden-Oosten en Afrika echter enorm toegenomen. Naast de bijna 3 miljoen Turken wonen er nu ongeveer 1,3 miljoen uit andere landen in het Midden-Oosten en driekwart miljoen uit Afrika. Daarnaast zijn er nog steeds 320.000 migranten die vanuit Afghanistan en Pakistan naar Duitsland kwamen.
De SPD en de Groenen willen van Duitsland een open immigratieland maken
Martin Schulz (SPD) wil niet langer onderscheid maken tussen “wij” en “die”, maar alleen voor iedereen, ongeacht de herkomst (zie rapport over Zeit-Online). Naar zijn mening is migratie een ‘natuurlijke metgezel van onze geschiedenis’. Hij spreekt over de 17 miljoen ontheemden na de Wereldoorlog (en vergeet dat ze Duits waren). Hij noemt de miljoenen gastarbeiders die in de jaren zestig en zeventig in Duitsland werkten (vergeten dat de meesten van hen naar hun thuisland terugkeerden). Duitsland is voor Martin Schulz een »land van diversiteit«, een »kleurrijk en tolerant huis«. Kanselier-kandidaat Martin Schulz bevindt zich in dezelfde stemming als de Groenen, die op zoek zijn naar een open samenleving.
Aangezien de Merkel CDU al staat voor open grenzen en tegen bovengrenzen, is de SPD een stap vooruit en willen de Groenen en Links Duitsland hoe dan ook een open immigratiemaatschappij maken, er is weinig ruimte voor een oppositie. Op basis van tal van studies en catalogi geproduceerd door verschillende organisaties, van de Bertelsmann Foundation tot de VN, lijkt het al lang geleden dat de trend om de demografie van Duitsland te diversifiëren met alle middelen zal worden versneld.
Asielzoekers moeten toegang krijgen tot Hartz IV
Zoals World Online / N24 meldde , riep een nieuwe studie op tot afschaffing van de Asylum Seekers Benefits Act. In plaats daarvan moet Hartz IV ook openstaan voor asielzoekers. Dit zou de bureaucratie vereenvoudigen. Het probleem hier is dat de Duitse Hartz IV voordelen een pull-effect hebben. Omdat wanneer je internationaal rondreist, je onmiddellijk meer geld in Duitsland krijgt dan in je thuisland met werk, dan zullen meer mensen het willen proberen en naar Duitsland komen.
Waarom moet de krimp van de Duitse bevolking noodzakelijkerwijs worden gecompenseerd door migratie?
Een vraag die veel critici van het migratiebeleid stellen is: wat is er zo erg aan als de totale bevolking van Duitsland in de komende 30 tot 50 jaar zou krimpen tot 70 of zelfs 60 miljoen? Is ons land niet dichtbevolkt? Is Duitsland toch niet een van de dichtstbevolkte staten op aarde?
Van de critici van migratiebeleid komt steeds weer de verwijzing naar Japan. In het land van de rijzende zon krimpt de bevolking sneller dan het aantal Duitsers dat in Duitsland woont. Net zo snel veroudert de bevolking daar. Maar dat lijkt niemand in Japan in paniek te brengen. In plaats daarvan ligt de nadruk op efficiëntere technologie in de zorg voor zieken en ouderen, op de verdeling van taken en een betere integratie van ouderen. Op de een of andere manier beweert de Japanse regering, zelfs zonder massale immigratie, in lijn met de meerderheid van de Japanse bevolking. Waarom, zou je kunnen vragen, mag Duitsland niet de weg van Japan gaan?
In Oost-Duitsland zijn er minder migranten, maar meer Duitse kinderen
Een andere interessante ontwikkeling is dat in Oost-Duitsland het aandeel van migratie lager is dan in West-Duitsland. Maar het geboortecijfer is hoger. Als we kijken naar de verdeling van het geboortecijfer in relatie tot de Duitse plattelandsreis, waarin het aantal kinderen per vrouw (vruchtbaarheidscijfer) wordt gegeven, blijkt dat in staten zoals Saksen of Thüringen vrouwen meer kinderen krijgen.
Dit maakt duidelijk hoe het verschil tussen de nieuwe en oude federale staten zal verdiepen. In Oost-Duitsland blijft het aandeel Duitsers veel stabieler dan in West-Duitsland. Het zou interessant zijn om te onderzoeken in welke mate niet alleen een verband bestaat, maar ook een oorzakelijk verband. Zou het kunnen dat Duitsers meer bereid zijn om een groter gezin te stichten in een sociaal achtergestelde omgeving?
Er lijkt dus nog steeds een alternatief te bestaan voor de migratiemaatschappij: een gezinsvriendelijke en kindvriendelijke samenleving waarin ouderen beter worden geïntegreerd en waarin de technologie ten behoeve van iedereen efficiënt wordt gebruikt. Maar dit model staat niet ter discussie tussen de oude partijen.
