De race voor vaccinatie tegen de coronapandemie is in volle gang en belooft een miljardenbusiness te worden. Minder bekend is echter onderzoek dat door de crisis aan belang wint: gecontroleerde biochemische veranderingen in menselijke cellen.
Naar verwachting komen volgend jaar de eerste coronavaccins op de markt, waardoor fabrikanten hun kassa’s en aandelenkoersen zullen bellen. Heel wat mensen vermoeden daarom dat dit een wereldwijde samenzwering is – met Bill Gates aan het roer? – handelingen. De stichting investeert in die farmaceutische bedrijven die uiteindelijk zullen profiteren van de vaccinaties. Er wordt zelfs beweerd dat hij de mensheid wil beheersen met microchips.
De meeste geruchten of complottheorieën zijn daarentegen vaak gebaseerd op informatie met een echte achtergrond. Dus ook het ding met de microchips. Maar het zijn niet de onderzoekers namens Bill Gates die erachter zitten, maar eerder zeer directe Amerikaanse overheidsorganisaties zoals DARPA en het National Health Institute (NIH). En de alarmbellen mogen niet minder luiden als het Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA), een agentschap van het Amerikaanse ministerie van Defensie, deelneemt aan een dergelijk project.
Veel dingen die ons leven vandaag bepalen, zoals internet of navigatieapparatuur, gaan oorspronkelijk terug naar DARPA-projecten . Het civiele gebruik vloeide meestal veel later voort uit aanvankelijk altijd militaire overwegingen en behoeften, die als enige doel hadden het ‘optimaliseren’ van de oorlogsmoord. Dit soort onderzoek beperkt zich niet tot de ontwikkeling van raketvoortstuwingssystemen, gps-gestuurde bommen of stealth-technologie, maar heeft al lang zijn weg gevonden naar de biotechnologie. Hiervoor heeft DARPA in 2014 een eigen afdeling opgericht, het Biological Technologies Office (BTO).
Een van die programma’s van deze nieuwe afdeling was het zogenaamde “Insect Allies” -programma, waarmee insecten als “partners” zouden worden gebruikt om de landbouw te beschermen tegen “natuurlijke en gemanipuleerde bedreigingen” met genetisch gemodificeerde virussen. Het genetisch ethisch netwerk schrijft :
De nieuwe genetische manipulatieprocessen zinken vingers (eiwitten), TALEN en vooral CRISPR / Cas baren nieuwe ideeën, fantasieën en wensen in de biotechnologie: gezondere ingrediënten in tomaten, droogtebestendige gewassen en het uitroeien van de mug die malaria kan overbrengen. Veel lijkt mogelijk.
Met dit programma lijkt inderdaad veel mogelijk, waaronder de ontwikkeling van biologische wapens. Voor dit gevaar waarschuwde Dr. Guy Reeves van het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Biologie, Prof. Dr. jur. Silja Vöneky van de Universiteit van Freiburg en andere auteurs in een artikel in het tijdschrift Science .
Een ander controversieel DARPA-programma heet In Vivo Nanoplatforms (IVN), waarmee de “militaire paraatheid” van “krijgers” moet worden gecontroleerd. Het is een op nanotechnologie gebaseerd systeem voor vroegtijdige waarschuwing dat veranderingen in het lichaam detecteert voordat er symptomen optreden. Als een soldaat bijvoorbeeld in aanraking komt met een ziekteverwekker of wordt vergiftigd, erkent IVN dat er iets mis is.
De diagnostische tak van dit programma, genaamd IVN: Dx, ‘onderzoekt technologieën die implanteerbare nanoplatforms bevatten die zijn gemaakt van biocompatibele, niet-toxische materialen (evenals) de in vivo detectie van kleine en grote biologisch interessante moleculen, d.w.z. de gelijktijdige detectie van verschillende analyten ( Opmerking: stoffen die in een monster moeten worden geanalyseerd) in klinisch relevante concentraties … en een externe bevraging van deze nanopatvormen zonder het gebruik van geïmplanteerde communicatie-elektronica ‘inschakelen.
Het Amerikaanse bedrijf Profusa , medegefinancierd door DARPA, nam de ontwikkeling en productie van deze “externe vraag” over . Programmadirecteur Col. Matthew Hepburn legt zelfs op YouTube uit hoe de tweedelige biosensor werkt. Een deel bestaat uit een 3 mm lange hydrogelstrip die onder de huid wordt geïnjecteerd. De sensor zendt fluorescerende signalen uit via speciale moleculen wanneer het lichaam een ziekteverwekker detecteert. Het andere deel bestaat uit een elektronische component die op de huid is bevestigd en licht door het lichaam stuurt, zodat het de fluorescerende signalen herkent en deze vervolgens omzet in evalueerbare gegevens. Ze kunnen dan bijvoorbeeld via een app naar doktoren worden gestuurd.
De coronacrisis heeft het goedkeuringsproces voor deze biosensor in de VS nu versneld nadat Profusa was opgenomen in de race om de ziekteverwekker SARS-CoV-2 te bestrijden. Eenmaal herkend, moeten virussen of toxines natuurlijk ook efficiënt worden bestreden. Voor kolonel Hepburn is het duidelijk dat dit niet mogelijk is met de klassieke vaccinaties omdat de ontwikkelingsfase jaren duurt en veel geld kost. Vaccinatie op basis van genen, zoals op messenger RNA (mRNA) gebaseerde vaccins, zou veel sneller en goedkoper zijn. Simpel gezegd: de genetische code van een antilichaam wordt in de arm geïnjecteerd, zodat het “lichaam als bioreactor wordt gebruikt” en vervolgens zelf antilichamen gaat produceren, legt Hepburn uit.
Deze ontwikkeling is niet beperkt tot DARPA of de VS. Ook in Duitsland is het onderzoek voor gen-gebaseerde vaccins voor de komende jaren, als een “baken van hoop” tegen het coronavirus toepassen . Vanuit het oogpunt van de onderzoekers zouden er bijna geen bijwerkingen moeten zijn, zegt prof. Dr. rer. nat. Klaus Cichutek, voorzitter van het Paul Ehrlich Instituut (PEI) in Langen, de goedkeuringsinstantie voor vaccins.
Deze methode lijkt echter niet helemaal ongevaarlijk – tenminste niet als je in de toekomst kijkt. Vanwege alle dingen is de “celhacker” Dr. Derrick Rossi, een Canadese stamcelonderzoeker en oprichter van het miljardenbiotechbedrijf Moderna, gaf een blik op wat mogelijk is met mRNA. Rossi legde de eerste steen voor het bedrijf, dat wacht op goedkeuring in de VS met dezelfde op genen gebaseerde vaccins, met zijn ontdekking van de mogelijkheid om menselijke cellen te herprogrammeren door celgenen te “hacken” met behulp van gemodificeerd mRNA. In het interview met de Canadese Harvard-onderzoeker staat:
Als je een cel zou kunnen herprogrammeren door hier een slecht gen en een mutatie daar te omzeilen, zou je theoretisch een oceaan van ernstige genetische ziekten kunnen behandelen.
Een technologie die voor medische therapieën kan worden gebruikt, zou in extreme gevallen ook voor heel andere doeleinden kunnen worden misbruikt. Transhumanisme is hier een sleutelwoord dat wordt ondersteund door superrijke Amerikaanse tech-miljardairs zoals Eric Schmidt (Google) of Elon Musk (Tesla, SpaceX). De bekendste vertegenwoordiger van het transhumanisme is Raymond Kurzweil, die werkt als “Director of Engineering” bij Google. Het is geen toeval dat deze techgigant ook in het bestuur zit van Profusa, het bedrijf dat biosensoren op de markt gaat brengen.
Bij het ontwikkelen van genetische veranderingen moet altijd in gedachten worden gehouden dat de onderzoeksfondsen of investeringen van DARPA niet te wijten zijn aan filantropische redenen. Het is een militaire tak van onderzoek in de VS, met “onderzoekers in uniform” die deze programma’s initiëren, controleren en leiden of leiden. Een van de doelen van vandaag is het creëren van “metabolisch dominante” soldaten die niet kunnen worden gestopt door pathogenen of natuurlijke biochemische processen. Met biosensoren en genetisch gemodificeerde cellen komen ze een grote stap dichter bij dit doel.