Indignatie redactie 
Iedereen met een beetje kennis van zaken weet dat het er in de politiek wat MeToo gevalletjes betreft keihard aan toe gaat. Er wordt op grote schaal vreemdgegaan, politici bezoeken maar wat graag speciale ‘huizen,’ en met name stagiaires/fractiemedewerksters hebben het soms zwaar te verduren.
Daar wordt niet over gesproken omdat dat ‘niet kies’ is, maar er is werkelijk geen enkele journalist die niet weet dat er heel wat onappetijtelijke dingen gebeuren daar in Den Haag. Je zou kunnen stellen dat de media het “Geheim van Den Haag” decennia lang in stand heeft gehouden.
Ook in Den Haag, heer Rutte
Rutte, Nederlands nationale hypocriete fatsoensrakker, die het motto huldigt “iedereen die niet in mijn bootje mee wil varen, is schuldig totdat het tegendeel is bewezen” en daarvoor vaak het cordon sanitaire instrument gebruikt, werd onlangs door een dappere journalist eindelijk aan de tand gevoeld. “Was Metoo ook niet een hobby dat in Rutteland werd bedreven?” Na een lange stilte benadrukte hij dat het wel is voorgekomen, maar dat was voor hij in de politieke arena stapte en dat mocht je hem niet aanrekenen. Hij deed dus voorkomen alsof de laatste keer dat zoiets in de openbaarheid kwam, meer dan 10 jaar geleden zou zijn. Het geval Ten Broeke logenstraft dat, want dat gebeurde bij een door hem warm omarmde politieke partij waar zijn vice-premier dagelijks de roomwitte vlag hijst. Onder zijn neus in het zorgvuldig door hem aangelegde politieke landschap. “Hoe gaat U als politieke leider daarmee om” vroeg de koene journalist hem. U raadt het al, hij beweerde daar nooit iets van geweten te hebben. Een John de Molletje dus.
Han ten Broeke had seks op de stoel van de Kamervoorzitter… en werd betrapt. Hij stapte weliswaar op omdat zijn “relatie” met een medewerkster van de partij niet kon, maar vermoedelijk werd hem ingefluisterd dat voor “engerds” zoals hij nog steeds geldt “je bent onschuldig totdat het tegendeel bewezen is”. Maar….volgens “ingewijden” had deze “onschuldige totdat het tegendeel is bewezen” heer van stand meer op zijn kerfstok. Volgens die “ingewijden” dan, informatiebronnen die anoniem liefst vanuit het duister, sappige verhalen de wereld in gooien, Als het maar publiciteit oplevert en politieke tegenstanders kan schaden.
Maar onze nationale jokkebrok is niet de enige met een beschadigd herinneringsvermogen. Corinne Ellemeet, de nieuwe fractieleider van Groen Links, deed deze dagen ook een duit in het zakje. Zij twitterde “Bravo vrouwen uit het bedrijf van John de Mol”. Gevolgd door twee uitroeptekens, drie applaudisserende handjes, de #MeToo-hashtag en een foto. Ze was even de gedragingen van de voormalige persvoorlichter van haar partij vergeten. Die randde in de nacht van maandag 18 op dinsdag 19 december 2017 na het Kerstdiner een stagiaire aan. Daarna zette de “ridder op het witte paard” die “dame in nood” zonder pardon en geld voor een taxi gewetenloos op straat, waardoor zij niet naar huis kon. De man kreeg van de Partij drie herkansingen, waarbij Groen Links zich inspande om het hele verhaal onder de mat te schuiven, opdat iedereen in de partij het kon vergeten. Dat bevestigde mevrouw Ellemeet met haar sarcastische tweet.
Andere voorbeelden? PvdA wethouder Depla die in zijn Nijmeegse periode in een fietsenhok van het Nijmeegse stadhuis door een beveiligingscamera werd betrapt op orale seks met een VVD-politica, Depla is nu burgemeester van Breda. Het D66 Kamerlid Smeets dan. Meerdere jongemannen meldden dat Smeets ongepaste berichten naar hen had gestuurd. Op Twitter verschenen tientallen berichten van jongemannen die zeggen dat ze in de afgelopen jaren ongepaste berichten van de advocaat hebben gekregen. Een deel van die mannen was destijds, naar eigen zeggen, minderjarig. Via Twitter, Facebook en de homo-datingapp Grindr zou Smeets jonge jongens hebben aangesproken. De beschuldigingen aan het adres van Smeets zijn pijnlijk, ook omdat hij zich als Kamerlid wilde “inzetten voor de rechten van lhbt’ers”. Politieke humor in de krochten van Den Haag.
Ach, even vergeten
De maker van de uitzending Boos die blijkbaar een cursus in het Parlementsgebouw van Den Haag heeft gevolgd en zonder de resultaten van een justitieel onderzoek af te wachten zelf maar politieagent, Openbaar Ministerie en Rechter ging spelen. Die zelf verklaarde fatsoensrakker die zich voor die uitzending bezondigde aan het “Guilty by Accusation” mechanisme, blijkt zich in het nabije verleden ook te hebben bediend van wat we nu Metoo-achtige praktijken zijn gaan noemen. Dat gebeurde in een periode dat die praktijken nog niet onder de term Metoo werden ondergebracht, de betreffende dames het blijkbaar wel leuk vonden en niet direct aan de telefoon hingen om de media de kans te geven hem in de wind te drogen te hangen. Op sociale media verscheen op zaterdag 21 januari 2021 een video met fragmenten uit 2012, waar op te zien is dat de rechtschapen presentator zich schuldig maakt aan vrouwonvriendelijk opmerkingen en gedragingen.
En zoals het een goede linkse opportunist siert, maakte hij in de trant van de elitocratie direct zijn verontschuldigingen. Let wel, die kwamen pas nadat de betreffende video in de openbaarheid was gekomen. Zelf was hij het vergeten anders had hij die verontschuldigingen wel voor de uitzending gemaakt. De vrouwonvriendelijke hypocriet die anderen van hypocrisie en vrouwonvriendelijkheid beticht, is door het eigen medium ontmaskerd en komt met een bleke verontschuldiging. O, ja hij heeft in de achterliggende 10 jaar heel wat geleerd over de grens tussen wat wel en niet (meer) kan en vergeet dat zoiets in je karakter verankerd zit en kunstmatig buiten de deur gehouden kan worden. Die verontschuldigingen van de tijdelijke media held werden overigens op een zeer bescheiden wijze in de media bekend gemaakt.
Ongewenst gedrag bij gesloten organisaties
Die zo breed op het scherm “uitgediepte” gedragingen komen helaas in iedere gesloten gemeenschap voor waar de trap omhoog geplaveid is met de goede bedoelingen van de naast-hogere in de hiërarchie. Opmerkelijk in die samenlevingen is ook dat de “net niet” en “door hun betere kwaliteiten” mannen en vrouwen daar het meeste mee te maken krijgen. De een wil dat stapje omhoog maken door de hogere in rang te paaien of de hogere in rang wil de kwetsbaarheid van de andere benutten om zijn eigen lusten te bevredigen. In het andere geval is de kwalitatief betere ondergeschikte een bedreiging voor de geloofwaardigheid en autoriteit van de hogere in de hiërarchie en moet hij/zij zoals dat mooi genoemd wordt “op zijn plaats gezet en gehouden worden” door een mindere beoordeling, plaatsing op een weinig uitdagende functie of een ‘ergens achteraf’ plaatsing.
Ik heb het zelf in mijn directe KL- en Defensie- gemeenschap van nabij waargenomen, moeten ervaren en het nadelige effect van “guilty by accusation” moeten ondergaan. Dat is een van de of misschien wel de belangrijkste reden dat ik bijna 20 jaar lang nauwkeurig een dagboek heb bijgehouden. En dan nóg werd ik wel eens overvallen door slecht denkende personen. Daarom is zorgvuldigheid, hoor en wederhoor op zijn plaats en moet er niet voortdurend via de media gecommuniceerd worden voor kijkcijfers en grotere oplage. Iedereen kan bewust en onbewust in die Metoo valkuil vallen of erin geduwd worden. Die praktijken zijn verwerpelijk, maar het maakt deel uit van de donkerste diepten van het karakter van de mens.
