Het is een strenge winter voor perverse zielen. De sneeuwbal die door Tim Hofman van de helling werd gegooid, is een lawine geworden waarvoor geen enkele geilneef meer veilig is. Dickpic­directeuren, hitsige hitkanonnen en ranzige rappers zijn inmiddels bedolven onder een dikke ijslaag van schande en schaamte. Voor hen is er geen weg meer terug. Hun roem en glorie is voor altijd bevroren.

Ali B., Marco Borsato, Jeroen van Rietbergen, Marc Overmars, Gijs van Dijk, Mick van Wely. Het zijn slechts de eerste stenen die omvallen in de #MeToo golf in Nederland.

De aantijgingen in BOOS waren niet mals: Jeroen Rietbergen stuurde dickpics, Marco Borsato zat aan kinderen en Ali B. zou een verkrachter zijn. De reactie van John de Mol, die aan het eind zelf in gesprek ging met Tim Hofman: Tja, dan moeten vrouwen er maar iets van zeggen.

Overal in de wereld

Vorige maand werd een man in Londen schuldig bevonden aan het ontvoeren en seksueel misbruiken van een tienermeisje dat van de trap viel in een metrostation.

Hij deed alsof hij haar ‘helpen’ terwijl hij een veiligheidsvest droeg om de indruk te wekken dat hij een buiswerker was. Maar in plaats van dat te doen, leidde hij het meisje naar een nabijgelegen lege kelder en viel haar seksueel aan.

Gelukkig kon de politie hem kort daarna oppakken.

Hoewel ik weet hoe nijpend de situatie is geworden voor meisjes en vrouwen in het VK – waar ik woon – en op veel andere plaatsen in de wereld, schokken dit soort verhalen me nog steeds tot in de kern.

Het is moeilijk te geloven dat dit soort dingen gebeuren. En met zo’n frequentie.

Maar de overweldigende respons op deze epidemie van seksueel geweld door mannen tegen vrouwen tot dusver was om de verantwoordelijkheid bij vrouwen te leggen om verantwoordelijk te zijn voor hun veiligheid. Het is aan vrouwen om te weten hoe ze zichzelf kunnen beschermen. Het is aan vrouwen om aandacht te besteden aan hun omgeving, drankjes en mensen om hen heen. Het is aan vrouwen om beter te weten dan ’s avonds laat uit te gaan. Rechts.

Veel te lang hebben we gendergerelateerd geweld behandeld als een ‘vrouwenkwestie’, waarmee we mannen gemakshalve een excuus gaven om niet op te letten.

Maar dit is geen vrouwenkwestie. Dit is een mannenprobleem .

Waarom blijven we op onze tenen om dit feit heen lopen?

Denken we echt dat we deze epidemie van geweld ooit zullen oplossen door de focus op vrouwen en hun acties te verleggen in plaats van de wortel van het probleem aan te pakken: de houding en het gedrag van mannen?

Oplossingen gericht op de veiligheid van vrouwen raken de kern van het probleem niet aan

Vorig jaar was het aantal meldingen van verkrachting in Engeland en Wales het hoogste ooit . Hoewel de totale misdaadcijfers daalden als gevolg van de beperkingen van het coronavirus, waren de geregistreerde seksuele misdrijven met 8% gestegen ten opzichte van het voorgaande jaar.

En ondanks het feit dat locaties zes maanden van 2021 gesloten zijn of onder strikte richtlijnen voor sociale afstand staan, waren de meldingen van aanranding in locaties in Londen ook een van de hoogste ooit, en ze zijn sinds 2016 met bijna een vijfde toegenomen.

Als we kijken naar de statistieken van seksueel geweld per geslacht van daders en slachtoffers, lijkt het een vrij eenvoudige kwestie. 99% van de zedendelinquenten zijn mannen . 88% van de slachtoffers van zedendelicten is vrouw .

En wat denkt de Britse regering eraan te doen?

Maak een app voor vrouwen .

Ja, je leest het goed.

Home Office heeft onlangs besloten om een app te ondersteunen waarmee mensen de reizen van hun vriendinnen naar huis kunnen volgen. Als de gebruiker meer dan 40 meter van de aangegeven route afdwaalt of langer dan drie minuten stopt, vraagt ​​de applicatie of ze in orde zijn. Als ze niet antwoorden, krijgen de door de gebruiker gekozen voogden, zoals familie of vrienden, een melding.

Nou, dat lost zeker alles op. niet .

Hoewel het fijn is om een ​​extra vangnet te hebben als je ’s avonds naar huis loopt, gaat dit initiatief in wezen niet in op de belangrijkste reden waarom vrouwen zich ’s nachts onveilig voelen.

Maar na de moord op Sarah Everard vorig jaar werden verschillende soortgelijke apps en andere oppervlakkige oplossingen voorgesteld om vrouwen te beschermen. We kregen te horen dat we een bus moesten aanhouden. Om slecht verlichte straten te vermijden. Om altijd aan vrienden of familie te vertellen waar we heen gaan. Om onze sleutels tussen onze vingers te grijpen. Enzovoorts.

We blijven ons richten op meisjes en vrouwen, waar we heen gaan, wat we dragen, hoe we zijn, waarom en met wie, en al deze onzin.

Maar de belangrijkste reden waarom vrouwen zich ’s nachts onveilig voelen, is niet vanwege de straatverlichting of de omgeving of wat we wel en niet deden voordat we het huis verlieten – het is vanwege de wijdverbreide mannelijkheid van geweld .

Hoe vaak moeten we het nog spellen?

Seksueel geweld door mannen wordt te vaak gerechtvaardigd of toegeschreven aan vrouwen

Volgens incels en MRA’s – in ieder geval de slechte soort – is seksueel geweld door mannen het gevolg van seksuele onderdrukking en frustratie. En dat wordt op zijn beurt weer veroorzaakt door ‘bevrijde vrouwen’ die ‘niet blussen’ wanneer mannen dat willen.

Je weet wel, zoals het vroeger ging in de ‘goede, oude tijd’.

Volgens fundamentalistisch religieuze mensen wordt seksueel geweld door mannen ook door vrouwen veroorzaakt. Dat is tenslotte waar bescheidenheidscultuur om draait. Vrouwen moeten hun ‘inherent seksuele’ enkels, knieën, haar en andere delen van hun lichaam bedekken om ‘mannen te beschermen’. Van zichzelf natuurlijk.

Handig is dat er genoeg redenen zijn waarom mannen vrouwen verkrachten en seksueel lastigvallen. En ze hebben allemaal één ding gemeen, namelijk vrouwen de schuld geven van… bestaan. Als we daar gewoon mee ophouden, zou seksueel geweld door mannen geen probleem meer zijn, duh .

Maar de hemel verbiedt dat we proberen de aandacht op mannen te richten in een gesprek over een probleem dat wordt veroorzaakt door het gedrag van mannen. Oh nee. Dat is gekke praat.

Omdat mannen gewoon zo zijn gebouwd. Het wordt allemaal veroorzaakt door testosteron. En een hoog libido. Mannen moeten gewoon hun overweldigende seksuele verlangen loslaten. Jongens zullen jongens zijn. Mannen kunnen hun drang om seks te hebben niet zo gemakkelijk beheersen als vrouwen.

onzin.

Een groeiend aantal psychologisch en sociologisch onderzoek gaat nader in op de vraag waarom er onder seksuele intimidatie en verkrachters veel meer mannen zijn dan vrouwen. En spoiler alert: het is niet vanwege testosteron, hoog libido of de combinatie van beide.

Mannen zijn vaker plegers van seksueel geweld vanwege de diepgewortelde vrouwenhaat in onze cultuur. Vanwege omgevingen die het mogelijk maken. En vanwege het eeuwenoude verhaal dat dit soort toxisch gedrag bij mannen normaliseerde en hen aanmoedigde om op elke impuls te reageren die ze zouden kunnen hebben om alles te nemen wat ze willen van vrouwen, die ze nog steeds niet als gelijkwaardig beschouwen, respectwaardig menselijk wezens.

Het wijdverbreide probleem van seksueel geweld door mannen is niet geworteld in het feit dat vrouwen worden bevrijd of zich onfatsoenlijk kleden, maar in een patriarchale verkrachtingscultuur die de controle over vrouwen normaliseert en, bij uitbreiding, de minst scrupuleuze mannen in staat stelt om te reageren op hun meest walgelijke impulsen.

Dit is een systematisch maatschappelijk probleem. En we moeten het als zodanig gaan behandelen.

Van vrouwen mag niet worden verwacht dat ze steeds meer doen om zichzelf te beschermen

Seksueel geweld door mannen is – per definitie – een mannenprobleem . En je lost een mannenprobleem niet op door de focus op vrouwen te verleggen.

We doen al veel moeite om een ​​gevoel van veiligheid te creëren door onze persoonlijke vrijheid in te ruilen en alles te doen wat we moeten doen om te voorkomen dat we worden aangevallen, verkracht of vermoord.

En raad eens?

Het werkt verdomme niet.

De enige manier waarop we deze epidemie van seksueel geweld door mannen kunnen oplossen, is door de diepgewortelde attitudes, normen en ongelijkheid aan te pakken die eraan ten grondslag liggen. En niet door weer een app te maken gericht op vrouwen.

We moeten stoppen met ons af te vragen: wat moeten vrouwen nog meer doen om zich tegen mannen te beschermen ?

En vraag in plaats daarvan: waarom is seksueel geweld door mannen nog steeds een veelvoorkomend probleem in onze samenleving en over de hele wereld? Waarom vallen en verkrachten zoveel mannen de vrouwen van wie ze beweren lief te hebben seksueel lastig? Waarom verkrachten zoveel volwassen mannen kleine meisjes en jongens? Waarom verkrachten zoveel mannen andere mannen?

Wat is de rol van verschillende instellingen, traditionele genderrollen, religieuze overtuigingen, reguliere media en de pornografische cultuur bij het produceren van gewelddadige mannen in pandemische snelheden?

En hoe kunnen we deze praktijken en socialisatie van jongens en de definities van mannelijkheid die tot deze huidige resultaten leiden, veranderen?

Op de lange termijn kunnen we het probleem van seksueel geweld door mannen alleen aanpakken door tot de kern van het probleem te komen: het gedrag van mannen. En dat geldt niet alleen voor het VK, maar overal ter wereld.

Want op dit moment zijn vrijwel overal ter wereld vrouwen en meisjes boos en bang en gewoon zo verdomd moe.

Dit is al te lang aan de gang.